ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Ερωτοκρίτου, Γεώργιος Κυριάκου Χριστοδούλου, Μιχαλάκης Σταματίου, Κατερίνα Π. Κουρίδης, για τον Εφεσείοντα. Στ. Ερωτοκρίτου, για την Εφεσίβλητη. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2015-03-19 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ALEXANDER LIASTSCHENKO ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 216/2014, 19/3/2015 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2015:B200

(2015) 2 ΑΑΔ 97

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                  (Ποινική Έφεση Αρ. 216/2014)

 

19 Μαρτίου, 2015

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

                                                 

ALEXANDER LIASTSCHENKO,

                                                            Εφεσείοντας,

v.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

                                                            Εφεσίβλητης.

 

Π. Κουρίδης, για τον Εφεσείοντα.

Στ. Ερωτοκρίτου, για την Εφεσίβλητη.

 

 

Γ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.

________________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Ο Εφεσείων κρίθηκε ένοχος μετά από ακροαματική διαδικασία σε τέσσερις κατηγορίες για:-

(α) συνομωσία προς διάπραξη κακουργήματος, παράνομη εισαγωγή ελεγχόμενου φαρμάκου, τάξεως Α΄, ήτοι 7034 δισκίων έκσταση, βάρους 1853.7 γρ.,

(β) παράνομη εισαγωγή των πιο πάνω ναρκωτικών στη Δημοκρατία,

(γ) παράνομη κατοχή και

(δ) παράνομη κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα.

 

Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως αυτά καταγράφονται στην πρωτόδικη απόφαση, ο Εφεσείων στις 22.5.2014, περί ώρα 00:55 αφίχθηκε από Βρυξέλλες στο αεροδρόμιο Πάφου.  Η ΥΚΑΝ είχε πληροφορία που έφερε τον Εφεσείοντα να εισάγει στην Κύπρο μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών ουσιών.  Αμέσως μετά τον έλεγχο διαβατηρίων, μέλη της ΥΚΑΝ έθεσαν τον κατηγορούμενο υπό διακριτική παρακολούθηση, και μετά την παραλαβή της αποσκευής του και την έξοδο του από την αίθουσα αφίξεων, τελωνειακός λειτουργός τον κάλεσε για έλεγχο.  Η σχολαστική έρευνα της αποσκευής του δεν αποκάλυψε οτιδήποτε το παράνομο, γι' αυτό και ο τελωνειακός λειτουργός πέρασε την αποσκευή από την ακτινοδιαγνωστική μηχανή όπου διεφάνη ότι κάτι το ύποπτο υπήρχε στο εσωτερικό μέρος, κάτω από την φόδρα.  Όταν ο τελωνειακός λειτουργός μετακίνησε την φόδρα, αποκαλύφθηκε ένα πλαστικό, στερεωμένο κάτω από δύο μεταλλικές ράβδους οι οποίες αποτελούσαν προέκταση του χερουλιού της αποσκευής.  Κάτω από το πλαστικό βρέθηκε μια συσκευασία, η οποία ήταν διαχωρισμένη σε οκτώ μέρη.  Αφού ο τελωνειακός λειτουργός έσχισε με μαχαίρι την άκρη του πρώτου μέρους διαπίστωσε ότι μέσα στη συσκευασία υπήρχε μεγάλος αριθμός από δισκία χρώματος πράσινου στα οποία υπήρχε ανάγλυφο το λογότυπο «POWER ON-OFF».  Ο συνολικός αριθμός των δισκίων ήταν 7034.

 

Ο Εφεσείων κατά την ανακοπή του ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε για το περιεχόμενο της αποσκευής και ότι εκείνο που του αναφέρθηκε ήταν ότι θα μετέφερε διαμάντια από τις Βρυξέλλες στην Κύπρο και θα αμειβόταν με €1500.

 

Ο Εφεσείων στη συνέχεια κατηγορήθηκε και δεν παραδέχθηκε ενοχή, με αποτέλεσμα να διεξαχθεί δίκη.  Το πρωτόδικο δικαστήριο δεν αποδέχθηκε τις υπερασπίσεις που πρόβαλε ο Εφεσείων και τον βρήκε ένοχο σε όλες τις κατηγορίες, επιβάλλοντάς του συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 χρόνων στην κατηγορία για συνομωσία, 16 χρόνων φυλάκισης στην κάθε μια από τις κατηγορίες για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια, ενώ δεν του επέβαλε οποιαδήποτε ποινή στην τρίτη κατηγορία για κατοχή, επειδή τα συστατικά της στοιχεία καλύπτονταν από αυτά των άλλων κατηγοριών.

 

Ο Εφεσείων εφεσίβαλε τόσο την καταδίκη του, όσο και τις ποινές.  Όμως, κατά την ακροαματική διαδικασία της έφεσης, απέσυρε την έφεση κατά της καταδίκης, με αποτέλεσμα να παραμείνει μόνο η έφεση κατά της ποινής. 

