|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 2217
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 152/2013).
23 Οκτωβρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ F & A COFFEE POINTS LTD, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ/Ή ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ, ΓΙΑ ΣΚΟΠΟΥΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣ ΠΩΛΗΣΕΩΣ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΩΔΩΝ ΠΟΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, ΒΑΣΕΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΤΟΥΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΗΜΩΝ ΝΟΜΟ, Ν 111/85 ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΩΛΗΣΗΣ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΩΔΩΝ ΠΟΤΩΝ ΝΟΜΟ, ΚΕΦ. 144, ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ Ν 19(Ι)/2012, ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ (ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΗ) ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2010, ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΥΠΑΙΘΡΙΟΥ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟΥ SNACK BAR ME THN ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΚΑΙ/Ή ΦΙΡΜΑ ΚΑΙ/Ή ΣΤΥΛ «ΘΑΛΑΣΣΑΚΙ», ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ F & A COFFEE POINTS LTD, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ.
Α. Κυπρίζογλου, για τους Αιτητές.
Χρ. Μελίδης για Α. Νεοκλέους, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
___________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Κατόπιν παραχώρησης της σχετικής άδειας οι αιτητές καταχώρησαν την υπό εξέταση αίτηση δια κλήσεως με την οποίαν ζητούν την έκδοση προνομιακού εντάλματος τύπου Mandamus με το οποίο να υποχρεώνονται οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Λεμεσού (καθ΄ ου η αίτηση) να εξετάσουν τις σχετικές αιτήσεις των αιτητών, για σκοπούς έκδοσης υγειονομικού πιστοποιητικού για επιχείρηση τροφίμων, άδειας πωλήσεως οινοπνευματωδών ποτών, καθώς και άδειας λειτουργίας.
Η αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στο Άρθρο 155.4 του Συντάγματος, στον Κανονισμό 3 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμών του 1960 και στον περί Δήμων Νόμο, Ν 111/85.
Στην έκθεση γεγονότων αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι στις 11.3.13 ο καθ΄ ου η αίτηση, με γραπτή επιστολή, του έφερε εις γνώσιν των αιτητών ότι στις 30.4.13 έληγε η χρονική διάρκεια της μεταξύ των μερών συμφωνίας, ημερ. 30.11.11, και ως εκ τούτου οι αιτητές θα έπρεπε να παραδώσουν στον καθ΄ ου η αίτηση το υποστατικό με την ονομασία «Θαλασσάκι» στο οποίο ασκούν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, ως υπαίθριο αναψυκτήριο, Snack Bar. Στις 26.3.13 οι αιτητές, μέσω των δικηγόρων τους, γνωστοποίησαν γραπτώς στον καθ΄ ου η αίτηση, την αντίθεση τους προς το περιεχόμενο της προαναφερόμενης επιστολής ημερ. 11.3.13.
Στις 13.5.13 οι αιτητές, και πάλι μέσω των δικηγόρων τους, απέστειλαν νέα επιστολή στον καθ΄ ου η αίτηση, μέσω του εντίμου Δημάρχου, το περιεχόμενο της οποίας έχει ιδιαίτερη σημασία για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης. Σε απάντηση της επιστολής ημερ. 13.5.13 ο Δήμος Λεμεσού, μέσω των δικηγόρων του, απέστειλε επιστολή ημερ. 17.5.13, προς τους δικηγόρους των αιτητών, η οποία επίσης έχει ιδιαίτερη σημασία για την παρούσα υπόθεση.
Στην επιστολή ημερ. 13.5.13 των δικηγόρων των αιτητών προς τον Δήμαρχο Λεμεσού αναγράφονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής: Οι αιτητές προ ολίγων ημερών εξαιτήθηκαν από τις Υγειονομικές Υπηρεσίες του Δήμου Λεμεσού την έκδοση/ανανέωση σχετικών αδειών, για τη νόμιμη λειτουργία του αναψυκτηρίου «Θαλασσάκι», όπως έπρατταν ανελλιπώς και τα τελευταία οχτώ έτη. Στη συνέχεια αναγράφονται και τα εξής, επί λέξει: «Πλην όμως, οι πελάτες μας, συνάντησαν την άρνηση των Υγειονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Λεμεσού όπως ανανεώσουν τις εν λόγω άδειες, με το αιτιολογητικό ότι, είχαν λάβει σχετικές οδηγίες από το Δήμο Λεμεσού, όπως μη ανανεώσουν τις άδειες αυτές.»
Στην επιστολή ημερ. 17.5.13, των δικηγόρων του καθ΄ ου η αίτηση προς τους δικηγόρους των αιτητών, αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι οι αιτητές είναι παράνομοι επεμβασίες στο «Θαλασσάκι» και το κατέχουν και το χρησιμοποιούν παράνομα. Ακόμα ο καθ΄ ου η αίτηση διαπίστωσε και άλλες παρανομίες υγειονομικής φύσεως αλλά και παραβάσεις του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου. «Από τα πιο πάνω μπορεί ξεκάθαρα να συναχθεί ποιοι είναι οι λόγοι της μη εγκρίσεως των αιτημάτων για την ανανέωση διαφόρων αδειών, τα οποία, ως ισχυρίζονται, έχουν υποβάλει, οι πελάτες σας.»
Είναι προφανές από τα προαναφερόμενα ότι υπήρξε άρνηση του καθ΄ ου η αίτηση στα αιτήματα των αιτητών για ανανέωση των διαφόρων αδειών λειτουργίας της επιχείρησης των αιτητών, όπως της άδειας λειτουργίας του υποστατικού και της άδειας πωλήσεως οινοπνευματωδών ποτών. Είναι προφανείς επίσης και οι λόγοι της άρνησης ανανέωσης των αδειών και συνίστανται στο ότι ο καθ΄ ου η αίτηση θεωρούσε τους αιτητές ως παράνομους επεμβασίες στο υποστατικό και ως παραβαίνοντες τις σχετικές πρόνοιες του περί Δήμων Νόμου, Ν 111/85, όπως τροποποιήθηκε και του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε. Επομένως η θέση των αιτητών ότι ο καθ΄ ου η αίτηση αρνήθηκε να εξετάσει τις σχετικές αιτήσεις των αιτητών και ότι είναι απαραίτητη η έκδοση του προαναφερόμενου προνομιακού εντάλματος για να υποχρεωθεί ο Δήμος Λεμεσού να πράξει το καθήκον του, σύμφωνα με το Νόμο, και να εξετάσει τις αιτήσεις, δεν ευσταθεί.
Ενόψει των προαναφερομένων συμφωνώ με τις θέσεις του καθ΄ ου η αίτηση ότι η απόρριψη των αιτήσεων των αιτητών από τον καθ΄ ου η αίτηση και/ή η άρνηση του καθ΄ ου η αίτηση να ανανεώσει τις σχετικές άδειες των αιτητών για τη λειτουργία του προαναφερόμενου υποστατικού, εμπίπτουν στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και μπορούν να είναι αντικείμενο προσφυγής ή προσφυγών με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Είναι θεμελιωμένο ότι όταν υπάρχει άλλο ένδικο μέσο και διαζευκτική θεραπεία διαθέσιμη για τους αιτητές δεν εκδίδονται προνομιακά εντάλματα όπως το Mandamus, εκτός αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, πράγμα που οι αιτητές στην προκείμενη περίπτωση δεν επικαλούνται.
Στην Πολιτική Αίτηση 141/13, ημερ. 19.7.13, αναφορικά με την αίτηση του Ηρόδοτου Αλκιβιάδου, ο αδελφός Δικαστής κ. Ερωτοκρίτου εξέτασε θέματα παρόμοια με τα εγειρόμενα στην παρούσα υπόθεση και απέρριψε αίτηση για έκδοση άδειας για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για προνομιακό ένταλμα Mandamus, επειδή έκρινε ότι το θέμα για το οποίο παραπονείτο ο αιτητής ενέπιπτε στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και επομένως η θεραπεία που μπορούσε να παρασχεθεί βασιζόταν στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος και όχι σε προνομιακό ένταλμα δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Οι δύο δικαιοδοσίες δεν είναι παράλληλες αλλά η πρώτη αποκλείει τη δεύτερη.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ του καθ΄ ου η αίτηση τα οποία να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και να υποβληθούν για έγκριση από το Δικαστήριο.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.