|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D547
(2014) 1 ΑΑΔ 1772
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αíτηση Αρ. 44/2014)
18 Ιουλίου, 2014
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡA 3 ΚΑΙ 4 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ URALS ENERGY PUBLIC COMPANY LIMITED
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΟ ΕΥΑΓΟΡΟΥ 31, EVAGORAS BUILDING, 3ος ΟΡΟΦΟΣ,
ΓΡΑΦΕΙΟ 34, ΛΕΥΚΩΣΙΑ 1066, ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΡ. 76/2014 ΕΔ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KAI
ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Ή ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ 24/2/2012 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΡ. 76/2014 ΕΔ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ
ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ
------------------------------------
Α. Χαβιαράς, για τους Αιτητές.
Κ. Σκορδής με Χ. Αρτέμη, για τους Καθ'ων η αίτηση.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Σύμφωνα με τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, η αιτήτρια είναι δημόσια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης δια μετοχών, εγγεγραμμένη στην Κύπρο. Οι μετοχές της είναι εισηγμένες στην εναλλακτική αγορά του Χρηματιστηρίου Αξιών του Λονδίνου, με συνολικό εκδοθέν κεφάλαιο 252.446.060 μετοχές, ονομαστικής αξίας Δολλ. ΗΠΑ 0.0063 εκάστη.
Ένας από τους μετόχους της αιτήτριας είναι η εταιρεία Kolianco Holdings Limited (Kolianco), με ποσοστό 2.8% του εκδομένου κεφαλαίου της αιτήτριας. Μέτοχος στην αιτήτρια, με το ίδιο περίπου ποσοστό με αυτό της Kolianco, είναι επίσης η εταιρεία Petraco Oil Company Ltd (Petraco).
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, ισχυρισμοί οι οποίοι απορρίπτονται από τους καθ'ων η αίτηση, δικαιούχος του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου της Kolianco είναι ο V. Rovneiko (V.R.).
Συνιστά κοινή και για τις δύο πλευρές θέση, ότι υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του V.R. εκδόθηκε διαιτητική απόφαση στο Λονδίνο για το ποσό των $3.730.000. Με στόχο την εγγραφή της εν λόγω διαιτητικής απόφασης και εκτέλεσης της στην Κύπρο, καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας η Γενική Αίτηση 2657/13, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί. Στα πλαίσια της εν λόγω Γενικής Αίτησης, εκδόθηκε ενδιάμεσο διάταγμα με το οποίο απαγορευόταν στην Kolianco να καταβάλει μέρισμα στους μετόχους της.
Συνιστά επίσης κοινή και για τις δύο πλευρές θέση ότι η εταιρεία Petraco καταχώρισε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού την Αγωγή 6062/2013, στα πλαίσια της οποίας επεδίωξε και εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα με το οποίο εμποδιζόταν ο V.R. να χρησιμοποιήσει τις ψήφους της εν λόγω εταιρείας στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση της αιτήτριας, που είχε συγκληθεί για τις 27/1/2014, με στόχο να συζητηθεί κοινό αίτημα δύο μετόχων της αιτήτριας οι οποίοι από κοινού κατείχαν ποσοστό 30.62% του εκδοθέντος μετοχικού κεφαλαίου, για απομάκρυνση των έξι από τους επτά διευθυντές της αιτήτριας. Η εν λόγω αγωγή διακόπηκε όταν το συγκεκριμένο αίτημα απορρίφθηκε στις 27/1/2014. Σύμφωνα με την αιτήτρια, η Petraco δεν είχε άλλη επιλογή από του να ενεργήσει όπως ενήργησε, γιατί μόνο έτσι θα καθιστούσε ανέφικτο το στόχο του V.R., ο οποίος ήταν, σύμφωνα με την αιτήτρια, ο ιθύνων νους πίσω από τις προσπάθειες παύσης του συνόλου σχεδόν του διοικητικού συμβουλίου της αιτήτριας, να εξασφαλίσει απόφαση της αιτήτριας να εγκαταλείψει την απαίτηση της, την οποία είχε εξασφαλίσει εναντίον του, στα πλαίσια της διαιτητικής απόφασης του Λονδίνου. Στον αντίποδα, οι καθ'ων η αίτηση εντάσσουν τη συγκεκριμένη ενέργεια της Petraco στις γενικότερες ενέργειες καταπίεσης που, όπως ισχυρίζονται, η αιτήτρια ασκούσε εναντίον τους.
