|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2015:D792
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπoθέσεις Αρ. 135/14, 136/14 και 137/14)
27 Νοεμβρίου, 2015
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 135/14)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 136/14)
ΚΟΡΑΛΛΙΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 137/14)
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές σε όλες τις υποθέσεις.
Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Α. Ευαγγέλου, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με επιστολή ημερομηνίας 27.11.2013 οι καθ' ων η αίτηση ενημέρωσαν τους αιτητές ότι αποφασίστηκε η προαγωγή τους στη θέση Λειτουργού Α΄ Τάξης στο Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού Οργάνωσης και Μεθόδων από 2.4.2013, 1.5.2013 και 1.6.2013 αντιστοίχως, υπό τον όρο όπως η προαγωγή γίνει χωρίς οποιαδήποτε μισθολογική αναβάθμιση.
Στη συνεδρία της ημερ. 17.9.2013, η Επιτροπή Προσωπικού των καθ' ων η αίτηση ενημερώθηκε πως η εξέταση του θέματος δεν κατέστη δυνατή κοντά στις ημερομηνίες προαγωγής των αιτητών «λόγω των ιδιάζουσων συνθηκών που επικρατούσαν μετά την απόφαση του Eurogroup στις 16 Μαρτίου 2013, ως επίσης και του γεγονότος ότι η Επιτροπή Προσωπικού παρουσίαζε πρόβλημα στη σύνθεσή της κατά την περίοδο που ακολούθησε λόγω παραιτήσεων των μελών της». Ακολούθως, η Επιτροπή Προσωπικού σημείωσε ότι «σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί της Απαγόρευσης Πλήρωσης Κενών Θέσεων στο Δημόσιο και στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα (Ειδικές Διατάξεις) Νόμο του 2013, Ν. 21(Ι)/2013, απαγορεύεται η με οποιοδήποτε τρόπο πλήρωση κάθε θέσης πρώτου διορισμού, κάθε θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής και κάθε θέσης προαγωγής, η οποία προβλέπεται σε οποιοδήποτε Νόμο σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου, η οποία κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του πιο πάνω Νόμου είναι κενή ή πρόκειται να κενωθεί κατά το οικονομικό έτος 2013». Η Επιτροπή όμως σύστησε για προαγωγή τους αιτητές επειδή επρόκειτο για προαγωγές σε συνδυασμένες θέσεις υπό την προϋπόθεση «επί του παρόντος» να μην δοθεί οποιαδήποτε μισθολογική αναβάθμιση στους εν λόγω υπαλλήλους. Αποφασίστηκε όπως οι προαγωγές τεθούν σε ισχύ αναδρομικά.
Ο Διοικητής στις 17.9.2013 και ακολούθως το Διοικητικό Συμβούλιο στο σύνολό του στις 25.9.2013 υιοθέτησαν τις συστάσεις της Επιτροπής Προσωπικού εγκρίνοντας την πραγματοποίηση τροποποίησης στις περί Υπαλλήλων της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Οδηγίες του 2004, ΚΔΠ 233/04 (όπως αυτές τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα) με βάση τα άρθρα 16 και 23 των περί Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Νόμων του 2002 έως (Αρ. 3) του 2013, «με στόχο την εφαρμογή της πιο πάνω απόφασης».
Οι αιτητές πληροφορήθηκαν σχετικά με επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 27.11.2013. Η επιστολή είχε το ακόλουθο περιεχόμενο:-
«Πληροφορείστε ότι από την 1η Ιουνίου 2013, έχετε προαχθεί στη θέση Λειτουργού Α΄ Τάξης.
Λαμβάνοντας υπόψη το ευρύτερο πλαίσιο συγκράτησης κόστους, η Τράπεζα αποφάσισε όπως η προαγωγή σας πραγματοποιηθεί χωρίς οποιαδήποτε μισθολογική αναβάθμιση. Συνεπεία τούτου, επί του παρόντος ο βασικός σας μισθός παραμένει ο ίδιος.
Παρακαλώ, αν συμφωνείτε, υπογράψετε την επισυνημμένη επιστολή».
Οι αιτητές κατείχαν τη συνδυασμένη θέση Λειτουργού Β΄ Τάξης και με τη συμπλήρωση της απαιτούμενης υπηρεσίας στην εν λόγω θέση τους προσφέρθηκε προαγωγή στη συνδυασμένη θέση Λειτουργού Α΄ Τάξης υπό τον όρο όπως η προαγωγή γίνει χωρίς οποιαδήποτε μισθολογική αναβάθμιση. Παρά το ότι οι αιτητές δεν επέστρεψαν υπογραμμένο το συνημμένο στην επιστολή ημερ. 27.11.2013, οι καθ' ων η αίτηση προήγαγαν τους αιτητές στην εν λόγω θέση αναδρομικά από τις πιο πάνω ημερομηνίες, αντιστοίχως.
Δύο μήνες μετά την προαγωγή, ο δικηγόρος των αιτητών, πληροφόρησε τους καθ' ων η αίτηση ότι οι πελάτες του αποδέχθηκαν την προαγωγή, όμως δεν αποδέχθηκαν να εγκαταλείψουν το δημόσιο δικαίωμά τους για τη νόμιμη μισθοδοσία τους.
Προδικαστική ένσταση
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση. Ισχυρίζονται πως οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να στρέφονται κατά της προσβαλλόμενης απόφασης καθότι την αποδέχθηκαν ανεπιφύλακτα. Αποδέχθηκαν, κατά τον ισχυρισμό, σιωπηρά τη θέση και ανέλαβαν τα καθήκοντα του Λειτουργού Α΄ Τάξης από την 27.11.2013.
Οι αιτητές δεν συμμερίζονται τη θέση αυτή. Επισημαίνουν πως με την επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 28.1.2014 εξέφρασαν την απροθυμία τους να εγκαταλείψουν το δημόσιο δικαίωμά τους για τη νόμιμη μισθοδοσία τους παρά το ότι απάντησαν πως αποδέχονται τις θέσεις.
Η κατάληξη
Η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Η καθυστέρηση των αιτητών να απαντήσουν ως προς το ζητούμενο, δεν επέδρασε με οποιοδήποτε τρόπο στην απόφαση των καθ' ων η αίτηση να προαγάγουν και να αναθέσουν καθήκοντα της επίδικης θέσης στους αιτητές ώστε να θεωρηθεί ότι είναι ενόψει της ανεπιφύλακτης αποδοχής τους που οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν στην πράγματι προαγωγή. Είναι ορθή η παρατήρηση του δικηγόρου των αιτητών πως οι καθ' ων η αίτηση εμποδίζονται να εγείρουν την προδικαστική ένσταση και για ακόμη ένα λόγο: όταν οι αιτητές εν τέλει απάντησαν δια του δικηγόρου τους ότι δεν εγκαταλείπουν το δικαίωμά τους στη νόμιμη μισθοδοσία τους, οι καθ' ων η αίτηση δεν προχώρησαν σε ανάκληση των προαγωγών ή με οποιοδήποτε τρόπο να επισημάνουν στους αιτητές τη διαμαρτυρία τους. Οπότε, εμποδίζονται να διαμαρτύρονται τώρα για αποδοχή η οποία δεν ήταν εν πάση περιπτώσει ανεπιφύλακτη ενόψει της επιστολής του δικηγόρου των αιτητών ημερ. 28.1.2014 με την οποία δηλωνόταν ακριβώς επιφύλαξη στην αποδοχή των προαγωγών τους.
Έχοντας αυτά υπόψη, η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Νομικοί ισχυρισμοί
Είναι η θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι κατ' αρχάς ο προβλεπόμενος μισθός για τη θέση Λειτουργού Α΄ δεν αποτελεί αύξηση μισθού όπως είναι οι προσαυξήσεις για την κάθε θέση αλλά ο κανονικός μισθός που προβλέπεται για τον κάτοχο της θέσης. Άρα, στην απουσία προς τούτο νομοθετικής πρόνοιας, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει ως παράνομη.
Η επιστολή του δικηγόρου των αιτητών ημερ. 28.1.2014 με την οποία εκφραζόταν η διαφωνία των αιτητών στη μη καταβολή της νόμιμης, κατά τους ιδίους, μισθοδοσίας τους, εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητη κατά παράβαση του Άρθρου 29 και 35 του Συντάγματος καθώς και των άρθρων 33 και επόμενα του Ν. 158(Ι)/99.
