|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 1497
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 102/2010
24 Σεπτεμβρίου, 2010
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ
ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΧΡ. Α. Κ. ΚΙΤΡΟΜΗΛΙΔΗΣ ΛΙΜΙΤΕΔ, ΚΥΘΡΟΜΑΚ (ΑΣΦΑΛΤΙΝΚ) ΛΙΜΙΤΕΔ, ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΝΕΩΝ ΣΕΚ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΙΤΡΟΜΗΛΙΔΗ ΟΛΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI
KAI
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 20/9/2010 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 26011/10 ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ: 1. ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΧΡ. Α.Κ.
ΚΙΤΡΟΜΗΛΙΔΗΣ ΛΙΜΙΤΕΔ
2. ΚΥΘΡΟΜΑΚ (ΑΣΦΑΛΤΙΝΚ)
ΛΙΜΙΤΕΔ
3. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΝΕΩΝ ΣΕΚ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
4. ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΑΓΚΟ
5. ΧΡΙΣΤΟ ΚΙΤΡΟΜΗΛΙΔΗ
...................................
Τ. Παντελή, για τους αιτητές
...........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο άδεια για καταχώρηση αίτησης με κλήση για την έκδοση διατάγματος certiorari για τη μεταφορά και παρουσίαση στο Ανώτατο Δικαστήριο του προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε στις 20/9/2010 στην ποινική υπόθεση αρ. 26011/2010 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και ακύρωση τούτου.
Οι αιτητές επίσης ζητούν από το Δικαστήριο διάταγμα που να απαγορεύει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να προχωρήσει με την ακρόαση του πιο πάνω διατάγματος μέχρι την εκδίκαση της αίτησης για έκδοση certiorari που θα καταχωρηθεί.
Οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η ακύρωση του διατάγματος ημερ. 20/9/2010 είναι ουσιαστικά ότι: (α) το Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία και/ ή υπερέβηκε τη δικαιοδοσία του εκδίδοντας το σχετικό διάταγμα και/ή (β) το Δικαστήριο ενήργησε με πλάνη περί το νόμο.
Τα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Βλ.μεταξύ άλλων In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Aνθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41). Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51."
Oι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ.2) (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»
Στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001). Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης αναφέρω ότι οι πιο πάνω λόγοι τους οποίους επικαλείται ο αιτητής, είναι μεταξύ των προαναφερθέντων λόγων. Επομένως πρέπει να εξετάσω αν ικανοποιείται οποιοσδήποτε από τους λόγους αυτούς.
Προτού εξετάσω την αίτηση θα πρέπει να δούμε τα γεγονότα αυτής, όπως προκύπτουν από την έκθεση και την ένορκη δήλωση που συνοδεύουν την αίτηση. Στις 20/9/2010 καταχωρήθηκε από το Δήμο Αγίου Αθανασίου η προαναφερθείσα ποινική υπόθεση εναντίον 8 κατηγορουμένων, των αιτητών καθώς και 3 άλλων προσώπων, ήτοι των Απόλλων Ποδόσφαιρο (Δημόσια) Λτδ, Σοφοκλέους και Μαραγκός Λτδ., και Πέτρος Κυθραιώτης. Στην υπόθεση οι κατηγορούμενοι 1 μέχρι 4 αντιμετωπίζουν την 1η κατηγορία, δηλαδή της ανέγερσης οικοδομών χωρίς άδεια κατά παράβαση των προνοιών του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96, όπως έχει τροποποιηθεί, δηλαδή «για ανέγερση και/ή κατασκευή γηπέδων ποδοσφαίρου και/ή εκσκαφών και/ή περίφραξης με μεταλλικούς πασσάλους και/ή εγκατάστασης προβολέων γηπέδου και/ή τοποθέτησης crusher - run και/ή τοποθέτησης ασφαλτικού οδοστρώματος και/ή συνθετικού χλοοτάπητα» εντός του τεμαχίου που αναφέρεται στην 1η κατηγορία και οι κατηγορούμενοι 5, 6, 7 και 8 τη 2η κατηγορία για ανοχή της ανέγερσης των εν λόγω οικοδομών.
Την ίδια ημέρα ο Δήμος Αγ. Αθανασίου (κατηγορούσα Αρχή) καταχώρησε μονομερή αίτηση με την οποία εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα εναντίον των κατηγορούμενων 3, 4, 5 και 6 (αιτητών στην παρούσα) με το οποίο διατάσσονται όπως αναστείλουν κάθε περαιτέρω οικοδομική εργασία σχετικά με τα πιο πάνω. Το εν λόγω διάταγμα έγινε επιστρεπτέο για τις 27/9/2010, ημέρα κατά την οποία οι κατηγορούμενοι έχουν το δικαίωμα να εμφανιστούν για να δείξουν λόγο γιατί τούτο δεν πρέπει να συνεχίσει να ισχύει.
Ο πρώτος λόγος για τον οποίο ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών (που σημειώνω ότι μεταξύ τους είναι και ο αιτητής 5 εναντίον του οποίου δεν στρέφεται το προσωρινό διάταγμα), ισχυρίζεται ότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία και/ή υπερέβηκε αυτή, είναι γιατί η αίτηση για προσωρινό διάταγμα δεν βασίστηκε στον περί Οδών και Οικοδομών Νόμο Κεφ. 96. Είμαι της άποψης ότι η παράλειψη αυτή δεν ισοδυναμεί με έλλειψη και/ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. Είναι θέμα παρατυπίας για τη σημασία του οποίου μπορεί να αποφανθεί το πρωτόδικο δικαστήριο. Εν πάση περιπτώσει στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση για προσωρινό διάταγμα η οποία θα πρέπει να διαβαστεί και σε συνδυασμό με το κατηγορητήριο, προκύπτει ότι αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι οι αιτητές αντιμετωπίζουν κατηγορία ανέγερσης και/ή ανοχής ανέγερσης οικοδομών χωρίς άδεια κατά παράβαση του Κεφ. 96 και το άρθρο 20(3Α) αυτού, παρέχει εξουσία στο δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκδικάζεται η ποινική υπόθεση να εκδώσει, στη βάση μονομερούς αίτησης, διάταγμα ως το επίδικο. Επομένως ο πρώτος λόγος στον οποίο βασίζεται η παρούσα αίτηση απορρίπτεται.
Ο δεύτερος λόγος που επικαλούνται οι αιτητές, είναι ότι υπάρχει νομική πλάνη. Σύμφωνα με τις αυθεντίες που παράθεσα πιο πάνω, η πλάνη αυτή πρέπει να είναι έκδηλη και προφανής στα πρακτικά. Στην παρούσα υπόθεση οι αιτητές ισχυρίζονται ότι υπήρξε πλάνη για το λόγο ότι αυτά που κατασκευάζονται, με εξαίρεση την εγκατάσταση πασσάλων, δεν αποτελούν «οικοδομή» με την έννοια του άρθρου 2 του προαναφερθέντος Κεφ. 96. Για το σκοπό αυτό αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος τους σε αυθεντίες στις οποίες αποφασίστηκε τι αποτελεί και τι όχι «οικοδομή».
Είμαι της άποψης ότι το θέμα αυτό, που αγγίζει την ουσία του κατηγορητηρίου, είναι κάτι που θα αποφασιστεί στα πλαίσια της ποινικής διαδικασίας. Αναφορικά με το προσωρινό διάταγμα που έχει εκδοθεί (το οποίο σημειώνω είναι επιστρεπτέο την ερχόμενη Δευτέρα) και το οποίο οι αιτητές ζητούν να ακυρώσουν με ένταλμα certiorari, υπάρχει άλλη θεραπεία, αυτή της ένστασης στο προσωρινό διάταγμα και σε περίπτωση που η απόφαση είναι εναντίον των αιτητών, το δικαίωμα έφεσης. Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι στην παρούσα υπόθεση υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το καθιστούν ορθό για το δικαστήριο να παραχωρήσει την αιτούμενη άδεια παρά την ύπαρξη άλλης θεραπείας.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς