|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
VASSILIOU ν. REPUBLIC (1982) 3 CLR 220
PAPADOPOULOU ν. REPUBLIC (1984) 3 CLR 332
DROUSIOTIS ν. C.B.C. (1984) 3 CLR 546
Παντελούρης ν. Υπ. Συμβουλίου (1991) 3 ΑΑΔ 78
Tamassos Suppliers ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 60
Εφημερίδα "Επιλογές της Πάφου" και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 325
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D787
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 517/2013)
27 Νοεμβρίου, 2015
[Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ ΛΤΔ»,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΕΚΛΟΓΩΝ
Καθ' ων η Αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Ξ. Ευγενίου για Α.Σ. Αγγελίδη, για την Αιτήτρια.
Δ. Εργατούδη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η
Αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: H αιτήτρια, η οποία είναι η εκδότρια της εφημερίδας «Μάχη», προσβάλλει (α) την απόφαση του Γενικού Εφόρου Εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας (στο εξής «ο Έφορος»), με την οποία καθορίστηκαν τα κριτήρια για τη δημοσίευση των γνωστοποιήσεων των προεδρικών εκλογών του 2013, στις εφημερίδες που κυκλοφορούν στην Κύπρο, και (β) την απόφαση που περιέχεται σε επιστολή της Διευθύντριας του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, ημερομηνίας 29.1.2013, με την οποία η αιτήτρια κλήθηκε να προβεί στη δημοσίευση της ανακοίνωσης εκλογικών γνωστοποιήσεων στην έκδοση της εφημερίδας της ημερομηνίας 8.2.2013, έναντι του ποσού των €6 ανά μονόστηλη ίντζα.
Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2013, ο Έφορος, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται, δυνάμει των άρθρων 9(6) και 20(1) τoυ περί Εκλογής (Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας) Νόμου του 1959 (Ν. 37/1959 ως έχει τροποποιηθεί) - (στο εξής «ο Νόμος») και, αφού έλαβε υπόψη τις απόψεις του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και του Συνδέσμου Εκδοτών Εφημερίδων και Περιοδικών Κύπρου, καθόρισε στις 7.1.2013, διάφορα κριτήρια για σκοπούς δημοσίευσης των εκλογικών γνωστοποιήσεων, στις εφημερίδες που κυκλοφορούν στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τα πιο πάνω καθορισμένα κριτήρια, οι γνωστοποιήσεις των προεδρικών εκλογών θα δίδονταν για δημοσίευση σε όλες τις Ελληνικές και αγγλόφωνες ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες, πολιτικού και ειδησεογραφικού περιεχομένου οι οποίες, κατά το χρόνο της δημοσίευσης, θα είχαν ήδη συμπληρώσει τουλάχιστον δωδεκάμηνη ανελλιπή, συνεχή και αδιάκοπη έκδοση και κυκλοφορία.
Με την πιο πάνω απόφαση καθορίστηκε επίσης ότι η χρέωση για κάθε εφημερίδα θα γινόταν κατά μονόστηλη ίντζα, με μέγιστο όγκο χρέωσης τις 3000 ίντζες για τις παγκύπριας κυκλοφορίας εφημερίδες, τις 900 ίντζες για τις τοπικές εβδομαδιαίες εφημερίδες της Λεμεσού και τις 300 ίντζες για τις αντίστοιχες της Πάφου, έστω και αν η δημοσίευση κάλυπτε όγκο πέραν των πιο πάνω αναφερόμενων ιντζών.
Η τιμή αποζημίωσης καθορίστηκε στα €12 ανά μονόστηλη ίντζα για τις Ελληνικές ημερήσιες εφημερίδες, ενώ για όσες από αυτές κυκλοφορούσαν σε ηλεκτρονική μορφή και σε έντυπη μια φορά την εβδομάδα - κατηγορία στην οποίαν ενέπιπτε η εφημερίδα της αιτήτριας - η αποζημίωση θα ήταν ισόποση με το ένα δεύτερο της αποζημίωσης που θα καταβαλλόταν στις ημερήσιες εφημερίδες (δηλαδή €6 ανά μονόστηλη ίντζα), υπό την προϋπόθεση ότι θα κυκλοφορούσαν σε έντυπη μορφή την καθορισμένη μέρα της δημοσίευσης της εκλογικής γνωστοποίησης.
Προβλεπόταν, επίσης, (παράγραφος 5) ότι οι εκλογικές γνωστοποιήσεις που θα εκδίδονταν δυνάμει του άρθρου 9(6) του Νόμου για τον καθορισμό της ημέρας και του τόπου υπόδειξης υποψηφίων, για την υποβολή υποψηφιοτήτων και για την ημέρα διεξαγωγής της ψηφοφορίας, θα έπρεπε να δημοσιευθούν μόνο στις ημερήσιες εφημερίδες στις 11.1.2013 και η αποζημίωση που θα καταβάλλονταν για την περίπτωση αυτή θα ήταν €12 ανά μονόστηλη ίντζα.
Αντίγραφα των πιο πάνω καθορισμένων κριτηρίων διαβιβάστηκαν στον Αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Εκδοτών Εφημερίδων και Περιοδικών Κύπρου και κοινοποιήθηκαν στη Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και στο Λογιστήριο του Υπουργείου Εσωτερικών.
Ακολούθως, στις 29.1.2013, η Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών με έγγραφό της, το οποίο έφερε τον τίτλο «Διατακτικό Δημοσίευσης Αγγελίας», κάλεσε το Διευθυντή της εφημερίδας Μάχη να δημοσιεύσει την ανακοίνωση των εκλογικών γνωστοποιήσεων, στην έκδοση της εφημερίδας ημερομηνίας 8.2.2013, διευκρινίζοντας ότι «ο μέγιστος όγκος κάλυψης της δημοσίευσης θα πρέπει να είναι 3000 ίντζες και η τιμή χρέωσης θα είναι €6 ανά μονόστηλη ίντζα».
Δόθηκαν επίσης οδηγίες να σταλεί ο σχετικός λογαριασμός στο Υπουργείο Εσωτερικών, Γενικό Έφορο Εκλογών, όπως και έγινε με την κατάθεση του σχετικού τιμολογίου της αιτήτριας, «άνευ βλάβης δικαιωμάτων», στις 8.2.2013 για το συνολικό ποσό των €21,240.00, το οποίο καταβλήθηκε στην αιτήτρια στις 26.2.2013.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι, εφόσον η Μάχη είχε τα χαρακτηριστικά ημερήσιας εφημερίδας, ο καθορισμός της αποζημίωσής της, στο ½ του αντίστοιχου ποσού της προβλεπόμενης αποζημίωσης των ημερήσιων εφημερίδων και η μη συμπερίληψή της στις ημερήσιες εφημερίδες οι οποίες έλαβαν οδηγίες από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών να δημοσιεύσουν στις 11.1.2013 τις εκλογικές γνωστοποιήσεις της παραγράφου 5 των κριτηρίων, ήταν αυθαίρετος, παράνομος και καταχρηστικός.
Αναπτύσσει δε ως ειδικότερους λόγους ακυρότητας, ότι: (α) παραβιάστηκε το δικαίωμα ακρόασής της, (β) δεν έγινε η δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα, με αποτέλεσμα να υπάρξει πλάνη περί τα πράγματα, (γ) τα κριτήρια που καθορίστηκαν δεν ήταν αντικειμενικά και (δ) ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα εργασίας της και η αρχή της χρηστής διοίκησης.
Η δημοσίευση εκλογικών γνωστοποιήσεων προβλέπεται στα άρθρα 9(6) και 20(1) του Νόμου ως εξής:
‟9. - (1).......................................
(6) Οn the issue of a writ of election notice shall be published forthwith in the Gazette and in at least three Greek and three Turkish newspapers circulating in Cyprus, of the issue of the writ, of the day of nomination, of the place of nomination and of the day of the poll ; and each Returning Officer shall give further notice of the issue of the writ and of the time and place of nomination by causing notices in the Form 2 of the First Schedule to be published in such places within Cyprus as he may deem necessary at least three days before the day of nomination".
20.-(1) The Returning Officer shall, at least four days before the day of the poll, cause to be published in such Greek or Turkish newspapers circulating within the polling district as he may think fit and to be posted at several conspicuous places within the polling district a notice in the Form 5 of the First Schedule specifying -
(a) the day and hours fixed for the obtaining of the poll;
(b) the full names, addresses and occupations of the candidates and of their proposers and seconders ; and
(c) the situation of each polling station and a statement of the electors entitled to vote thereat".
Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι, πριν από τον καθορισμό των κριτηρίων, θα έπρεπε να της δοθεί το δικαίωμα ακρόασης του άρθρου 43 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99, γιατί ο διαχωρισμός των εφημερίδων, αναφορικά με το σκοπό της συγκεκριμένης δημοσίευσης, συνιστούσε ένα άδικο και δυσμενές γι' αυτή μέτρο.
Στην παρούσα περίπτωση ο Ν.37/59 δεν προβλέπει δικαίωμα ακροάσεως και, επιπρόσθετα, ο καθορισμός των κριτηρίων από τον Έφορο δεν αποτελεί κύρωση, ούτε έχει τιμωρητικό χαρακτήρα. Η κατάταξη της Μάχης στις καθημερινές ηλεκτρονικές εφημερίδες, με έντυπη έκδοση την Κυριακή και ο καθορισμός της σχετικής αποζημίωσης με βάση τα κριτήρια που τέθηκαν, δεν αποτελούσαν διοικητικά μέτρα επιβαρυντικά για τα δικαιώματα ή συμφέροντα της αιτήτριας, ούτε έχει αποδειχθεί ότι επέφεραν θετική βλάβη στα υπάρχοντα δικαιώματα ή συμφέροντά της. Εξάλλου, η αιτήτρια είχε την ευκαιρία να εκθέσει τις απόψεις της μέσω του Συνδέσμου Εκδοτών Εφημερίδων και Περιοδικών Κύπρου με τον οποίο είχε διαβουλευτεί ο Έφορος πριν από την λήψη της επίδικης απόφασης.
Όπως έχει νομολογηθεί, το δικαίωμα ακρόασης, πριν από την έκδοση διοικητικής πράξης που επηρεάζει το διοικούμενο, υπάρχει αν ο Νόμος περιέχει ρητή γι' αυτό πρόβλεψη ή η πράξη η ίδια αποτελεί κύρωση ή είναι πειθαρχικού χαρακτήρα (βλ. Παντελούρης v. Yπουργικού Συμβουλίου (1991) 3 ΑΑΔ 78).
Εφόσον η επίδικη απόφαση δεν έχει τον χαρακτήρα κύρωσης ή διοικητικού μέτρου δυσμενούς φύσης, η παρούσα περίπτωση εκφεύγει των προνοιών του άρθρου 43(1)(2) του Ν. 158(Ι)/99.
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι ο Νόμος αναφέρεται γενικά σε «εφημερίδες» (‟newspapers") χωρίς διάκριση και ότι, πριν από την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Εφόρου, δεν έγινε η δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα, η οποία θα επιβεβαίωνε ότι η Μάχη ήταν παγκύπρια εφημερίδα, εκδιδόμενη καθημερινά σε ηλεκτρονική μορφή και την Κυριακή, σε έντυπη. Επίσης, δε διερευνήθηκε το είδος της ειδησεογραφικής ύλης της, το αναγνωστικό κοινό της και η έκταση της δημοσίευσής της. Η απουσία επαρκούς διερεύνησης είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξει σύγχυση και ανεπαρκής πληροφόρηση του Εφόρου και του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών κατά τον καθορισμό των επίδικων κριτηρίων και την ανάθεση των δημοσιεύσεων στις εφημερίδες καθημερινής κυκλοφορίας. Κατ' άνιση δε μεταχείριση, η Μάχη δε συμπεριλήφθηκε στις ημερήσιες εφημερίδες στις οποίες ανατέθηκε από τον Έφορο η δημοσίευση στις 11.1.2013 των εκλογικών γνωστοποιήσεων της παραγράφου 5 της απόφασης καθορισμού των κριτηρίων.
Προς ενίσχυση της επιχειρηματολογίας της, η αιτήτρια επικαλείται διάφορες νομοθετικές διατάξεις που κατοχυρώνουν την ελευθερία του τύπου και της πληροφόρησης του κοινού, αλλά και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα έκφρασης. Παραπέμπει παράλληλα στο περιεχόμενο αλληλογραφίας του Υπουργείου Εσωτερικών και του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, πριν από τον καθορισμό των κριτηρίων, από την οποία συνάγεται, κατά την άποψή της, ότι υπήρξε προβληματισμός και αβεβαιότητα σε σχέση με τη φυσιογνωμία της Μάχης.
Από τα έγγραφα του διοικητικού φακέλου προκύπτει ότι, πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης, το Υπουργείο Εσωτερικών ζήτησε και έλαβε από τη Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, κατάλογο με πλήρη στοιχεία για όλες τις εφημερίδες πολιτικού περιεχομένου που κυκλοφορούσαν κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο στη Δημοκρατία.
Σύμφωνα με τον αρχικό κατάλογο, η έντυπη Μάχη (της Κυριακής) ενέπιπτε στις εβδομαδιαίες εφημερίδες, με διευκρίνιση ότι ήταν καθημερινά διαθέσιμη σε ηλεκτρονική μορφή.
Επειδή η πιο πάνω ταξινόμηση της Μάχης στις εβδομαδιαίες εφημερίδες δημιούργησε αμφιβολίες στο Υπουργείο Εσωτερικών, ζητήθηκε από την Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών να διευκρινίσει το ζήτημα. Ανταποκρινόμενη η Διευθύντρια διευκρίνισε στις 19.11.2012 ότι η Μάχη συμπεριλήφθηκε εκ παραδρομής στις εβδομαδιαίες εφημερίδες και ότι «η εν λόγω εφημερίδα εκδίδεται καθημερινά σε ηλεκτρονική μορφή και την Κυριακή σε έντυπη». Στην επιστολή της Διευθύντριας επισυνάφθηκε νέος κατάλογος, με βάση τον οποίο η Μάχη συμπεριλήφθηκε στις καθημερινές εφημερίδες, με την επεξήγηση ότι αυτή εκδίδεται «καθημερινά σε ηλεκτρονική μορφή / Κυριακή σε έντυπη μορφή)».
Εξάλλου, όπως ήδη σημειώθηκε, ο Έφορος, πριν από την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του, είχε διαβουλεύσεις και άκουσε τις απόψεις του Συνδέσμου Εκδοτών, του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και της Ένωσης Συντακτών.
Δεδομένου ότι η Μάχη συμπεριλήφθηκε τελικά στον κατάλογο των καθημερινών εφημερίδων, με την επισήμανση της έντυπης κυριακάτικης έκδοσής της και με όλα τα στοιχεία που την αφορούσαν, ο ισχυρισμός ότι η Διοίκηση δε διενήργησε τη δέουσα έρευνα και ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα αναφορικά με την ορθή ταξινόμηση της Μάχης, δεν ευσταθεί.
Με τον επόμενο λόγο ακύρωσης, η αιτήτρια υποβάλλει ότι τα κριτήρια που καθορίστηκαν από τον Έφορο στην επίδικη απόφασή του δεν ήταν αντικειμενικά, ότι συνιστούσαν παραβίαση της αρχής της ισότητας, η οποία διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος, και ότι παρέκκλιναν από τον επιδιωκόμενο σκοπό του Νόμου. Το γεγονός ότι η Μάχη ήταν ηλεκτρονική, αλλά και έντυπη εφημερίδα, θα έπρεπε, κατά την αιτήτρια, να προσμετρήσει υπέρ της, ως παράγων που προήγαγε το σκοπό του Νόμου για ευρεία δημοσίευση των γνωστοποιήσεων.
Δε διαπιστώνεται οποιαδήποτε πλημμέλεια στον καθορισμό και το περιεχόμενο των κριτηρίων. Ο Έφορος είχε ενώπιόν του τα ορθά και πλήρη δεδομένα, όπως αυτά του διαβιβάστηκαν μέσω του καταλόγου του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών. Κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειάς του προέβη στην εύλογη διαφοροποίηση της τιμής αποζημίωσης σε ότι αφορούσε τα ηλεκτρονικά έντυπα, τηρώντας αφενός το σκοπό του Νόμου για την ευρύτερη δυνατή πληροφόρηση του κοινού, και εξοικονομώντας αφετέρου δημόσιο χρήμα με τη μείωση του ποσού στο ½ της αποζημίωσης, για τις ηλεκτρονικές εφημερίδες των οποίων τα έξοδα δημοσίευσης, όπως ορθά υπέβαλε η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, εύλογα αναμένεται να είναι λιγότερα από μιας αντίστοιχης έντυπης μορφής. Η δε απόφασή του να περιορίσει τη δημοσίευση των γνωστοποιήσεων της παραγράφου 5 των κριτηρίων μόνο στις ημερήσιες (έντυπες) εφημερίδες, για μια μόνο ημέρα, στις 11.1.2013, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως παράνομη ή παραβιάζουσα την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Όπως έχει κατ' επανάληψη νομολογηθεί, ο όρος «ίσοι ενώπιον του Νόμου» του Άρθρου 28.1 του Συντάγματος, δε μεταδίδει την έννοια της ακριβούς αριθμητικής ισότητας, αλλά διασφαλίζει μόνον εναντίον αυθαίρετων διακρίσεων και δεν αποκλείει εύλογες διακρίσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν, λόγω της ιδιάζουσας φύσεως των πραγμάτων (βλ. Γιασεμίδου κ.ά. v. Δημοτικού Συμβουλίου κ.ά. (Αρ. 2) (1996) 3 ΑΑΔ 491).
