ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΛΟΙΟ "ΑRABELLA"

ν

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΙΤΗΡΩΝ ΚΥΠΡΟΥ

------------------

Κ. Βελάρης για αιτητές-εφεσίβλητους

Πρ. Μιχαήλ (κα) για Γ. Σαββίδη για καθ΄ου η αίτηση-εφεσείοντα.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ. - Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

θα δοθεί από το δικαστή Κωνσταντινίδη

-------------------

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ: Ποσότητα αραβόσιτου που ανήκε στους εφεσίβλητους φορτώθηκε στο πλοίο «ARABELLA» από λιμάνια της Αργεντινής για μεταφορά στην Κύπρο. Στη βάση διαπιστώσεων στις οποίες κατέληξε το πρωτόδικο δικαστήριο, μέρος του φορτίου είχε καταστραφεί, το πλοίο ήταν υπόλογο για τη ζημιά και εκδόθηκε απόφαση εναντίον του για αποζημιώσεις.

Το πλοίο άσκησε έφεση και, κατά την πρώτη εμφάνιση στο στάδιο της προδικασίας, οι εφεσίβλητοι υπέβαλαν αίτηση για την κατάθεση ασφάλειας εξόδων. Το πλοίο ενέστη και ακούσαμε την επιχειρηματολογία των μερών. Αυτή δεν αναφερόταν σε οτιδήποτε πέραν του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει, κατά τις αντίστοιχες εισηγήσεις, να ασκηθεί η παραδεκτή διακριτική εξουσία του δικαστηρίου, υπό το φως των περιστατικών. Θεωρούμε, συναφώς, πως ο γενικός ισχυρισμός στην ένσταση πως "η αίτηση έχει λανθασμένη νομική βάση", εγκαταλείφθηκε. Στην έκταση που αυτός σχετιζόταν με τη μη αναφορά στις επί τούτου διατάξεις των Κανονισμών Ναυτοδικείου, [βλ. Κανονισμό 185 αλλά και 237], σημειώνουμε την εξ αρχής δήλωση των εφεσιβλήτων, χωρίς τη διατύπωση αντίθετης γνώμης από την άλλη πλευρά, πως το θέμα θα πρέπει να κριθεί υπό το πρίσμα τους. Επίσης, το γεγονός ότι στην ίδια την ένσταση περιλαμβάνεται, προφανώς ενόψει του Κανονισμού 237, και αναφορά στην Ο. 58 των Αγγλικών Κανονισμών, ο Κανονισμός 9(5) της οποίας αφορά ακριβώς σε ασφάλεια εξόδων έφεσης.

Το πλοίο, εν προκειμένω διάδικος, [βλέπε σχετικά Τsarliris Mar. Co. v. Πλοίου "Alexandros I" κ.α.(1993) 1 ΑΑΔ 827] βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου και δεν τέθηκε ζήτημα άλλων περιουσιακών του στοιχείων. Υπό αυτό το παραδεκτό δεδομένο, ο ισχυρισμός στην ένσταση πως η ένορκη δήλωση στην οποία στηρίζεται η αίτηση προέρχεται από πρόσωπο που δεν μπορεί να γνωρίζει τα περιουσιακά του στοιχεία, εννοείται ως βασικού παράγοντα, στερείται σημασίας. Όπως και η αναφορά στην ένσταση, η οποία εν πάση περιπτώσει δεν προωθήθηκε με κάποια επιχειρηματολογία, στο τι αντιλαμβάνεται το πλοίο ότι συνηθίζεται στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, ενόψει του γεγονότος ότι η Κύπρος και η Μάλτα, στο νηολόγιο της οποίας είναι εγγεγραμμένο το πλοίο, θα καταστούν μέλη της.

Κατά τα λοιπά, υπό το εξυπακουόμενο πως ασφάλεια εξόδων μπορεί να ζητά ο εφεσίβλητος, όσο και αν ήταν ο ενάγων, [βλ. Serdobov κ.α. ν. Russian Indep. Airlines S.A. (1998) 1 ΑΑΔ σελ. 1671], η συζήτηση δεν αφορούσε καν στο δικαιολογημένο της ύπαρξης, στην περίπτωση, ασφάλειας για τα έξοδα. Αυτό, εφόσον οι άξονες στην επιχειρηματολογία του πλοίου ήταν:

(α) Η άποψή τους πως οι εφεσίβλητοι θα έπρεπε να αρκεστούν στην προτεινόμενη παροχή εγγύησης από τον οργανισμό Νorth of England P & I Association Ltd, αφού μάλιστα η εγγύηση αυτού του οργανισμού οδήγησε ήδη στην ικανοποίηση της απόφασης που εκδόθηκε και των εξόδων που επιδικάστηκαν πρωτοδίκως.

(β) Το γεγονός ότι, κατά την εξέλιξη της πρωτόδικης διαδικασίας, οι εφεσίβλητοι καταδικάστηκαν σε τρεις περιπτώσεις στην πληρωμή εξόδων. Αφού, όπως αναφέρουν, αυτό το ποσό δεν έχει πληρωθεί ακόμα, θα μπορούσε να αποτελέσει επαρκή ασφάλεια ή, πάντως, να ληφθεί υπόψη κατά τον καθορισμό του ύψους της ασφάλειας, αν τελικά το Δικαστήριο θα κατέληγε στην έκδοση τέτοιας διαταγής.

Στο πλαίσιο του συνόλου, κρίνουμε πως συντρέχουν ειδικές περιστάσεις [βλ. συναφώς Τhe Annual Practice 1958 σελ. 1685 υπό την επικεφαλίδα Residence out of the jurisdiction] που δικαιολογούν την έκδοση διαταγής για κατάθεση ασφάλειας για τα έξοδα της έφεσης.

Επομένως, η αίτηση εγκρίνεται με έξοδα. Διατάσσεται η παροχή ασφάλειας για έξοδα ύψους £1.000 είτε σε μετρητά είτε με τραπεζική εγγύηση που θα ικανοποιήσει τον Πρωτοκολλητή. Η ασφάλεια θα πρέπει να δοθεί μέσα σε δυο μήνες και στο μεταξύ η διαδικασία της έφεσης αναστέλλεται. Σε περίπτωση παράλειψης κατάθεσης της ασφάλειας μέσα στην πιο πάνω προθεσμία, η έφεση θα υπόκειται σε απόρριψη και προς τούτο θα τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Εφόσον κατατεθεί η ορισθείσα ασφάλεια, η έφεση θα οριστεί για προδικασία.

C:\My Documents\2004\part1\11779.doc