ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2013) 1 ΑΑΔ 1038
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 69/2013).
14 Μαίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤOY MOHAMED FOUAD HASSAN MOHAMED, ΥΠΗΚΟΟΥ ΑΥΓΥΠΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΩΓΕΙΑΣ, ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ 18ΠΣΤ(8) ΤΟΥ Ν. 3 ΤΟΥ 153(Ι) ΤΟΥ 2011 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ, ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΤΑΘΕΙ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΩΓΕΙΑΣ, ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟΝ MOHAMED FOUAD HASSAN MOHAMED, ΥΠΗΚΟΟ ΑΙΓΥΠΤΟΥ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ(8) ΤΟΥ Ν. 3 ΤΟΥ 153(Ι)/2011, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
___________________________
Χρ. Χριστοδουλίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Αιτητής παρών.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση του ο αιτητής ζητά την έκδοση εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησης του και να διαταχθεί η αποφυλάκιση του.
Τα ουσιώδη γεγονότα για τους σκοπούς της εξέτασης της παρούσας αίτησης βασικά δεν αμφισβητούνται. Όπως αναγράφεται στην ένορκη δήλωση της κας Ευγενίας Κυριάκου, Λειτουργού στον Κλάδο Ασύλου του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ημερ. 2.5.13, η οποία συνοδεύει την ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση, στις 13.10.12 ο αιτητής συνελήφθη για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία. Στις 14.10.12 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης. Στις 7.12.12 η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης έδωσε οδηγίες να προχωρήσει η διαδικασία απέλασης του αιτητή. Η κράτηση του, κατ΄ ισχυρισμόν, παρατάθηκε μέχρι τις 30.4.13 επειδή αυτός αρνείτο να παρουσιάσει διαβατήριο.
Παρόλο που στην προαναφερόμενη ένορκη δήλωση αναγράφεται ότι παράταση της κράτησης του αιτητή αποφασίστηκε από τον Υπουργό των Εσωτερικών, εντούτοις δεν φαίνεται ότι υπάρχει οποιαδήποτε σχετική απόφαση του Υπουργού των Εσωτερικών.
Η αναφορά στην παράγραφο 22 της προαναφερόμενης ένορκης δήλωσης, ότι έχει παραταθεί η κράτηση του μέχρι τις 30.4.13 γιατί αυτός αρνείται να παρουσιάσει διαβατήριο δεν φαίνεται να υποστηρίζεται από το τεκμήριο 21, που επισυνάφθηκε στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη αυτής της θέσης. Το τεκμήριο 21 υπογράφεται από το Β/Διοικητή Ε΄ Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, για Αρχηγό Αστυνομίας, απευθύνεται στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, είναι ημερομηνίας 6.3.13 και αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι αλλοδαποί κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής, «θα τελούν υπό κράτηση στα κρατητήρια πέραν των 2 μηνών μέχρι τις 30/04/2013». Στην περίπτωση του αιτητή, σημειώνεται ότι αυτός είναι κάτοχος διαβατηρίου αλλά αρνείται να αναχωρήσει, αρνείται να παραδώσει το διαβατήριο του και ότι στις 14.2.13 αρνήθηκε να επαναπατριστεί για το λόγο ότι μέχρι την έκδοση του διαζυγίου του η παρουσία του στην Κύπρο είναι αναγκαία. Στην πραγματικότητα από τα ενώπιον μου στοιχεία φαίνεται ότι το τελευταίο (από τρία διαζύγια) διαζύγιο του αιτητή, εκδόθηκε στις 9.4.13.
Είναι προφανές ότι ο αιτητής επέλεξε, όπως είχε δικαίωμα, να μην προσβάλει τη νομιμότητα των προαναφερόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του, αλλά να προσβάλει, με την παρούσα αίτηση, τη νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης του. Επομένως δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τη νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης αλλά μόνο με τη νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης του, δυνάμει των προαναφερομένων διαταγμάτων, δηλαδή από 14.10.12 μέχρι σήμερα. Συναφώς παρατηρώ ότι η υπό εξέταση αίτηση καταχωρήθηκε στις 16.4.13, δηλαδή ακριβώς δύο μέρες μετά την παρέλευση 6 μηνών από την έναρξη της κράτησης του.
Το ζήτημα της νομιμότητας της κράτησης του αιτητή διέπεται από τον Περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, και ειδικά με το Ν 153(Ι)/2011. Ο εναρμονιστικός Ν 153(Ι)/2011 δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2011 με σκοπό την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2008/115/ΕΚ. Σύμφωνα με το άρθρο 18ΠΣΤ (1) του προαναφερόμενου νόμου ο Υπουργός Εσωτερικών έχει εξουσία να θέτει υπό κράτηση υπήκοο τρίτης χώρας υποκείμενο σε διαδικασίες επιστροφής, μόνο για την προετοιμασία της επιστροφής και/ή τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης του, ιδίως (μεταξύ άλλων) όταν ο συγκεκριμένος υπήκοος τρίτης χώρας αποφεύγει ή παρεμποδίζει την προετοιμασία της επιστροφής ή τη διαδικασία απομάκρυνσης του. Τέτοια κράτηση όμως, έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και διατηρείται μόνον καθ΄ όσον χρόνο η διαδικασία απομάκρυνσης εξελίσσεται. Σύμφωνα με το εδάφιο 7 του προαναφερόμενου άρθρου η κράτηση, εφόσον πληρούνται οι προαναφερόμενοι όροι, και εφόσον είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί η επιτυχής απομάκρυνση του αλλοδαπού, δεν υπερβαίνει τους 6 μήνες. Το εδάφιο 8 του ιδίου άρθρου προνοεί ότι ο Υπουργός Εσωτερικών δεν δύναται να παρατείνει το χρονικό διάστημα των 6 μηνών παρά μόνο για πρόσθετο περιορισμένο χρόνο που δεν υπερβαίνει τους 12 μήνες, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, παρόλες τις εύλογες προσπάθειες, η επιχείρηση απομάκρυνσης είναι πιθανόν να διαρκέσει περισσότερο επειδή, μεταξύ άλλων, ο συγκεκριμένος υπήκοος της τρίτης χώρας αρνείται να συνεργαστεί.
Στην παρούσα υπόθεση, κατά το χρόνο καταχώρισης της υπό εξέταση αίτησης, είχε παρέλθει η προθεσμία των 6 μηνών από την ημερομηνία έναρξης της κράτησης του αιτητή. Στην προαναφερόμενη ένορκη δήλωση της κας Κυριάκου αναγράφεται ότι η κράτηση του αιτητή παρατάθηκε μέχρι τις 30.4.13 επειδή αυτός αρνείτο να παρουσιάσει διαβατήριο, σύμφωνα με το τεκμήριο 21. Το τεκμήριο 21 όμως δεν υποστηρίζει ότι ο αιτητής αρνήθηκε να παρουσιάσει διαβατήριο αλλά ότι το αίτημα του για να αναγνωριστεί ως σύζυγος Ευρωπαίας υπηκόου απορρίφθηκε και ότι αυτός παρέμεινε στη Δημοκρατία παράνομα από 7.3.12. Στην παράγραφο 26 της προαναφερόμενης ένορκης δήλωσης αναγράφεται ότι η παράταση της κράτησης του αιτητή αποφασίστηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών, όμως δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε τέτοια απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών (δεν αναφέρεται ημερομηνία τέτοιας απόφασης ή λόγοι) και δεν επισυνάφθηκε οποιαδήποτε τέτοια απόφαση στην ένορκη δήλωση της κας Κυριάκου.
Από τον έλεγχο του φακέλου του δικαστηρίου δεν μπόρεσα να εντοπίσω οποιαδήποτε απόφαση του Υπουργού των Εσωτερικών η οποία να παρατείνει την κράτηση του αιτητή για περίοδο πέραν των 6 μηνών.
Παρόμοια θέματα είχα την ευκαιρία να εξετάσω και στην Πολιτική Αίτηση 137/12 αναφορικά με την αίτηση του Majid Eazadi, ημερ. 22.11.12, όπου εξετάστηκε και πάλι η νομιμότητα της κράτησης του αιτητή μέσα στα πλαίσια αιτήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus. Υιοθετώ τα όσα ανέφερα σε εκείνη την απόφαση τα οποία, κατ΄ αναλογία, ισχύουν και στην παρούσα αίτηση.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω και ειδικά επειδή η περίοδος των 6 μηνών κράτησης του αιτητή συμπληρώθηκε πριν την καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης και επειδή η περίοδος κράτησης του δεν φαίνεται να παρατάθηκε, από τον Υπουργό των Εσωτερικών, πέραν των 6 μηνών, θεωρώ ότι η κράτηση του αιτητή είναι παράνομη.
Κατά συνέπεια εκδίδεται προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus με το οποίο διατάσσεται η άμεση απελευθέρωση του αιτητή. Έξοδα €500.-, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ του αιτητή.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.