|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D756
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζ.Υποθ. Αρ.765/2011, 913/2011 και 969/2011)
18 Noεμβρίου, 2015
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δικαστής]
Αναφορικά με τo ΄Αρθρo 146 του Συντάγματος
(Υποθ. Αρ.765 /2011)
ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΑΡΙΟΛΟΥ
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθ΄ ων η αίτηση.
-----------------------
(Υπόθ. Αρ.913/2011)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΑΚΚΑ
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
(Υπόθ. Αρ.969/2011)
ΚΩΣΤΑΣ ΚΥΠΡΙΑΝΙΔΗΣ
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Μ.Καλλιγέρου, (κα.), για τον αιτητή στην 765/11
Α.Σ.Αγγελίδης, για τον αιτητή στην 913/11
Θ.Κουσπή, (κα.), για τον αιτητή στην 969/11
Ν.Κλεάνθους, (κα.), για Χρ.Τριανταφυλλίδη, για τους καθ΄ων η αίτηση
Ελ.Χριστοδούλου, (κα.), για Γ.Παμπορίδη, για το ενδιαφ. μέρος 1
Ουδεμία εμφάνιση για το ενδιαφ. μέρος 2.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές 1513/08 και 1948/08, στις 31.1.2011, εξεδόθη απόφαση υπέρ των παρόντων αιτητών Καριόλου (πρ.1513/08) και Κυπριανίδη (πρ.1948/08) και το Δικαστήριο ακύρωσε τους διορισμούς προαγωγής των ΕΜ. Λυγ.Δερμάτη και Κ.Δημητρίου.
Στις 11.5.2011 έχουν διοριστεί αναδρομικά από 1.6.2008 εκ νέου τα δύο Ε.Μ. Η νέα αυτή απόφαση προσβάλλεται με τις παρούσες προσφυγές.
Σύμφωνα με τους καθ΄ων η αίτηση, ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου μετά την έκδοση της απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο, κατατέθηκε σημείωμα της Υπηρεσίας με ημερομηνία 21/3/11, μαζί με όλα τα σχετικά έγγραφα για σκοπούς επανεξέτασης της πλήρωσης της θέσης που δημιουργήθηκε μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου. Στο σημείωμα καταγράφονται οι λόγοι ακύρωσης της απόφασης ημερ. 22/5/2008 να προάξει στη θέση Ανώτερου Τουριστικού Λειτουργού από 1/6/2008 τις υποψήφιες Λυγία Δερμάτη και Κουλλίτσα Δημητρίου που ως συνέπεια είχε την καταχώριση των υπ' αριθμό 1513/08 και 1948/08 προσφυγών από τους υποψήφιους Γλαύκο Καριόλου και Κώστα Κυπριανίδη αντίστοιχα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο στη συνεδρία του ημερομηνίας 11/5/2011 αφού μελέτησε το πιο πάνω σημείωμα της Υπηρεσίας στη βάση του νομικού και πραγματικού καθεστώτος που ίσχυε κατά την ημερομηνία που λήφθηκε η απόφαση που ακυρώθηκε, όπως και τους λόγους ακύρωσης της απόφασης της Επιτροπής Προσωπικού ημερομηνίας 22/5/2008 με την οποία προάχθηκαν στη θέση του Ανώτερου Τουριστικού Λειτουργού οι υποψήφιες Κουλλίτσα Δημητρίου και Λυγία Δερμάτη αφού έλαβε υπόψη τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης Ανώτερου Τουριστικού Λειτουργού και τα απαιτούμενα γι' αυτήν προσόντα, όπως διαλαμβάνονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, το οποίο επισυνάπτεται στο πιο πάνω σημείωμα.
Εξέτασε, κατά τη θέση των καθ΄ων η αίτηση, τα ουσιώδη στοιχεία ενός έκαστου των υποψηφίων, όπως αυτά αναφέρονται στην κατάσταση με τα στοιχεία των υποψηφίων, και ειδικότερα αναφορικά με τα ακαδημαϊκά και άλλα προσόντα τους και την αρχαιότητα τους, όπως αυτά επισυνάπτονται στο πιο πάνω σημείωμα. Εξέτασε ακόμη τα ουσιώδη στοιχεία των υποψηφίων, όπως αυτά περιέχονται στους προσωπικούς τους φακέλους, οι οποίοι ήταν ενώπιον του.
Διεξήλθε τους εμπιστευτικούς και προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και έλαβε ειδικά υπόψη το περιεχόμενο των σχετικών υπηρεσιακών εκθέσεων για τα έτη 2003 μέχρι 2007.
΄Ελαβε ακόμη υπόψη τις πιο πάνω συστάσεις του Αναπλ. Γενικού Διευθυντή και αφού έκρινε ότι όλοι υποψήφιοι είναι προσοντούχοι, για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση που επέλεξε για προαγωγή τα ΕΜ αναδρομικά, από 1/6/2008.
1. Νομικοί Λόγοι Ακύρωσης στην προσφυγή 765/11 (Γλ.Καριόλου)
Ο αιτητής παραπονείται εκτός του ότι παραβιάστηκε το δικαστικό δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 31.1.2011 (στο εξής η ακυρωτική απόφαση), ότι παραγνωρίζεται η υπέρμετρη αρχαιότητα και πείρα του χωρίς αιτιολογία και παραγνωρίζεται η σύσταση της Διευθύντριας χωρίς ειδική αιτιολογία και πεπλανημένη αιτιολογία.
2. Νομικός Λόγος Ακύρωσης στην Προσφυγή 913/11 (Ανδρέα Σακκά).
Κύριος πυλώνας αυτών των λόγων είναι ότι πάσχει η απόφαση λόγω παράνομης συμμετοχής του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή στην όλη διαδικασία, ο οποίος και έδωσε σύσταση για υποψήφιο πρόσωπο. (Σημειώνεται ότι η ένσταση που αφορούσε τον αιτητή Καριόλου στην 765/11 ήταν άλλης Διευθύντριας και η οποία με βάση την ακυρωτική απόφαση δεν έπασχε, οπότε και χρησιμοποιήθηκε για τον αιτητή Καριόλου).
Προσθέτως προβάλλονται και άλλοι λόγοι αναφορικά κυρίως με την έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνης των καθ΄ων η αίτηση για τα πρόσθετα προσόντα του αιτητή, ότι δεν αξιολογήθηκε η σχετικότητα των προσόντων των υποψηφίων και ότι υπήρξε πλήρης παραγνώριση της αρχαιότητας του καθώς και παράβαση του δεδικασμένου ιδίως «όσον αφορά την αξία και το ρόλο που πρέπει να δίδεται στην υπέρτατη αρχαιότητα».
3. Νομικοί Λόγοι Ακύρωσης στην προσφυγή 969/11 (Κώστα Κυπριανίδη).
Η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη και/ ή απόφαση αντίκειται προς το δεδικασμένο της ακυρωτικής αποφάσεως του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις πιο πάνω συνεκδικαζόμενες προσφυγές.
Περαιτέρω προβάλλεται ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση είναι παράνομη και/ή αντίκειται προς την αρχή της επιλογής του καταλληλότερου υποψηφίου καθότι ο Αιτητής υπερέχει των ενδιαφερομένων μέρων σε πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης.
Η επίδικη διοικητική πράξη είναι παράνομη και/ή προϊόν πλάνης περί τα πράγματα και/ή το νόμο, καθότι ο Αιτητής είναι ίσος με τα ενδιαφερόμενα μέρη σε προσόντα. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και/ή η αιτιολογία είναι ελαττωματική και/ή αντιφατική.
Η αποδοχή συγκεκριμένου λόγου ακύρωσης εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση και πώς αυτό λειτουργεί στη διαδικασία στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές.
Αρχικά, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του αιτητή Α. Σακκά (κ.Αγγελίδης) δήλωσαν ότι «ο διορισμός του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή που προέβη σε σύσταση ενός υποψηφίου στην επίδικη υπόθεση, έχει ανακληθεί με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου». Μετά τη δήλωση αυτή και μετά από αρκετές αναβολές για οδηγίες για να ξεκαθαρίσει το πιο πάνω θέμα αλλά και για να κλείσει η δικογραφία, το θέμα «επανέρχεται» μέσα του 2014 και στις 30/6/2014, η κα.Κλεάνθους για τους καθ΄ων η αίτηση προβαίνει στην εξής δήλωση:
«Σε αυτή την υπόθεση τη μια σύσταση την έκαμε ο κ.Φυλακτίδης, που ήταν Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής, υπέρ του κ.Δημητρίου και η άλλη σύσταση είχε παραμείνει στοιχείο κρίσης από την προηγούμενη επανεξέταση υπέρ του κ.Καριόλου. Παρόλο που το Διοικητικό Συμβούλιο παραγνώρισε και τις δύο συστάσεις, σύμφωνα με την απόφαση 351 και άλλες, ημερ. 12/3, αποφασίστηκε ότι ήταν παράνομος ο διορισμός του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, του κ.Φυλακτίδη, λόγω κακής σύνθεσης του Υπουργικού Συμβουλίου ως εγκριτικού οργάνου, αλλά η ανάκληση της απόφασης αυτής και ο εκ νέου αναδρομικός διορισμός του κ.Φυλακτίδη, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν μπορεί να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων την παρανομία, δηλαδή στον ουσιώδη χρόνο ήταν παράνομος ο διορισμός του και επειδή αυτός ο ισχυρισμός έχει τεθεί από τον κ.Αγγελίδη στην 913 και ο Οργανισμός δεν είχε εφεσιβάλει την απόφαση 351 και άλλες, αποφάσισε σε όλες τις υποθέσεις που έκαμε ο κ.Φυλακτίδης να δεχθεί ακύρωση γι΄αυτό το λόγο και έτσι θα δεχθώ ακύρωση. ΄Εκαμε σύσταση αλλά δε υιοθετήθηκε, αλλά σε περίπτωση επιτυχίας των προσφυγών, η σύσταση του κ.Φυλακτίδη για τον κ.Δημητρίου θα παραμείνει στοιχείο κρίσης. Η ακύρωση θα επηρεάσει και τις τρεις προσφυγές.»
Στις επόμενες δικασίμους, υπήρξε προβληματισμός των υπολοίπων διαδίκων στο πώς θα έπρεπε να χειριστούν το θέμα και δόθηκαν οδηγίες για καταχώρηση περαιτέρω γραπτών αγορεύσεων για το ζήτημα της αποδοχής ακύρωσης εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση.
Οι θέσεις τους μπορούν να συνοψισθούν ως πιο κάτω:
· Στην προσφυγή 765/11, η κα.Καλλιγέρου ανάφερε ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν μπορούν να επικαλεστούν οι ίδιοι λόγους ακύρωσης. Υπήρχαν δύο συστάσεις, εξηγεί η κα.Καλλιγέρου μια υπέρ του αιτητή Καριόλου από την προηγούμενη Διευθύντρια, η οποία είχε «επικυρωθεί ως νόμιμη στην ακυρωτική απόφαση» και μία υπέρ κάποιου τρίτου υποψηφίου (ούτε αιτητή, ούτε ΕΜ στη διαδικασία) από τον Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή κ.Φυλακτίδη.
Είναι γεγονός ότι εν τέλει επιλέγησαν ΕΜ που δεν είχαν υπέρ τους καμία εκ των δύο συστάσεων. Ενώ δέχεται η ευπαίδευτη συνήγορος ότι σαφώς και το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αρμοδιότητα να εξετάζει ζητήματα ακυρώσεως δημοσίας τάξεως αυτεπαγγέλτως, ωστόσο καλεί το Δικαστήριο να εξετάσει τους λόγους ακύρωσης που θέτουν οι αιτητές, ώστε να μη καταστεί ατελέσφορη μια διαδικασία προσβολής που ξεκίνησε το 2008 και συνεχίζεται.
· Στην προσφυγή 969/11 η κα.Κουσπή για τον αιτητή κ.Κυπριανίδη, αναφέρει ότι παρά το ότι δεν είχε προβάλει το συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης, το θέμα παραμένει ως δημοσίας τάξεως εξεταστέον, όμως είναι σημαντικά, εν προκειμένω, συνεχίζει η ευπαίδευτη συνήγορος τα ακόλουθα:
«Συμφωνούμε, βέβαια ότι σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα της αναρμοδιότητας θεωρούνται ζητήματα δημόσιας τάξης τα οποία εξετάζονται αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο ακόμα και όταν δεν έχουν προβληθεί από τον προσφεύγοντα. Στην παρούσα υπόθεση όμως, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό διαφοροποιητικό στοιχείο. Η σύσταση που δόθηκε από τον αναρμόδιο Διευθυντή υπέρ του υποψηφίου Δημήτρη Δημητρίου, δεν υιοθετήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο, ούτε αποτέλεσε μέρος της τελικής επίδικης απόφασης για επιλογή των ενδιαφερομένων μερών στην επίδικη θέση. Ως εκ τούτου, είναι θέση μας ότι η τελική απόφαση του Οργανισμού δεν επηρεάζεται και δεν συμπαρασύρεται σε ακυρότητα λόγω της σύστασης που δόθηκε από το Διευθυντή αναρμοδίως. Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένο ότι η παρούσα υπόθεση αφορά σε επανεξέταση και οι λόγοι ακύρωσης που εγείρονται από τον Αιτητή αφορούν στο σύνολο, τους λόγους που αφορούν στην εκ μέρους των Καθ' ων η Αίτηση παράβαση του ακυρωτικού δεδικασμένου, το Δικαστήριο θα πρέπει, ακόμα και σε περίπτωση που κάνει δεκτή τη δήλωση των Καθ' ων η Αίτηση για μη υποστήριξη της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης, να εξετάσει τους λόγους ακύρωσης που ο Αιτητής έχει εγείρει και προωθήσει μέσα από τις γραπτές του αγορεύσεις. Ευσεβάστως, εισηγούμαι ότι είναι ορθό και δίκαιο να εξεταστούν οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται με την προσφυγή, αφού ο Αιτητής δεν έχει εγείρει ούτε προωθήσει τον συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης, ούτε οποιοδήποτε άλλο λόγο ακύρωσης που αφορά στη σύσταση που δόθηκε από τον Αναπληρωτή Διευθυντή, ενώ περαιτέρω δεν είχε έννομο συμφέρον να το πράξει, αφού η σύσταση δόθηκε υπέρ τρίτου υποψηφίου και όχι υπέρ κάποιου από τα ενδιαφερόμενα μέρη.»
· Οι θέσεις των καθ΄ων η αίτηση:
Είναι η θέση του Αιτητή Καριόλου ότι οι Καθ΄ων η Αίτηση δεν μπορούν να επικαλεστούν οι ίδιοι λόγους ακύρωσης της απόφασης τους δηλ. λόγους που δεν προβλήθηκαν από κανένα, όμως στο λόγο αυτό για το οποίο οι Καθ΄ων η Αίτηση δέχονται ακύρωση τον έχει θέσει ο Αιτητής στην προσφυγή 913/2011. Συνεπώς δεν ισχύει ότι δεν προβλήθηκε από κανένα Αιτητή. Οι υποθέσεις είναι συνεκδικαζόμενες και αφορούν την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου να προάξει τα δύο ενδιαφερόμενα Μέρη και επηρεάζει την προσβαλλόμενη απόφαση. Στη διαδικασία υπήρχαν δύο συστάσεις. Η μια σύσταση της κας Κατσούρη παρέμεινε στοιχείο κρίσεως από την προηγούμενη διαδικασία σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου στις προσφυγές υπ΄αρ. 1513/08 και 1948/08 ημερομηνίας 31.1.2011. Η άλλη σύσταση δόθηκε από τον κ. Φυλακτίδη ο διορισμός του οποίου κρίθηκε παράνομος. Και οι δύο συστάσεις δεν υιοθετήθηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο, όμως αυτό το γεγονός δεν επηρεάζει καθόλου την απόφαση του Οργανισμού να δεχτεί ακύρωση για την παράνομη συμμετοχή του Αν. Γενικού Διευθυντή κ. Λ. Φυλακτίδη, καθότι με την παράνομη συμμετοχή του Αν. Γενικού Διευθυντή αυτόματα θεωρήθηκε και παράνομη η σύσταση που δόθηκε από αυτόν. Ο λόγος αυτός ανατρέχει στη ρίζα της διαδικασίας. Ελλείπει δηλαδή το ένα στοιχείο κρίσης, η σύσταση του κ. Φυλακτίδη. «Συνεπώς δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των υποψηφίων και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποια θα ήταν η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου αν είχε ενώπιον του μια νόμιμη σύσταση», καταλήγει η κα.Κλεάνθους προσθέτοντας ακόμη ότι η σύσταση υπέρ του κ. Καριόλου που δόθηκε από την κα Κατσούρη θα παραμείνει στοιχείο κρίσης στην εκ νέου επανεξέταση που θα πραγματοποιηθεί. Είναι η θέση των Καθ΄ων η Αίτηση ότι δεν μπορούν να ακουστούν οι λόγοι ακυρότητας που έπονται των συστάσεων άσχετα αν αυτές δεν έχουν υιοθετηθεί. Είναι όμως στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να αποφασίσει αν μπορεί να επιληφθεί των λόγων ακυρότητας του Αιτητή παρόλο που οι Καθ΄ων η Αίτηση δέχονται ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης για λόγω παράνομης συμμετοχής του Αν. Γενικού Διευθυντή καθότι τα ζητήματα αναρμοδιότητας θεωρούνται δημόσιας τάξης και εξετάζονται αυτεπάγγελτα.
· Το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1 και αιτητής Α.Σακκά στην προσφυγή 913/11 δέχονται εκ των πραγμάτων ότι οι καθ΄ων η αίτηση μπορούν να δεκτούν ακύρωση για τον πιο κάτω λόγο και αυτό περατώνει τη διαδικασία.
Συμπεράσματα και κατάληξη του Δικαστηρίου.
Η αποδοχή της ακύρωσης για θέμα δημοσίας τάξεως δηλαδή εδώ ο παράνομος διορισμός του Αν.Διευθυντή ο οποίος προέβη και σε συστάσεις για υποψήφιο έστω και αν δεν ακολουθήθηκε η σύσταση του, οδηγεί αυτομάτως σε ακύρωση της όλης - ακόλουθης διαδικασίας και δεν μπορεί - ως θέμα δημοσίας τάξεως ως όλες οι πλευρές αποδέχθησαν - να μην οδηγήσει σε επανεξέταση. Οπότε, έχει απόλυτο δίκαιο η κα.Κλεάνθους αναφέροντας ότι η ρίζα της διαδικασίας είναι μολυσμένη και συνεπώς παρασύρει σε ακυρότητα την όλη διαδικασία που αφορά βέβαια και τις προσφυγές. Ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν αντιφατικό με τη διαπίστωση εγγενούς παρανομίας στην αφετηρία της επανεξέτασης, έστω και αν η σύσταση (άλλης) Διευθύντριας που αφορούσε τον κ.Καριόλου, διασώθηκε. Αυτό δεν θα αλλάξει.
Όμως η άλλη δοθείσα σύσταση ήταν ομοίως σημείο κρίσεως. Οπότε παρανομία που την αφορούσε αγγίζει με καταλυτικό τρόπο την όλη ακόλουθη διαδικασία, χωρίς διάσωση από μέρους της, έστω και αν η σύσταση δεν ακολουθήθηκε.
Οι δύο αιτητές κάλεσαν το Δικαστήριο εν πάση περιπτώσει να ασχοληθεί με τους λοιπούς λόγους ακύρωσης. Θεωρώ την εισήγηση άνευ υποβάθρου, παρά το ότι είναι αντιληπτή η ανησυχία τους. Αφ΄ης στιγμής η ακύρωση είναι δεδομένη και αγγίζει τη ρίζα της διαδικασίας, θα ήταν αλυσιτελές να ασχοληθεί το Δικαστήριο με άλλα θέματα αφού είναι άγνωστο ποία θα ήταν τα διαμορφούμενα νέα σημεία κρίσης, αν υπήρχε νόμιμη άλλη σύσταση.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει, οι προσφυγές επιτυγχάνουν, η επίδικη πράξη ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ εκάστου των αιτητών ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, (λαμβανομένου υπόψη του διατάγματος συνεκδίκασης).
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου,
Δ.