ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2012) 2 ΑΑΔ 728
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 22/2011)
13 Νοεμβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΝΑΓΗ, Δ/στές.]
ΑΝΔΡΕΑ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ
Εφεσείοντα
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
_________________
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Μ. Κουτσόφτας, Δημόσιος Κατήγορος, για την Εφεσίβλητη.
_________________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί
από το Δικαστή Χατζηχαμπή.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ: O Εφεσείων αντιμετώπιζε τέσσερις κατηγορίες σε σχέση με κατοχή και μεταφορά πυροβόλου όπλου και εκρηκτικών υλών. Επιπρόσθετα, αντιμετώπιζε και πέμπτη κατηγορία, ότι στις 20.4.2010, ενώ τελούσε υπό νόμιμη κράτηση στον Αστυνομικό Σταθμό Παραλιμνίου, απέδρασε, κατά παράβαση του άρθρου 128(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Στις πρώτες τέσσερις κατηγορίες, αθωώθηκε, αλλά βρέθηκε ένοχος στην πέμπτη κατηγορία, στην οποία του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών.
Ο Εφεσείων προσέβαλε τόσο την καταδίκη, όσο και την ποινή που του επιβλήθηκε. Κατά τη διάρκεια της έφεσης, ο Εφεσείων απέσυρε την έφεση κατά της καταδίκης, με την αντίληψη βεβαίως ότι η καταδίκη θα πρέπει να καταχωρηθεί με την ανάλογη τροποποίηση στο άρθρο 128(β) και όχι στο άρθρο 128(α) του Κεφ. 154. Σε αυτό κατατείνουν όλα τα δεδομένα που έχουμε ενώπιον μας.
Το άρθρο 128 του Ποινικού Κώδικα, προβλέπει ότι:-
«128. Αυτός που βρίσκεται υπό νόμιμη κράτηση για κάποιο ποινικό αδίκημα, αν αποδράσει καθίσταται ένοχος-
(α) κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων, προκειμένου για κατηγορούμενο ή καταδικασθέντα για κακούργημα· και
(β) πλημμελήματος, σε κάθε άλλη περίπτωση.»
Όπως έχουμε ήδη υποδείξει, η κατηγορία και η ακόλουθη καταδίκη κακώς βασίστηκαν στο άρθρο 128(α), εφ΄όσον ο Εφεσείων δεν ήταν κατηγορούμενος ή καταδικασθείς, διότι κατηγορήθη κατά πρώτον στις 3.5.2010. Στις 20.4.2010 λοιπόν, ημερομηνία στην οποία αναφέρεται η κατηγορία, δεν ήταν κατηγορούμενος ούτε καταδικασθείς, παρά μόνο ύποπτος ώστε να καλύπτεται από την αναφορά σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση του άρθρου 128(β). Δεν επηρεάζεται βεβαίως το θέμα της καταδίκης ως προς την οποία, εν πάση περιπτώσει, έχει αποσυρθεί η έφεση, επηρεάζεται όμως θεμελιακά το θέμα της ποινής εφ΄όσον το αδίκημα που είχε να αντιμετωπίσει ο Εφεσείων ήταν της φύσης του πλημμελήματος. Η ποινή που είχε υπ΄όψη του το Δικαστήριο επιβάλλοντας την ποινή των 4 ετών ήταν σε συνάρτηση με τα 7 έτη που προνοούνται ως ανωτέρω στο άρθρο 128(α). Η ποινή όμως που θα μπορούσε να επιβάλει το Δικαστήριο, δυνάμει του άρθρου 128(β), ως ανώτατη ποινή πλημμελήματος, δεν θα υπερέβαινε τα δύο χρόνια.
Ο Εφεσείων έχει ήδη εκτίσει ποινή πέραν της επιβληθησόμενης για πλημμέλημα και έτσι διατάσσουμε όπως αφεθεί πάραυτα ελεύθερος.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΚΧ»Π/EΠ