|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D665
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αρ. Υπόθεσης: 889/2011)
8 Οκτωβρίου, 2015
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
BEHZAD MOTMAEN FAAL,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
---------
Ν. Χριστούδιας, για τον αιτητή.
Β. Καρλεττίδου (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ ων η αίτηση.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Ο αλλοδαπός, Ιρανικής καταγωγής, ο οποίος θεωρείται και από τη Δημοκρατία ως πρόσωπο που εμπίπτει στις πρόνοιες της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, ως επί μακρόν διαμένων, αφίχθηκε για πρώτη φορά στη Δημοκρατία την 1.11.2000 με τουριστική θεώρηση με ισχύ μέχρι 15.11.2000. Υπέβαλε αίτηση για άδεια παραμονής ως επισκέπτης μέχρι την εξέταση της αίτησης του για πολιτικό άσυλο από την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, το οποίο και απορρίφθηκε κατόπιν επανεξέτασης, στις 10.4.2002. Εναντίον του αλλοδαπού εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης, 4.7.2002, τα οποία όμως δεν εξετέλεστηκαν. Προηγήθηκε ο γάμος του αιτητή στις 20.5.2002 με την Ελληνοκύπρια Μ.Σ. Ο αιτητής 14.8.2002 υπέβαλε αυτή τη φορά αίτηση για χορήγηση αδείας παραμονής και εργασίας ως σύζυγος Κύπριας, αίτημα το οποίο επαναλήφθηκε στις 16.4.2003. Επειδή υπήρχαν αμφιβολίες για τη γνησιότητα του γάμου, του χορηγήθηκε προσωρινή άδεια παραμονής η οποία ανανεώθηκε διαδοχικά μέχρι τις 30.6.2007, αφού στο μεταξύ έγιναν πολλαπλές έρευνες για τη γνησιότητα του γάμου. Οι αρμόδιες υπηρεσίες κατέληξαν ότι παρά το γεγονός ότι το ζεύγος έπαυσε να συμβιώνει, δεν είχε υποβληθεί αίτηση διαζυγίου και ως εκ τούτου επετράπη στον αιτητή να υποβάλει εκ νέου αίτηση κάτω από τις πρόνοιες της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, ανωτέρω, για τους επί μακρόν διαμένοντες.
Ακολούθησε νέα αίτηση του αιτητή στις 16.1.2008, δυνάμει της οποίας του παραχωρήθηκαν κατόπιν ανανεώσεων διαδοχικές άδειες μέχρι τις 14.1.2010. Ταυτόχρονα, στις 30.10.2008, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας με εγγραφή, λόγω του γάμου του με Ελληνοκύπρια η οποία απορρίφθηκε στις 31.8.2010, λόγω παράνομης παραμονής του σε διάφορα χρονικά διαστήματα τα οποία με λεπτομέρεια εμφαίνονται στην επιστολή και επιβεβαιώνονται εκ των σχετικών φακέλων.
Στις 25.2.2010 υπεβλήθηκε νέα αίτηση για διευθέτηση της παραμονής του η οποία απορρίφθηκε καθότι είχε καταδικαστεί σε δίμηνη φυλάκιση από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, για υπόθεση σε κατηγορία επίθεσης που προκάλεσε πραγματική σωματική βλάβη. Νέα αίτηση του ημερ. 28.3.2011 απορρίφθηκε στις 29.4.2011 για τους ίδιους λόγους. Έκτοτε ο αλλοδαπός συνεχίζει να διαμένει παράνομα στη Δημοκρατία από τις 14.1.2010.
Ο αιτητής προωθεί τη θέση ότι η απόφαση ημερ. 29.4.2011 είναι αντίθετη με τον περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμο, ΚΕΦ. 105, ως έχει τροποποιηθεί, καθώς και με τους περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών ΚΔΠ 242/72, ακριβώς λόγω του ότι ο αιτητής δεν εμπίπτει στην έννοια του παράνομου μετανάστη για τον οποίο δεν επιτρέπεται η είσοδος στη Δημοκρατία και ως εκ τούτου λήφθηκε με πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο, με ιδιαίτερη αναφορά στο άρθρο 6 του εν λόγω νομοθετήματος.
Η Δημοκρατία υποστηρίζει τη νομιμότητα της ληφθείσας απόφασης και εισηγείται την απόρριψη της αίτησης ως παντελώς αβάσιμη, προωθώντας τη θέση ότι ο Νόμος δεν περιορίζει στο άρθρο 6 τις περιπτώσεις που αφορούν αλλοδαπούς κατά την είσοδο τους στη Δημοκρατία, αλλά όσους αλλοδαπούς βρίσκονται στη Δημοκρατία. Ως εκ τούτου ο αιτητής εμπίπτει στις ρυθμίσεις του Νόμου και τυγχάνουν εφαρμογής οι σχετικές πρόνοιες του νομοθετήματος.
Δεν προτίθεμαι να εξετάσω το ζήτημα στην ουσία του εν όψει του γεγονότος ότι προκύπτει θεμελιώδες ζήτημα που παρόλο που δεν ηγέρθη από τη Δημοκρατία το Δικαστήριο μπορεί να το εξετάσει και αυτεπαγγέλτως: κατά πόσο η προσβληθείσα απόφαση φέρει τα χαρακτηριστικά της εκτελεστής διοικητικής πράξης ώστε ο αιτητής να νομιμοποιείται να επιζητεί θεραπεία δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος. Ως εκ των γεγονότων όπως προκύπτουν από την ένσταση αλλά και από τα στοιχεία του φακέλου και τα επισυνημμένα έγγραφα ως παραρτήματα, διαπιστώνω ότι η «απόφαση» ημερ. 29.4.2011 συνιστά βεβαιωτική πράξη προηγούμενης απόφασης της διοίκησης ημερ. 2.3.2011, κατόπιν υποβολής της αίτησης Μ 61 ημερ. 10.3.2010. Ως εκ τούτου η νέα «απόφαση», η οποία προέκυψε μετά από νέο αίτημα του αιτητή ημερ. 28.3.2011 και απορρίφθηκε στις 29.4.2011, απορρίφθηκε για τους ίδιους ακριβώς λόγους χωρίς ο αιτητής, απ΄ ότι προκύπτει, να έχει θέσει οτιδήποτε το νέο (Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 364, Παναγιώτης Λιασίδης ν. Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (2010) 3 Α.Α.Δ. 110) ώστε να θεωρείται ότι η προσβαλλόμενη «απόφαση» δεν συνιστά επιβεβαιωτική της προηγούμενης. Εκ των στοιχείων που προωθήθηκαν ενώπιον μου και εκ των στοιχείων των δύο φακέλων δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Η αίτηση θεραπείας χωρίς την παροχή νέων στοιχείων για ουσιαστική επανεξέταση, δεν οδηγεί σε εκτελεστή απόφαση (Cyprus Bureau of Shipping ν. Υπουργού Οικονομικών (2000) 3 Α.Α.Δ. 491, Punting Transports Ltd ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 737).
Η αίτηση απορρίπτεται ως προωθούμενη απαραδέκτως. Επιδικάζονται €1.000 έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση και σε βάρος του αιτητή.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