|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 1394
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αίτηση Αρ. 72/2007)
27 Δεκεμβρίου, 2007
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ALI MOHAMMAD KDOUH ΝΥΝ ΕΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΤΟΥ ALI MOHAMMAD KDOUH ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/12/2007
________________________
Σωτήρης Αργυρού, μαζί με Μιράντα Αγγελίδου (κα), για τον Αιτητή.
Λουΐζα Χριστοδουλίδου - Ζαννέττου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, μαζί με Ρένα Παπαέτη (κα), Δικηγόρο της Δημοκρατίας Α΄ και Ζήνα Χαραλάμπους, Ασκούμενη Δικηγόρο, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την αίτηση αυτή, ο αιτητής ζητά όπως ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησής του, δυνάμει αποφάσεως Επαρχιακού Δικαστή, με την οποία διατάχθηκε η έκδοσή του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, («Η.Π.Α»), και, συνακόλουθα, η κράτησή του μέχρι την έκδοσή του. Περαιτέρω, ζητά όπως ανασταλεί η διαδικασία έκδοσής του μέχρι τελικής αποπεράτωσης και εκδίκασης της παρούσας αίτησης ή νεώτερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση και τα επισυνημμένα σ' αυτήν, εναντίον του αιτητή είχε εκδοθεί στις 5/12/2007 προσωρινό ένταλμα σύλληψης, για σκοπούς έκδοσής του στις Η.Π.Α., σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης ΄Εκδοσης Φυγοδίκων μεταξύ της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, (η «Συνθήκη»), η οποία κυρώθηκε με τον περί της Συνθήκης ΄Εκδοσης Φυγοδίκων μεταξύ της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Κυρωτικός) Νόμο του 1997, (Ν. 9(ΙΙΙ)/97). Ο αιτητής, σύμφωνα με το μήνυμα, το οποίο διαβιβάστηκε από την Interpol Αμερικής στις αρμόδιες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενέχεται σε αδικήματα απάτης και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, για τα οποία προβλέπονται από τον Αμερικανικό Νόμο ποινές φυλάκισης μέχρι 20 χρόνων.
Ο αιτητής, το όνομα του οποίου, μετά από το μήνυμα της Interpol Αμερικής στις 4/12/2007, τέθηκε στον κατάλογο των προσώπων τα οποία απαγορεύεται να εγκαταλείψουν τη Δημοκρατία, εμποδίστηκε, στις 2020 της ίδιας ημέρας να αναχωρήσει από την Κύπρο και οδηγήθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Λάρνακας. Εκεί πληροφορήθηκε ότι θα συλληφθεί για τα αδικήματα της απάτης και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Συνελήφθη με προσωρινό ένταλμα σύλληψης στις 0300. Στις 11.00 π.μ. της 5/12/2007, παρουσιάστηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, στα πλαίσια της Αίτησης ΄Εκδοσης Αρ. 1/2007, οπόταν, για πρώτη φορά, ήλθε σε επαφή με δικηγόρο. Επειδή δεν είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ, δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί το λόγο της κράτησής του, όπως δεν αντιλήφθηκε τη σημασία των όσων ο συνήγορός του ανέφερε στο Δικαστήριο και της συναίνεσης με βάση το ΄Αρθρο 17 της Συνθήκης. Το Δικαστήριο δεν του εξήγησε ποιες θα ήταν οι συνέπειες της συγκατάθεσής του για έκδοσή του στις Η.Π.Α. Από το ίδιο το πρακτικό του Δικαστηρίου, ισχυρίζεται, προκύπτει ότι η πρόνοια του ΄Αρθρου 17 της Συνθήκης δεν ικανοποιείται. Ο ίδιος δεν έδωσε με γραπτή ένορκη δήλωση τη συγκατάθεσή του, αλλά ούτε και προφορικά ενόρκως διαβεβαίωσε ότι συναινεί στην έκδοσή του. Ανεξάρτητα, καταλήγει ο αιτητής, από τον τρόπο που θα έπρεπε να δοθεί η συναίνεση, ο ίδιος δε συγκατατέθηκε. Ρητά ανέφερε στο Δικαστήριο ότι εκείνο το οποίο ζητά είναι να μείνει στην Κύπρο, αντί να μεταβεί στις Η.Π.Α.
Η αίτηση καταχωρήθηκε μονομερώς, με οδηγίες, όμως, του Δικαστηρίου επιδόθηκε. Η κ. Χριστοδουλίδου, εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση, χωρίς να καταχωρίσει γραπτή ένσταση, υποστήριξε το νόμιμο της κράτησης, στη βάση του πρακτικού του Δικαστηρίου και του επισυνημμένου στην αίτηση Τεκμηρίου 3.
Ο συνήγορος του αιτητή, επικαλούμενος τα όσα αναφέρονται στο πρακτικό του Δικαστηρίου, εισηγήθηκε ότι αυτός θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερος, αφού δεν ακολουθήθηκε η ορθή διαδικασία έκδοσής του. Δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα από το ΄Αρθρο 8 της Συνθήκης, δηλαδή αίτηση για έκδοση του αιτητή μέσω της διπλωματικής οδού και τα όσα προβλέπονται προς υποστήριξή της. Τέλος, ο αιτητής αντιμετωπίζει ποινική υπόθεση στα κυπριακά δικαστήρια, γεγονός που εμποδίζει την έκδοσή του.
Οι καθ' ων η αίτηση, αντίθετα, επικαλούμενοι τη συγκατάθεση του αιτητή, ο οποίος, καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου, εκπροσωπείτο από συνήγορο, υποστήριξαν ότι η κράτησή του είναι νόμιμη, στη βάση της απόφασης για έκδοσή του, η οποία στηρίχθηκε στη δική του συγκατάθεση.
Θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω σχετικά αποσπάσματα από το πρακτικό του Δικαστηρίου, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την έκδοση του αιτητή και τη συνακόλουθη κράτησή του:-
«Δέχομαι να πάω. Επιθυμώ να πάω στην Αμερική γιατί οι κατηγορίες που μου διάβασε ο δικηγόρος μου δεν τα έκανα, δεν είμαι ένοχος, γι' αυτό θέλω να πάω εκεί. Ζητώ από την καρδιά μου επειδή έκανα εγχείρηση και έχω πόνο στο στομάχι μου να κάτσω στον αδελφό μου στην Κύπρο παρά να πάω στις ΗΠΑ και να πάρουν το διαβατήριο μου και ότι θέλουν.
Δικαστήριο:
Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Θα πρέπει να παραμείνετε υπό κράτηση μέχρι να παραδοθείτε στο αιτούν κράτος. ...
Καθ' ου η Αίτηση:
Έχω δύο μωρά και επιθυμώ να μιλήσω με την οικογένεια μου στο τηλέφωνο.
Δικαστήριο:
... η δήλωση του Καθ' ου η αίτηση ότι συγκατατίθεται να εκδοθεί στο αιτούν κράτος περατώνει και την παρούσα διαδικασία.
Εκ συμφώνου εκδίδεται διάταγμα για την έκδοση του Καθ' ου η Αίτηση στις Η.Π.Α. ...»
Από την απόφαση του Δικαστηρίου, είναι φανερό ότι η συγκατάθεση του αιτητή οδήγησε τη διαδικασία στο τέλος της.
Με βάση τη νομολογία, το ένταλμα habeas corpus εκδίδεται σε περίπτωση που πρόσωπο κρατείται παράνομα ή χωρίς εύλογη αιτία και σκοπός του είναι να παρουσιαστεί το πρόσωπο ή το όργανο, υπό τη φύλαξή του οποίου κρατείται ο αιτητής, στο Δικαστήριο και να δικαιολογήσει το νόμιμο της κράτησης. Το βάρος απόδειξης ότι, εκ πρώτης όψεως, η κράτηση είναι παράνομη το έχει ο αιτητής και, ως θέμα τακτικής, αυτός πρέπει να αποδείξει μια εκ πρώτης όψεως υπόθεση, η οποία δημιουργεί ερωτηματικά ως προς τη νομιμότητα της κράτησής του.
Το ένταλμα habeas corpus έχει το χαρακτήρα μιας ασυνήθιστης θεραπείας και εκδίδεται δικαιωματικά, as of right, όταν αποδειχθεί το παράνομο της κράτησης. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε αιτήσεις habeas corpus είναι περιορισμένη. Το Δικαστήριο δεν έχει την ευχέρεια να αναθεωρήσει τα ευρήματα του δικαστηρίου που επιλήφθηκε της έκδοσης ή να επέμβει στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, εφόσον αυτό κινήθηκε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του και μέσα στα νόμιμα όριά της. Αναγνωρίζεται, όμως, στο Ανώτατο Δικαστήριο η αρμοδιότητα να διαπιστώσει κατά πόσο, από αντικειμενική θεώρηση, υπάρχει επαρκής μαρτυρία για την έκδοση - (βλ. Hachem ν. Διευθ. Κεντρικών Φυλακών (1992) 1 Α.Α.Δ. 191).
Στην παρούσα περίπτωση, ο αιτητής, ο οποίος εκπροσωπείτο από συνήγορο καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου, μετά που έλαβε γνώση μέσω του συνηγόρου του για το περιεχόμενο όλων των εγγράφων που ήταν στην κατοχή του συνηγόρου των αιτητών - και υπάρχει προς τούτο η δήλωση του συνηγόρου του αλλά και του αιτητή - δήλωσε ότι συμφωνεί να μεταβεί στις Η.Π.Α., χωρίς περαιτέρω διαδικασία. Από το επισυνημμένο στην αίτηση Τεκμήριο 3, προκύπτει ότι δεν είχε αποσταλεί η επίσημη αίτηση μέσω της διπλωματικής οδού, είχε, όμως, ληφθεί μήνυμα, μέσω της Interpol Αμερικής, στη βάση του οποίου εκδόθηκε το προσωρινό ένταλμα σύλληψης - (΄Αρθρο 11 της Συνθήκης) - η νομιμότητα του οποίου δεν αμφισβητείται. Ακολούθως, καταχωρήθηκε η αίτηση έκδοσης, με σκοπό να προωθηθεί στο Δικαστήριο αίτημα για κράτηση του αιτητή μέχρι την υποβολή επισήμως του αιτήματος για την έκδοσή του. Η δήλωση του αιτητή, η οποία έγινε κατ' εφαρμογή του ΄Αρθρου 17 της Συνθήκης, το οποίο προβλέπει ότι:-
«Αν το πρόσωπο που καταζητείται επίσημα συναινεί, υπό μορφή ένορκης δήλωσης ή διαφορετικά, να παραδοθεί στο Αιτούν Κράτος, το Αιτούμενο Κράτος δύναται να παραδώσει το πρόσωπο όσο πιο σύντομα γίνεται χωρίς περαιτέρω διαδικασία.»
οδήγησε στην έκδοσή του, χωρίς την ανάγκη περαιτέρω διαδικασίας.
Η θέση του συνηγόρου του αιτητή - ότι απαιτείται να προηγηθούν της συναίνεσης όλα όσα προβλέπει η Συνθήκη και ο περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμος του 1970, (Ν. 97/70), για να μπορεί να χωρήσει η έκδοση του αιτητή - δε βρίσκω να ευσταθεί. Το ίδιο το ΄Αρθρο 17 της Συνθήκης παρέχει αυτή τη δυνατότητα, όταν το πρόσωπο, του οποίου ζητείται η έκδοση, συναινεί. Η εισήγηση του συνηγόρου ότι η συναίνεση, η οποία δόθηκε από τον αιτητή, δεν είναι σύμφωνη με το ΄Αρθρο 17 της Συνθήκης, αφού δε δόθηκε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, επίσης στερείται ερείσματος. Η συναίνεση του αιτητή δόθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στα πλαίσια της αίτησης για έκδοσή του και αυτήν έλαβε υπόψη του το Δικαστήριο για την απόφαση έκδοσής του στις Η.Π.Α.
Τα όσα ο αιτητής αναφέρει στην ένορκη δήλωσή του, με σκοπό να καταδείξει ότι δεν έδωσε τη συναίνεσή του, δε βρίσκω να ικανοποιούν το βάρος που αυτός έχει να αποδείξει τον ισχυρισμό του. Το γεγονός ότι, ταυτόχρονα με τη σαφή αναφορά του ότι συναινεί, εξέφρασε την επιθυμία, για λόγους υγείας, να μείνει στον αδελφό του, αντί να μεταβεί στις Η.Π.Α., δεν αναιρεί τη συναίνεση, την οποία έδωσε για την έκδοσή του.
Κάτω από τις περιστάσεις, βρίσκω ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει την απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, ότι, δηλαδή, η κράτησή του είναι παράνομη.
Σ' ό,τι αφορά τη διαζευκτική θεραπεία, η οποία ζητείται, για αναστολή της διαδικασίας έκδοσης του αιτητή μέχρι τελικής αποπεράτωσης της αίτησης, αυτή είναι χωρίς αντικείμενο, ενόψει των προνοιών του ΄Αρθρου 10(2)(β) και (5) του Ν. 97/70.
Η αίτηση απορρίπτεται, χωρίς διαταγή για έξοδα.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