|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D402
(2016) 1 ΑΑΔ 2001
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 85/16
9 Αυγούστου 2016
ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΑQUA MASTERS PLC ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/7/2016 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 3417/16 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ 14/1960 ΑΡΘΡΑ 31 ΚΑΙ 32 ΤΗΣ Δ.48 Θ.1-4 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 4, 7, 8 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ. 6 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ. 113 ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΥΩΝ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
-----------------------------
Μονομερής Αίτηση ημερ. 8.8.2016
Μ. Κυριακού (κα) με Α. Παρπαρίνου (κα) και Γ. Σιμάκη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-Tempore)
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η Aqua Masters Plc είναι μετοχική δημόσια εταιρεία (εφεξής «η εταιρεία») με τον Αθανάσιο Κυριακού ιδρυτικό μέλος, εκτελεστικό πρόεδρο και κύριο μέτοχο, το Μιχάλη Αντωνιάδη αρχικό επίσης μέτοχο και το Λύσανδρο Κυριακού επίσης αρχικό μέτοχο-Γραμματέα. Και οι τρεις ήταν διοικητικοί σύμβουλοι της εταιρείας.
Η εταιρεία δραστηριοποιείται και στο Qatar μέσω της Aqua Masters Qatar Co WLL, θυγατρικής εταιρείας, λειτουργούσε δε χωρίς οποιαδήποτε προβλήματα μέχρι το θάνατο του Μιχάλη Αντωνιάδη στις 7.4.2014. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου ημερ. 14.4.2014, διορίστηκε η Πραξούλλα Αντωνιάδου Κυριακού ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Η ίδια διατείνεται ότι στις 18.6.2014 διορίστηκε και στη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Στις 4.7.2016 συνεκλήθη Ετήσια Γενική Συνέλευση. Το ποιος προήδρευε ή ποιος δικαιούτο να προεδρεύσει της Γενικής Συνέλευσης αποτέλεσε ένα μείζον θέμα κατά τη Γενική Συνέλευση και παραμένει αμφισβητούμενο γεγονός. Φαίνεται δε από τον όγκο των εγγράφων που έχουν κατατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας για εξασφάλιση άδειας για καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, να τηρήθησαν πρακτικά της συνέλευσης από διαφορετικά πρόσωπα.
Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης, παρουσιάστηκε και έγγραφο μεταβίβασης μετοχών από τον Χαρίλαο Κουμούσιη προς τον Αθανάσιο Κυριακού, που κατά τις θέσεις της Πραξούλλας Αντωνιάδου Κυριακού, ουδέποτε είχε κατατεθεί προς έγκριση από το Διοικητικό Συμβούλιο. Να λεχθεί ότι ο Χ. Κουμούσιης ήταν εργοδοτούμενος της εταιρείας και φαίνεται να είχε παραδεχθεί κακοδιαχείριση και παραβίαση εταιρικών καθηκόντων, με την εταιρεία να διατηρεί δικαίωμα επίσχεσης επί των μετοχών του. Η πλευρά των νυν αιτητών λέγει ότι το εν λόγω πρόσωπο ήταν εργοδοτούμενος της θυγατρικής εταιρείας στο Qatar και οποιεσδήποτε διαφορές και οποιοδήποτε δικαίωμα επίσχεσης αφορούν εκείνη την εταιρεία και όχι την εταιρεία Aqua Masters Plc. Η εγκυρότητα λοιπόν αυτού του εγγράφου μεταβίβασης επίσης αποτέλεσε ένα από τα ζητήματα αντιπαράθεσης στην Γενική Συνέλευση και η επίλυση αυτού του προβλήματος δυνατό να διαφοροποιήσει το μετοχικό κεφάλαιο προς όφελος της μιας ή της άλλης πλευράς.
Ένα άλλο μείζον ζήτημα που δημιουργήθηκε κατά τη Γενική Συνέλευση ήταν ότι είχε ζητηθεί και εγκριθεί, κατά την πλευρά της Πραξούλλας Αντωνιάδου Κυριακού, αναβολή της συνέλευσης η οποία φαίνεται να εγκρίθηκε από την φερόμενη πλειοψηφία των μετόχων, πλην όμως η πλευρά που παρουσιάζει την αίτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, διαφωνεί, λέγοντας ότι η διαδικασία συνεχίστηκε και μάλιστα προχώρησαν οι μέτοχοι που ήταν παρόντες και πλειοψηφούσαν στην παραίτηση της Πραξούλλας Αντωνιάδου Κυριακού, η οποία θέση της ως Διοικητικού Συμβούλου στην εταιρεία είχε, εν πάση περιπτώσει, τερματιστεί σύμφωνα με την εισήγηση των αιτητών, δικαιωματικά με βάση το καταστατικό της εταιρείας, κατά την επόμενη ετήσια Γενική Συνέλευση.
Οι πιο πάνω διαφορές και θέσεις οδήγησαν την Πραξούλλα Αντωνιάδου Κυριακού στο να εγείρει την υπ΄ αρ. 3417/16 αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εναντίον του Αθανάσιου Κυριακού, της Aqua Masters Plc και του Γενικού Εισαγγελέα διά του Τμήματος Εφόρου Εταιρειών και Επισήμου Παραλήπτη.
Με μονομερή αίτηση ημερ. 11.7.2016, ζητήθηκε από την Πραξούλλα Αντωνιάδου Κυριακού αριθμός παρεμπιπτόντων διαταγμάτων τα οποία τέθηκαν ενώπιον του αρμόδιου Επαρχιακού Δικαστηρίου, ορισμένα εκ των οποίων εγκρίθηκαν, για δε τα υπόλοιπα διατάχθηκε η επίδοση τους. Στη συνέχεια, αφού κατεχωρήθη ένσταση από πλευράς των εναγομένων 1 και 2 στην αγωγή, η αίτηση εκδικάστηκε και με απόφαση του ημερ. 9.7.2016 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας κατέστησε απόλυτα τα διατάγματα που εξέδωσε τις 12.7.2016 και επιπλέον εξέδωσε ορισμένα άλλα διατάγματα τα οποία καταγράφονται στις καταληκτικές σελίδες της απόφασής του, σελ. 29 και 30. Τα αρχικώς εκδοθέντα σε μονομερή βάση διατάγματα αφορούσαν την απαγόρευση στους εναγόμενους 1 και 2, αιτητές εδώ, από τη λήψη μέτρων για κατάθεση οποιουδήποτε εντύπου για αλλαγή ή προσθήκη αξιωματούχων ή μετόχων στην εταιρεία μέσω του Εφόρου Εταιρειών, την απαγόρευση στον Έφορο Εταιρειών από του να αποδεχθεί οποιοδήποτε έντυπο ή απόφαση διαφοροποίησης του μετοχολογίου της εταιρείας και διάταγμα διαγραφής οποιασδήποτε αλλαγής είχε επέλθει στην εταιρεία μετά τις 4.7.2016.
Η απόφαση αυτή του Επαρχιακού Δικαστηρίου 29.7.2016 οδήγησε στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τη λήψη άδειας με σκοπό να καταχωρηθεί αίτηση διά κλήσεως ώστε να ακυρωθεί εν τω συνόλω της η απόφαση, για σειρά λόγων που αναφέρονται στην Έκθεση και στην Ένορκη Δήλωση που καθηκόντως συνοδεύουν την υπό κρίση αίτηση. Στην Έκθεση και στην Ένορκη Δήλωση αναφέρονται περιληπτικά τα γεγονότα τα οποία έχουν ήδη εκτεθεί ανωτέρω, γίνεται δε εισήγηση ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ενεργώντας με τον τρόπο που ενήργησε εκδίδοντας την Ενδιάμεση Απόφαση του, υπερέβη τη δικαιοδοσία και εξουσίες του, υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και/ή έκδηλη πλάνη Νόμου, ορατά και τα δύο από το φάκελο της διαδικασίας, η απόφαση του λήφθηκε ως συνέπεια δόλου και ψευδορκιας από την πλευρά της Πραξούλλας Αντωνιάδου Κυριακού και των υποστηρικτών αυτής διά των όσων λέχθηκαν στη μονομερή αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ενώ υπήρξε και παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης εφόσον έχει αποστερηθεί από τον Αιτητή, τον Αθανάσιο Κυριακού, καθώς και την εταιρεία Aqua Masters Plc, το δικαίωμα να προστατεύσει την περιουσία του και τα δικαιώματα του ως πλειοψηφία.
Κατά την ευπαίδευτη συνήγορο που παρουσίασε την αίτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις για να εγκριθεί η αίτηση και να δοθεί η αιτούμενη άδεια διότι το Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε την απόφαση του ημερ. 29.7.2016 χωρίς δικαιοδοσία, αποστερώντας από τον Αθανάσιο Κυριακού τα δικαιώματα του δυνάμει του Περί Εταιρειών Νόμου, εκμηδενίζοντας και εξαφανίζοντας ουσιαστικά, τον εν λόγω Νόμο, το καταστατικό της εταιρείας και τη σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/101/ΕΚ, με αποτέλεσμα η εταιρεία να οδηγείται τάχιστα σε εκκαθάριση, παρά το γεγονός ότι είναι φερέγγυα, εργοδοτεί αριθμό ατόμων και έχει υποχρεώσεις έναντι τρίτων.
Μοιραία, κατά την εισήγηση, θα είναι η οποιαδήποτε καθυστέρηση στην ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και δεν προσφέρεται, σύμφωνα με τη θέση της συνηγόρου, εναλλακτική θεραπεία ή άλλο ένδικο μέσο εφόσον στην ουσία το δικαίωμα του Αιτητή 1, Αθανάσιου Κυριακού, έχει εκμηδενιστεί όσον αφορά τις μετοχές που κατά πλειοψηφία κατέχει στην εταιρεία.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην Ενδιάμεση Απόφαση του ημερ. 29.7.2016 αναφέρεται εκτενώς στην ενώπιον του διαφορά, στην αγωγή που ηγέρθηκε και στα διατάγματα που ζητήθηκαν μονομερώς, καθώς επίσης αναφέρεται στο Νόμο και το δικαιοδοτικό πλαίσιο με βάση το οποίο εγκρίνονται προσωρινά απαγορευτικά διατάγματα. Αναφέρεται, επίσης, στις θέσεις των δύο πλευρών που ήταν ενώπιον του, μέσω των ενόρκων δηλώσεων και των εγγράφων που παρουσιάστηκαν, και σημειώνει ότι το Δικαστήριο εξετάζοντας μονομερείς αιτήσεις για έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων, και στη συνέχεια εξετάζοντας κατά το επιστρεπτέο στάδιο τα μονομερώς εκδοθέντα διατάγματα ενασκώντας διακριτική ευχέρεια κατά πόσο θα τα καταστήσει απόλυτα, θα τα διαφοροποιήσει ή θα τα ακυρώσει, δεν εξετάζει την ουσία της διαφοράς, ούτε και προβαίνει σε τελεσίδικα ευρήματα, θεματολογία που ανήκει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου που θα εκδικάσει την ουσία της υπόθεσης.
Το Δικαστήριο με αναφορά σε πληθώρα νομολογίας για έκδοση παρεμπιπτόντων διαταγμάτων, εξέτασε τις τρεις προϋποθέσεις που απαιτούνται, δηλαδή την ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση, την ορατή πιθανότητα επιτυχίας και το δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο αν δεν εκδοθούν τα διατάγματα. Και στα τρία αυτά ζητήματα το Δικαστήριο έκλινε υπέρ της ενάγουσας Πραξούλλας Αντωνιάδου Κυριακού για τους λόγους που εξηγεί στην απόφαση του. Εξέτασε στην συνέχεια το κατεπείγον του αιτήματος που είχε ενώπιον του ως δικαιοδοτικό όρο για την έκδοση των διαταγμάτων ή τη διατήρηση αυτών σε ισχύ. Εξέτασε πρόσθετα τις θέσεις του παρόντος αιτητού και της εταιρείας ότι η Πραξούλλα Αντωνιάδου Κυριακού δεν είχε προσέλθει στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια. Και στα δύο αυτά θέματα το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρχε δικαιοδοτικό βάθρο στο να αναλάβει δικαιοδοσία εφόσον το κατεπείγον, κατά το Δικαστήριο, δημιουργήθηκε μετά τα διαδραματισθέντα στην Γενική Συνέλευση στις 4.7.2016 και ότι τα όσα θεωρούνται ως μη αποκαλυφθέντα γεγονότα δεν ήταν τέτοια διότι η αιτήτρια παρουσίασε στο σύνολο και στην ουσία της ορθά την υπόθεση της, με δίκαιη αναγωγή και παραπομπή στα δεδομένα της διαφοράς. Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του και την αντίθεση θέση των παρόντων αιτητών όπως παρουσιάστηκε ενώπιον του με την ένσταση και όπως επαναλαμβάνονται σήμερα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Ιδιαιτέρως κατέγραψε τις θέσεις τους ότι η μεταβίβαση των μετοχών Κουμούσιη είχε ήδη ολοκληρωθεί σε γνώση του τότε Διοικητικού Συμβουλίου με τη διαμορφωθείσα μετοχική δομή όπως αυτή αντικατοπτριζόταν στην ετήσια έκθεση του 2012, την οποία υπέγραψε ο γραμματέας της εταιρείας και κατεχώρησε στον Έφορο Εταιρειών. Η δε συμφωνία μεταβίβασης είχε υπογραφεί από το γραμματέα της εταιρείας υπό την ιδιότητα του ως διοικητικού συμβούλου.