Τη διακοπή της Αγωγής 6062/2013 ακολούθησε η καταχώριση από πλευράς της Kolianco της Αίτησης 76/14, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Ισχυριζόμενη καταπιεστική συμπεριφορά εναντίον της, η Kolianco επιδιώκει τη διάλυση της αιτήτριας. Στην εν λόγω αίτηση δεν κατονομάζεται, σύμφωνα με την αιτήτρια, η πλειοψηφία των μετόχων που κατ' ισχυρισμό της Kolianco ασκεί εναντίον της ως μετόχων μειοψηφίας, καταπιεστική συμπεριφορά. Αντίθετα, η Kolianco θεωρεί, σύμφωνα πάντα με την αιτήτρια, ως πλειοψηφία την Petraco και το Διοικητικό Συμβούλιο της αιτήτριας. Θα πρέπει εδώ να λεχθεί ότι οι διαφορές των εμπλεκόμενων μερών αποτελούν αντικείμενο και άλλων δικαστικών διαδικασιών, οι οποίες επί του παρόντος δεν μας αφορούν, η εκδίκαση μερικών από τις οποίες ακόμα εκκρεμεί.
Στις 24/2/2014, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στα πλαίσια της Αίτησης 76/14 και στην παρουσία των συνηγόρων της αιτήτριας, κάμνοντας δεκτή προφορική εισήγηση των συνηγόρων της Kolianco, έκδωσε οδηγίες για δημοσίευση της ειδοποίησης της αίτησης στον κυπριακό τύπο, στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και στον αγγλικό και ρωσικό τύπο, τουλάχιστον 15 μέρες πριν την ημερομηνία στην οποία όρισε την υπόθεση για προγραμματισμό. Επειδή το πρακτικό που τηρήθηκε κατά την εν λόγω διαδικασία, αποτελεί σημείο αναφοράς αμφότερων των πλευρών, θεωρώ σκόπιμο να το παραθέσω αυτούσιο, επισημαίνοντας ότι η ορθότητά του, δεν αμφισβητείται:
"κ. Χαβιαράς: Θα ήθελα να ζητήσω χρόνο για να καταχωρίσουμε την ένσταση μας. Αν γίνεται περίπου ένα μήνα.
κ. Σκορδής: Δεν έχουμε ένσταση. Παρακαλώ να δοθούν οδηγίες για δημοσιεύσεις.
κ. Χαβιαράς: Νομίζω ότι θα πρέπει να παραμείνει να καταχωρηθεί η ένσταση μας και μετά να προβούμε σε οποιεσδήποτε δημοσιεύσεις.
κ. Σκορδής: Επειδή υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν άλλοι πιστωτές καλό θα ήταν να τους δοθεί ειδοποίηση για να έχουν χρόνο να καταχωρίσουν ένσταση, για να μην υπάρξει στην όλη διαδικασία καθυστέρηση. Επειδή η εταιρεία έχει δραστηριότητα στην Αγγλία και Ρωσία θα παρακαλούσα να γίνουν δημοσιεύσεις και εκεί. Γιατί μόνο στην Κύπρο ίσως να μην είναι επαρκείς. Απλώς την ύπαρξη της αίτησης.
Δικαστήριο: Η αίτηση ορίζεται για προγραμματισμό στις 28/3/2014 η ώρα 9.00. Ειδοποίηση της αίτησης να δημοσιευθεί σε μια εφημερίδα παγκύπριας κυκλοφορίας, στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας, σε εφημερίδα που κυκλοφορεί στη Ρωσία και εφημερίδα που κυκλοφορεί στην Αγγλία, τουλάχιστον 15 μέρες προηγουμένως.
Ένσταση να καταχωριστεί μέχρι τότε."
Οι λόγοι για τους οποίους η αιτήτρια αιτείται ως η παρούσα αίτηση της, είναι οι ακόλουθοι:
"1. Υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα στον φάκελο της διαδικασίας (on the face of the record) κατά την διαδικασία έκδοσης του Διατάγματος αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται ως Παράρτημα 1 και ειδικότερα οι οδηγίες για δημοσίευση εκδόθηκαν κατά την πρώτη εμφάνιση στο δικαστήριο (24/2/2014) χωρίς να προηγηθεί επίδοση της Αίτησης 76/14 στην υποτιθέμενη Πλειοψηφία των μετόχων που ασκεί την κατ' ισχυρισμό καταπίεση.
2. Υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα στον φάκελο της διαδικασίας (on the face of the proceedings) κατά την διαδικασία έκδοσης του Διατάγματος και συγκεκριμένα το Διάταγμα εκδόθηκε μετά από προφορικό αίτημα των αιτητών στην Αίτηση 76/14 ενώ σύμφωνα με το συνδυασμένο αποτέλεσμα της Δ.48 Θ1 Θ4 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και των καν 3 και 8 των Θεσμών περί Εταιρειών (Δευτερογενής Νομοθεσία, τόμος ΙΙ, σελίδα 279) έπρεπε να υποβληθεί γραπτώς και οι καθ'ων η αίτηση στην Αίτηση 76/14 (η εδώ Αιτήτρια) να έχουν την ευκαιρία να καταχωρήσουν γραπτή ένσταση.
3. Υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα στον φάκελο της διαδικασίας (on the face of the record) κατά την διαδικασία έκδοσης του Διατάγματος και συγκεκριμένα παραβιάστηκε το δικαίωμα των μετόχων που κατηγορούνται ως καταπιεστές να ακουστούν προτού εκδοθούν οι οδηγίες οι οποίες θα προκαλέσουν σοβαρό δυσμενή επηρεασμό στην αξία της μετοχής της Αιτήτριας.
4. Το Διάταγμα έχει εξασφαλιστεί με μια αλληλουχία ψευδών και/ή παραπλανητικών δηλώσεων και/ή παραστάσεων της αιτήτριας στην Αίτηση 76/14 ως εξηγείται στις παραγράφους που ακολουθούν. Αντίγραφο της Αίτησης 76/14 επισυνάπτεται ως Παράρτημα 2."
(Η έμφαση είναι του κειμένου)
Κατ' αρχάς θεωρώ σκόπιμο να επισημάνω, επ' αυτού δεν έχει προκύψει διαφωνία, ότι η από το Δικαστήριο έκδοση οδηγιών στα πλαίσια αίτησης διάλυσης εταιρειών, για δημοσιεύσεις, συνιστά θέμα που ανάγεται αποκλειστικά στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου, η οποία, ενόψει απουσίας πρόνοιας είτε στον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113, είτε στους αντίστοιχους Θεσμούς, που να προβλέπει δημοσίευση της αίτησης για διάλυση εταιρείας πριν την ακρόαση, ασκείται, σύμφωνα με τη νομολογία, με βάση την ορθή πρακτική που ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις (K.M.C. Motors v. Jorephanco Trading (1984) 1 C.L.R. 390). Παράλληλα θεωρώ σκόπιμο να υπομνήσω τη νομολογιακή αρχή, ούτε επ' αυτού έχει προκύψει διαφωνία, ότι η ορθότητα δικαστικής απόφασης, όπου το Δικαστήριο ασκεί διακριτική εξουσία, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα, εκτός και αν βέβαια διαπιστωθεί ότι στην απόφαση εμφιλοχώρησε εμφανές νομικό σφάλμα (Αναφορικά με τον Jennaro Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 356). Και εδώ εστιάζεται η διαφωνία των δύο πλευρών. Η μεν αιτήτρια ισχυρίζεται ότι στην απόφαση του Δικαστηρίου για δημοσίευση εμφιλοχώρησε νομικό σφάλμα - λεπτομέρειες έχουν ήδη παρατεθεί πιο πάνω - οι δε καθ'ων η αίτηση, οι οποίοι απορρίπτουν την εν λόγω θέση, υποστηρίζουν ότι η απόφαση του Δικαστηρίου για δημοσίευση της αίτησης ήταν απόλυτα ορθή τόσο νομικά, όσο και πραγματικά. Και οι δύο πλευρές κατέθεσαν ενώπιον μου σωρεία εγγράφων, ενώ με τις εμπεριστατωμένες αγορεύσεις τους, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι τους, υποστήριξαν τις εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις τους, παραπέμποντας σε νομολογία.
Η αιτήτρια, παραπέμποντας στις πρόνοιες της Δ.48, θ. 1[1] και 2[2] των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, όπως και στις πρόνοιες των Καν. 3 και 8[3] των περί Εταιρειών Κανονισμών, ισχυρίζεται ότι η συνδυασμένη εφαρμογή των εν λόγω προνοιών δεν αφήνει περιθώρια για άσκηση της επί του προκειμένου διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου, στα πλαίσια προφορικού αιτήματος. Το αίτημα για δημοσίευση αίτησης διάλυσης μόνο στα πλαίσια, σύμφωνα με την αιτήτρια, γραπτής αίτησης μπορεί να προβληθεί και να προωθηθεί. Συνεπώς, καταλήγει η αιτήτρια, μόνο στα πλαίσια γραπτής αίτησης μπορεί το Δικαστήριο να δώσει οδηγίες για δημοσίευση.
Οι καθ'ων η αίτηση, οι οποίοι παραπέμποντας στις υποθέσεις Επί τοις αφορώσι την PAN-AMAN Hotels Ltd (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1962 (απόφαση μονομέλειας) και Επί τοις αφορώσι την Αίτηση των Χ. Γεωργίου και Ι. Καραγιώργη για διάλυση της εταιρείας ALFA Concrete Ltd (2003) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1640 (απόφαση μονομέλειας), υποστήριξαν την αντίθετη άποψη.
Η θέση της αιτήτριας δεν με βρίσκει σύμφωνο. Όπως έχω ήδη επισημάνει, ούτε στον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113, ούτε στους αντίστοιχους Θεσμούς γίνεται πρόνοια για δημοσίευση της αίτησης για διάλυση της εταιρείας πριν την ακρόαση. Στην απουσία τέτοιας πρόνοιας η δημοσίευση είναι, όπως επίσης έχει επισημανθεί, το προϊόν πρακτικής. Στα πλαίσια της εν λόγω πρακτικής, έχει καθιερωθεί οι οδηγίες για δημοσίευση να δίδονται κατόπιν προφορικού αιτήματος.
Στην υπόθεση K.M.C. Motors (πιο πάνω), το Ανώτατο Δικαστήριο αναφερόμενο με επιδοκιμασία στο σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης στην υπόθεση Karaoglanian & Sons Ltd. ν. Karaoglanian & Another (1976) 12 J.S.C. 1875, υιοθέτησε τη θέση, ότι η δημοσίευση της αίτησης για διάλυση συνδέεται στην πραγματικότητα με την υποχρέωση επίδοσης της αίτησης σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Και στην Κύπρο, ως θέμα πρακτικής, τα Δικαστήρια έχουν τη διακριτική ευχέρεια να δίδουν οδηγίες για τέτοια δημοσίευση για σκοπούς γνωστοποίησης της αίτησης σε όλους τους ενδιαφερομένους.
