|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 905
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 303/2006)
17 Δεκεμβρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στες]
PERIHAN MUSTAFA KORKUT ή EYIAM PERIHAN,
Εφεσείoυσα,
ν.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ Χ. ΖΟΠΠΟΥ,
Εφεσίβλητου.
_________
Αίτηση από τον εφεσίβλητο για παραπομπή ερωτήματος στο
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ημερ. 29.11.2007
Επ. Κορακίδης, για τον Εφεσίβλητο-Αιτητή.
Λ. Γεωργίου μαζί με την Ελ. Κονναρή (κα), για την Εφεσείουσα-Καθ΄ ης η αίτηση.
_________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστήριου
απαγγέλλεται από τον Δικαστή Νικολαΐδη.
________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ.: Ενώ η ακρόαση της έφεσης ήταν ορισμένη, καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση. Αξιώνεται παραπομπή στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ερωτήματος ως προς το κατά πόσο το άρθρο 2 της Οδηγίας 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου ημερ. 29.6.2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής μπορεί να ερμηνευτεί με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης να απαγορεύει στο νόμιμο ιδιοκτήτη ακίνητης περιουσίας, η οποία βρίσκεται εντός των περιοχών που ελέγχει, να την πωλήσει.
Το ίδιο αιτητικό απετέλεσε ουσιαστικά το αντικείμενο άλλων δύο αιτήσεων, μιας που καταχωρήθηκε ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου στις 29.12.2005, και μιας δεύτερης ημερ. 26.10.2007, ενώπιον του Εφετείου. Και οι δύο αιτήσεις αποσύρθηκαν από τον αιτητή.
Με την ένσταση στην αίτηση τέθηκε θέμα κατάχρησης της διαδικασίας. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι η παρούσα αίτηση αναφέρεται σε διαφορετικό υπόβαθρο από τις προηγούμενες. Η μεν αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου αποσύρθηκε γιατί τα γεγονότα της υπόθεσης δεν είχαν ακόμα αποκρυσταλλωθεί, η δε αίτηση ενώπιον του Εφετείου επειδή λανθασμένα ζητήθηκε η ερμηνεία του άρθρου 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Αυτή τη φορά, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή-εφεσίβλητο, η αίτηση αναφέρεται στην κατάλληλη πρόνοια.
Προς αποφυγή κατάχρησης της διαδικασίας, τα δικαστήρια έχουν εξουσία να την ελέγχουν. Η κατάχρηση της διαδικασίας μπορεί να προσλάβει πολλές μορφές. Ανάλογα ευρεία είναι και η δικαιοδοσία του δικαστηρίου για την παρεμπόδισή της (βλέπε Constantinides v. Εkdotiki Eteria Vima Ltd κ.α. (1983) 1 C.L.R. 348, ΄Ελληνας ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 149. Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (Αρ.2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 248, Re Beogradska D.D. (1996) 1 Α.Α.Δ. 911 και Βασιλείου ν. Μακρίδη (2000) 2 Α.Α.Δ. 133).
Η δικαιοδοσία για την παρεμπόδιση, περιστολή, απόρριψη ή αναστολή διαδικασίας που συνιστά κατάχρηση των δικαιοδοσιών του δικαστηρίου, εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που έχει ως λόγο το δίκαιο και μέσο τους μηχανισμούς που προάγουν την κατίσχυσή του (Διευθυντής Φυλακών ν. Περέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217).
Επιστρέφοντας στην παρούσα υπόθεση παρατηρούμε ότι ουσιαστικά απουσιάζει οποιαδήποτε εξήγηση για την απόσυρση των άλλων δύο αιτήσεων. ΄Οσον αφορά την αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, παρά τα όσα ισχυρίστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, δεν έχουμε οποιαδήποτε ένδειξη για τους λόγους απόσυρσης. Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε τα όσα ισχυρίστηκε. Όπως, όμως, κι' αν έχουν τα πράγματα, το μεγάλο χρονικό διάστημα το οποίο εμφιλοχώρησε μεταξύ της πρώτης αίτησης και της παρούσας παραπέμπει σε κατάχρηση διαδικασίας. Ουσιαστικά υποβάλλεται για τρίτη φορά το ίδιο αίτημα, αφού το ερώτημα παραμένει το ίδιο και αλλάζει μόνο η νομοθετική διάταξη της οποίας ζητείται η ερμηνεία. Σημειώνουμε ότι όλες οι παράγραφοι της ένορκης δήλωσης που επισυνάπτεται στην παρούσα αίτηση, είναι αντιγραφή της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση ενώπιον του Εφετείου. Η μόνη παράγραφος που διαφέρει αναφέρεται απλώς στο άρθρο της νομοθετικής διάταξης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης της οποίας αιτείται η ερμηνεία.
Έχουμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε την ίδια πορεία με την υπόθεση Loukos Trading Co Ltd κ.α. ν. Ρέϊνμποου Πλήτσιηγκ και Ντάιγκ κο. Λτδ (2000) 1 Α.Α.Δ. 1014) όπου η αίτηση απορρίφθηκε ex tempore. Στην απόφασή μας να απορρίψουμε την αίτηση μας ώθησε και το γεγονός ότι η Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου της οποίας αξιώνεται η ερμηνεία, έχει ως πεδίο εφαρμογής, μεταξύ άλλων, τους όρους πρόσβασης στην απασχόληση, τις εργασιακές συνθήκες, την κοινωνική προστασία συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης και τις κοινωνικές παροχές, θέματα τα οποία εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να έχουν σχέση με το υπό εκδίκαση θέμα.
Εν όψει των πιο πάνω απορρίπτουμε την αίτηση για παραπομπή και καλούμε τους διαδίκους να προχωρήσουν στην εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΜΔ