|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D139
(2015) 1 ΑΑΔ 412
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 218/2014)
27 Φεβρουαρίου, 2015
[Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SAVVA VASILI TELEMACHOU ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI και PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 8/5/2012 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 2826/2011 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΡΑΣΥΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΡΑΣΥΚΑΣ-ΛΑΡΝΑΚΑΣ - ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΛΤΔ ΑΠΟ 25/01/2014 ΚΑΙ SAVVA VASILI TELEMACHOU ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗ.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 9/12/2011 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΚΑΙ
ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΝ.3 ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ (ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ 1960)
------------
Χρ. Χ΄Στερκώτης με Ν. Αγγελίδη, για τον Αιτητή.
M. Ραφαήλ (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
-----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, μετά τη λήψη σχετικής αδείας, ζητά την έκδοση προνομιακού διατάγματος certiorari με στόχο την ακύρωση (α) της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στην αγωγή 2826/2011, ημερομηνίας 8.5.2012, και (β) του διατάγματος για υποκατάστατη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος της εν λόγω αγωγής, καθώς και την έκδοση προνομιακού εντάλματος prohibition, που να απαγορεύει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας από του να προωθήσει, να συνεχίσει να προωθεί, να εκδικάζει και να αποφασίζει και/ή να προωθεί μέτρα εκτέλεσης αναφορικά με την ρηθείσα απόφαση.
Τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση έχουν περιληπτικά αναφερθεί στην απόφαση με την οποία δόθηκε άδεια για την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης και τα επαναλαμβάνω για σκοπούς της παρούσας:
Στις 29.9.2011, η τότε Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Μακράσυκας ήγειρε την αγωγή με αρ. 2826/2011 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εναντίον του αιτητή, ο οποίος είναι μόνιμος κάτοικος Αγγλίας, κάτοχος Αγγλικού διαβατηρίου και της κυπριακής εταιρείας Α.Σ.Ε. Χαραλάμπους Επενδυτική Λτδ, αξιώνοντας ποσό €88.818,90 ως υπόλοιπο οφειλομένου δανείου και πιστωτικών διευκολύνσεων, πλέον τόκους και έξοδα, καθώς και διάταγμα εναντίον της εταιρείας για πώληση ενυπόθηκου ακινήτου στην επαρχία Λάρνακας.
Με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 27.10.2011, οι ενάγοντες στην αγωγή ζήτησαν την έκδοση διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη διεύθυνση 268, Creighton Ave, London N2 9BD. Η εν λόγω αίτηση αποσύρθηκε και καταχωρίστηκε νέα αίτηση ημερομηνίας 22.11.2011, που συνοδευόταν από ένορκη δήλωση του ιδίου προσώπου που προέβη στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την πρώτη αίτηση, στην οποία ανέφερε ότι ο αιτητής «κατά τον χρόνο σύναψης της επίδικης συμφωνίας ως φαίνεται από το σώμα της επίδικης συμφωνίας και από τον τραπεζικό φάκελο ήταν μόνιμος κάτοικος Αγγλίας. Όμως η σημερινή διεύθυνση διαμονής ή εργασίας του στο εξωτερικό δεν είναι γνωστή».
Αποτελεί θέση του αιτητή στην παρούσα διαδικασία ότι σε καμία ενέργεια προέβησαν οι ενάγοντες για να επιδώσουν την αγωγή στο εξωτερικό, αλλά ενήργησαν με δόλο και ψευδορκία του ενόρκως δηλούντα, με στόχο να πετύχουν την έκδοση διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης στην Κύπρο.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ουδέποτε έλαβε το εν λόγω κλητήριο, διότι δε διατηρεί οποιεσδήποτε επαφές με τον πατέρα του, με αποτέλεσμα να εκδοθεί η προσβαλλόμενη απόφαση ερήμην του. Ο αιτητής έλαβε γνώση της εκδοθείσας απόφασης όταν αυτή του επεδόθη στην Αγγλία, στην «πάντα», όπως αναφέρεται, γνωστή διεύθυνσή του, στους ενάγοντες, στο 268 Creighton Ave, London N2 9BD, από τους δικηγόρους των εναγόντων στην Αγγλία, όπου η απόφαση ενεγράφη για σκοπούς εκτέλεσης.
Αποτελεί θέση του αιτητή ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας ενήργησε εκτός της δικαιοδοσίας του και ενήργησε καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας και πως από το πρακτικό προκύπτει νομικό ελάττωμα και εμφανές λάθος και πλάνη περί τα γεγονότα και παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε με δόλο ή κατόπιν ψευδορκίας. Περαιτέρω, ο αιτητής επικαλείται εξαιρετικές περιστάσεις και πως, αν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, η απόφαση θα εκτελεστεί στην Αγγλία και ο αιτητής θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά, αφού η εκτέλεση της απόφαση αφορά το σπίτι του.
Οι καθ΄ ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση, η οποία στηρίζεται στους ακόλουθους λόγους, τους οποίους παραθέτω συνοπτικά:
· Η επίδικη απόφαση και το επίδικο διάταγμα εκδόθηκαν νόμιμα και κανονικά.
· Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παροχή των αιτουμένων θεραπειών καθότι: (α) προσφέρεται στον αιτητή άλλο ένδικο μέσο για σκοπούς ακύρωσης της επίδικης απόφασης και ο αιτητής δεν έχει αποδείξει ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση του κανόνα ότι όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο δεν εκδίδονται προνομιακά διατάγματα, (β) ο αιτητής καταχρηστικά επιζητεί την αναθεώρηση της ορθότητας της επίδικης απόφασης και του διατάγματος για υποκατάστατη επίδοση και όχι τη νομιμότητα της, (γ) δεν έχει καταδειχθεί νομικό σφάλμα το οποίο να είναι καταφανές από τα πρακτικά και (δ) δεν προκύπτει ότι οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν με δόλο και ψευδορκία με σκοπό την έκδοση του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης.
· Η αίτηση είναι κακόπιστη, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας και έγινε με σκοπό να παρακάμψει τις νενομισμένες διαδικασίας παραμερισμού της δικαστικής απόφασης, να καθυστερήσει την εκκρεμούσα διαδικασία και να επιτύχει την αναστολή εκτέλεσης της δικαστικής απόφασης.
Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Παύλου Παπακώστα, υπαλλήλου των καθ΄ ων η αίτηση, ο οποίος έχει προβεί και στις ενόρκους δηλώσεις ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στην υπόθεση 2826/2011. Σ΄αυτήν εξηγεί πως εξελίχθηκε η υπόθεση και τους λόγους για τους οποίους αποσύρθηκε η πρώτη αίτηση για επίδοση του κλητηρίου εντάλματος και, ακολούθως, καταχωρήθηκε η αίτηση για υποκατάστατη επίδοση στον πατέρα του αιτητή στην Κύπρο, αρνούμενος βεβαίως την ύπαρξη δόλου ή ψευδορκίας. Όπως αναφέρει, στα έγγραφα που ευρίσκονταν στο τραπεζικό φάκελο του αιτητή, η διεύθυνσή του ήταν αυτή που είχε δοθεί από τον ίδιο τον αιτητή κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης, ήτοι αυτή της Αγγλίας και δεν υπήρχε οποιαδήποτε ειδοποίηση αλλαγής της εν λόγω διευθύνσεως. Όμως, λόγω του ότι ο αιτητής δεν είχε ανταποκριθεί σε επιστολές που του απεστάλησαν στην εν λόγω διεύθυνση, ούτε ανταποκρινόταν σε τηλεφωνήματα που του έγιναν, προσπάθησαν να επιβεβαιώσουν τη διεύθυνσή του μέσω του πατέρα του που διαμένει στην Κύπρο. Κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαν με τον πατέρα του, αυτός τους ανέφερε ότι βρισκόταν σε επικοινωνία με τον αιτητή, όμως αρνήθηκε να τους πληροφορήσει για την διεύθυνση του γιου του και αυτό τους δημιούργησε περαιτέρω αμφιβολίες. Επειδή δε η επίδοση στην Αγγλία, με βάση τον σχετικό Ευρωπαϊκό Κανονισμό θα μπορούσε να γίνει με την άφεση των δικαστικών εγγράφων στο γραμματοκιβώτιο της διεύθυνσης, κρίθηκε ότι υπήρχε κίνδυνος να μην περιέλθουν σε γνώση του αιτητή τα εν λόγω έγγραφα και απεφάσισαν τελικά να αποσύρουν την πρώτη αίτηση και να καταχωρήσουν νέα, αιτούμενοι υποκατάστατη επίδοση στον πατέρα του αιτητή. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης σε προγενέστερο χρονικό στάδιο, πριν την εγγραφή αυτής στην Αγγλία. Προς τούτο γίνεται παραπομπή σε συστημένες επιστολές που απέστειλαν οι καθ΄ ων η αίτηση μέσω των δικηγόρων τους ημερομηνίας 23.9.2013. Ο ενόρκως δηλών επικαλείται την ύπαρξη υπαλλακτικής θεραπείας και την απουσία εξαιρετικών περιστάσεων για προώθηση της παρούσας υπόθεσης. Αναφέρει σχετικά ότι η οικία, η οποία είναι εγγεγραμμένη επ΄ονόματι του αιτητή στην Αγγλία, έχει εγγεγραμμένη επιβάρυνση προς όφελος της Cyprus Popular Bank Limited από τις 5.3.2004.
