|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 2605
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 220/13)
30 Δεκεμβρίου, 2013
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ FILGATE CREDIT ENTERPRISES LIMITED ΓΙΑ AΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION
KAI
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ENΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (ΤΕΥΚΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ) ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΤΗΝ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013, ΚΑΙ ΩΣ ΣΥΝΕΤΑΧΗ ΤΗΝ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΡ. 6573/2013 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ: FILGATE CREDIT ENTERPRISES LIMITED
Aιτήτριας
κ Ανδρέας Χαβιαράς για Χαβιαράς & Φιλίππου ΔΕΠΕ μαζί με τον κ. Παναγιώτη Νεοκλέους για Ανδρέας Νεοκλέους & Σία ΔΕΠΕ, για την Αιτήτρια
ΑΠΟΦΑΣΗ (EX-TEMPORE)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Έχει τεθεί σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου, Αίτηση, με την οποία επιδιώκεται η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari και/ή prohibition για ακύρωση ενδιάμεσης απόφασης και/ή διαταγής και/ή προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε μονομερώς από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 16/12/2013.
Παρά την αρχική πολυπλοκότητα των γεγονότων, όπως αυτά καταγράφηκαν στον φάκελο του Δικαστηρίου, τελικά, κατά τη σημερινή διαδικασία ακρόασης, εντοπίστηκε ότι το ζήτημα, όσον αφορά την πραγματική του βάση, είναι απλό. Στην έκταση, λοιπόν, που αφορά τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Στις 24/10/2013, στα πλαίσια της Αγωγής 6573/2013 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, εκδόθηκε μονομερώς σειρά διαταγμάτων (τεκμήριο 2 στην παρούσα Αίτηση), με βάση τα οποία διορίστηκε συγκεκριμένο πρόσωπο ως προσωρινός διαχειριστής των περιουσιακών στοιχείων της Αιτήτριας στην υπό κρίση Αίτηση εταιρείας, FILGATE CREDIT ENTERPRISES LIMITED. Τα διατάγματα προνοούσαν για τις εξουσίες του διαχειριστή και απαγόρευαν, περαιτέρω, στην Αιτήτρια να μεταβιβάσει και/ή αποξενώσει και/ή επιβαρύνει τα περιουσιακά της στοιχεία μέχρι ποσού Ευρώ 40.000.0000, προς τον σκοπό εξασφάλισης, βεβαίως, του αποτελέσματος της Αγωγής. Περαιτέρω, αναστέλλετο η ισχύ συγκεκριμένων πληρεξουσίων εγγράφων. Τα διατάγματα ορίστηκαν επιστρεπτέα σε μεταγενέστερη ημερομηνία, κατά την οποία εμφανίστηκαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της Αιτήτριας, εκφράζοντας την πρόθεσή τους να καταχωρήσουν σχετική ένσταση. Εν τω μεταξύ, και στη βάση νέας μονομερούς αίτησης, στα πλαίσια και πάλι της Αγωγής 6573/2013, εκδόθηκαν στις 16/12/2013 και συνετάχθηκαν στις 23/12/2013, νέα διατάγματα (τεκμήριο 3), τα οποία προνοούν, μεταξύ άλλων, στην διατήρηση της μετοχικής και εταιρικής δομής της Αιτήτριας, στην περαιτέρω προστασία περιουσιακών στοιχείων και δικαιωμάτων της Αιτήτριας, με αναφορά σε συγκεκριμένο δάνειο ύψους $100.000.000 (εκατό εκατομμύρια δολάρια Αμερικής) και στην παροχή εξουσιών στο διαχειριστή για επίβλεψη και έλεγχο του πιο πάνω δανείου. Είναι αυτά τα διατάγματα που αφορά και η υπό εξέταση Αίτηση.
Έχει διασαφηνιστεί μέσα από τη σημερινή αγόρευση των ευπαίδευτων συνηγόρων της Αιτήτριας, ότι το ουσιαστικό τους παράπονο, με βάση το οποίο επικαλούνται παράβαση αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, είναι πως το Δικαστήριο όφειλε να τους δώσει το δικαίωμα να ακουστούν προτού εκδοθούν τα διατάγματα ημερομηνίας 16/12/2013, εφόσον είχαν ήδη εμφανιστεί στα πλαίσια της διαδικασίας που αφορούσε το προηγούμενο διάταγμα, ημερομηνίας 24/10/2013. Είναι, κατά προέκταση, η θέση τους, πως το γεγονός ότι δεν ακούστηκαν, συνιστά παραβίαση βασικού δικαιώματός τους, στοιχείο που, ως εισηγούνται, τεκμηριώνει και εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες και δικαιολογούν την παροχή άδειας στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας.
Είναι ορθό να υπομνήσει το Δικαστήριο − προκειμένου να οδηγηθεί στην κατάληξή του − τις βασικές αρχές που καλύπτουν το ζήτημα παροχής άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος: Η αίτηση για χορήγηση άδειας για έκδοση προνομιακού εντάλματος αποτελεί, όπως είναι γνωστό, εξαιρετικό μέτρο. Παρέχεται κατ΄ εξαίρεση και εξετάζεται πάντοτε με ιδιαίτερη προσοχή, ως απόρροια, βεβαίως, της ίδιας της φύσης των συγκεκριμένων προνομιακών ενταλμάτων. Είναι βασική αρχή ότι άδεια για καταχώρηση τέτοιας αίτησης, παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα, εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης, ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Ακόμη μια βασική αρχή, είναι ότι το Δικαστήριο, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, παρέχει άδεια όπου προφέρεται ένα άλλο ένδικο μέσο, και, έστω και αν τεκμηριώνεται ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις παράκαμψης του κανόνα αυτού. Τελικά, αντικείμενο της διαδικασίας για έκδοση διαταγμάτων αυτής της μορφής δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μιας απόφασης, αλλά της νομιμότητάς της. Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως εκεί όπου εκ πρώτης όψεως προκύπτει ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και ότι η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού διατάγματος. Για τον λόγο, βεβαίως, ότι όπου το Δικαστήριο περιβάλλεται με δικαιοδοσία, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε της δικαιοδοσίας του, έστω και ερμηνεύοντας λανθασμένα ένα νομοθέτημα ή αν παραπλανήθηκε ως προς τα γεγονότα.
Ό,τι έχει σημασία στην υπό κρίση περίπτωση, είναι η αναφορά περί παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, του κανόνα που επιβάλλει όπως ακουστεί και η άλλη πλευρά για θέμα που την αφορά. Επικαλέστηκε προς τούτο ο ευπαίδευτος συνήγορος της Αιτήτριας, την απόφαση του αδελφού Δικαστή Νικολάτου στην Αίτηση 73/2005, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.α. (αρ. 2) (2005) 1 Α.Α.Δ. 1178. Στην υπόθεση αυτή, το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε εκδώσει διάταγμα σε μονομερή βάση καθορίζοντας και τον τρόπο παροχής της σχετικής εγγύησης. Παρά το γεγονός ότι η Αίτηση ήταν μονομερής, είχε εμφανιστεί δικηγόρος για τους Καθ΄ων η Αίτηση όταν εκδίδετο το εν λόγω διάταγμα. Την επόμενη μέρα, καταχωρήθηκε νέα μονομερής Αίτηση εκ μέρους των Αιτητών, με την οποία επιζητείτο όπως την σχετική εγγύηση για το ποσό των τότε Λιρών Κύπρου 300.000 υπογράψει για λογαριασμό του Ενάγοντα μια Εταιρεία, η Magnum Investments Ltd. Το ποσό της εγγύησης παρέμεινε το ίδιο. Ήταν η προσέγγιση του Δικαστηρίου, κατά την εξέταση της Αίτησης για παροχή άδειας προνομιακού εντάλματος, ότι παραβιάστηκαν κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης και, συγκεκριμένα, ο κανόνας όπως ακουστεί και η άλλη πλευρά αναφορικά με θέμα που την αφορά, δεδομένου ότι η πλευρά αυτή ήταν παρούσα κατά την έκδοση του διατάγματος, και η τροποποίηση ως προς τον τρόπο παροχής της εγγύησης έλαβε χώρα στην απουσία της. (Η σχετική αναφορά του Δικαστηρίου εντοπίζεται στις σελίδες 1186-87). Με βάση τα πιο πάνω, το Δικαστήριο έκρινε ότι είχαν τεκμηριωθεί οι εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες και θα δικαιολογούσαν την επίκληση της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari.
Στην υπό κρίση περίπτωση, τα δεδομένα διαφοροποιούνται. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, εξετάζοντας νέα, εντελώς αυτοτελή αίτηση, εξέδωσε, στα πλαίσια της δικαιοδοσίας και των εξουσιών που έχει να αποφασίζει μονομερώς, περαιτέρω διατάγματα, ημερομηνίας 16/12/2013. Το γεγονός ότι εκκρεμούσε άλλη αίτηση που αφορά επιπρόσθετα διατάγματα, και στην οποία εμφανίζονται όλες οι ενδιαφερόμενες πλευρές, δεν παρείχε δικαίωμα εμφάνισης στην Αιτήτρια στη νέα μονομερή αίτηση και, συνακόλουθα, δεν οδηγεί σε στοιχειοθέτηση παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, ούτως ώστε να τεκμηριώνονται και εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν παροχή της αιτούμενης άδειας.
Με βάση τις αρχές που καλύπτουν το υπό εξέταση θέμα, η Αίτηση είναι παντελώς αβάσιμη και δεν μπορεί να εγκριθεί. Αναπόφευκτα, απορρίπτεται.
Α. Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
/ΜΣ