|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 520
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 23/2013
28 Φεβρουαρίου, 2013
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 8, 11, 28, 33 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5, 13 ΚΑΙ 14 Της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ AΡΘΡΟ 1 ΤΟΥ 12ΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ Της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΩΣ ΕΧΕΙ ΚΥΡΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟ Ν. 13(ΙΙΙ)/2002
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 87/2010 ΓΙΑ ΕΠ' ΑΔΕΙΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΥΠ' ΟΡΟΥΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 14 ΕΠ. ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΛΑΚΩΝ ΝΟΜΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ Η/ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΣΥΜΒΟΥΛIΟΥ ΑΠΟΦΥΛAΚΙΣΗΣ ΕΠ' ΑΔΕΙΑ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η/ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΕΝΤΟΣ ΕΥΛΟΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΛΛΩΣ ΡΟΠΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ MANDAMUS
Κώστας Παρασκευάς, Γιάννης Πολυχρόνης και Ιωάννα Χριστοδούλου για τον αιτητή.
Ο αιτητής παρών.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Ο αιτητής, ο οποίος εκτίει ποινή ισόβιας φυλάκισης, καταχώρησε την παρούσα αίτηση με την οποία ζητά άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Mandamus με το οποίο να διατάσσεται το Υπουργικό Συμβούλιο όπως προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προς την επιλογή ή/και διορισμό Συμβουλίου Αποφυλάκισης επ' αδεία (Parole Board), δυνάμει των άρθρων 14 και επόμενων, του περί Φυλακών Νόμου του 1996, [Ν. 62(Ι)/1996].
Σύμφωνα με την έκθεση που έχει καταχωρηθεί και τη σχετική ένορκη δήλωση του αιτητή που συνοδεύουν την αίτηση, ο τελευταίος καταδικάστηκε στις 25.6.1999 από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο, στην ποινή τής δια βίου φυλάκισης. Η φυλάκιση του άρχισε από τις 16.9.1998 που τέθηκε υπό κράτηση. Έκτοτε, εκτίει την ποινή του ανελλιπώς στο χώρο των Κεντρικών Φυλακών.
Μετά την τροποποίηση του περί Φυλακών Νόμου και την προσθήκη, με τον τροποποιητικό Νόμο Ν.37(Ι)/2009, των άρθρων 14 και επόμενων, που ρυθμίζουν νομοθετικά το δικαίωμα κρατουμένου για υπό όρους αποφυλάκιση επ' αδεία, και τον διορισμό του Συμβουλίου Αποφυλάκισης επ' αδεία (στο εξής «το Συμβούλιο») από το Υπουργικό Συμβούλιο, ο αιτητής στις 11.11.2010 υπέβαλε σχετική αίτηση μέσω του δικηγόρου του για αποφυλάκιση επ' αδεία αφού συμπλήρωσε 12 χρόνια έκτισης της ποινής του.
Ένα χρόνο μετά την υποβολή της αίτησης του, κατά ή περί την 11.12.2011, ο αιτητής έλαβε επιστολή από το Συμβούλιο με την οποία τον διαβεβαίωνε ότι συμμερίζεται την αγωνία του για σύντομη εξέταση της αίτησης του. Κατά ή περί τις 26.6.2012, το Συμβούλιο έπαυσε να λειτουργεί ισχυριζόμενο ότι η θητεία του έληξε. Δεν έχει ανανεωθεί μέχρι σήμερα, ενώ το Υπουργικό Συμβούλιο δεν έχει, ως είχε καθήκον, προχωρήσει στο διορισμό Συμβουλίου ώστε να λειτουργήσει ο Ν. 37(Ι)/2009, και να δοθεί η ευκαιρία στον αιτητή να παρουσιάσει στο Συμβούλιο το αίτημα του για υπό όρους αποφυλάκιση επ' αδεία για συνέχιση της έκτισης της ποινής του για το εναπομείναν μέρος αυτής εκτός των φυλακών και να εξηγήσει ότι δεν είναι επικίνδυνος για την προστασία της κοινωνίας. Η αίτησή του ήταν η επόμενη σε σειρά προτεραιότητας που έπρεπε να εξεταστεί από το Συμβούλιο μετά την αίτηση του πρώην συγκατηγορούμενου του, Νικόλα Νικολάου, η οποία είχε υποβληθεί ένα μήνα νωρίτερα, ήτοι την 20.10.2010.
Ο αιτητής, με επιστολές της συζύγου του προς το Υπουργικό Συμβούλιο, εξέφρασε τις ανησυχίες ή/και παράπονα του για την καθυστέρηση στην εξέταση της αίτησης του, ζητώντας παράλληλα όπως μεριμνήσει για το διορισμό Συμβουλίου. Το Υπουργικό Συμβούλιο, με επιστολή του ημερ. 3.12.2012 προς τη σύζυγο τού αιτητή, την ενημέρωσε ότι το θέμα, λόγω αρμοδιότητας, διαβιβάσθηκε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως παραπέμποντας την ταυτόχρονα σ' αυτό, γεγονός που, κατά τον αιτητή, αποτελεί άρνηση του Υπουργικού Συμβουλίου να εκτελέσει το καθήκον του για διορισμό Συμβουλίου δυνάμει των σχετικών διατάξεων του Νόμου. Στην έκθεση γίνεται αναφορά για παραβίαση και του άρθρου 5(4) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών που υποχρεώνει τα κράτη μέλη της Σύμβασης να κρίνουν τάχιστα διαδικασίες σχετικά με την ανθρώπινη ελευθερία.
Αναφέρεται στην έκθεση ότι ο αιτητής δεν μπορεί να προσφύγει με άλλο ένδικο μέσο εναντίον της άρνησης του Υπουργικού Συμβουλίου καθότι δεν υπάρχει συστημένο Συμβούλιο ώστε να μπορεί το Ανώτατο Δικαστήριο να ελέγξει τη νομιμότητα των πράξεων ή/και παραλείψεων του αλλά ούτε εναντίον του Υπουργικού Συμβουλίου αφού η άσκηση των καθηκόντων του για διορισμό Συμβουλίου είναι «Κανονιστική ρύθμιση που δεν υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο με βάση την ακυρωτική διαδικασία».
Το ένταλμα mandamus, συνήθως, απευθύνεται εναντίον των κατώτερων δικαστηρίων, μπορεί όμως να εξασφαλιστεί και για σκοπούς εξαναγκασμού άλλων αρχών, οργάνων ή προσώπων τα οποία ασκούν δημόσια εξουσία και που οφείλουν να εκτελέσουν καθήκον. Το αίτημα για εφαρμογή του νόμου, συνιστά προϋπόθεση για τη χρήση του διατάγματος αυτού. Αναφέρεται σχετικά στο σύγγραμμα του Basu, Commentary on the Constitution of India (5η έκδοση), τόμος 3, σελ. 479:
"The application must be preceded by a distinct demand for performance of the duty, in order to give the party an opportunity to consider whether he should comply or not, and such demand must be shown to have been met by a refusal either by words or conduct, so that the Court may be satisfied that the party complained of is determined not to do what is demanded."
Αποτελεί, επίσης, προϋπόθεση για την παραχώρηση της θεραπείας, ο αιτητής να έχει δικαίωμα να ζητήσει την εκτέλεση του συγκεκριμένου καθήκοντος. Το γενικό ενδιαφέρον που μπορεί κάποιος να έχει στην εκτέλεση νομικού καθήκοντος δεν του παρέχει αυτόματα locus standi. Η νομιμοποίηση οποιουδήποτε αιτητή εξαρτάται από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που ο ίδιος έχει στην εφαρμογή του νόμου, το οποίο πρέπει να είναι μεγαλύτερο και πέραν του ενδιαφέροντος της κοινότητας σαν τέτοιας να υποστηρίξει την αίτησή του (βλέπε R. v. Commissioners of Customs and Excise [1970] 1 All E.R. 1068).
Περαιτέρω, στο παρόν στάδιο, δεν αρμόζει να εξετάζεται η ουσία της τελικής θεραπείας και δεν θα υπεισέλθω στην ουσία των θεμάτων που εγείρονται στην υπόθεση. Αρκεί ο αιτητής να αποδείξει ότι η έκδοση του τελικού διατάγματος είναι ένα ενδεχόμενο.
Το υλικό που τέθηκε υπόψη μου φαίνεται εκ πρώτης όψεως να ικανοποιεί τις προϋποθέσεις για την παροχή άδειας.
Η αίτηση εγκρίνεται. Η σχετική αίτηση δια κλήσεως να κατατεθεί σε 15 μέρες από σήμερα και να ορισθεί από τον Πρωτοκολλητή στις 19 Μαρτίου 2013 και ώρα 8.30 π.μ. για επίδοση.
Π. Παναγή, Δ.