|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D867
(2014) 1 ΑΑΔ 2497
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ.188/2014)
14 Νοεμβρίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.]
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΡΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΦΟ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡΑ 23, 25, 29 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 59 ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ 2, 3, 4(Ι) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΦΕΣΕΩΝ (ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ) (ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ) ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 2008
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΡΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΓΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΕΞΟΔΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 5637/12 Ε. Δ. ΠΑΦΟΥ, ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ V. HARDYPROPERTY AND MARKETING SERVICES LTD
Μ. Αντωνίου (κα), για την Αιτήτρια.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η Αιτήτρια με την αίτησή της ζητά άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Mandamus «για εξαναγκασμό του Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για έγκριση και ψήφιση του καταλόγου εξόδων, ημερ. 28.4.2014 στην ιδιωτική ποινική υπόθεση 5637/12 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου».
Σύμφωνα με τα γεγονότα, η Αιτήτρια είναι δικηγόρος και εκπροσωπούσε ως Κατηγορούσα Αρχή, το Συμβούλιο Εγγραφής Κτηματομεσιτών στην πιο πάνω ποινική υπόθεση. Τον Μάιο του 2012 της δόθηκαν οδηγίες από το Συμβούλιο όπως καταχωρήσει την πιο πάνω ποινική υπόθεση εναντίον της συγκεκριμένης εταιρείας. Μετά από πολλές εμφανίσεις, άρχισε η ακρόαση της υπόθεσης η οποία συνεχίστηκε μέχρι και τις 12.2.2014, οπότε και υπήρξε διαφωνία της Αιτήτριας με τους πελάτες της ως προς το χειρισμό της υπόθεσης. Ως εκ τούτου αναγκάστηκε στις 26.2.2014 να αποσυρθεί από την υπόθεση, μετά από άδεια του Δικαστηρίου. Έκτοτε απέστειλε τιμολόγιο στο Συμβούλιο Κτηματομεσιτών με τα μέχρι τότε έξοδά της, το οποίο όμως ουδέποτε διευθετήθηκε. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο Κτηματομεσιτών ισχυριζόταν ότι υπήρχε ειδική διευθέτηση μεταξύ τους ως προς τα έξοδα, με βάση την οποία δεν εγειρόταν υποχρέωση εκ μέρους τους για καταβολή οποιωνδήποτε εξόδων σε περίπτωση απόσυρσης δικηγόρου από ιδιωτική ποινική υπόθεση.
Ενόψει της μη διευθέτησης των εξόδων της, η Αιτήτρια καταχώρησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου κατάλογο εξόδων για ψήφιση, τον οποίο και επέδωσε στο Συμβούλιο Κτηματομεσιτών. Την ημέρα που ο κατάλογος ήταν ορισμένος για ψήφιση ενώπιον του Πρωτοκολλητή, το Συμβούλιο δεν εμφανίστηκε. Παρά ταύτα, ο Πρωτοκολλητής αρνείτο να προχωρήσει σε ψήφιση του καταλόγου. Mετά από συνεχείς οχλήσεις, ο Πρωτοκολλητής στις 24.7.2014 εξέδωσε γραπτή απόφαση με την οποία απέρριπτε το αίτημα για ψήφιση του καταλόγου εξόδων, με αποτέλεσμα τα έξοδα να παραμένουν μέχρι σήμερα απλήρωτα.
Έχω μελετήσει την αίτηση και έχω καταλήξει ότι αυτή δεν μπορεί να εγκριθεί, για δύο βασικά λόγους. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, απώτερος στόχος της άδειας που ζητείται είναι για να καταχωριστεί στη συνέχεια αίτηση «για εξαναγκασμό του Πρωτοκολλητή» να εγκρίνει και ψηφίσει τον κατάλογο εξόδων. Όμως εδώ ο Πρωτοκολλητής δεν αρνήθηκε να ψηφίσει τον κατάλογο εξόδων, όπως συνέβη στις υποθέσεις Αναφορικά με την Άρνηση της Πρωτοκολλητού του Ποινικού Τμήματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας κας Άντρης Μακρή να προβεί σε ψήφιση εξόδων σε Ιδιωτική Ποινική Υπόθεση, Πολιτική Αίτηση Αρ. 85/14, ημερ. 13.6.2014, ECLI:CY:AD:2014:D394 και Αναφορικά με την Άρνηση της Πρωτοκολλητού του Ποινικού Τμήματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας κας Άντρης Μακρή να ψηφίσει έξοδα σε ιδιωτική ποινική υπόθεση, Πολιτική Αίτηση Αρ. 130/14, ημερ. 22.10.2014. Αντίθετα, όπως είναι παραδεχτό, επιλήφθηκε του καταλόγου εξόδων και με γραπτή απόφασή του ημερ. 24.7.2014 αποφάσισε ότι «δεν υπάρχει η νομική βάση που να νομιμοποιεί τον Πρωτοκολλητή να ψηφίζει έξοδα σε Ιδιωτικές Ποινικές Υποθέσεις και ως εκ τούτου η αίτηση για ψήφιση του καταλόγου εξόδων ..» θα έπρεπε να απορριφθεί.