Επειδή δε, πρόκειται περί προαγωγής σε συνδυασμένη θέση, οι επικαλούμενες πρόνοιες του Νόμου 192(Ι)/11 δεν τυγχάνουν εφαρμογής. Ούτε και η προσβαλλόμενη πράξη, στην ανυπαρξία νομοθετικής θεμελίωσής της, είναι αιτιολογημένη με την επίκληση του «ευρύτερου κλίματος συγκράτησης του κόστους». Γι' αυτό άλλωστε και ζητήθηκε από τους αιτητές η οικειοθελής παραίτησή τους από το δικαίωμα στο μισθό.
Σημειώνω εδώ πως ισχυρισμός περί άνισης μεταχείρισης των αιτητών σε σύγκριση με άλλες ανάλογες προαγωγές στην ίδια θέση Λειτουργού Α΄ αποσύρθηκε καθότι οι εν λόγω προαγωγές έλαβαν χώρα σε χρόνο προγενέστερο και εν πάση περιπτώσει εκτός του ουσιώδους χρόνου οπότε γι' αυτό εκεί υπήρξε και η νόμιμη μισθολογική αναβάθμιση με την προαγωγή.
Οι καθ' ων η αίτηση τονίζουν πως δεν δόθηκε οποιαδήποτε προσαύξηση στους αιτητές επειδή ο Νόμος 192(Ι)/11 και ο τροποποιητικός Ν. 185(Ι)/12 προβλέπει πως οι μισθοί των εργοδοτουμένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όπως οι καθ' ων η αίτηση, παραμένουν στο ύψος της 31.12.2011 και αυτό, ανεξάρτητα με το κατά πόσο καταγράφηκαν ως αιτιολογία των καθ' ων η αίτηση ή όχι.
Η κατάληξη
Κατά την κρίση μου, αποδοχή της θέσης του δικηγόρου των αιτητών θα σήμαινε ότι ο περί της μη Παραχώρησης Προσαυξήσεων και Τιμαριθμικών Αυξήσεων στους Μισθούς των Αξιωματούχων και Εργοδοτουμένων και στις Συντάξεις των Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα Νόμος του 2011, Ν. 192(Ι)/11, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 185(Ι)/12, τυγχάνει εφαρμογής σε όλες τις θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα αλλά όχι σε όσους προάγονται σε συνδυασμένες θέσεις. Δεν συμμερίζομαι τη θέση αυτή καθότι, παρά το ότι ο Νόμος δεν κάνει ειδική αναφορά σε αυτή την ομάδα θέσεων, εν τούτοις δεν μπορεί να παραγνωριστεί πως εφαρμόζεται σε όλους τους απασχολούμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως ορίζεται ο όρος «εργοδοτούμενος», συνεπώς και στους αιτητές. Δεν μπορεί εύλογα να θεωρηθεί πως ήταν πρόθεση του νομοθέτη να εξαιρέσει μία ομάδα υπαλλήλων από τις πρόνοιες του Νόμου.
Οι αιτητές δεν εισηγούνται πως ο Νόμος στερεί το ατομικό δικαίωμα της περιουσίας. Εισηγούνται πως αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς νομοθετική ρύθμιση. Όμως, έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, και τη διαπίστωση πως το ζήτημα ρυθμίζεται νομοθετικά, ούτε αυτή η θέση ευσταθεί.
Το γεγονός ότι η επιστολή του δικηγόρου των αιτητών ημερ. 28.1.2014 με την οποία εκφραζόταν η διαφωνία των αιτητών στη μη καταβολή της νόμιμης, κατά τους ιδίους, μισθοδοσίας τους, εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητη κατά παράβαση του Άρθρου 29 και 35 του Συντάγματος καθώς και των άρθρων 33 και επόμενα του Ν. 158(Ι)/99, δεν αποτελεί ζήτημα το οποίο μπορεί να εξεταστεί στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής. Νομική βάση της προσφυγής αποτέλεσε το Άρθρο 146 του Συντάγματος και όχι το Άρθρο 29. Εν πάση όμως περιπτώσει, με την παρούσα απόφαση παύει να υφίσταται η ανάγκη για οποιαδήποτε άλλη απάντηση στην εν λόγω επιστολή.
Ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.400 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