Ειδικότερα για το θέμα του καθορισμού των κριτηρίων δημοσίευσης εκλογικών γνωστοποιήσεων, στην απόφαση Εφημερίδα ‟Επιλογές της Πάφου" κ.ά. v. Δημοκρατίας (2001) 3 (Α) ΑΑΔ 325, τονίστηκαν τα εξής:
«Ο Νόμος δίδει διακριτική ευχέρεια στον Έφορο να επιλέγει τις εφημερίδες στις οποίες δίδονται οι εκλογικές γνωστοποιήσεις για τις βουλευτικές εκλογές. Τούτο είναι καθαρό από την ίδια την πρόνοια, που ενθέτουμε και υπογραμμίζουμε πιο πάνω. Επομένως, πολύ ορθά, και για να μη λειτουργεί αυθαίρετα η αρμόδια αρχή, υιοθέτησε κριτήρια ώστε να εφαρμόζονται ισότιμα για όλα τα έντυπα. Έχουμε τη γνώμη πως η υιοθέτηση των κριτηρίων, στα οποία αναφερόμαστε πιο πάνω, είναι ορθό μέτρο το οποίο συνάδει με την αυστηρά γραμματική έννοια της διάταξης του Νόμου, στην οποίαν όμως συνηγορεί και η τελεολογική της ερμηνεία. Και τούτο, γιατί ο σκοπός της δημοσίευσης των εκλογικών γνωστοποιήσεων είναι να φθάσει το περιεχόμενο τους, αν είναι δυνατό, σε όλους τους πολίτες. Τούτο επιτυγχάνεται με την καταχώριση τους σε εφημερίδες που ασχολούνται με την πολιτική ειδησεογραφία που αναφέρεται στην τοπική και παγκόσμια επικαιρότητα, έχουν δε τακτική και ευρεία κυκλοφορία».
Με το τελευταίο επιχείρημά της, η αιτήτρια εισηγείται ότι ο καθορισμός των κριτηρίων από τον Έφορο έπληξε το δικαίωμά της για ίση αμοιβή ίδιας εργασίας και, ταυτόχρονα, παραβίασε τις αρχές της καλής πίστης, της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη.
Οι πιο πάνω ισχυρισμοί, εκ των οποίων μάλιστα ο αναφερόμενος στο δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίδια εργασία, δεν έχει δεόντως δικογραφηθεί στην προσφυγή, παρέμειναν ατεκμηρίωτοι και ως τέτοιοι υποκείμενοι σε απόρριψη.
Η αιτήτρια δεν έχει αποδείξει ότι η απόφαση του Εφόρου να καθορίσει τα ποσά αποζημίωσης ανάλογα με τη μορφή της δημοσίευσης, (έντυπη και ηλεκτρονική), κατόπιν δέουσας έρευνας, ήταν κακόπιστη ή αυθαίρετη.
Αντίθετα, από τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί, προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε μέσα στα πλαίσια του Νόμου, της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης και πάνω στη βάση ορθών κριτηρίων.
Στην υπόθεση Δημοκρατία v. Παπαφώτη (1997) 3 ΑΑΔ 191, τονίστηκαν στη σελίδα 196 τα ακόλουθα:
«Ούτε η καλή πίστη συναρτάται με τον υπερακοντισμό της νομιμότητας στη λειτουργία της Διοίκησης. Όπως διευκρινίζεται στην Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60, η αρχή της καλής πίστης σκοπεί στον αποκλεισμό της αυθαιρεσίας στη διοικητική λειτουργία. Δεν υπερφαλαγγίζει όμως την αρχή της σύννομης λειτουργίας της Διοίκησης, που είναι συνυφασμένη, όπως και κάθε κρατική λειτουργία, με την αρχή του κράτους δικαίου. Όπως υποδεικνύεται στην Παμπόρη v. Δημοκρατίας, υπόθεση αρ. 164/95, 15.12.1995, η αρχή της καλής πίστης, δε μεταβάλλει τις αρχές δικαίου που διέπουν την άσκηση των εξουσιών, που εναποτίθενται σε διοικητικό όργανο, ούτε προεξοφλεί την άσκηση της εξουσίας η οποία παρέχεται.(Βλ. επίσης Vasiliou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 220, Papadopoulou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 332, Droussiotis v. C.B.C. (1984) 3 C.L.R. 546, Μιχαηλίδου v. Δημοκρατίας υπόθεση αρ. 573/94 - 8.3.1996)».
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με €1.300 έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Η επίδικη πράξη επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