|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D222
(2014) 1 ΑΑΔ 705
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 49/2014).
27 Μαρτίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 32 ΚΑΙ 32Α ΤΟΥ ΚΕΦ. 155
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ-ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΛΤΔ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΗΜΕΡ. 24.1.2014 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ΄ ΑΡ. 3856/2013
ΜΕΤΑΞΥ:
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΛΤΔ
ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ
ΚΑΙ
1. ΠΕΤΡΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ.
____________________
Αντ. Νικηφόρου (κα.) για Ν. Νικηφόρου ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
___________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ζητείται άδεια για την καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος της φύσεως Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ημερ. 24.1.2014, με την οποίαν το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την Αγωγή υπ΄ αρ. 3856/13 εναντίον του εναγομένου 2 στο πλαίσιο μονομερούς αίτησης για απόφαση λόγω παραλείψεως καταχωρήσεως εμφανίσεως από τον εναγόμενο 2.
Είναι η θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των αιτητών ότι υπάρχει προφανές σφάλμα του πρωτόδικου δικαστηρίου, το οποίο δεν είχε εξουσία να απορρίψει την αγωγή εναντίον του εναγομένου 2 αλλά είχε μόνον εξουσία να απορρίψει την αίτηση για απόφαση εναντίον του εναγομένου 2 λόγω παραλείψεως καταχώρισης σημειώματος εμφανίσεως. Βασίζονται οι αιτητές στην απόφαση Αθανασίου ν. Τούλουπου (2005) 1 ΑΑΔ 31, στην οποία αποφασίστηκε από το Εφετείο ότι η Δ.17 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας δεν δικαιολογεί απόρριψη της αγωγής σε περίπτωση που ο ενάγων καταχωρίσει αίτηση για απόφαση λόγω μη καταχώρισης εμφανίσεως και αποτύχει να αποδείξει την αξίωση του. Σε τέτοια περίπτωση, αποτυχίας δηλαδή του ενάγοντος να αποδείξει είτε ολόκληρη την αξίωση, είτε μέρος της, το δικαστήριο πρέπει να απορρίπτει την μονομερή αίτηση για απόφαση αλλά όχι την αγωγή.
Σε ερώτηση του δικαστηρίου αναφορικά με το δικαίωμα έφεσης, η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών απάντησε ότι οι αιτητές καταχώρισαν έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης για απόρριψη της αγωγής τους εναντίον του εναγομένου 2 την 17η ημέρα μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης. Αυτό, σύμφωνα με την ευπαίδευτη συνήγορο των αιτητών, συνάδει με τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας αν η πρωτόδικη απόφαση θεωρηθεί ως τελική, όμως η έφεση είναι εκπρόθεσμη αν θεωρηθεί ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ενδιάμεση, οπότε ο χρόνος για καταχώριση έφεσης είναι μόνον 14 ημέρες. Σε ερώτηση του δικαστηρίου αναφορικά με ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων δεδομένου ότι είναι θεμελιωμένο πως προνομιακά εντάλματα δεν εκδίδονται όταν υπάρχει διαθέσιμη άλλη διαζευκτική θεραπεία, όπως εκείνη της εφέσεως, εκτός εάν γίνει επίκληση εξαιρετικών περιστάσεων και φανεί ότι υπάρχουν τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις, η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών ανέφερε ότι η διαδικασία της εφέσεως είναι χρονοβόρα και δαπανηρή, ενώ εκείνη του προνομιακού εντάλματος είναι πιο σύντομη και λιγότερο δαπανηρή. Αυτό, σε συνδυασμό με το προφανές σφάλμα του πρωτόδικου δικαστηρίου, συνιστά εξαιρετικές περιστάσεις, είπε.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και παρόλο που θεωρώ ότι, εκ πρώτης όψεως, η πρωτόδικη απόφαση δεν συνάδει με τα όσα αποφασίστηκαν στην Αθανασίου (ανωτέρω), εκτιμώ ότι, ενόψει της ύπαρξης άλλης διαθέσιμης θεραπείας και ειδικά της εφέσεως και ενόψει του γεγονότος ότι οι αιτητές στην παρούσα περίπτωση, ήδη, άσκησαν το δικαίωμα της εφέσεως, δεν είναι ούτε ορθό, ούτε δίκαιο, να δοθεί η ζητούμενη άδεια για καταχώριση αιτήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Είναι θεμελιωμένο, όπως ήδη ανέφερα, ότι τα προνομιακά εντάλματα, όταν υπάρχει άλλη διαθέσιμη θεραπεία, δεν εκδίδονται, εκτός αν φανεί ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Τα όσα ανέφερε η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών δεν συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις σύμφωνα με τη νομολογία, και στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης δεν γίνεται ούτε καν επίκληση οποιονδήποτε εξαιρετικών περιστάσεων. Τα προνομιακά εντάλματα δεν είναι διαζευκτική θεραπεία σε εκείνη της εφέσεως και μάλιστα με ταχύτερο και λιγότερο δαπανηρό τρόπο. Στην προκείμενη περίπτωση οι αιτητές είχαν το δικαίωμα της έφεσης και το άσκησαν και ως εκ τούτου θεωρώ ότι δεν θα ήταν ορθό και δίκαιο να εγκρίνω και την παρούσα αίτηση.
Αναφορικά με την πιθανότητα η έφεση των αιτητών να είναι εκπρόθεσμη, παρατηρώ ότι εκ πρώτης όψεως, τουλάχιστον, η πρωτόδικη απόφαση εναντίον του εναγομένου 2 φαίνεται να είναι τελική, αλλά, εν πάση περιπτώσει, και αν θεωρηθεί ως ενδιάμεση, υπάρχει το ενδεχόμενο να ληφθούν τα αναγκαία δικονομικά μέτρα ώστε η έφεση να θεωρηθεί ως έγκυρη.
Υπό τις περιστάσεις και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η αίτηση απορρίπτεται.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.