Ως προς αυτά, και άλλα δεδομένα που ήσαν παραπλανητικά ή λανθασμένα, κατ΄ ισχυρισμόν, αχθεί ενώπιον του Δικαστηρίου με τη μονομερή αίτηση, το Δικαστήριο έκρινε ότι όλα τα δεδομένα, περιλαμβανομένου του καταστατικού της εταιρείας, της συμφωνίας εταιρείας-Κουμούσιη, της συμφωνίας πώλησης των μετοχών Κουμούσιη προς τον Αθανάσιο Κυριακού, του καταλόγου μετόχων ημερ. 31.12.2009 που παρουσίασε η ενάγουσα, του καταλόγου μετόχων ημερ. 1.2.2013 που παρουσίασαν οι παρόντες αιτητές, μη όμως σφραγισμένου από τον Έφορο Εταιρειών, κ.τ.λ., είχαν ορθά τεθεί από την Ενάγουσα κατά την μονομερή αίτηση ενώπιον του και ήσαν δεδομένα τα οποία το Δικαστήριο είχε υπόψη του, με αναγωγή στις τρεις προϋποθέσεις, ασχέτως των διαφορετικών εκτιμήσεων της κάθε πλευράς επ' αυτών, για τα οποία το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν θα ήταν ορθό να προβεί σε οποιαδήποτε αξιολόγηση, σ΄ αυτό το ενδιάμεσο στάδιο.
Θεώρησε επίσης ότι ήταν εύλογο και δίκαιο να συνεχιστούν τα παρεμπίπτοντα διατάγματα έχοντας υπόψη τους σχετικούς παράγοντες τους οποίους εξηγεί, με ιδιαίτερη έμφαση στο ότι ήταν σημαντικό να κρατηθεί σε ισχύ το status quo ante, να διατηρηθεί, δηλαδή, σε ισχύ η υφιστάμενη προ της Γενικής Συνέλευσης κατάσταση της εταιρείας μέχρις ότου επιλυθούν όλα τα αμφισβητούμενα θέματα κατά την εκδίκαση της ουσίας της αγωγής.
Της απόφασης αυτής του Δικαστηρίου ημερ. 29.7.2016, ακολούθησαν ορισμένα άλλα γεγονότα τα οποία σε συντομία έχουν ως εξής: Κατεχωρήθη αίτηση διά κλήσεως στις 2.8.2016 από την πλευρά των παρόντων αιτητών για τροποποίηση του παρεμπίπτοντος διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ. 29.7.2016, δηλαδή, της ενδιάμεσης απόφασης του, κατά τρόπο που να επιτρέπεται στην εταιρεία να χρησιμοποιεί ποσό ύψους €120.000 μηνιαίως για την πληρωμή του μισθολογίου και των αναγκαίων εξόδων της ή διαζευκτικά να τροποποιηθεί η απόφαση του Δικαστηρίου μέχρι την εκδίκαση της αγωγής ή να επιτρέπεται στην εταιρεία να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε αναγκαίο ποσό για πληρωμή του μισθολογίου και εξόδων της κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές ώστε να συνεχίσει η εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία της. Ζητείται, επίσης, και διάταγμα που να διευκρινίζει ότι διατηρείται το status quo ως προς τον τρόπο λειτουργίας και πληρωμών των απαραίτητων εξόδων της εταιρείας όπως αυτά υφίσταντο πριν την έκδοση της απόφασης της 29.7.2016 και όπως αυτά υφίσταντο από την εκτελεστική διεύθυνση της εταιρείας μέχρι τις 4.7.2016. Αυτή η αίτηση είναι ορισμένη για ακρόαση την Πέμπτη, 11.8.2016 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, μετά από καταχώρηση ένστασης. Η άλλη εξέλιξη αφορά αίτηση που καταχωρήθηκε και πάλι διά κλήσεως από τους δικηγόρους Σπύρο Αρότη-Έλενα Αρότη και Συνεργάτες ημερ. 29.7.2016, με την οποία ζητείται η ακύρωση ή διαγραφή του σημειώματος εμφανίσεως που καταχώρησε το δικηγορικό γραφείο Ανδρέας Νεοκλέους και Σία ΔΕΠΕ στο πλαίσιο της αγωγής εκ μέρους της Εναγομένης 2 εταιρείας, Aqua Masters Plc. Στην αίτηση αυτή θα καταχωρηθεί ένσταση και ορίστηκε στις 20.9.2016 για ακρόαση.
Πρέπει να γίνει υπενθύμιση ή καλύτερα να τονιστεί, ότι η παρούσα αίτηση αφορά την προνομιακή δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου με έμφαση στο ότι τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον στην ουσία αποτελούν προνόμιο, αντλώντας την υπόσταση τους από το κατάλοιπο εξουσίας που υπάρχει για έλεγχο των κατωτέρων Δικαστηρίων. Χορηγούνται όταν από το πρακτικό της σχετικής απόφασης διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το Νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης και παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Αποτελεί, επίσης, σταθερή νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι τα προνομιακά εντάλματα δεν είχαν ποτέ και δεν έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το ένδικο μέσο της Έφεσης. Σχετική η απόφαση στην Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.Α.Δ. 464. Ακόμη και αν διαπιστώνεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια για την καταχώρηση αιτήσεως για certiorari που είναι ένα από τα προνομιακά εντάλματα, δεν χορηγείται εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα. Σχετικές οι αποφάσεις Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ.2) Perela (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Κωνσταντινίδης Αλέκος (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd και Άλλη (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, Επί τοις Αφορώσι την αίτηση της Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, Μαρκίδης Σοφοκλής και Άλλες (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, FBME Card Services Ltd (2013) 1 A.A.Δ. 2044 και Starport Nominees Ltd και Άλλη (2010) 1 Α.Α.Δ. 1271.
Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Χαράλαμπου Πατσαλίδη (2010) 1 Α.Α.Δ. 1350, γίνεται αναφορά στην αρχή ότι εκτός σε απόλυτα εξαιρετικές περιστάσεις, η διαδικασία των προνομιακών ενταλμάτων δεν θα ασκείται όπου άλλες θεραπείες ήταν ή είναι διαθέσιμες, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν και επίσης ότι δεν αρκεί να τίθεται δικαιοδοτικό ζήτημα σε μια υπόθεση για να χορηγηθεί άδεια εφόσον η διαδικασία έκδοσης προνομιακού διατάγματος ή εντάλματος δεν συνιστά υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ούτε όμως και μέσο εποπτείας της διαδικασίας ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου, της πρακτικής που ακολούθησε ή του τρόπου με τον οποίο το κατώτερο Δικαστήριο χειρίστηκε ή αποφάσισε την υπόθεση ασκώντας διακριτική ευχέρεια. (Δέστε Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 442). Είναι γνωστό επίσης ότι το certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Έφεση υπό μεταμφίεση, ούτε ως μέσο επανακρόασης των ζητημάτων που απασχόλησαν το κατώτερο Δικαστήριο (υπόθεση Ξάνθος Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ. 3) (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066.)
Με τα πιο πάνω νομολογιακά δεδομένα δεν έχει πεισθεί το παρόν Δικαστήριο ότι η παρούσα περίπτωση είναι κατάλληλη για να δοθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για έλεγχο του κατωτέρου Δικαστηρίου και της απόφασης του ημερ. 29.7.2016, με σκοπό την ακύρωση της. Το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε εντός της δικαιοδοσίας του. Ανέλαβε, δηλαδή, δικαιοδοσία που είχε να εξετάσει το αίτημα το οποίο εισήχθηκε ενώπιον του από την Πραξούλλα Αντωνιάδου Κυριακού και να εκδώσει τα διατάγματα τα οποία θεώρησε ορθό και δίκαιο να εκδώσει μονομερώς αρχικώς, και στη συνέχεια να οριστικοποιήσει, καθώς και να εκδώσει τα υπόλοιπα διατάγματα μετά από ακρόαση. Τυχόν λάθη ή παρανοήσεις ή ακόμη και λανθασμένη αντίληψη του Νόμου δεν είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν έκδοση διατάγματος certiorari προς ακύρωση της απόφασης. Σχετική είναι η απόφαση R. v. Northumberland Compensation Appeal Tribunal ex parte Shaw (1952) 1 Αll E.R. 122. Επίσης σχετική είναι η απόφαση Χρίστου Μάριος (1996) 1 Α.Α.Δ. 398.
Η ύπαρξη του ένδικου μέσου της έφεσης επί της απόφασης του κατωτέρου Δικαστηρίου ημερ. 29.7.2016, είναι η φυσιολογική πορεία ελέγχου του κατώτερου Δικαστηρίου και δεν έχει λεχθεί οτιδήποτε το οποίο να έχει πείσει το παρόν Δικαστήριο να παρακάμψει την ορθόδοξη αυτή διαδικασία. Θα πρέπει δηλαδή να αχθεί το όλο θέμα ενώπιον Εφετείου ώστε δικαιωματικά να ελέγξει την ορθότητα της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου. Αυτό ισχύει και για τα όσα η ευπαίδευτος συνήγορος ανέφερε σε σχέση με τις, κατά την άποψη της, υπερβάσεις στις οποίες έχει προβεί το κατώτερο Δικαστήριο εξετάζοντας την ενώπιον του διαφορά, περιλαμβανομένης και της θέσης ότι δεν έπρεπε να συνεχίσει ο διορισμός της Πραξούλλας Αντωνιάδου Κυριακού ως διοικητικού τουλάχιστον συμβούλου εφόσον αυτός ο διορισμός έληγε αυτοδικαίως, με βάση το καταστατικό, με τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης. Παρομοίως και το θέμα της ορθής μετοχικών δομής της εταιρείας, του Δικαστηρίου πλανηθέντος, κατ΄ ισχυρισμόν αποδεχόμενο τη θέση της ενάγουσας και όχι των νυν αιτητών, σε σαφή παραγνώριση της τελευταίας Ετήσιας Έκθεσης του 2012.
Αυτά τα θέματα, όμως, εξετάστηκαν πρωτοδίκως, αποφασίστηκαν, και το μέσο το οποίο φυσιολογικά πλέον προσφέρεται είναι η έφεση. Οι ερωτήσεις που τέθηκαν από το παρόν Δικαστήριο στην ευπαίδευτη συνήγορο κατά τη διάρκεια της συζήτησης της υπό κρίση αίτησης, είχαν στόχο να δείξουν ότι υπάρχει ένα σύνολο περίπλοκων και αντικρουόμενων γεγονότων στη βάση εκατέρωθεν επιχειρημάτων και μαρτυρίας μέσω ενόρκων δηλώσεων, τα οποία αμφισβητούμενα γεγονότα δεν είναι πρόσφορο, ούτε και είναι δυνατόν να ελεχθούν με διαδικασία certiorari. Η εμβέλεια και το εύρος των διαταγμάτων που έχουν εκδοθεί που κατά την εισήγηση εμποδίζουν την εταιρεία από του να προχωρεί στις συνήθεις δραστηριότητες της ούτως ώστε να αποστερείται ακόμη και ο βασικός μέτοχος του ουσιαστικού ελέγχου της εταιρείας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει αυτή να βρεθεί και είναι ήδη, κατά τη θέση της συνηγόρου, σε τέλμα, δεν αρκεί για να ενεργοποιηθεί η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προνομιακώς. Αναφορά μπορεί να γίνει εδώ στην Starport Nominees Ltd - ανωτέρω - στην οποία είχαν ήδη εκδοθεί διατάγματα μονομερώς, ορισμένα, μάλιστα, προστακτικής φύσεως που κατά τη θέση των αιτητών εκεί παρεμπόδιζαν πλέον την εταιρεία από να ενεργεί τόσο στην Κύπρο, όσο και στις δραστηριότητες της στο εξωτερικό. Υπήρχε όμως το ένδικο μέσο της αμφισβήτησης τους με καταχώρηση ένστασης και το καταιγιστικό των διαταγμάτων δεν επαρκούσε για να έλξει την προνομιακή δικαιοδοσία. Εδώ τα διατάγματα εκδόθηκαν οριστικώς μετά από ακρόαση επί σχετικής ενστάσεως και προσφέρεται πλέον ως ένδικο μέσο, η έφεση.
