|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ζ.Μ. (2011) 3 ΑΑΔ 20
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Nimal Jayaweera (2014) 3 ΑΑΔ 299, ECLI:CY:AD:2014:C508
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D775
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 926/2013)
23 Νοεμβρίου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
HELLEN DOLLA JOSEPH RODRIQUES,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
Δ. Στεφανίδης για Μ. Παμπόρη (κα), για την Αιτήτρια.
Ι. Δημητρίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η επιθυμία της αιτήτριας να καταστεί Κύπρια πολίτης, δια πολιτογραφήσεως, αντίκρισε την άρνηση των καθ'ων η αίτηση και ακολούθησε η παρούσα προσφυγή.
Η αιτήτρια κατάγεται από την Ινδία και στις 16 Οκτωβρίου 2000 εξασφάλισε άδεια παραμονής στην Κύπρο ως οικιακή βοηθός, η οποία ανανεώθηκε διαδοχικά μέχρι τις 16 Οκτωβρίου 2006. Στη συνέχεια, η αιτήτρια εγκατέλειψε τον εργοδότη της και παρέμεινε στην Κύπρο παρανόμως για περίοδο δύο ετών. Αίτημα που υποβλήθηκε στις 23 Απριλίου 2008 για εργοδότηση της αιτήτριας εγκρίθηκε και παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2008. Υποβλήθηκε εκ νέου νέο αίτημα για άδεια παραμονής η οποία και πάλι εγκρίθηκε και παρέμεινε δε σε ισχύ μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2010. Η αιτήτρια αφού τέλεσε, στις 17 Μαρτίου 2009, γάμο με Πακιστανό υπήκοο, υπέβαλε στις 9 Ιουνίου 2010 αίτημα για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας. Το νέο υποβληθέν αίτημα για προσωρινή παραμονή εγκρίθηκε και σε ένα μεταγενέστερο εκ νέου αίτημα για άδεια παραμονής, που υποβλήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2011, παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τις 16 Οκτωβρίου 2012. Η άδεια παραμονής της αιτήτριας είχε ακυρωθεί στις 10 Φεβρουαρίου 2012. Τελικώς, το υποβληθέν αίτημα για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας απερρίφθη την 1η Φεβρουαρίου 2013, το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Η αίτηση ακυρώσεως εδράζεται σε λόγους οι οποίοι έχουν σχέση με την απουσία της δέουσας έρευνας, έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας και νομική πλάνη.
Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι η παραμονή της στην Κύπρο από τις 16 Οκτωβρίου 2000 μέχρι και τις 9 Ιουνίου 2010, ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως για απόκτηση της κυπριακής ιθαγένειας, είναι αρκετός έτσι ώστε να τεκμηριώσει το υποβληθέν αίτημα.
Ο λόγος απόρριψης του αιτήματος, συνέχισε ο συνήγορος, ήταν, η κατ' ισχυρισμό, απουσία επτάχρονης νομίμου διαμονής της αιτήτριας στη Δημοκρατία. Αναγνώρισε βέβαια ο κ. Στεφανίδης ότι, η αιτήτρια είχε παραμείνει για ορισμένο χρονικό διάστημα χωρίς να υπάρχει άδεια παραμονής σε ισχύ, πλην, όμως, η εκ των υστέρων παραχώρηση, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, αδείας παραμονής, αίρει το παράνομο και νομιμοποιεί την προγενέστερη περίοδο παρουσίας της άνευ αδείας.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας αντιπρότεινε επί του προκειμένου ότι, σύμφωνα με υφιστάμενη νομολογία και συγκεκριμένα στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Ζ.Μ. (2011) 3 Α.Α.Δ. 20, η εκ των υστέρων έγκριση αιτήματος προσωρινής διαμονής αλλοδαπού δεν αίρει το παράνομο της προγενέστερης περιόδου παραμονής στη Δημοκρατία.
