|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:B69
(2014) 2 ΑΑΔ 54
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 216/2011)
28 Ιανουαρίου, 2014
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π., ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δικαστές]
ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
_________
O Εφεσείων εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Χρ. Θεμιστοκλέους, Δημόσιος Κατήγορος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
_________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου δίδεται από τον Δ. Χατζηχαμπή, Π.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η (E X - T E M P O R E)
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Η έφεση αυτή αφορά παράπονο για καταδίκη του εφεσείοντα σε κατηγορία παράλειψης συμμόρφωσης με κόκκινο φανό σε σηματοδότη. Υπήρχαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου δύο εκδοχές. Η μία προήρχετο από το μάρτυρα κατηγορίας, ο οποίος τυγχάνει να είναι αστυνομικός και του οποίου η θέση ήταν ότι, ενώ ο ίδιος βρισκόταν σταματημένος σε φώτα τροχαίας, είδε απέναντί του όχημα το οποίο οδηγούσε ο εφεσείων και ο οποίος προσπέρασε όχημα που βρισκόταν σταματημένο και έστριψε δεξιά, ενώ το φως ήταν κόκκινο. Η εκδοχή του εφεσείοντα ήταν ότι ο ίδιος είχε εισέλθει στη διασταύρωση με πράσινο φως και, στη συνέχεια, ανέμενε στο μέσο διότι ερχόταν αυτοκίνητο απέναντι. Όταν το άλλο αυτοκίνητο πέρασε και το φως έγινε πορτοκαλί, είδε το όχημα που οδηγούσε ο μάρτυρας κατηγορίας αστυνομικός να πλησιάζει στη διασταύρωση και, όταν αυτός σταμάτησε, ο ίδιος προχώρησε και έστριψε δεξιά.
Το Δικαστήριο δεν είχε οποιαδήποτε επιφύλαξη στο να δεχθεί ως αξιόπιστη τη μαρτυρία του αστυνομικού μάρτυρα και να απορρίψει με δυνατούς όρους τη μαρτυρία του εφεσείοντα. Λαμβανομένου υπόψη περαιτέρω ότι υπήρχε και άλλος μάρτυρας ως προς τη λειτουργία των φώτων τροχαίας, προχώρησε στην καταδίκη σε αυτή τη βάση του εφεσείοντα και του επέβαλε ένα πρόστιμο €300 και δύο βαθμούς ποινής.
Εφεσιβάλλοντας την καταδίκη του, ο εφεσείων μας παραπέμπει σε αριθμό αναφορών στα πρακτικά από τις οποίες, όπως υποβάλλει, προκύπτει ότι δεν ήταν δικαιολογημένη η αποδοχή της αξιοπιστίας της μαρτυρίας του αστυνομικού μάρτυρα κατηγορίας. Να σημειώσουμε, βεβαίως, ότι ο ίδιος δεν προβάλλει λόγους που να αφορούν την απόρριψη της δικής του αξιοπιστίας αλλά, παραβλέποντας και τούτο, έχουμε εξετάσει όλες τις αναφορές που κάνει ο εφεσείων στα πρακτικά και έχουμε διαπιστώσει ότι, όχι μόνο δεν πρόκειται για αντιφάσεις, αλλά δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε παρέμβαση, εν πάση περιπτώσει, με την κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς την αξιοπιστία. Εκείνο έχει την ευθύνη να κρίνει και η κρίση του φαίνεται να ήταν εύλογα επιτρεπτή επί της μαρτυρίας την οποία είχε ενώπιόν του.
Ως εκ τούτου, δε βλέπουμε πάνω σε ποια βάση θα μπορούσε να υποστηριχθεί η επιτυχία της έφεσης, η οποία και απορρίπτεται.
Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΧΤΘ