ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]

BORISLAV PETROV BORISOV,

ν.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

__________________________________< /P>

ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Τ. Ηλιάδης.

ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης κατόπιν παραδοχής του σε αδικήματα κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και παράνομης εισόδου στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Ο εφεσείων κατάγεται από τη Βουλγαρία, είναι 31 χρόνων, παντρεμένος με τρία παιδιά, ηλικίας 2, 8 και 10 χρόνων. Η οικογένεια του διαμένει στη Βουλγαρία. Το 1998 ενώ βρισκόταν στην Κύπρο καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 μηνών για αδικήματα κλοπής επιταγών, πλαστογραφίας, κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου, πλαστοπροσωπείας και εξασφάλισης χρημάτων δια ψευδών παραστάσεων. Αποφυλακίστηκε στις 4/8/99 και ακολούθως το όνομα του συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των απαγορευμένων μεταναστών με απαγόρευση εισόδου στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Στις 29/1/2003 κατόπιν καταγγελίας από τρεις αλλοδαπές καλλιτέχνιδες ότι είχαν απειληθεί από τον εφεσείοντα με κυνηγετικό όπλο, η Αστυνομία προέβηκε στις απαραίτητες έρευνες και στις 14/2/2003 συνέλαβε τον εφεσείοντα, που διαπιστώθηκε ότι ήταν ο Borislav Borisov, κάτοχος του υπ' αρ. 5574847 Βουλγαρικού διαβατηρίου. Ως αποτέλεσμα οδηγιών του Γενικού Εισαγγελέα ο εφεσείων απελάθηκε από την Κύπρο στις 21/2/2003, χωρίς να προσαφθεί εναντίον του οποιαδήποτε ποινική κατηγορία, και τα στοιχεία του συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των απαγορευμένων μεταναστών.

Στις 23/6/2003 μετά από καταγγελία για επίθεση, η Αστυνομία ερεύνησε το σπίτι του εφεσείοντος χωρίς να τον εντοπίσει. Ο εφεσείων εντοπίστηκε δύο μέρες αργότερα και κατόπιν έρευνας στην οικία του παρέδωσε στην Αστυνομία Ελληνικό διαβατήριο (που είχε εκδοθεί στο όνομα Αντών Ταγκαλίδης) και μια Ελληνική άδεια οδήγησης. Από τις σχετικές ανακρίσεις της Αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι το Ελληνικό διαβατήριο ήταν πλαστό, ενώ δεν υπήρχε σφραγίδα εισόδου στην Κύπρο σε κανένα από τα δύο διαβατήρια.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο του επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 μηνών στις κατηγορίες:

1. Κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου (κατά παράβαση των άρθρων 331, 333(α), 335, 339 και 29 του Ποινικού Κώδικα) και
2. Παράνομης εισόδου στην Κύπρο (κατά παράβαση των άρθρων 2, 6(ι)(κ) και 19(2) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105).

Ο εφεσείων ισχυρίζεται,

1. Ότι επηρεάσθηκε το δικαίωμά του για δίκαιη δίκη,
2. Ότι κατ' ουσία δεν προέβηκε σε παραδοχή και
3. Ότι η ποινή που του έχει επιβληθεί είναι υπερβολική.

Έχει υποβληθεί από τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντος ότι δεν δόθηκε στον εφεσείοντα η ευκαιρία να έχει νομική εκπροσώπηση της εκλογής του. Πιο συγκεκριμένα ο συνήγορος του εφεσείοντος ισχυρίστηκε ότι ο εφεσείων, που είναι αλλοδαπός Βουλγάρικης καταγωγής και δεν μιλά την Ελληνική γλώσσα, επηρεάστηκε δυσμενώς όταν άλλαζε την απάντηση του στην κατηγορία της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου "και τούτο φαίνεται με τον τρόπο που έγινε και οδηγήθηκε ο κατηγορούμενος σε αλλαγή απαντήσεως και παραδοχή ενώ η προηγούμενη απάντηση του ήτο μη παραδοχή τουλάχιστον ως προς την πρώτη κατηγορία".

Η πιο πάνω εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Από τα σχετικά πρακτικά διαπιστώνεται ότι προτού αρχίσει η ποινική διαδικασία, η μεταφράστρια Ιωάννα Τεγγερίδη ορκίστηκε ότι θα μετέφραζε πιστά από τα Ελληνικά στα Βουλγαρικά και αντίστροφα. Ο εφεσείων αφού κατηγορήθηκε, με την απάντηση που έδωσε ότι δεν γνώριζε ότι το διαβατήριο του ήταν πλαστό, σημειώθηκε ότι οι απαντήσεις του είχαν καταχωρηθεί σαν μη παραδοχές. Ακολούθως ο Δημόσιος Κατήγορος ζήτησε μια αναβολή για 10 λεπτά για να εξηγήσει τις κατηγορίες στον εφεσείοντα. Μετά την επανέναρξη της διαδικασίας ο Δημόσιος Κατήγορος αφού ανέφερε ότι εξήγησε μέσω της μεταφράστριας στον εφεσείοντα τις σχετικές κατηγορίες, ο τελευταίος τον πληροφόρησε ότι ήθελε να αλλάξει απάντηση και να παραδεχθεί. Το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες να επανακατηγορηθεί ο εφεσείων, ο οποίος και παραδέχθηκε ενοχή.

Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι ο εφεσείων ουδέποτε ζήτησε νομική εκπροσώπηση και επληροφορείτο για το τι λεγόταν στο Δικαστήριο από τη μεταφράστρια. Επιπρόσθετα σημειώνουμε ότι ο εφεσείων σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν ζήτησε δωρεάν νομική αρωγή, ώστε να πληροφορηθεί ότι το θέμα της παραχώρησης δωρεάν νομικής αρωγής θα μπορούσε να προωθηθεί με γραπτή αίτηση (άρθρο 7 του Νόμου που Προνοεί για Παροχή Δωρεάν Νομικής Αρωγής, αρ. 165(Ι)/2000). Στην παρούσα περίπτωση ο εφεσείων ουδέποτε υπέβαλε γραπτό αίτημα είτε για την παροχή νομικής εκπροσώπησης είτε για την παροχή δωρεάν νομικής αρωγής και δεν μπορεί να επικαλείται προς τούτο ότι υπήρξε παραβίαση των αρχών της δίκαιης δίκης.

Η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.

Έχει υποβληθεί εκ μέρους του εφεσείοντος ότι η αναφορά του κατά την αγόρευση του προς μετριασμό της ποινής ότι δεν είχε γνώση της πλαστότητας του διαβατηρίου, έπρεπε να οδηγήσει το Δικαστήριο στην καταχώριση "μη παραδοχής" στην κατηγορία της κατηγορίας κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου.

Μια προσεκτική εξέταση των όσων ανέφερε ο εφεσείων προς μετριασμό της ποινής, αποκαλύπτει ότι αυτά δεν συνιστούν μη παραδοχή αλλά γεγονότα που μπορούσαν να ληφθούν υπόψη στην επιλογή του είδους και του ύψους της ποινής που θα επέβαλλε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Πιο συγκεκριμένα ο εφεσείων ανέφερε ότι συμφώνησε να καταβάλει στην Άντρια Χ" Κώστα $5.000 και να συνάψει μαζί της πολιτικό γάμο και να καταστεί έτσι δυνατή η έκδοση Ελληνικού διαβατηρίου. Προς τούτο ο εφεσείων έδωσε τα απαραίτητα στοιχεία στην Άντρια Χ" Κώστα και αφού ο ίδιος επέλεξε το ψεύτικο όνομα Αντών Ταγκαλίδης πάνω στο οποίο θα εκδιδόταν το διαβατήριο από ένα κατάλογο ονομάτων που του έδωσε η πιο πάνω, σε τρεις μέρες η Άντρια Χ" Κώστα του έφερε ένα Ελληνικό διαβατήριο με το πιο πάνω όνομα και μια άδεια οδήγησης. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος για την όλη διαδικασία, "Άρχισα να αισθάνομαι ότι ίσως και δεν ήταν τόσο καθαρό, γιατί έγιναν πολύ γρήγορα όλα αυτά. Όμως αυτό το ποσό το είχα πληρώσει και ήθελα πάρα πολύ να βρω, να έχω Ελληνικό διαβατήριο. Συμφώνησα με τον εαυτό μου ότι δεν ήταν ψέμα".

Η εισήγηση απορρίπτεται.

Έχει υποβληθεί εκ μέρους του εφεσείοντος ότι η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν υπερβολική αφού αυτός συνεργάστηκε με την Αστυνομία παραδεχόμενος τη διάπραξη των αδικημάτων και αποκαλύπτοντας τα γεγονότα. Επιπρόσθετα υποβλήθηκε ότι η ποινή είναι υπερβολική αφού αντανακλά στα μέλη της οικογένειας του εφεσείοντος, ότι η πράξη δεν ήταν μεγάλης βαρύτητας, ότι δεν απεκόμισε οποιοδήποτε όφελος και ότι στερήθηκε της δυνατότητας να εκπροσωπηθεί από δικηγόρο που θα μπορούσε να παραθέσει εκ μέρους του όλα τα δυνατά μετριαστικά στοιχεία.

Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού σημείωσε τη σοβαρότητα των αδικημάτων προχώρησε στην επιβολή της ποινής φυλάκισης και στις δύο κατηγορίες. Το Εφετείο επεμβαίνει μόνο όταν διαπιστωθεί ότι η ποινή ήταν έκδηλα υπερβολική. Στην παρούσα περίπτωση η σοβαρότητα των αδικημάτων τονίζεται με την έκταση της ποινής φυλάκισης που προνοούν οι σχετικές νομοθετικές πρόνοιες. Ιδιαίτερα για την α΄ κατηγορία σημειώνουμε την κατά ανώτατο όριο ισόβια ποινή φυλάκισης που καθορίζεται για την κυκλοφορία πλαστού εγγράφου.

Η συμπεριφορά του εφεσείοντος είναι τελείως απαράδεκτη. Ήλθε στην Κύπρο και αφού καταδικάστηκε το 1998 σε 12μηνη φυλάκιση για αδικήματα που σχετίζονταν με την κυκλοφορία πλαστών εγγράφων, απελάθηκε. Επανήλθε παράνομα σαν απαγορευμένος μετανάστης και απελάθηκε για β΄ φορά το 2003 για τη διάπραξη ποινικού αδικήματος, χωρίς να κατηγορηθεί. Ακολούθως εισήλθε ξανά στην Κύπρο χρησιμοποιώντας Ελληνικό διαβατήριο το οποίο απέκτησε παράνομα και καταδικάστηκε σε δύο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 μηνών, που αποτελούν και το επίδικο θέμα της παρούσας έφεσης. Οι πιο πάνω ποινές δεν μπορούν να κριθούν ως υπερβολικές. Αντίθετα σημειώνουμε ότι ήταν, με τα πιο πάνω περιστατικά, επιεικείς.

/ΔΓ