Στην προκείμενη περίπτωση, το Δικαστήριο, στα πλαίσια του καθήκοντος του να μεριμνήσει για επίδοση της αίτησης, σε παν ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έπραξε ακριβώς αυτό. Ασκώντας την επί του προκειμένου διακριτική εξουσία του, επέλεξε να διατάξει δημοσίευση της αίτησης για διάλυση, πριν την ακρόαση. Συνεπώς, η έκδοση των συγκεκριμένων οδηγιών δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα της άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου, η οποία υπενθυμίζω δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα.
Πρόσθετα των πιο πάνω, θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω και τα εξής: Η υποβολή γραπτού αιτήματος πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να περιορίζεται στις περιπτώσεις που το αίτημα αναφέρεται σε θεραπεία που προβλέπεται από τους Θεσμούς. Στην εδώ περίπτωση, το αίτημα για δημοσίευση της αίτησης πριν την ακρόαση, δεν προβλέπεται από τους Θεσμούς, αλλά καλύπτεται από την καθιερωθείσα πρακτική. Επομένως, η αναφορά σε υποβολή γραπτού αιτήματος, στις πρόνοιες των συγκεκριμένων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, αλλά και των συγκεκριμένων περί Εταιρειών Κανονισμών, τις οποίες επικαλείται η αιτήτρια, δεν μπορεί να τυγχάνουν εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση.
Ως εκ των πιο πάνω, ούτε τα όσα επικαλείται, στα πλαίσια των υπό στοιχεία 1 και 2 πιο πάνω λόγων, η αιτήτρια, ευσταθούν και συνεπώς απορρίπτονται.
Αναφορικά με τον υπό στοιχείο 3 πιο πάνω προβαλλόμενο λόγο, παρατηρώ τα εξής. Στις 24/2/2014 και προτού δοθούν οι οδηγίες για δημοσίευση, ο συνήγορος της αιτήτριας αφού πήρε το λόγο εισηγήθηκε όπως οι οδηγίες για οποιεσδήποτε δημοσιεύσεις, δοθούν μετά που θα καταχωρηθεί η ένσταση. Το Δικαστήριο, αφού άκουσε και το συνήγορο της αιτήτριας, κατέληξε, ασκώντας και πάλι τη διακριτική του εξουσία, ότι οι ανάγκες της υπόθεσης επέβαλλαν, για σκοπούς κοινοποίησης της αίτησης προς τους πιστωτές της και κάθε ενδιαφερόμενο, την έκδοση των οδηγιών για δημοσίευση σε εκείνο το στάδιο. Δεν διαπιστώνω ούτε και έχω πεισθεί ότι στην εν λόγω απόφαση εμφιλοχώρησε νομικό σφάλμα και πιο συγκεκριμένα, ότι το Δικαστήριο κατέληξε στην εν λόγω απόφαση του χωρίς η αιτήτρια να ακουστεί. Συνεπώς, ούτε τα όσα η αιτήτρια επικαλείται στα πλαίσια του υπό στοιχείο 3 πιο πάνω λόγου μπορεί να γίνουν δεκτά και απορρίπτονται.
Αναφορικά με τα όσα η αιτήτρια επικαλείται στα πλαίσια του υπό στοιχείο 4 πιο πάνω λόγου, περιορίζομαι στη διαπίστωση ότι το κατ' ισχυρισμό νομικό σφάλμα αφορά σε θέματα καθαρά ουσίας της διαφοράς και συνεπώς δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης στα πλαίσια της παρούσας αίτησης.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ'ων η αίτηση όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ
[1] 1. Every application to the Registrar shall be in writing stating the nature of the request made and referring to the specific section of the Law or to the specific Rule of Court upon which it is founded ...
[2] 2.(1) Save where other provision is made, every application to the Court shall be in writing stating the nature of the order or direction sought and referring to the specific section of the Law or to the specific Rules of Court upon which it is founded.
[3] 8.(1) Where the petition has been presented .... an application shall in every case be made by summons in chambers to the judge for directions as to the proceedings to be taken.