public Νικολάτος, Μύρων-Μιχαήλ Γεωργίου Πασχαλίδης, Ανδρέας Λούκα Σταματίου, Κατερίνα Ν. Πιριλίδης με Κ. Καρατσή, για τους Εφεσείοντες. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2014-07-09 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΕΛΕΠΗΣ κ.α. ν. EUROGOAL BOOKMAKERS LIMITED, Πολιτική Έφεση Αρ. 286/2009, 9/7/2014 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2014:A502

(2014) 1 ΑΑΔ 1548

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Έφεση Αρ. 286/2009)

 

 

9 Ιουλίου, 2014

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές]

 

 

       1. ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΕΛΕΠΗΣ,

2. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΤΖΙΩΤΗΣ,

                                        3. ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΕΛΕΠΗΣ,

                                        4. ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΤΖΙΩΤΗΣ,

                                      5. ΕΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥ,

 

Εφεσείοντες/Ενάγοντες,

 

ν.

 

EUROGOAL BOOKMAKERS LIMITED,

 

Εφεσιβλήτων/Εναγομένων.

 

Ν. Πιριλίδης με Κ. Καρατσή, για τους Εφεσείοντες.

 

Κ. Δαμιανός για Αλ. Μαρκίδη, για τους Εφεσιβλήτους.

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Πασχαλίδης.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Για σκοπούς καλύτερης κατανόησης των θεμάτων που εγείρονται στα πλαίσια του μοναδικού λόγου έφεσης, τον οποίο και παραθέτουμε αυτούσιο σε κατοπινό στάδιο μαζί με την αιτιολογία του, αλλά και στα πλαίσια των τεσσάρων λόγων αντέφεσης στους οποίους επίσης θα αναφερθούμε σε κατοπινότερο στάδιο, θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε, σε συντομία βέβαια, τα γεγονότα, όπως αυτά διαπιστώθηκαν από το πρωτόδικο δικαστήριο, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, στην ουσία τους, δεν αμφισβητούνται από τους διαδίκους.

 

Στις 19/6/2005, οι εφεσείοντες 1 και 2, αφού συμπλήρωσαν, κατέθεσαν, πληρώνοντας το κόστος του στοιχήματος, πέντε χωριστά κουπόνια στοιχήματος, επ' ωφελεία των ιδίων και των λοιπών εφεσειόντων για τον προγραμματισθέντα αγώνα Φόρμουλα 1 στην Ινδιανούπολη των Η.Π.Α., που είχε προγραμματισθεί να λάβει χώρα στις 19/6/2005 και στις 20.00 ώρα Κύπρου.

 

Τα πέντε κουπόνια στοιχήματος κατατέθηκαν σε πρακτορείο στοιχημάτων στη Γερμασόγεια, το οποίο λειτουργούσε η εταιρεία K.N. SOCCER LTD. και έγιναν αποδεκτά από τους εφεσιβλήτους, αδειούχα εταιρεία στοιχημάτων.

 

Τα επίδικα στοιχήματα διέποντο από τους Κανονισμούς των εφεσιβλήτων οι οποίοι ήταν αναρτημένοι, κατά τον ουσιώδη χρόνο, στους τοίχους του πρακτορείου, ενώ στο πίσω μέρος των κουπονιών αναγράφοντο τα ακόλουθα:

 

"ΠΡΟΣΟΧΗ:

Υποβάλλοντας το δελτίο στοιχήματος δηλώνω ανέκκλητα ότι έχω διαβάσει, κατανοήσει και αποδεκτεί πλήρως τους κανονισμούς της EUROGOAL όπως είναι αναρτημένοι στα κεντρικά γραφεία και στους αντιπροσώπους της και αναγνωρίζω ότι η αποδοχή του δελτίου στοιχήματος γίνεται υπό την αίρεση ελέγχου του και διαπίστωσης συμφωνίας του με τους κανονισμούς και ανακοινώσεις της Εταιρείας EUROGOAL."

 

 

Πριν από τον επίδικο αγώνα η κατασκευάστρια εταιρεία ελαστικών Michelin εντόπισε κάποια προβλήματα με τα ελαστικά των ομάδων οχημάτων που τροφοδοτούσε, με αποτέλεσμα η εν λόγω εταιρεία να ανταλλάξει αλληλογραφία με τη Διεθνή Ομοσπονδία, γνωστή ως FIA, στις ημερομηνίες 18/6/2005 μέχρι 19/6/2005 και να προβεί σε εισηγήσεις προς την FIA, οι οποίες απερρίφθησαν από την τελευταία πριν την έναρξη του πιο πάνω αγώνα.

 

Η αλληλογραφία μεταξύ της εταιρείας Michelin και της FIA κατά τον ουσιώδη χρόνο παρουσιάστηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της τελευταίας στην οποία η πρόσβαση είναι ελεύθερη στον οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο.

 

Ο πιο πάνω αγώνας Φόρμουλα 1 όντως διεξήχθηκε και ολοκληρώθηκε την 19/6/2005. Στον εν λόγω αγώνα συμμετείχαν 20 διαγωνιζόμενα οχήματα και οδηγοί, 14 από τους οποίους, μετά την ολοκλήρωση του γύρου προθέρμανσης (formation lab) αποχώρησαν (ενώ εισήλθαν και παρέμειναν «στα pits»), ενώ οι υπόλοιποι 6 συνέχισαν και ολοκλήρωσαν τον αγώνα.

 

Ο πιο πάνω αγώνας ολοκληρώθηκε ως ανωτέρω και η FIA εξέδωσε τα επίσημα αποτελέσματα του εν λόγω αγώνα και την τελική κατάταξη των διαγωνιζόμενων οδηγών.

 

Οι εφεσείοντες 1-5 είχαν τις ακόλουθες αποδόσεις και/ή κέρδη:

 

(α) Εφεσείων 1  αρ. κουπονιού 092907        Λ.Κ.3.308.842,85

(β) Εφεσείων 2  αρ. κουπονιού 092906        Λ.Κ.77.581,30

(γ) Εφεσείων 3  αρ. κουπονιού 092905        Λ.Κ.77.581,30

(δ) Εφεσείων 4  αρ. κουπονιού 092904        Λ.Κ.34.089,65

(ε) Εφεσείων 5  αρ. κουπονιού 092903        Λ.Κ.43.015,19

 

Οι εφεσείοντες επισκέφθηκαν το πρακτορείο όπου είχαν καταθέσει τα στοιχήματα τους για πληρωμή, την Τρίτη 21/6/2005, πλην όμως οι εφεσίβλητοι αρνήθηκαν πληρωμή.

 

Οι εφεσίβλητοι, με ανακοίνωση τους προς τους αντιπροσώπους τους, αποφάσισαν όπως ακυρώσουν όλα τα στοιχήματα που είχαν κατατεθεί σε αυτούς για τον πιο πάνω αγώνα και να επιστρέψουν όλα τα λεφτά στους πελάτες τους.

 

Η επίδικη ανακοίνωση που κυκλοφόρησε και έγινε γνωστή στους εφεσείοντες τη μεθεπόμενη του αγώνα, είχε ως εξής:

 

"ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΓΥΡΟΥ ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ GRAND PRIX (USA 19-06-2005) ΓΙΑ ΣΚΟΠΟΥΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΟΣ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΠΩΣ ΑΚΥΡΩΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ FORMULA ONE ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΗΣ."

 

 

Εναντίον των μη διαγωνισθεισών στον εν λόγω αγώνα εταιρειών κινήθηκαν πειθαρχικές διαδικασίες από τη  FIA και οι καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον τους ακυρώθηκαν μετά την εισήγηση της συγκλήτου της FIA.

 

Η ευπαίδευτη Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εκδίκασε την υπόθεση πρωτόδικα θεωρώντας, για τους λόγους που παραθέτει στην απόφασή της, δεσμευτική τη συμφωνία, έγκυρα τα κουπόνια - στοιχήματα και παράνομο τον τερματισμό, προχώρησε και αφού, με αναφορά στο περιεχόμενο του Κανονισμού 23[1] των εφεσιβλήτων, κατέληξε στο εύρημα ότι υπήρχε δεσμευτικός όρος πληρωμής (maximum payout) Λ.Κ.25.000, δηλαδή €42.715 για κάθε ένα από τους εφεσείοντες, επιδίκασε στον κάθε ένα από αυτούς το συγκεκριμένο ποσό.

 

Η ορθότητα της πρωτόδικης κατάληξης περί ύπαρξης δεσμευτικού όρου πληρωμής (maximum payout) Λ.Κ.25.000, δηλαδή €42.715 για κάθε ένα των εφεσειόντων, αμφισβητείται με τον ένα και μοναδικό λόγο έφεσης, τον οποίο και παραθέτουμε μαζί με την αιτιολογία του, η οποία αποτέλεσε και τον πυρήνα του περιγράμματος αγόρευσης των συνηγόρων τους:

 

"1^ος Λόγος Έφεσης

Το Πρωτόδικον Δικαστήριον εσφαλμένως και/ή αδικαιολογήτως κατάληξε στο συμπέρασμα και/ή εύρημα ότι υπάρχει δεσμευτικός όρος πληρωμής (maximum payout) ΛΚ.25.000, δηλαδή €42.715 για καθένα των Εναγόντων/Εφεσειόντων.

 

Αιτιολογία 1^ου Λόγου Έφεσης

(α) Ο κανονισμός 23 του Τεκ.2(ε), επί του οποίου εβασίστηκε το Πρωτόδικο Δικαστήριο για να καταλήξει στο πιο πάνω συμπέρασμα καμία πρόνοια δεν περιέχει κατά τρόπο που να δικαιολογεί το εύρημα ότι τα στοιχήματα τύπου FORMULA 1 έχουν δεσμευτικό όρο ανωτάτου ορίου πληρωμής.

 

(β)   Σίγουρα ο αγώνας φόρμουλα 1 δεν αποτελεί ποδοσφαιρικό αγώνα αφού ουσιαστικά ο εν λόγω κανονισμός 23 αναφέρεται κυρίως σε ποδοσφαιρικά στοιχήματα.

 

(γ)        Δεν εδόθη μαρτυρία αλλά ούτε και υπάρχει ανάλογη πρόνοια στο Τεκμήριο 2(ε) ότι το στοίχημα φόρμουλα 1 αποτελεί είτε «μικτό στοίχημα» είτε στοίχημα «ANTE-POST» κατά συνέπεια το πιο πάνω συμπέρασμα και/ή εύρημα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου στερείται πραγματικού υποβάθρου.

 

(δ)   Στον ίδιο πιο πάνω κανονισμό στο τέλος αναγράφεται ότι για όποια άλλα ήδη στοιχημάτων στα οποία θα προσφέρονται τιμές, τα όρια πληρωμής θα αναγράφονται στα σχετικά κουπόνια. Στα επίδικα κουπόνια δεν γίνεται αναφορά σε όρια πληρωμής και δη είτε στην μπροστινή είτε στην πισινή τους πλευρά. Συνεπακόλουθα το μόνο εύλογο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί στην προκείμενη περίπτωση είναι ότι το ύψος των ποσών που μπορούσαν να κερδηθούν δεν επιδέχεται οποιοδήποτε περιορισμό και οι Εναγόμενοι-Εφεσίβλητοι είναι υπόχρεοι σε περίπτωση επιτυχίας του στοιχήματος να καταβάλουν στον νικητή κάθε κερδηθέν ποσό."

 

 

Εκ διαμέτρου αντίθετες είναι οι θέσεις και τα επιχειρήματα των εφεσιβλήτων, οι οποίοι στα πλαίσια αντέφεσης, αμφισβητούν και αυτοί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Παραθέτουμε τους λόγους αντέφεσης:

 

"1^ος ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΕΦΕΣΗΣ

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα σε ενδιάμεση απόφαση δεν έκαμε δεκτό στο σύνολο του το Τεκμήριο 1.(8) αλλά μόνο ως προς τα ονόματα των οδηγών των οχημάτων.

 

2^ος ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΕΦΕΣΗΣ

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε ότι τα κουπόνια και/ή δελτία στοιχήματος ήταν έγκυρα.

 

3^ος ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΕΦΕΣΗΣ

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε ότι δεν έγινε νόμιμα ο τερματισμός.

 

4^ος ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΕΦΕΣΗΣ

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα αξιολόγησε στο σύνολο τόσο των προφορικών όσο και των εγγράφων μαρτυριών."

 

 

Επειδή επιτυχία οποιουδήποτε από τους τέσσερις λόγους αντέφεσης, στην ουσία θα καταστήσει την έφεση άνευ αντικειμένου, θεωρούμε σκόπιμο να εξετάσουμε πρώτα την αντέφεση. Τους λόγους αντέφεσης 2, 3 και 4, επειδή συμπλέκονται και στην ουσία αλληλοκαλύπτονται, θα τους εξετάσουμε μαζί.

 

1^ος Λόγος Αντέφεσης

Σύμφωνα με τους εφεσιβλήτους, «το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να είχε δεχθεί το Τεκμήριο 1(8) στην ολότητά του, εφόσον αποτελεί απόδειξη ότι κατά την ημέρα κατά την οποία οι Εφεσείοντες / Ενάγοντες στοιχημάτισαν δεν προσφέρονταν τιμές για τον επίδικο αγώνα, γεγονός που καθιστά άκυρα ή ακυρώσιμα τα εν λόγω στοιχήματα». (Η έμφαση είναι του κειμένου).

 

Διεξήλθαμε προσεκτικά τα πρακτικά της πρωτόδικης διαδικασίας. Κατ' αρχάς θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η δεκτότητα του εν λόγω εγγράφου ως τεκμηρίου, δεν αποτέλεσε αντικείμενο αντιπαράθεσης κατά την πρωτόδικη διαδικασία. Όπως έχουμε διαπιστώσει, κατά τη διάρκεια της αντεξέτασης του μάρτυρα εφεσειόντων 1 από το συνήγορο των εφεσιβλήτων, ζητήθηκε από το μάρτυρα, αφού συμβουλευθεί το συγκεκριμένο έγγραφο, το οποίο να σημειωθεί μέχρι τότε δεν ήταν κατατεθημένο στο Δικαστήριο ως τεκμήριο, να αναφέρει κατά πόσο είναι σε θέση να αναγνωρίσει τους οδηγούς που θα ελάμβαναν μέρος στον αγώνα. Ο μάρτυρας προχώρησε στην αναγνώριση δύο από τους οδηγούς. Τότε, κατόπιν παρέμβασης του συνηγόρου των εφεσειόντων, το έγγραφο έγινε κοινά αποδεκτό για τον περιορισμένο σκοπό, για τον οποίο έγινε τεκμήριο, ήτοι ως του καταλόγου οδηγών που θα συμμετείχαν στον αγώνα.

 

Πέραν όμως τούτου, η θέση που οι εφεσίβλητοι προώθησαν κατά την πρωτόδικη ακροαματική διαδικασία, ουδόλως συνάδει με την πιο πάνω προβαλλόμενη στα πλαίσια του πρώτου λόγου αντέφεσης, θέση.

 

Συνεπώς, δεν διαπιστώνουμε οποιοδήποτε λόγο παρέμβασης μας. Ο πρώτος λόγος αντέφεσης απορρίπτεται.

 

2^ος, 3^ος και 4^ος Λόγοι Αντέφεσης

Οι θέσεις που προβάλλονται στα πλαίσια των πιο πάνω τριών λόγων αντέφεσης, προβλήθηκαν και πρωτόδικα, πλην όμως απορρίφθηκαν. Τις συνοψίζουμε.

 

Τα επίδικα κουπόνια ήταν άκυρα και συνεπώς τα επίδικα στοιχήματα ήταν ληγμένα και άνευ αξίας επειδή:

 

(α) Βασική προϋπόθεση του στοιχήματος ήταν ότι θα αγωνιζόντουσαν 20 συγκεκριμένα ονομαστικά οδηγοί/αυτοκίνητα, τελικά όμως αγωνίστηκαν έξι μόνο. Επομένως, τα γεγονότα δεν στοιχειοθετούν την έννοια του στοιχήματος, ούτε παρουσιάζουν μέλλον και αβέβαιο γεγονός, αφού κατά τον ουσιώδη χρόνο οι εφεσείοντες γνώριζαν τους οδηγούς που θα αποσύρονταν και δεν θα ελάμβαναν μέρος στον αγώνα και κακόπιστα στοιχημάτισαν εκ του ασφαλούς και χωρίς οποιαδήποτε αμφιβολία ότι θα τερμάτιζαν.

 

(β) Οι εφεσείοντες κατέθεσαν τα επίδικα κουπόνια κακόβουλα, σε διάφορα πρακτορεία στοιχημάτων της επαρχίας Λεμεσού, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με τους εφεσιβλήτους, με σκοπό να εξαπατήσουν τους τελευταίους, υπό συνθήκες που έδιναν στους εφεσείοντες παράνομο και αντικανονικό πλεονέκτημα. Από τα κουπόνια αυτά ζητούν διάφορα ποσά μέσω αγωγών που καταχώρισαν.

 

(γ) Οι τιμές που δόθηκαν, οι οποίες είναι και οι τιμές που αφορούσαν τα επίδικα στοιχήματα, αφορούσαν τον προκριματικό γύρο και όχι τον κυρίως αγώνα, ίσχυαν δε μέχρι τις 18/6/2005. Οι εφεσίβλητοι δεν είχαν εκδώσει οποιεσδήποτε τιμές για τον κυρίως αγώνα, καθότι είχαν ενημερωθεί για τις μαζικές αποχωρήσεις των πιλότων. Συνεπώς, οι εφεσείοντες ουδέν κέρδος αποκόμισαν από τα ρηθέντα στοιχήματα, εφόσον δεν υπήρχε κατά τη συγκεκριμένη μέρα, δηλαδή στις 19/6/2005 που κατέθεσαν τα στοιχήματα τους, έγκυρα κουπόνια ή ανακοίνωση ή τιμές για τον επίδικο αγώνα.

 

(δ) Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, οι προσφερθείσες τιμές (ODDS), καθώς και άλλες συνθήκες σχετικά με τα επίδικα κουπόνια, συνιστούν καταφανές λάθος καθότι η περιγραφόμενη αποχώρηση οδηγών, τροποποιούσε δραματικά τις συνθήκες και τα δεδομένα του αγώνα. Κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, αν οι εφεσίβλητοι γνώριζαν για την αποχώρηση των οχημάτων, θα τροποποιούσαν ανάλογα τις τιμές του στοιχήματος. Η τιμή του στοιχήματος στην Φόρμουλα 1 καθορίζεται από τρεις παράγοντες, τις συμμετοχές των διαγωνιζομένων, το κέρδος της εταιρείας (margin), γύρω στο 14%, και τις πιθανότητες επιτυχίας των διαγωνιζομένων. Τυχόν μεταβολή οιουδήποτε παράγοντα, όπως στην παρούσα περίπτωση η απόσυρση των διαγωνιζομένων, επέφερε άμεση και δραματική αλλαγή των τιμών. Οι εφεσίβλητοι είχαν το δικαίωμα, σύμφωνα με την παράγραφο 21 των Κανονισμών τους, να διορθώνουν καταφανή λάθη ή να ακυρώνουν δελτία που δεν ικανοποιούν την εταιρεία ως BONA FIDE και να ολοκληρώνουν οποιεσδήποτε έρευνες πριν από την πληρωμή του στοιχήματος. Οι εφεσίβλητοι όταν διαπίστωσαν τα γεγονότα ακύρωσαν τα επίδικα κουπόνια, όπως ρητά δικαιούνταν, δυνάμει τόσο των Διεθνών Κανονισμών, αλλά και των Κανονισμών Στοιχημάτων της εταιρείας.

 

(ε) Τα επίδικα στοιχήματα δεν συμπληρώθηκαν σύμφωνα με τους Κανονισμούς των εφεσιβλήτων και συνεπώς τα κουπόνια είναι άκυρα.

 

Κατ' αρχάς θα πρέπει να επισημάνουμε το καταλυτικό και για τις πέντε πιο πάνω θέσεις των εφεσιβλήτων, γεγονός της αποδοχής από τους εφεσιβλήτους των επίδικων κουπονιών και/ή στοιχημάτων των εφεσειόντων. Αν δεν υπήρχαν τιμές σε ισχύ κατά το χρόνο τοποθέτησης των επίδικων στοιχημάτων, ή αν οι εφεσείοντες ενεργούσαν κακόπιστα ή αν τα επίδικα στοιχήματα ήταν άκυρα για τους λόγους που οι εφεσίβλητοι ισχυρίζονται, γιατί ο μοναδικός μάρτυρας τους αντεξεταζόμενος δέχθηκε τη θέση πως αν δεν ακυρωνόταν ο αγώνας, οι εφεσείοντες θα κέρδιζαν και πολύ περισσότερο, γιατί δεν αρνήθηκαν στους εφεσείοντες να παραλάβουν τα στοιχήματά τους;

 

Πέραν όμως του πιο πάνω γεγονότος, θα πρέπει να επισημανθούν και τα εξής σχετικά, τα οποία και το πρωτόδικο δικαστήριο έχει επισημάνει στην απόφασή του.

 

Ουδεμία μαρτυρία προσκόμισαν οι εφεσίβλητοι περί ακύρωσης των επίδικων κουπονιών για το λόγο ότι οι εφεσείοντες δεν τους είχαν ικανοποιήσει ως bona fide παίχτες. Ανακοινώνοντας την απόφαση τους στους αντιπροσώπους τους να ακυρώσουν όλα τα στοιχήματα που κατατέθηκαν σε σχέση με το συγκεκριμένο αγώνα και να επιστρέψουν όλα τα λεφτά στους πελάτες τους, οι εφεσίβλητοι δεν κάμνουν οποιαδήποτε αναφορά σε ακύρωση για λόγους έλλειψης καλής πίστης (bona fide). Αντίθετα, η ανακοίνωση αναφέρεται στη μαζική αποχώρηση οδηγών από τον αγώνα, η οποία καμιά σχέση δεν είχε με τους εφεσείοντες.

 

Το προσβάσιμο των πληροφοριών στον οποιοδήποτε για τα προβλήματα που υπήρχαν στον αγώνα για τα ελαστικά της Michelin, είναι, όπως πολύ εύστοχα το πρωτόδικο δικαστήριο επισημαίνει, «δεδομένο και δεν αφήνει περιθώριο για οποιοδήποτε ισχυρισμό κακοπιστίας ή δόλου ή πλεονεκτικής θέσης των εναγόντων (εφεσειόντων)».

 

Αλλά και ο τερματισμός της συμφωνίας δεν βρίσκει έρεισμα στα γεγονότα. Όπως πολύ ορθά το πρωτόδικο δικαστήριο και πάλι επισημαίνει, η απόρριψη της μαρτυρίας του μάρτυρα υπεράσπισης αφήνει ατεκμηρίωτη τη θέση των εφεσιβλήτων περί σύνταξης και κοινοποίησης στους εφεσείοντες του τερματισμού την ίδια ημέρα του αγώνα.

 

Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, ούτε οι λόγοι αντέφεσης 2, 3 και 4, ευσταθούν και συνεπώς απορρίπτονται.

 

Η έφεση.

Έχοντας απορρίψει τους λόγους αντέφεσης, στρεφόμαστε στον ένα και μοναδικό λόγο έφεσης, τον οποίο έχουμε ήδη παραθέσει πιο πάνω αυτούσιο, μαζί με την αιτιολογία του.

 

Το ζήτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο το ύψος των ποσών που οι εφεσείοντες κέρδισαν επιδέχεται οποιουδήποτε περιορισμού, έτσι ώστε οι εφεσίβλητοι να μην είναι υπόχρεοι να καταβάλουν στον κάθε ένα από αυτούς το ποσό που κέρδισε.

 

Το πρωτόδικο δικαστήριο με αναφορά στις πρόνοιες του Κανονισμού 23, οι πρόνοιες του εν λόγω Κανονισμού παρατίθενται αυτούσιες πιο πάνω, αφού προέβη στη διαπίστωση ότι οι συγκεκριμένες πρόνοιες ήταν σε γνώση των εφεσειόντων κατά τον ουσιώδη χρόνο, που είναι ο χρόνος υποβολής των στοιχημάτων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχε δεσμευτικός όρος πληρωμής Λ.Κ.25.000, δηλαδή €42.715, για κάθε ένα από τους εφεσείοντες, ποσό το οποίο και επιδίκασε.

 

Οι εφεσείοντες εισηγούμενοι ότι ο Κανονισμός 23 στην ουσία αφορά ποδοσφαιρικά στοιχήματα, ισχυρίζονται ότι στην παρούσα περίπτωση δεν τυγχάνει εφαρμογής εφόσον ο επίδικος αγώνας, όντας αγώνας Φόρμουλα 1 δεν αποτελεί ποδοσφαιρικό αγώνα. Περαιτέρω υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε οποιαδήποτε μαρτυρία που να τείνει να καταδείξει ότι το στοίχημα Φόρμουλα 1 αποτελεί είτε «μικτό στοίχημα», είτε στοίχημα «ANTE-POST» και συνεπώς εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο οδηγήθηκε στο επίδικο συμπέρασμα του. Τέλος, οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι, ενόψει των προνοιών του Κανονισμού 23 που προνοούν για εφαρμογή του σε «όποια άλλα είδη στοιχημάτων στα οποία θα προσφέρονται τιμές, τα όρια πληρωμής θα αναγράφονται στα σχετικά κουπόνια ....», ο Κανονισμός δεν τυγχάνει εφαρμογής εφόσον στα επίδικα κουπόνια ουδεμία αναφορά γίνεται σε όριο πληρωμής.

 

Εκ διαμέτρου αντίθετες είναι οι θέσεις των εφεσιβλήτων, οι οποίοι με αιχμή του δόρατος τους το σκεπτικό του πρωτόδικου δικαστηρίου, ζητούν την απόρριψη της έφεσης με έξοδα. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από το σκεπτικό του πρωτόδικου δικαστηρίου:

 

"Περαιτέρω παρατηρώ ότι τα όρια πληρωμής επί στοιχημάτων δεν παρουσιάζονται στο Τεκμήριο 2(ε) ως πρόνοιες εξαίρεσης όπως παρουσίασε το θέμα ο ευπαίδευτος συνήγορος Εναγόντων. Θα έλεγα ότι είναι το όριο πληρωμής το οποίο παρουσιάζεται ως το δεδομένο και μόνο σαν τέτοιο μπορεί υπό τις περιστάσεις να εκληφθεί. Αφού σαφώς η επίδικη πράξη δεν καλύπτει όριο πληρωμής £100.000 ή £50.000 (ούτε υπήρξε τέτοια θέση), προκύπτει ότι μιλούμε για όριο πληρωμής £25.000, αφού μάλιστα δεν μου τέθηκε, οτιδήποτε απτό ως προς το είδος στοιχήματος που θα έπρεπε να με οδηγήσει σε άλλο όριο πληρωμής Στοιχήματος. Αυτό, τονίζω, προκύπτει εκ του ότι το όριο πληρωμής είναι το δεδομένο και όχι η εξαίρεση."

 

 

Συμφωνούμε με το πρωτόδικο δικαστήριο. Όντως, το όριο πληρωμής στα διάφορα είδη στοιχημάτων, κρινόμενο υπό τις περιστάσεις, μόνο ως δεδομένο παρουσιάζεται στις πρόνοιες του Κανονισμού 23 και όχι ως εξαίρεση, ως ήταν η θέση των εφεσειόντων. Συνεπώς, η απουσία μαρτυρίας ως προς το είδος των επίδικων στοιχημάτων, στοιχείο που θα οδηγούσε σε άλλο από τις Λ.Κ.25.000 όριο πληρωμής, δεν αφήνει περιθώρια άλλα από την εφαρμογή του ορίου των Λ.Κ.25.000.

 

Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, η έφεση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται. Ενόψει της απόρριψης τόσο της έφεσης όσο και της αντέφεσης, κρίνουμε πως δεν ενδείκνυται η έκδοση οποιασδήποτε διαταγής για έξοδα, είτε αναφορικά με την έφεση, είτε αναφορικά με την αντέφεση.

 

 

                                              ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.

 

                                              ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.

 

                                              ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.