Η Αιτήτρια με τον τρόπο που διατύπωσε τη θεραπεία που ζητά, δεν φαίνεται να στοχεύει κατά αυτή της κατάληξης του Πρωτοκολλητή. Ούτε πουθενά στην αίτηση ή στην ένορκη δήλωση της αναφέρει οτιδήποτε που να ισοδυναμεί με αμφισβήτηση της κατάληξης του Πρωτοκολλητή ότι δεν υπάρχει νομική βάση που να τον νομιμοποιεί να ψηφίσει έξοδα σε ιδιωτική ποινική υπόθεση. Πέραν τούτου, δεν εγείρει ούτε θέμα έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας ή έκδηλης πλάνης περί το νόμο εκ μέρους του Πρωτοκολλητή. Επομένως η αίτηση όπως είναι διατυπωμένη δεν έχει έρεισμα, εφόσον δεν μπορεί να εξαναγκαστεί ο Πρωτοκολλητής να ψηφίσει κατάλογο εξόδων του οποίου έχει ήδη επιληφθεί και αποφασίσει να τον απορρίψει. Αν η Αιτήτρια αμφισβητεί την κατάληξη του Πρωτοκολλητή περί έλλειψης νομικής βάσης, όφειλε να συντάξει την αίτησή της με διαφορετικό τρόπο και να προβάλει τους νομικούς ισχυρισμούς της με σαφήνεια.
Ο δεύτερος λόγος που συνηγορεί υπέρ της απόρριψης της αίτησης είναι η καθυστέρηση των τριάμισι μηνών που επήλθε από της απόφασης του Πρωτοκολλητή (24.7.2014) μέχρι την καταχώρηση της αίτησης στις 5.11.2014. Σύμφωνα με τη νομολογία ο χρόνος μέσα στον οποίο υποβάλλεται μια αίτηση για προνομιακό ένταλμα «αποτελεί ουσιώδη παράγοντα για την ανάληψη και την άσκηση της δικαιοδοσίας .. κάθε καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης πρέπει να αιτιολογείται και όσο μεγαλύτερη, ανάλογα μεγαλύτερο είναι και το εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί για την παροχή άδειας» (βλ. Σταυρή Θεοδούλου (Αρ. 1) (1990) 1 ΑΑΔ 438 και Σύγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Π. Αρτέμη, Έκδοση 2004, σελ. 68).
Στην προκειμένη περίπτωση η Αιτήτρια δεν έκαμε καμία προσπάθεια να δικαιολογήσει τη μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται μέχρι την καταχώρηση της αίτησης, αφού δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά για το συγκεκριμένο θέμα στην Έκθεση και στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύουν την αίτηση.
Ανεξάρτητα από τη διαφαινόμενη απορριπτική κατάληξη της αίτησης, είμαι αναγκασμένος να προβώ στην εξής διαπίστωση. Πρόσφατα εκδόθηκαν δύο αποφάσεις από αδελφούς δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Πολιτικές Αιτήσεις Αρ. 85/14 (ανωτέρω) και 130/14 (ανωτέρω), αντιστοίχως. Παρά το ότι και στις δύο εκδόθηκαν τα αιτούμενα προνομιακά εντάλματα, φαίνεται ότι ορισμένοι Πρωτοκολλητές (όχι στην παρούσα) συνεχίζουν να αρνούνται να ψηφίζουν καταλόγους εξόδων σε ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις όταν δεν υπάρχει σχετική οδηγία από το δικαστήριο, ενώ άλλοι αρνούνται την ψήφιση, καθότι, όπως διατείνονται, δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από τους Κανονισμούς (βλ. περί Ιδιωτικών Ποινικών Υποθέσεων (Δικηγορική Αμοιβή) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1997, όπως έχει τροποποιηθεί). Με αυτές τις διαπιστώσεις διερωτώμαι αν μετά τις δύο πιο πάνω αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι Πρωτοκολλητές θα πρέπει να συνεχίσουν να αρνούνται να ψηφίζουν έξοδα σε ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις.
Η αίτηση απορρίπτεται.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς