|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
FEDERATED AGENCIES ν. L' SSOL M' PALITY (1988) 3 CLR 709
Stilvi Ltd ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3 ΑΑΔ 1683
Xριστόφορου Χριστοφή ν. Δήμου Λευκωσίας, Υπόθεση αρ.970/98, 21 Μαρτίου, 2000
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2016:D278
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 88/2013)
13 Ιουνίου, 2016
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΗ,
Aιτήτρια,
-ΚΑΙ-
ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
----------------------
Χριστάκης Χριστάκη, για την Αιτήτρια.
Άννα Βαλανίδου (κα), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
----------------------
A Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:- H αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απέρριψαν την ένσταση της αναφορικά με την επιβολή για το έτος 2012 φορολογίας των τελών σκυβάλων του υποστατικού της στην Αγία Νάπα για ποσό €162.
Η κατανομή τελών σκυβάλων για τους κατόχους υποστατικών εντός των δημοτικών ορίων Αγίας Νάπας έγινε βάσει διαχωρισμού των διαφόρων υποστατικών σε κατηγορίες, διότι ο επακριβής προσδιορισμός του όγκου των σκυβάλων που συλλέγονται από κάθε υποστατικό είναι εξ΄ αντικειμένου δυσχερής.
Ο Δημοτικός Ταμίας με σημείωμα του προς το Δημοτικό Συμβούλιο εισηγήθηκε την αύξηση των τελών κατά 14%, προκειμένου να καλύψει ένα μέρος της ζημίας που προκύπτει από τη λειτουργία του Τμήματος Καθαριότητας, αφού σύμφωνα με την οικονομική κατάσταση εσόδων-εξόδων για τα έτη 2010, 2011, το κόστος καθαριότητας ήταν πολύ περισσότερο από τα έσοδα. Τέθηκε για το έτος 2012 πρόσθετη αύξηση14%.
Στις 10.10.2012 οι καθ΄ ων η αίτηση απέστειλαν στην αιτήτρια τη φορολογία σκυβάλων για το διαμέρισμα της και στις 15.10.2012, η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση με την οποία ισχυριζόταν μεταξύ άλλων:
«. Το διαμέρισμα μου είναι ένα μικρό studio στο συγκρότημα του Νάξος, το οποίο το μεταχειρίζομαι μόνο κάποια Σαββατοκυρίακα κατά το καλοκαίρι.
Είμαι χωρισμένη μονογονιός, μητέρα 2 παιδιών, δέν έχω καμία απολύτως βοήθεια από κανένα και επίσης είμαι άνεργη. Σας παρακαλώ να ξανα δείτε το θέμα της έστασης μου και να μου μειώσετε τη χρέωση σε λογικό δίκαιο και προσιτό ποσό για την δυνατότητα μου και για τα τετρ. μέτρα του στούτιο και τη ολιγοήμερη κάθε χρόνο χρήση του.»
Η ένσταση εξετάστηκε στη συνεδρία ημερομηνίας 10.12.2012, μαζί με άλλες ενστάσεις, οι οποίες εξετάσθηκαν ξεχωριστά και απορρίφθηκαν, διαγράφηκαν ή έτυχαν μείωσης αναλόγως της περίπτωσης. Συγκεκριμένα η απόρριψη της ένστασης της αιτήτριας αιτιολογήθηκε ως ακολούθως:
«Απορρίφθηκε αφού λήφθηκαν υπόψη τόσο το άρθρο 84(ζ) του Περί Δήμων Νόμου, όσο και το κόστος αποκομιδής σκυβάλων. Διευκρινίζεται ότι η ετήσια αύξηση που επιβλήθηκε είναι σύμφωνη με το πιο πάνω αναφερόμενο άρθρο. Σημειώστε ότι η νενομισμένη επιβληθείσα φορολογία στο παρών στάδιο καλύπτει μέρος των εξόδων του Δήμου μας στο τομέα αυτό και αυτό δυστυχώς οφείλεται στα ψηλά κόστα που πρέπει να καταβάλει ο Δήμος για την μεταφορά πλέον των σκυβάλων στο ΧΥΤΥ Κόσιης.»
Αυτή η αιτιολογία υιοθετήθηκε και στην επιστολή ημερομηνίας 11.12.2012 που εστάλη στην αιτήτρια από το γραφείο του Δημάρχου.
Οι καθ' ων η αίτηση προβάλουν προδικαστική ένσταση με την οποία αμφισβητούν την εκτελεστότητα της επίδικης απόφασης και υποστηρίζουν ότι είναι βεβαιωτική προηγούμενης απόφασης ημερομηνίας 15.10.2012, η οποία κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια όχι αργότερα από τις 18.10.2012, με την οποία μάλιστα το ποσό κατέστη πληρωτέο μέχρι 30.11.2012. Συγκεκριμένα, διατείνονται ότι στον περί Δήμων Νόμο 111/85 δεν προβλέπεται διαδικασία ένστασης ή ιεραρχικής προσφυγής, ώστε να διακόπτεται η προθεσμία των 75 ημερών προσβολής της αρχικής απόφασης επιβολής της φορολογίας και να συγχωνεύεται η αρχική στην απόφαση επί της ενστάσεως η οποία και προσβάλλεται ως η μόνη εκτελεστή σε εκείνη την περίπτωση. Ούτε εγείρεται θέμα νέας έρευνας αφού δεν αξιολογήθηκαν νέα στοιχεία ή γεγονότα.
Η προδικαστική ένσταση είναι βάσιμη. Το επίδικο τέλος εισπράττεται δυνάμει της εξουσίας του Δημοτικού Συμβουλίου στην βάση του άρθρου 84(ζ) και του έκτου πίνακα στον περί Δήμων Νόμο 111/85. Όπως έχει επανειλημμένα τονισθεί, ο περί Δήμων Νόμος, Ν. 111/85 όπως έχει τροποποιηθεί, δεν προβλέπει διαδικασία ένστασης ή ιεραρχικής προσφυγής. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Federated Agencies v. Limassol Municipality (1988) 3 C.L.R 709:
«As from 18.10.85 the new Municipal Corporation's Law, 1985 (Law No. 111/85) came into force. It is a comprehensive legislation, which repealed all previous laws.
In section 157(1)(a) of the old law provision is made for any person aggrieved to appeal to the Commissioner of the district within 21 days from the date of the notification to him of the determination of the fee payable. This was a hierarchical recourse.
The new law does not contain such a provision and, therefore, any person aggrieved may apply to this Court under Article 146 as provided therein.»
Η θεωρία και νομολογία καθορίζει ότι η ενσωμάτωση μιας εκτελεστής πράξης σε άλλη εκτελεστή πράξη, επέρχεται όταν ασκηθεί η λεγόμενη ενδικοφανής ιεραρχική προσφυγή. Τούτο επιτρέπεται όταν καταχωρηθεί αίτηση αναθεώρησης, «θεσπιζόμενη ειδικώς υπό του Νόμου» ή σε περίπτωση ενστάσεως σε ιεραρχικά ανώτερο όργανο η οποία ενσωματώνεται στην τελικώς εκδιδόμενη απόφαση. (βλ. Φυτώριον "Το Άλσος Λτδ" ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1539/2008, ημερομηνίας 6 Ιουλίου 2010 και Stilvi General Cleaners Ltd v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3 Α.Α.Δ 1683).
Στην προκειμένη περίπτωση η υποβληθείσα από την αιτήτρια άτυπη ένσταση δεν ήταν ιεραρχική προσφυγή και ούτε έθετε οποιαδήποτε καθοριστικά στοιχεία που δεν ήταν ήδη γνωστά στους καθ' ων η αίτηση, ώστε να δικαιολογείται νέα έρευνα. Επίσης, η απλή αναφορά στο νομικό υπόβαθρο δεν αποτελεί νέα αιτιολογία ώστε να προσδίδεται εκτελεστότητα στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Χρήσιμη αναφορά επί του προκειμένου μπορεί να γίνει στην υπόθεση Χριστόφορου Χριστοφή ν. Δήμου Λευκωσίας, Προσφυγή αρ. 970/98, ημερομηνίας 21.3.2000), το σκεπτικό της οποίας υιοθετώ, στην οποία η προσφυγή εναντίον σχετικής ειδοποίησης επιβολής τελών αποκομιδής σκυβάλων, απορρίφθηκε τονίζοντας μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«Οι δικηγόροι του αιτητή διατείνονται πως μετά την ένσταση που ο τελευταίος υπέβαλε, ο καθ' ου προέβη σε νέα έρευνα η οποία οδήγησε στη διοικητική απόφαση που προσβάλλεται. Τούτο καταδεικνύεται, σύμφωνα με τους δικηγόρους του αιτητή, από το λεκτικό της ίδιας της επιστολής του καθ' ου προς αυτόν, η οποία, στο ουσιαστικό της μέρος έχει ως εξής: «Η ένσταση σας έχει εξεταστεί με βάση τα πιο πάνω και τα δικαιολογητικά που έχετε δώσει και των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου για εκπτώσεις στα τέλη αποκομιδής σκυβάλων για ειδικές κατηγορίες δημοτών και αποφασίσθηκε όπως κ.λ.π. ... ...» ... ... ... ... ... ... Η σχετική νομοθεσία δεν προβλέπει τη δυνατότητα ένστασης ενάντια στην επιβολή τέλους, ή απόφασης πάνω στην οποία να οδηγεί στην τελική διοικητική πράξη. Εδώ το τέλος επιβλήθηκε τον Ιούλιο του 1998 και κατέστη πληρωτέο την τελευταία ημέρα του ίδιου μήνα. Δεν εγείρεται, κατά την άποψη μου ζήτημα νέας έρευνας για τον απλό λόγο πως δεν προέκυψαν οποιαδήποτε νέα γεγονότα ή στοιχεία, ή αν υπήρξαν δεν είχαν αξιολογηθεί, από τον καθ' ου. Το γεγονός πως ο αιτητής ζούσε μόνος σε ένα μικρό διαμέρισμα ήταν δεδομένο και γνωστό από τα προηγούμενα χρόνια. Θα μπορούσε βέβαια ο καθ' ου, αν επιθυμούσε, να αναθεωρήσει την απόφαση του, κάτι που είναι πάντα ανοικτό στη διοίκηση, εκτός βέβαια όπου υπάρχει δεδικασμένο. Δεν έκαμε όμως κάτι τέτοιο, και δεν είχε προς τούτο οποιαδήποτε νομική υποχρέωση.»
Η απόφαση επιβολής της φορολογίας (Παράρτημα 3 στην ένσταση) είναι η μόνη εκτελεστή, η οποία όμως δεν προσεβλήθη.
Η προσφυγή απορρίπτεται καθότι δεν στρέφεται εναντίον εκτελεστής διοικητικής πράξης. Η αιτήτρια να πληρώσει τα έξοδα των καθ΄ ων η αίτηση.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
/ΣΓεωργίου