|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 3 ΑΑΔ 510
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αναθεωρητική Έφεση αρ. 1703.
Σύνθεση Δικαστηρίου:
ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΔΔ.Westpart Ltd.,
Eφεσ είοντες-Αιτητές,
- ν -
Δήμου Πάφου,
Εφεσίβλητοι-Καθ΄ ων η αίτηση.
- - -
28 Νοεμβρίου 1997
.Για τους εφεσείοντες: Γ. Τριανταφυλλίδης.
Για τους εφεσίβλητους: Α. Ταλιαδώρος.
- - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΙΚΗΣ, Π.:
Για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφαση του Νικολάου, Δ., οι εφεσείοντες δεν απόκτησαν δικαίωμα ύδρευσης του υποδιαιρεθέντος σε οικόπεδα κτήματός τους, ούτε οι εφεσίβλητοι δεσμεύτηκαν να τους χορηγήσουν τέτοιο δικαίωμα πριν την υποβολή, αίτησης, για τον σκοπό αυτό, από τους ιδιοκτήτες (εφεσείοντες), βάσει του Κ.237(Α) των σχετικών Δημοτικών Κανονισμών, όπως διαμορφώθηκαν από την Κ.Δ.Π. 140/89. Η αίτηση υποβλήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1989, στο προβλεπόμενο από τον προαναφερθέντα Κανονισμό, έντυπο. εγκρίθηκε και επιβλήθηκαν τα προβλεπόμενα από τον Κανονισμό, δικαιώματα. Ό,τι αμφισβητείται και με την προσφυγή ζητείται να ακυρωθεί είναι η απόφαση με την οποία εγκρίθηκε το αίτημα. Αυτή προσδιορίζεται στο Αιτητικό 1 της προσφυγής συναφώς προς τη θεραπεία η οποία επιζητείται:«Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 21/2/90 με την οποίαν οι καθ΄ ων η αίτηση επέβαλαν και/ή απαίτησαν το ποσό των £67,236 σαν δικαιώματα προμήθειας οικιακού νερού αναφορικά με την υδροδότηση των οικοπέδων στο τεμάχιο 4 (καινούργιο 230) τα οποία ευρίσκοντο υπό διαχωρισμό σύμφωνα με άδεια διαχωρισμού 9345 ημερ. 14/11/86 είναι άκυρη και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.»
Είναι θεμελιωμένο ότι πολίτης στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει απόφαση την έκδοση της οποίας ο ίδιος αξίωσε με αίτημά του προς τη Διοίκηση. Η σχετική αρχή του διοικητικού δικαίου, όπως έχει διαμορφωθεί από την Ελληνική νομολογία, διατυπώνεται ως ακολούθως στο σύγγραμμα του Ε. Π. Σπηλιωτόπουλου - «Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου», Δευτέρα Έκδοσις, 1982, σελ. 259, παράγραφος 396:-
«Ούτω, η δημιουργία εννόμου συμφέροντος παρακωλύεται εάν η προσβαλλόμενη πράξις είναι θετική και εξεδόθη κατόπιν αιτήσεως του ασκούντος την αίτησιν ακυρώσεως (ΣΕ 4618/1976, 1275/1978), ή προεκλήθη υπ΄ αυτού ή εάν ούτος συνήνεσε καθ΄ οιονδήποτε τρόπον εις την έκδοσιν της πράξεως (ΣΕ 2356/1964).»
Η ίδια αρχή γίνεται δεχτή από την Κυπριακή νομολογία (Βλ.
Sarkis v. Impr. Board Paralimni (1986)3 C.L.R. 2457 . Alexandrou & Others v. Republic (1986)3 C.L.R. 2554).Ως θέμα λογικής τάξης ο αιτών την έκδοση διοικητικής απόφασης προς κτήση δικαιώματος, επιδιώκει την προαγωγή και όχι την καταστρατήγηση των συμφερόντων του. Από τέτοια απόφαση δεν μπορεί να προκύψει δυσμενής επηρεασμός ώστε να νομιμοποιείται εκείνος ο οποίος ζητεί την έκδοση της απόφασης να την προσβάλει (Άρθρο 146.2
).Το ερώτημα το οποίο εγείρεται είναι κατά πόσο η επιφύλαξη την οποία διατύπωσαν οι εφεσείοντες στην επιστολή τους, συνοδευτική της αίτησης για την ύδρευση του κτήματός τους, διαφοροποιεί την κατάσταση και τους προσδίδει οποιοδήποτε έρεισμα να προσβάλουν την απόφαση.
Το σχετικό απόσπασμα της επιστολής τους έχει ως ακολούθως:
«Για αποφυγή οιασδήποτε περαιτέρω καθυστέρησης εσωκλείουμε και μια από τες καινούργιες σας φόρμες πλήρως συμπληρωμένη. Η υποβολή γίνεται άνευ βλάβης και με πλήρη επιφύλαξη αναφορικά με το ύψος των απαιτουμένων δικαιωμάτων.»
Τα δικαιώματα τα οποία επεδίωξαν να επιφυλάξουν υποβάλλοντας την αίτησή τους δεν καθορίζονται. Η επιφύλαξη δεν μπορούσε βέβαια να αφορά ο,τιδήποτε άλλο από κτηθέντα δικαιώματα. Στην προκείμενη περίπτωση έχουμε διαπιστώσει, για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση του Νικολάου, Δ., ότι κανένα δικαίωμα δεν απόκτησαν για τη χορήγηση από το Δήμο πόσιμου νερού, ως αποτέλεσμα της έκδοσης άδειας διαχωρισμού, ή οποιασδήποτε μεταγενέστερης πράξης των εφεσιβλήτων. Η επιφύλαξη συνεπώς δεν διέσωσε οποιοδήποτε υφιστάμενο δικαίωμα ούτε είχε οποιεσδήποτε επιπτώσεις στην άσκηση της εξουσίας του Δήμου. Η διαπίστωση αυτή θέτει εκ ποδών την προσφυγή λόγω
έλλειψης του νενομισμένου συμφέροντος εκ μέρους των εφεσειόντων να προσβάλουν την πράξη που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής.Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Π.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΧΘ-ΑυΦ