Θα σχολιάσω κατ' αρχήν το λόγο ακυρώσεως ο οποίος εδράζεται στην έλλειψη αιτιολογίας, που έχει αποτελέσει αντικείμενο αναφοράς στην αγόρευση της αιτήτριας. Ο κ. Στεφανίδης υποστήριξε ότι δεν είναι επαρκής η αιτιολογία η οποία δόθηκε και υπάρχει μία γενικότητα η οποία θα πρέπει να οδηγήσει σε αποδοχή της προσφυγής. Πέραν από τη δυνατότητα που υπάρχει για συμπλήρωση της αιτιολογίας από τον ίδιο το διοικητικό φάκελο, διαβάζοντας την επιστολή απάντησης της αιτήσεως για πολιτογράφηση, διαπιστώνω ότι υπάρχει σαφής αναφορά στην αναγκαιότητα ύπαρξης της, κατ' ελάχιστο, επτάχρονης αδιάλειπτης παραμονής στη Δημοκρατία. Αυτή η αναφορά είναι επαρκής, καθότι οι καθ'ων η αίτηση στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σ' αυτό το στοιχείο που, κατά την άποψη τους, η υποβληθείσα αίτηση για πολιτογράφηση δεν ικανοποιεί.
Το δεύτερο σκέλος και το πιο σημαντικό, κατά την εισήγηση της αιτήτριας, είναι η εκ των υστέρων ανανέωση και έγκριση αιτήσεως παραμονής, που αποτελεί ένα παραδεκτό γεγονός και από τους καθ'ων η αίτηση, αν αυτό καλύπτει την προγενέστερη παραμονή της αιτήτριας στη Δημοκρατία άνευ αδείας.
Συμφωνώ με την εισήγηση της ευπαιδεύτου συνηγόρου της Δημοκρατίας, που εδράζεται στο σκεπτικό της υπόθεσης Ζ.Μ. που αναφέρθηκε πιο πάνω, και επίσης επιβεβαιώθηκε όλη, σχετικώς προσφάτως, στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Jayaweera, Α.Ε. 37/2010, ημερομηνίας 10 Ιουλίου 2014, ECLI:CY:AD:2014:C508. Στην εν λόγω απόφαση πέραν από την επιβεβαίωση της πιο πάνω αρχής που σημειώθηκε στην υπόθεση Ζ.Μ., το Δικαστήριο κάμνει αναφορά και στη νομολογία του Δ.Ε.Ε. για να τονιστεί ότι σε περιπτώσεις υποβολής αιτήσεως για πολιτογράφηση απαιτείται όπως κατά το χρόνο υποβολής της εν λόγω αιτήσεως απαιτείται η ύπαρξη επταετούς νόμιμης διαμονής. Τα διαστήματα της παράνομης παραμονής δεν μπορούν να προσμετρήσουν και οι μετέπειτα παρατάσεις της προσωρινής παραμονής δεν νομιμοποιούν την προηγούμενη παράνομη διαμονή.
Η κατ' ισχυρισμό αντιφατική συμπεριφορά των καθ'ων η αίτηση και η δημιουργία προσδοκίας στην αιτήτρια ότι με την εκ των υστέρων ανανέωση της αδείας παραμονής της, εξυπακούετο και έγκριση, το θέμα αποφασίστηκε στην εν λόγω υπόθεση Jayaweera, ανωτέρω.
Επανατονίστηκε δε στην εν λόγω απόφαση το αναφαίρετο και κυριαρχικό δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως προς τη διατήρηση ή είσοδο προσώπων στην Κύπρο, όσο και η διακριτική ευχέρεια της να παραχωρεί την κυπριακή υπηκοότητα σε τρίτους.
Ενόψει των πιο πάνω θεωρώ ότι η αίτηση ακυρώσεως δεν μπορεί να επιτύχει και ως εκ τούτου απορρίπτεται με €850 έξοδα υπέρ των καθ'ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.