|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 2196
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 249/2010)
23 Οκτωβρίου, 2013
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στές]
ΕΛΕΝΗ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ,
Εφεσείουσα-Ενάγουσα,
ν.
ΤΖΩΡΤΖΕΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ,
Εφεσίβλητης-Εναγομένης.
________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2013,
ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ
_________________________
Χριστίνα Σιακαλλή (κα), για Κυριάκο Ορφανίδη, για την Αιτήτρια - Εφεσείουσα.
Αντιγόνη Γαβριηλίδη (κα), για Χρίστο Γαβριηλίδη, για την Καθ' ης η Αίτηση - Εφεσίβλητη.
________________________
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει
η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 5/9/2012, το Εφετείο επιλήφθηκε, στη βάση του Κ. 13(ε) του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Παράρτημα Δεύτερο, 22/3/1996, (όπως τροποποιήθηκε), (ο «Διαδικαστικός Κανονισμός»), παράλειψη των δικηγόρων της εφεσείουσας να καταχωρίσουν περίγραμμα αγόρευσης σύμφωνα με τις οδηγίες που δόθηκαν στα πλαίσια της προδικασίας και απέρριψε την έφεση, η οποία στρεφόταν εναντίον απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, με την οποία αξίωση της εφεσείουσας για συγκεκριμένο ποσό από την περιουσία του πρώην συζύγου της, ως συνεισφορά για αποπληρωμή δανείου που αυτοί συνήψαν από κοινού, απορρίφθηκε.
Η εφεσείουσα, στις 14/1/2013, καταχώρισε την υπό εξέταση αίτηση επαναφοράς της έφεσης, στη βάση των σχετικών Διαταγών των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, των σχετικών Κανονισμών του Διαδικαστικού Κανονισμού, της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και των συμφυών εξουσιών του. Η εν λόγω αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο των δικηγόρων της αιτήτριας, άλλου από το δικηγόρο που χειριζόταν την έφεση. Ως λόγοι για την παράλειψη συμμόρφωσης με τις οδηγίες του Εφετείου προβάλλονται προβλήματα που δημιουργήθηκαν στον κεντρικό υπολογιστή (server) του γραφείου των δικηγόρων της - λόγω υπερφόρτωσής του κάηκε ένας από τους σκληρούς δίσκους του, με αποτέλεσμα να απολεσθούν κείμενα που είχαν αποθηκευτεί τις τελευταίες δέκα μέρες, μεταξύ των οποίων και το περίγραμμα αγόρευσης στην έφεση, το οποίο ετοιμάστηκε έγκαιρα μετά την εξασφαλισθείσα παράταση της προθεσμίας καταχώρισής του μέχρι 10/5/2012. Το πρόβλημα παρουσιάστηκε δύο μέρες μετά την ετοιμασία του περιγράμματος αγόρευσης, οι δε προσπάθειες για εντοπισμό των απολεσθέντων κειμένων, οι οποίες κράτησαν ένα μήνα, ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Ακολούθως, περί το τέλος Αυγούστου 2012, ο κ. Κ. Ορφανίδης, δικηγόρος της εφεσείουσας, ο οποίος θα έπρεπε να συντάξει εκ νέου το περίγραμμα αγόρευσης, αντιμετώπισε πρόβλημα υγείας και παρέμεινε εκτός εργασίας μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, 2012. Με την επιστροφή του στο γραφείο και στα πλαίσια χειρισμού των υποθέσεών του, διαπίστωσε την απόρριψη της έφεσης και προχώρησε στην καταχώριση της παρούσας αίτησης.
Η καθ' ης η αίτηση αντιτάχθηκε στην αίτηση, προβάλλοντας ότι η πάροδος δέκα και πλέον μηνών από τη λήξη της προθεσμίας καταχώρισης του περιγράμματος αγόρευσης της εφεσείουσας δε δικαιολογεί την έγκριση του αιτήματος. Ισχυρίζεται ότι οι λόγοι που η αιτήτρια - εφεσείουσα επικαλείται, στην ουσία, καταδεικνύουν απραγία του δικηγόρου της και του δικηγορικού γραφείου του. Ο δικηγόρος της εφεσείουσας, αναφέρει, ενώ, στις 10/4/2012, εξασφάλισε, μετά από αίτησή του, στη βάση αναφοράς στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξή της ότι το περίγραμμα αγόρευσης ήταν ήδη έτοιμο, παράταση χρόνου για καταχώρισή του μέχρι 10/5/2012, στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της παρούσας αίτησης, προβάλλει ότι αυτό, μετά την εξασφαλισθείσα παράταση, ετοιμάστηκε έγκαιρα και αποθηκεύτηκε στο σύστημα του γραφείου του, το οποίο, όμως, δύο μέρες μετά παρουσίασε βλάβη.
Η εξουσία του δικαστηρίου για επαναφορά έφεσης ρυθμίζεται από τον Κ. 13(ε) του Διαδικαστικού Κανονισμού, ο οποίος προβλέπει τα εξής:-
«Στο τέλος εκάστου μηνός, το Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου ετοιμάζει κατάλογο των εφέσεων στις οποίες οι διάδικοι παρέλειψαν να καταχωρίσουν περιγράμματα αγορεύσεων και θέτει τον κατάλογο ενώπιον του αρμοδίου Εφετείου, το οποίο επιλαμβάνεται του θέματος.
Νοείται ότι η έφεση ή αντέφεση που απορρίπτεται δυνάμει του παρόντος Κανονισμού, επαναφέρεται όταν αποδεικνύεται ότι η μη καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα ανάλογα με την περίπτωση, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος να ακουστούν.»
Ζητήματα επαναφοράς έφεσης έχουν, κατ' επανάληψη, απασχολήσει το Ανώτατο Δικαστήριο, έτσι ώστε υπάρχει επί του θέματος πλούσια νομολογία. ΄Ο,τι συνάγεται από αυτή είναι ότι αίτημα επαναφοράς δεν εγκρίνεται με ευκολία. Τότε μόνο δικαιολογείται επαναφορά, όταν λόγοι πέραν της θέλησης των διαδίκων εμποδίζουν την άσκηση του δικαιώματός τους να ακουστούν, δικαίωμα το οποίο διασφαλίζεται από το ΄Αρθρο 30.3(β) του Συντάγματος - (βλ. Cyprus Import Corp. Ltd v. Σενέκης (1998) 1 Α.Α.Δ. 1108).
Στη Βαρδιάνος ν. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698, επισημάνθηκαν τα πιο κάτω:- (σελ. 704)
«Ο διάδικος δεν μπορεί, κατά κανόνα, να προβάλλει το λάθος, αμέλεια ή παράλειψη του δικηγόρου του για να πετυχαίνει την παράταση προθεσμιών ή την αναγέννηση δικαστικών διαδικασιών. Θα αποτελούσε ένα εύσχημο τρόπο υπερφαλάγγισης των δικονομικών διατάξεων. Από τη συμμόρφωση προς τα χρονοδιαγράμματα αυτά εξαρτάται η απρόσκοπτη απονομή της δικαιοσύνης και συνακόλουθα το κύρος της.»
Ανάλογα λέχθηκαν και στη Μανώλη ν. Ελευθερίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 2034, όπου τονίστηκε ότι επαναφορά έφεσης μπορεί να επιτραπεί και σε περιπτώσεις όπου αντικειμενικοί παράγοντες απολήγουν σε αποδυνάμωση του δικηγόρου, σε βαθμό που αυτός να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε ό,τι απαιτείται.
Η πλευρά της εφεσείουσας, προς υποστήριξη της θέσης της, μας παρέπεμψε στην Αdboard Ltd κ.ά. ν. Δήμου Στροβόλου, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 148/11, 27/5/13, όπου αίτημα για επαναφορά στη βάση βλάβης που σημειώθηκε στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του δικηγορικού γραφείου των εκεί αιτητών εγκρίθηκε με την επισήμανση ότι:-
«... στην εποχή την οποία διανύουμε, η τεχνολογία υπεισέρχεται ολοένα και περισσότερο στη ζωή μας και ακόμη πιο έντονα στις επαγγελματικές μας διεργασίες. Τόσο ατομικά, όσο και υπηρεσιακά, οι προσφερόμενες υπηρεσίες στον ιδιωτικό, αλλά και στο δημόσιο τομέα, καθίστανται ολοένα και περισσότερο εξαρτώμενες από την τεχνολογία. Στην υπό εξέταση περίπτωση κατανοούμε ότι η παράλειψη των δικηγόρων των αιτητών-εφεσειόντων, προκλήθηκε εξαιτίας της αποτυχίας του συστήματος το οποίο χρησιμοποιούν στο γραφείο τους, για τους λόγους που εξηγήθηκαν και είμαστε ικανοποιημένοι ότι δεν παρέλειψαν οι ίδιοι να προβούν σε οποιαδήποτε απαιτούμενη ενέργεια προς το σκοπό αποκατάστασης και επαναφοράς του συστήματος στη λειτουργική του βάση, έτσι ώστε να αποφευχθούν λάθη και παραλείψεις όπως αυτό που τελικά οδήγησε στην απόρριψη της έφεσης. Με αυτό ως δεδομένο δεν μπορούμε να καταλογίσουμε αμέλεια ή αδικαιολόγητη παράλειψη στην πλευρά των δικηγόρων των αιτητών-εφεσειόντων.»
Συμφωνούμε με τα εκεί λεχθέντα. Το ζητούμενο, όμως, δεδομένου ότι κάθε υπόθεση αποφασίζεται στη βάση των δικών της περιστατικών, είναι το κατά πόσο τα όσα η αιτήτρια πρόβαλε ότι εμπόδισαν το δικηγόρο της να καταχωρίσει το περίγραμμα αγόρευσής του οδηγούσαν σε τέτοια αποδυνάμωσή του, ώστε αυτός δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της έφεσης. Στην Αdboard Ltd κ.ά. ν. Δήμου Στροβόλου, (πιο πάνω), η βλάβη στον ηλεκτρονικό υπολογιστή σημειώθηκε αρχές Ιουνίου του 2012. Διορθώθηκε τελικά στις 7/9/2012 και η αίτηση επαναφοράς καταχωρήθηκε 31/10/2012, αφού, στο μεταξύ, στις 5/9/2012, η έφεση είχε απορριφθεί. Είναι φανερό, από τα πιο πάνω, ότι η καθυστέρηση που υπήρξε δεν ήταν μεγάλη.
Επανερχόμενοι στα γεγονότα της παρούσας, υπό το φως των αρχών που έχουμε αναφέρει, καταλήγουμε, χωρίς δισταγμό, ότι δε δικαιολογείται έγκριση του αιτήματος. ΄Οσα η αιτήτρια πρόβαλε, στην ουσία, φανερώνουν απραξία παρά αδυναμία του δικηγόρου της σε βαθμό που αυτός δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της έφεσης. Η βλάβη που σημειώθηκε και η απώλεια του περιγράμματος αγόρευσης ήταν γνωστή στο δικηγόρο της από τις αρχές Ιουνίου 2012, χωρίς, όμως, αυτός, για περίοδο δύο μηνών, μέχρι που εμφανίστηκαν τα προβλήματα υγείας του, να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια για προώθηση του θέματος, με την υποβολή αίτησης για εξασφάλιση νέας παράτασης χρόνου για καταχώριση του περιγράμματος αγόρευσης. Η ίδια παράλειψη παρατηρείται και μετά το τέλος του προβλήματος υγείας του δικηγόρου της και την επάνοδό του στο γραφείο του, τον Οκτώβριο του 2012. Από τότε και μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου 2013, που καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση, δε δόθηκε οποιαδήποτε αιτιολογία για την παράλειψη προώθησης του θέματος της καταχώρισης του περιγράμματος αγόρευσης. Το δικαίωμα της αιτήτριας να προβάλει την υπόθεσή της στο Δικαστήριο διασφαλίστηκε. Η απόρριψη της έφεσης ήταν το αποτέλεσμα των δικών της παραλείψεων.
Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ της καθ' ης η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
Α. Πασχαλίδης, Δ.
Δ. Μιχαηλίδου, Δ.
/ΚΒ, ΜΠ