 

Το βασικό παράπονό του είναι ότι οι ποινές που του επιβλήθηκαν είναι έκδηλα υπερβολικές.  Σύμφωνα με το συνήγορό του, ο Εφεσείων είναι λευκού ποινικού μητρώου, οικογενειάρχης και ηλικίας 64 χρονών, με κάποια προβλήματα υγείας, ως αποτέλεσμα εγκεφαλικού που υπέστη το 2008.  Κατά το συνήγορο του, το πρωτόδικο δικαστήριο θεώρησε τον Εφεσείοντα ως έμπορο ναρκωτικών, ενώ από τα γεγονότα προέκυπτε σαφώς ότι δεν εμπορευόταν ο ίδιος τα ναρκωτικά.  Τελικά, ο δικηγόρος του Εφεσείοντα εστίασε την προσοχή του στην ηλικία του Εφεσείοντος, τονίζοντας ότι σήμερα πλησιάζει τα 65 χρόνια και η ποινή των 16 χρόνων είναι δυσανάλογα αυστηρή.

 

Από την άλλη πλευρά, ο συνήγορος για τη Δημοκρατία, αναφέρθηκε σε διάφορες υποθέσεις που αφορούσαν σε κοκαΐνη για να καταδείξει ότι οι ποινές δεν ήταν αυστηρές.  Πέραν τούτου, δεν σχολίασε και ούτε έθεσε ενώπιον μας νομολογία ή άλλο υλικό που να αντικρούει την κύρια εισήγηση της υπεράσπισης ότι οι ποινές σε σχέση με την ηλικία του Εφεσείοντα ήταν έκδηλα υπερβολικές.

 

Έχουμε εξετάσει τις γενικές εισηγήσεις του δικηγόρου του Εφεσείοντος, αλλά δεν βρίσκουμε να υπάρχει έρεισμα σ' αυτές.  Η εισήγηση περί μη εμπορίας είναι ανεδαφική, εφόσον ο Εφεσείων λόγω της μεγάλης ποσότητας χαπιών που κατείχε, κρίθηκε ένοχος σε κατηγορία για κατοχή με σκοπό την προμήθεια.  Βασικά ο Εφεσείων στερείται ελαφρυντικών που θα μπορούσαν να μειώσουν ουσιαστικώς τις ποινές που του επιβλήθηκαν.  Για παράδειγμα, δεν είχε υπέρ του το σημαντικότερο ελαφρυντικό στοιχείο της παραδοχής, αφού επέλεξε, όπως είχε δικαίωμα, να αμφισβητήσει γεγονότα που ήταν δύσκολο να αμφισβητηθούν, αφού συνελήφθη επ' αυτοφόρω να διαπράττει τα αδικήματα που κατηγορήθηκε.

 

Όμως το μόνο στοιχείο που μας απασχόλησε είναι κατά πόσον η μεγάλη ηλικία του Εφεσείοντος βρήκε ορθή αντανάκλαση στις ποινές που τελικά του επιβλήθηκαν.

 

Σύμφωνα με τη νομολογία, για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων, όπως είναι η παρούσα περίπτωση που τα αδικήματα επισύρουν ποινή φυλάκισης μέχρι και ισόβια, οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορούμενου, ακόμη και η ηλικία του, δεν μπορούν να έχουν ουσιαστική σημασία.  Διαφορετικά τα δικαστήρια θα έστελλαν λανθασμένα μηνύματα σε όσους ασχολούνται με τη διακίνηση ναρκωτικών.  Σχετικές είναι οι υποθέσεις Pittas v. Police (1968) 2 CLR 137 και Chokami v. Δημοκρατίας (1998) 2 ΑΑΔ 189.  Όμως κάθε κατηγορούμενος δικαιούται σε εξατομίκευση της ποινής.  Ανάλογα με το είδος και τη σοβαρότητα του αδικήματος, τα περιθώρια ποικίλουν.

 

Στην προκειμένη περίπτωση η μεγάλη ηλικία του Εφεσείοντος σε συνδυασμό με το λευκό ποινικό του μητρώο, δικαιολογούσαν κάποια περαιτέρω εξατομίκευση της ποινής, ώστε ο Εφεσείων να μπορέσει να αποφυλακιστεί σε μια ηλικία που θα του επιτρέπει να αντιμετωπίσει διαφορετικά το υπόλοιπο της ζωής του (βλ. R. v. Nicholson (1992) 14 Cr. Ap. Rep. (5) 311 και Principles of Sentencing by D. A. Thomas, Πρώτη Έκδοση, σελ. 173).  Ακόμα και με τη μείωση που θεωρούμε ορθό και δίκαιο να επιφέρουμε, η ποινή φυλάκισης συνεχίζει να είναι μακρά και δεν παύει να αντανακλά τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε ο Εφεσείων.

 

Για τους λόγους που εξηγήσαμε, η ποινή των 16 χρόνων στη δεύτερη και τέταρτη κατηγορία, παραμερίζεται και αντικαθίσταται με ποινή φυλάκισης 13 χρόνων στην κάθε μια από τις  πιο  πάνω  δύο κατηγορίες.  Οι ποινές να συντρέχουν τόσο μεταξύ τους, όσο και με την τετραετή ποινή φυλάκισης στην πρώτη κατηγορία. 

 

 

 

 

                                                                  Γ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.

 

 

 

 

                                                                  Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.

 

 

 

 

K. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 

 

 

 

 

 

/ΕΠς 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο