|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D191
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 282/2013)
12 Απριλίου, 2016
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GENSWALL TRADING LTD,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Φ. Σωφρονίου, για τους Αιτητές.
Μ. Θεοκλήτου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση. (Για ν' ακούσει απόφαση η κα Δ. Εργατούδη)
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα ζητείται ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 21.12.2012 με την οποία καθοριζόταν η επιδότηση από το ειδικό ταμείο ΑΠΕ που θα λάμβαναν οι αιτητές να είναι 0,31 ευρώ/kWh για όση ενέργεια θα παραγόταν από το φωτοβολταϊκό τους σύστημα κάτω από το όριο των 1600kWh/kWp ετησίως και για όση ενέργεια θα παραγόταν από το φωτοβολταϊκό σύστημά τους πέραν του ορίου των 1600kWh/kWp ετησίως, η συνολική τιμή που θα λάμβαναν οι αιτητές θα ήταν 0,25 ευρώ/kWh.
Οι αιτητές έχουν ως κύρια ασχολία τους την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήματα. Αφού εξασφάλισαν τις απαραίτητες άδειες για κατασκευή και λειτουργία φωτοβολταϊκού συστήματος (εξαίρεση από άδεια κατασκευής φωτοβολταϊκού συστήματος 150kW από την ΡΑΕΚ, Πολεοδομική άδεια για φωτοβολταϊκό σύστημα με σταθερές βάσεις, άδεια οικοδομής για φωτοβολταϊκό σύστημα με σταθερές βάσεις), έτυχαν έγκρισης για ένταξή τους στο σχέδιο παροχής χορηγιών για εξοικονόμηση ενέργειας και ενθάρρυνση της χρήσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας από την Επιτροπή Διαχείρισης του Ειδικού Ταμείου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Εξοικονόμησης Ενέργειας. Έλαβαν προς τούτο επιστολή ημερ. 22.7.2011 με την οποία τους γνωστοποιείτο πως το αίτημά τους είχε κατ' αρχήν εγκριθεί αναφορικά με την επιδότηση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας του φωτοβολταϊκού συστήματός τους εγκατεστημένης ισχύος 149,82k Wp προς €0,31 ανά παραγόμενη κιλοβατώρα για περίοδο 20 ετών. Στις 17.10.2011 οι αιτητές απέστειλαν επιστολή προς την πιο πάνω Επιτροπή ζητώντας όπως τροποποιήσουν τις βάσεις στήριξης ώστε αντί σταθερές, να χρησιμοποιήσουν κινητές βάσεις με ιχνηλάτες δηλαδή με σύστημα συνεχούς παρακολούθησης της πορείας του ήλιου. Σκοπός θα ήταν η αύξηση της παραγόμενης ενέργειας κατά 20-25%. Η απόφαση της Επιτροπής, όπως το αίτημα γίνει αποδεκτό υπό τον όρο να εξασφαλιστούν τροποποιήσεις των αδειών, κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 24.11.2011.
Στις 2.5.2012 εγκρίθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο τα νέα Σχέδια Χορηγιών του 2012, στα οποία αναφερόταν ότι «σε περίπτωση που αιτητές που έχουν εξασφαλίσει τροποποίηση της Άδειας Κατασκευής από την ΡΑΕΚ για χρησιμοποίηση περιστρεφόμενων βάσεων αντί για σταθερών ή/και συγκεντρωτικών φωτοβολταϊκών, αυξάνοντας έτσι την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από το σύστημά τους, τότε για όση ενέργεια που θα παράγεται από το σύστημα πέραν του ορίου των 1600kWh/kW ετησίως, θα καταβάλλεται συνολική τιμή πώλησης ίση με την τιμή που θα ισχύει κατά την ημέρα υπογραφής της νέας τροποποιημένης καταρχήν σύμβασης επιδότησης». Για το 2012 καθορίστηκε συνολική τιμή πώλησης τα €0,25/kWh.
Η Επιτροπή σε συνεδρία της ημερ. 22.5.2012 αποφάσισε όπως η πρόνοια για τροποποίηση της συνολικής τιμής πώλησης συμπεριληφθεί σε όλες τις Συμβάσεις επιδότησης αιτητών που έλαβαν καταρχήν έγκριση για δημιουργία φωτοβολταϊκών συστημάτων σε σταθερές βάσεις και στη συνέχεια ζήτησαν και έλαβαν έγκριση υπό όρους να χρησιμοποιήσουν κινητές βάσεις στήριξης. Δηλαδή, η συνολική τιμή πώλησης που θα παρεχόταν για την ενέργεια που θα παραγόταν από το σύστημα πέραν του ορίου των 1600kWh/kW ετησίως, θα ήταν αυτή που θα ίσχυε κατά την ημερομηνία εξασφάλισης της τροποποίησης όλων των απαιτούμενων αδειών.
Οι αιτητές εξασφάλισαν τις ζητούμενες τροποποιήσεις και τον Ιούλιο του 2012 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φωτοβολταϊκού συστήματος οπότε στις 17.7.2012 ενώθηκαν με το δίκτυο της ΑΗΚ με αποτέλεσμα να αρχίσει η παραγωγή ηλεκτρισμού από το εν λόγω σύστημα και η διοχέτευση και πώλησή του προς την ΑΗΚ.
Κατά τη συνεδρία της ημερ. 9.11.2012, η Επιτροπή αποφάσισε την τελική έγκριση της αίτησης των αιτητών. Επειδή όμως έλαβε υπόψη την προηγούμενη απόφασή της ημερ. 22.5.2012, την απόφασή της ημερ. 21.10.2011 καθώς και το ότι η τροποποίηση της εξαίρεσης από άδεια κατασκευής από την ΡΑΕΚ εκδόθηκε στις 31.5.2012, δηλαδή μεταγενέστερα της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 2.5.2012 για έγκριση των νέων σχεδίων χορηγιών, η Επιτροπή συμπεριέλαβε στη σύμβαση επιδότησης πρόνοια σύμφωνα με την οποία, για όση ενέργεια θα παραγόταν ετησίως από το σύστημα πέραν του ορίου των 1600kWh/kW, θα καταβαλλόταν συνολική τιμή πώλησης €0,25/kWh τιμή που ίσχυε κατά την 31.5.2012 που εξασφαλίστηκε η τροποποίηση της εξαίρεσης από άδεια κατασκευής από την ΡΑΕΚ.
Στις 21.12.2012 οι αιτητές υπέγραψαν τη σχετική σύμβαση για επιδότηση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους αφού κατά την υπογραφή της τους γνωστοποιήθηκε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση πως για όση ενέργεια θα παραγόταν από το σύστημα πέραν του ορίου των 1600kWh/kWp ετησίως, η συνολική τιμή που θα λάμβαναν οι αιτητές θα ήταν €0,25/kWh.
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές δεν προσβάλλουν εκτελεστή διοικητική πράξη και/ή ότι προσβάλλουν πράξη ανύπαρκτη. Η προδικαστική ένσταση αναφορικά με το έννομο συμφέρον των αιτητών αποσύρθηκε ενόψει της επιφύλαξης των δικαιωμάτων των αιτητών σε σχέση με τον όρο της σύμβασης που αφορά στο ποσό της επιδότησης. Συνεπώς, η δεύτερη προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι ζητείται η ακύρωση της απόφασης που τους γνωστοποιήθηκε στις 21.12.2012 με την οποία καθορίστηκε ότι «η επιδότηση από το ειδικό ταμείο ΑΠΕ που θα λαμβάνουν οι αιτητές να είναι 0,31 ευρώ/kWh για όση ενέργεια θα παράγεται από το φωτοβολταϊκό τους σύστημα κάτω από το όριο των 1600kWh/kWp ετησίως και για όση ενέργεια παράγεται από το φωτοβολταϊκό σύστημά τους πέραν του ορίου των 1600kWh/kWp ετησίως, η συνολική τιμή που θα λαμβάνουν οι αιτητές θα είναι 0,25 ευρώ/kWh», απόφαση η οποία όμως λήφθηκε στις 22.5.2012 και ειδικότερα όσον αφορά τους αιτητές στις 9.11.2012 για την οποία οι αιτητές γνώριζαν τουλάχιστον από τις 17.12.2012 ημερομηνία κατά την οποία απέστειλαν σχετική επιστολή προς τους καθ' ων η αίτηση με την οποία παραπονούνταν για τον όρο της σύμβασης που αφορούσε το ποσό της επιδότησης. Συνεπώς, δεν προκύπτει από τα γεγονότα να λήφθηκε οποιαδήποτε απόφαση μεταξύ της 17.12.2012 και της 21.12.2012. Μόνο η Σύμβαση Επιδότησης Ηλεκτρικής Ενέργειας έχει ημερομηνία 21.12.2012 και αυτή στάληκε στους αιτητές με καλυπτική επιστολή ημερ. 21.1.2013. Οπότε, κατά τους καθ' ων η αίτηση, στο βαθμό που οι αιτητές προσβάλλουν τη νομιμότητα του όρου 5.3 της Σύμβασης ημερ. 21.12.2012, αυτοί δεν προσβάλλουν εκτελεστή διοικητική πράξη (βλ. Περσεφόνη Κρασίδου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1626/08, ημερ. 25.2.2010).
Οι αιτητές αντιτείνουν πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση σύμφωνα με την οποία οι αιτητές θα λάμβαναν €0,31/kWh για τα πρώτα 1600kWh της παραγόμενης ενέργειας ενώ για την υπόλοιπη παραγωγή η συνολική τιμή θα ήταν αυτή που ίσχυε κατά την ημερομηνία εξασφάλισης όλων των τροποποιητικών αδειών από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και θα ήταν €0,25/kWh, τους γνωστοποιήθηκε στις 21.12.2012 με τη σύναψη της σχετικής σύμβασης (Παράρτημα 8 στη γραπτή τους αγόρευση).
Η κατάληξη
Η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή.
Πράγματι, της εν λόγω σύμβασης προηγήθηκε η άνευ βλάβης επιστολή των αιτητών προς την Επιτροπή Διαχείρισης Ειδικού Ταμείου ΑΠΕ και ΕΞ.Ε ημερ. 17.12.2012 με το ακόλουθο περιεχόμενο:-
«Σύμβαση επιδότησης ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Επιτροπής
Διαχείρισης του Ειδικού Ταμείου ΑΠΕ
Με την παρούσα σας πληροφορούμε ότι θα υπογράψουμε την πιο πάνω σύμβαση επιδότησης με την επιτροπή σας, άνευ βλάβης των δικαιωμάτων μας σε σχέση με το περιεχόμενο της σύμβασης που αναφέρεται ότι, το ετήσιο ποσό παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας πέραν των 1600 KWH/KWP θα καταβάλλεται σε μας ως συνολική τιμή το ποσό των 0,25 Ευρώ/KWH και όχι 0,31 Ευρώ/KWH όπως θα καταβάλετε για τις πρώτες 1600 KWH/KWP το οποίο θεωρούμε ότι παράνομα και αντικανονικά έχει εισαχθεί στους όρους της μεταξύ μας σύμβασης».
Από το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής προκύπτει πως, όπως είναι ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση, οι αιτητές γνώριζαν τουλάχιστον από τις 17.12.2012 για την πιο πάνω διαφοροποίηση. Όμως, δεν μπορεί να παραγνωριστεί πως είναι ακριβώς μέσα από την ίδια τη σύμβαση που επήλθε η γνώση των αιτητών και οι καθ' ων η αίτηση δεν προτείνουν κάτι διαφορετικό για τον τρόπο που αποκομίστηκε η γνώση αυτή. Δεν αμφισβητείται από τους καθ' ων η αίτηση η περιγραφή των γεγονότων όπως γίνεται στην αίτηση. Εκεί, μεταξύ άλλων, καταγράφεται πως στις 17.12.2012 οι καθ' ων η αίτηση ειδοποίησαν τους αιτητές για να υπογράψουν τη σχετική σύμβαση κάτι το οποίο εν τέλει έγινε στις 21.12.2012. Δεν γνωστοποιήθηκε στους αιτητές οποιαδήποτε άλλη απόφαση με την οποία μεταβαλλόταν η τιμή που θα λάμβαναν για την παραχθείσα ενέργεια. Τι άλλο είχαν οι αιτητές για να προσβάλουν; Ούτε καν η τελική έγκριση της επίδικης αίτησης η οποία δόθηκε στη συνεδρία της Επιτροπής Διαχείρισης του Ειδικού Ταμείου ΑΠΕ στις 9.11.2012 περιείχε οτιδήποτε το οποίο να φανέρωνε αλλαγή πλεύσης, ιδίως ενόψει των προνοιών του νέου σχεδίου στο οποίο οι καθ' ων η αίτηση παραπέμπουν. Κατά την κρίση μου, διαφορετική αντίκρυση του ζητήματος θα άφηνε τους αιτητές χωρίς δικαίωμα προσφυγής. Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί και ως εκ τούτου απορρίπτεται.
Νομικοί ισχυρισμοί
Είναι η εισήγηση των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συγκρούεται με την αρχή της καλής πίστης η οποία θεμελιώνεται στο άρθρο 51(1) και (2) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99). Αυτό, σύμφωνα με τους αιτητές, εδράζεται στο ότι ενώ στις 22.7.2011 οι καθ' ων η αίτηση είχαν εγκρίνει ως τιμή αγοράς της παραγόμενης ενέργειας τα 0,31σ./KWH οι δε αιτητές κατασκεύασαν το φωτοβολταϊκό σύστημα με ιχνηλάτη το οποίο συνεπαγόταν αυξημένο κόστος κατασκευής, εν τούτοις, αυθαίρετα οι καθ' ων η αίτηση στις 22.5.2012 διαφοροποίησαν την απόφασή τους καθορίζοντας για μέρος της παραγόμενης ενέργειας το ποσό των 0,25σ./KWH ως ποσό αγοράς.
Περαιτέρω, καθ' όλη τη διαδικασία, οι καθ' ων η αίτηση ουδέποτε έκαναν την παραμικρή μνεία για διαφοροποίηση της τιμής πώλησης της παραγόμενης ενέργειας ανά κιλοβατώρα. Επίσης, η προσέγγιση των καθ' ων η αίτηση βρίσκεται σε διάσταση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ιδίως το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο, αναφορικά με την κατοχύρωση του περιουσιακού δικαιώματος όχι μόνο στην εμπράγματή του διάσταση αλλά και στις ενοχικές του εκφάνσεις και παραπέμπουν στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ζουμπουλίδης κατά Ελλάδας, ημερ. 25.6.2009.
Οι καθ' ων η αίτηση από την άλλη, επικαλούνται τις πρόνοιες του άρθρου 7(2) του περί Προώθησης και Ενθάρρυνσης της Χρήσης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της Εξοικονόμησης Ενέργειας Νόμου του 2003, Ν. 33(Ι)/2003 σύμφωνα με τις οποίες, η Επιτροπή έχει την εξουσία:-
(α) να χρηματοδοτεί ή επιδοτεί, κάτω από τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στα σχέδια, διάφορες δραστηριότητες που στοχεύουν στην ενθάρρυνση της εκμετάλλευσης των ΑΠΕ ή στην προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού, και
(β) να εξετάζει, αξιολογεί και εγκρίνει αιτήσεις για παροχή επιδοτήσεων ή χρηματοδοτήσεων που αναφέρονται στο (α) πιο πάνω.
Επισημαίνουν επίσης πως από το Σχέδιο Χορηγιών του 2012 και για την περίπτωση των αιτητών, εφαρμογή είχε η πιο πάνω Σημείωση από τη σελ. 4 του Σχεδίου αναφορικά με τη Μέγιστη Συνολική Ισχύ Αιτήσεων που δυνατό να επιδοτηθούν, δηλαδή:-
«σε περίπτωση που αιτητές που έχουν εξασφαλίσει τροποποίηση της Άδειας Κατασκευής από την ΡΑΕΚ για χρησιμοποίηση περιστρεφόμενων βάσεων αντί για σταθερών ή/και συγκεντρωτικών φωτοβολταϊκών, αυξάνοντας έτσι την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από το σύστημά τους, τότε για όση ενέργεια που θα παράγεται από το σύστημα πέραν του ορίου των 1600kWh/kW ετησίως, θα καταβάλλεται συνολική τιμή πώλησης ίση με την τιμή που θα ισχύει κατά την ημέρα υπογραφής της νέας τροποποιημένης καταρχήν σύμβασης επιδότησης».
Επρόκειτο περαιτέρω, σύμφωνα με τους καθ' ων η αίτηση, για άσκηση δέσμιας αρμοδιότητας με αποτέλεσμα να μη χωρεί συζήτηση για παράβαση της αρχής της καλής πίστης (Παιονίδου ν. Δημοκρατίας (2012) 3 ΑΑΔ 405).
Η κατάληξη
Καταλήγω πως η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Η κατ' αρχήν έγκριση της επίδικης αίτησης δόθηκε στις 22.7.2011. Περιγραφόταν ως τιμή το €0.31/KWh με όρο πως ο μέγιστος χρόνος υλοποίησης της επένδυσης και υποβολής των ζητηθέντων πιστοποιητικών θα ήταν οι 12 μήνες από την ημερομηνία της έγκρισης. Σε αντίθετη περίπτωση, η δέσμευση για παραχώρηση χορηγίας θα ανακαλείτο χωρίς άλλη προειδοποίηση.
Το αίτημα των αιτητών για αλλαγή των βάσεων στήριξης των φωτοβολταϊκών εγκρίθηκε στις 24.11.2011 με την επισήμανση πως το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της επένδυσης που δόθηκε με την επιστολή της 22.7.2011 παρέμενε το ίδιο όπως και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις της πιο πάνω επιστολής.
Βεβαίως, το εν λόγω χρονοδιάγραμμα δεν τηρήθηκε αλλά αυτό δεν αποτέλεσε κώλυμα για τους καθ' ων η αίτηση. Προχώρησαν εν πάση περιπτώσει στη σύμβαση. Εν τω μεταξύ όμως, το Υπουργικό Συμβούλιο προέβηκε στην έκδοση νέου Σχεδίου Χορηγιών για το 2012. Είναι τις πρόνοιες του Σχεδίου αυτού που οι καθ' ων η αίτηση ενσωμάτωσαν στην επίδικη σύμβαση κατόπιν επί τούτου εν γένει απόφασής τους ημερ. 22.5.2011.
Επίσης, δεν μπορούν να παραγνωριστούν οι πρόνοιες του άρθρου 9 του Ν. 158(Ι)/99 σύμφωνα με τις οποίες «όταν το διοικητικό όργανο πρόκειται να εκδώσει μια πράξη, ύστερα από αίτηση, θα βασιστεί στο νομοθετικό καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης, ανεξάρτητα αν αυτό ήταν διαφορετικό κατά το χρόνο της υποβολής της σχετικής αίτησης».
Τέλος, συμμερίζομαι τα όσα συναφώς ακολουθούν από τη Δήμος και Μαρία Φωτοβολταϊκά Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1457/12, ημερ. 8.5.2015, ECLI:CY:AD:2015:D311, τα οποία και υιοθετούνται προς απάντηση των λοιπών ισχυρισμών των αιτητών:-
«Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων η επίκληση της αρχής της καλής πίστης δεν ενισχύει την επιχειρηματολογία της αιτήτριας.
Στο άρθρο 7(2)(α) του Ν.33(1)/2003, ορίζεται ότι η επιδότηση από την Επιτροπή, της συμπαραγωγής ηλεκτρισμού γίνεται «κάτω από τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στα σχέδια». Στην παρούσα περίπτωση η Επιτροπή, εφάρμοσε, ως όφειλε, τις πρόνοιες του εφαρμοζόμενου κατά τον ουσιώδη χρόνο, σχεδίου παροχής χορηγιών, οι οποίες όπως ήδη επισημάνθηκε ήταν δεσμευτικές για όλους τους αιτητές οι οποίοι έχοντας λάβει αρχική έγκριση, προχώρησαν στη μετατροπή της τεχνολογίας των βάσεων στήριξης των συστημάτων τους, προς το σκοπό μεγιστοποίησης της παραγωγής τους.
Πέραν της διαφαινόμενης δέσμιας αρμοδιότητας της Επιτροπής αναφορικά με το καθορισμό της καταβαλλόμενης συνολικής τιμής, (βλ. Παιονίδου v. Δημοκρατίας (ανωτέρω)), έχει νομολογηθεί ότι η αρχή της καλής πίστης αποσκοπεί στον αποκλεισμό της αυθαιρεσίας στη διοικητική λειτουργία. Δεν υπερφαλαγγίζει όμως την αρχή της σύννομης λειτουργίας της Διοίκησης, που είναι συνυφασμένη όπως και κάθε κρατική λειτουργία, με την αρχή του κράτους δικαίου (βλ. Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60, Δημοκρατία v. Παπαφώτη (1997) 3 A.A.Δ. 191).
Λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της υπόθεσης και του νομικού πλαισίου μέσα στο οποίο ενήργησε η Επιτροπή δεν προκύπτει οποιαδήποτε εκ μέρους της αυθαίρετη ή αντιφατική συμπεριφορά και ως εκ τούτου οι συναφείς ισχυρισμοί της αιτήτριας απορρίπτονται.
Σ΄ ότι δε αφορά το παράπονο για την αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνεται άνετα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ενώ η απόφαση Ζουμπουλίδης κατά Ελλάδας (αριθ.2), του ΕΔΑΔ η οποία αφορούσε την καταβολή επιδόματος προσαυξήσεων δημοσίου υπαλλήλου για υπηρεσία στην αλλοδαπή, δεν σχετίζεται με τα γεγονότα και το νομικό πλαίσιο που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση.»
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με €1.300 έξοδα εναντίον των αιτητών.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.