Οι συνήγοροι των δύο πλευρών ανέλυσαν τις αντίστοιχες θέσεις τους σε γραπτές αγορεύσεις και προφορικές διευκρινίσεις.
Θα εξετάσω πρώτα την εισήγηση των καθ΄ ων η αίτηση περί ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου και απουσίας εξαιρετικών περιστάσεων που να δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα ότι η αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος απορρίπτεται όπου υπάρχει υπαλλακτικό ένδικο μέσο.
Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ κ.ά. (2012) 1 ΑΑΔ 878 υιοθετήθηκε η νομολογία επί του θέματος, όπως συνοψίστηκε στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 ΑΑΔ 1535, στην οποία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή "ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα". Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου στον αιτητή ουσιαστικά δεν αμφισβητήθηκε. Και ορθά κατά την κρίση μου, γιατί, ο αιτητής έχει τη δυνατότητα να καταχωρίσει αίτηση παραμερισμού της επίδικης δικαστικής απόφασης δυνάμει της Δ.17 θ.10. Σε περίπτωση δε που δεν υπήρξε ορθή και κανονική επίδοση, όπως ισχυρίζεται ο αιτητής, το δικαστήριο παραμερίζει την δικαστική απόφαση ex debito justitiae. Ακόμα και το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης θα μπορούσε να παραμεριστεί με βάση της Δ.48 θ.8(4). Σε κάθε περίπτωση, ο αιτητής διατηρεί και το δικαίωμα έφεσης.
Οι εξαιρετικές περιστάσεις που επικαλείται ο αιτητής συνίστανται στην πιθανότητα πώλησης της κατοικίας του στην Αγγλία όπου οι διαδικασίες εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων κινούνται με γρήγορους ρυθμούς. Οι καθ΄ων η αίτηση αναφέρουν ότι η επίδικη περιουσία είναι επιβαρυμένη με υποθήκη προς όφελος άλλης τράπεζας και δεν υφίσταται άμεσος κίνδυνος να απωλέσει την οικία του ο αιτητής, ως ισχυρίζεται. Περαιτέρω, αναφέρουν ότι διατηρεί τη δυνατότητα να εφεσιβάλει το διάταγμα εγγραφής της δικαστικής απόφασης που εξασφαλίστηκε δυνάμει του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 44/2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (άρθρο 43).
Το Δικαστήριο, με στόχο την διακρίβωση εξαιρετικών περιστάσεων, προβαίνει σε σύγκριση των δυνατοτήτων που προσφέρει η μια ή η άλλη από τις διαθέσιμες θεραπείες. Στην παρούσα περίπτωση, αυτό που ουσιαστικά ανησυχεί τον αιτητή είναι η επαπειλούμενη πώληση της κατοικίας του προς εκτέλεση της δικαστικής απόφασης. Συμφωνώ με την θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι ο αιτητής διατηρεί τη δυνατότητα να εφεσιβάλει το διάταγμα εγγραφής της δικαστικής απόφασης δυνάμει του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 44/2001 στην Αγγλία, καθώς επίσης και να αιτηθεί την αναστολή εκτέλεσης της εκδοθείσας απόφασης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας.
Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι, παρά την ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας, ο αιτητής δεν ικανοποίησε την απαίτηση για ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων και, συνεπώς, η αίτηση του είναι έκθετη σε απόρριψη, χωρίς να απαιτείται να εξεταστούν τα υπόλοιπα εγειρόμενα θέματα.
Συνακόλουθα, η αίτηση απορρίπτεται. Νοείται βέβαια ότι η προσωρινή αναστολή της διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, η οποία είχε διαταχθεί στις 18.12.2014, τερματίζεται. Τα έξοδα της αίτησης, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται εναντίον του αιτητή.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