Τα όσα λοιπόν έχουν αναφερθεί από τη συνήγορο στη βάση και της ενώπιον του Δικαστηρίου αιτήσεως, δεν επιλύονται με certiorari, αλλά με το δικαιοδοτικό μέσο της έφεσης, η οποία έφεση μπορεί να ασκηθεί και να ζητηθεί επείγουσα εκδίκαση της. Το ότι προσφέρεται επίσης εναλλακτικό ένδικο μέσο φαίνεται από την ίδια την αίτηση που οι παρόντες αιτητές εισήγαγαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο ζητώντας τη διαφοροποίηση του διατάγματος όσον αφορά τα ποσά τα οποία η εταιρεία δύναται να αποσύρει μηνιαίως από τους λογαριασμούς της ούτως ώστε να συνεχίσει να πληρώνει τους πιστωτές της, τις υποχρεώσεις της, τους εργοδοτούμενους της και γενικά να συνεχίζει να λειτουργεί ως ζώσα επιχειρηματική οντότητα. Δεν είναι νοητό για μέρος της διαφοράς να εισάγεται στο Επαρχιακό Δικαστήριο άλλη αίτηση με την οποία να ζητείται διαφοροποίηση μέρους των διαταγμάτων ή της απόφασης του Δικαστηρίου και για το σύνολο των διαταγμάτων να επιχειρείται η ακύρωση της απόφασης στη βάση έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας.
Επιπλέον υπάρχει και το μείζον θέμα το οποίο εισήγαγε η αίτηση του δικηγορικού γραφείου Αρότη όσον αφορά την εξουσιοδότηση των παρόντων δικηγόρων να εκπροσωπούν την Aqua Masters Plc. Κατά τη νομολογία, το ζήτημα του διορισμού δικηγόρου είναι σοβαρό και αποφασίζεται από την πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου και εδώ είναι που υπάρχει διαφορά ως προς το ποιος ελέγχει σήμερα την εταιρεία. Γι' αυτό το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας θεώρησε ορθό να αφήσει κατά την άποψη του το status quo όπως ήταν προ της Γενικής Συνέλευσης και οποιαδήποτε τυχόν λάθη διέπραξε στην πορεία κατά την έκδοση της απόφασης του μπορούν να ελεχθούν δικαιωματικά με το ένδικο μέσο το οποίο προσφέρεται, της έφεσης.
Δεν μπορεί να παρακαμφθεί αυτή η δικαιοδοσία με την επίκληση των όσων οι αιτητές σήμερα επικαλούνται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Είναι κατανοητά τα προβλήματα τα οποία έχουν δημιουργηθεί στην πορεία λόγω της διαφοροποίησης που επήλθε μετά το θάνατο του Μιχάλη Αντωνιάδη, αλλά αυτά τα προβλήματα λύνονται μέσω των ορθόδοξων διαδικασιών που είναι η αγωγή, η οποία εγέρθει ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και των εφέσεων που θα ακολουθήσουν. Δεν έχουν καταδειχθεί επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από την συνήθη διαδικασία της χρησιμοποίηση, δηλαδή, της έφεσης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.
/γκ