|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D663
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αρ. Υπόθεσης: 546/2012)
8 Οκτωβρίου, 2015
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. MEHMED YAPICI
2. PRIYAMATHIE W. KARUNARATHNA MUDIYANSELAGE
Αιτητές,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------
Ασπ. Σοφοκλέους (κα), για τους αιτητές.
Αρ. Ζερβού (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ ων η αίτηση.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Ο τουρκοκύπριος αιτητής τέλεσε γάμο στο Δημαρχείο Λύσης με την αιτήτρια 2, με καταγωγή από τη Σρι Λάνκα, η οποία αφίχθηκε στη Δημοκρατία με άδεια εισόδου, όπου της παραχωρήθηκε προσωρινή άδειας παραμονής και εργασίας με ισχύ μέχρι 1.12.2005. Ακολούθως η αιτήτρια 2 εξασφάλισε διαδοχικές άδειες παραμονής ως οικιακή βοηθός μέχρι τις 30.12.2012 και στις 12.8.2008 υπέβαλε αίτηση για απόκτηση δικαιώματος του επί μακρόν διαμένοντος στη Δημοκρατία πολίτη, η οποία απορρίφθηκε από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης στις 12.8.2008. Τον επόμενο μήνα ακολούθησε ως είδαμε ο γάμος των αιτητών στο Δημαρχείο Λύσης. Σε συνεδρία της συμβουλευτικής επιτροπής για εικονικούς γάμους που πραγματοποιήθηκε στις 5.8.2011, ο γάμος των αιτητών κρίθηκε ως εικονικός με την αιτιολογία ότι το ζεύγος δεν συμβιώνει, ο δε αιτητής 1 φαίνεται να διαμένει μόνιμα στα κατεχόμενα.
Μετά από απόφαση της Διευθύντριας ημερ. 24.8.2011 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης απέστειλε στις 14.9.2011 επιστολές στο ζεύγος με τις οποίες η αιτήτρια 2 κλήθηκε να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία. Παράλληλα, η αρμόδια αρχή τους ενημέρωσε ότι ο γάμος τους κηρύχθηκε εικονικός, πληροφορώντας τους ταυτοχρόνως και για τα δικαιώματα τους, σε περίπτωση διαφωνίας με την ανωτέρω απόφαση. Όντως, οι αιτητές καταχώρισαν ιεραρχική προσφυγή στις 27.9.2011, η οποία όμως απορρίφθηκε όπως τους κοινοποιήθηκε με σχετική επιστολή ημερ. 28.2.2012. Η απορριπτική αυτή απόφαση αποτελεί και το αντικείμενο της υπό κρίση αίτησης ακυρώσεως.
Σειρά ακυρωτικών λόγων που είχαν εγερθεί με την αίτηση εγκαταλείφθηκαν για να παραμείνει η εξέταση του ζητήματος στα ακόλουθα πλαίσια: Η προσβαλλόμενη πράξη και απόφαση είναι άκυρη επειδή λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο. Εισηγείται η συνήγορος των αιτητών, ότι η προσβαλλόμενη πράξη υπογράφεται από τον Κωνσταντίνο Καρμέλλο εκ μέρους του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ αποκλειστικά αρμόδιο όργανο είναι δυνάμει του άρθρου 7(γ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, ΚΕΦ. 105, ο Υπουργός Εσωτερικών, γεγονός που καταδεικνύεται και από το τεκμήριο 15 της ένστασης των καθ΄ ων, στην οποία γίνεται επίκληση της εν λόγω απόφασης. Ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίπτεται ως ανεδαφικός. Ως υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου και από το επισυνημμένο παράρτημα στη γραπτή αγόρευση των καθ΄ ων, η απόφαση του Υπουργού η οποία επισυνάφθηκε στην έκθεση που έχει ετοιμαστεί αναφορικά με την ιεραρχική προσφυγή των αιτητών αναφέρει τα ακόλουθα:
«(Γ) Απόφαση:
Εγώ, ο Υπουργός Εσωτερικών Νεοκλής Συλικιώτης, έχοντας μελετήσει όλα τα δεδομένα που αφορούν την απόφαση της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης αναφορικά με την εικονικότητα του γάμου που συνήψαν ο κ. Mehmet Yapici και η κα Priy Amathew Karynaratna Mudiyanselage (B01-04784) από τη Σρι Λάνκα, αποφασίζω την απόρριψη της υποβληθείσας στις 27.9.2011 Ιεραρχικής Προσφυγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των Άρθρων 7 Α-7Γ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, αφού, όπως έχει μεταξύ άλλων διαφανεί,
(α) το ζεύγος δεν συζεί κάτω από την ίδια στέγη (Άρθρο 7 Α(3)α του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου.»
Ο ισχυρισμός ως εκ τούτου, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από αναρμόδιο όργανο, απορρίπτεται ως αβάσιμος. Ορθώς επικαλούνται οι καθ΄ ων η αίτηση ότι το συνημμένο στην ένσταση τεκμήριο 15, είναι η επιστολή με την οποία κοινοποιείται στους αιτητές η απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, γεγονός το οποίο φαίνεται να αποδέχονται και οι αιτητές, δεν τοποθετούνται άλλως πως στην απαντητική τους αγόρευση.
Ο αιτητής ισχυρίζεται έλλειψη δέουσας έρευνας, με αποτέλεσμα τόσο η προσβαλλόμενη απόφαση όσο και κάθε προπαρασκευαστική πράξη που προηγήθηκε της έκδοσης της, να κρίνονται ως αναιτιολόγητες.
Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι από επανειλημμένες εξετάσεις και επισκέψεις της Αστυνομίας (22.2.2011, 17.3.2011, 15.4.2011, 15.5.2011, 14.6.2011, 18.6.2011, 20.6.2011) στη δηλωθείσα διεύθυνση του ζεύγους δεν εντοπίστηκε ο τουρκοκύπριος, παρά μόνο μια φορά, ενώ σύμφωνα με τη σύζυγο του και μαρτυρία του εργοδότη της τελευταίας, βρίσκεται και εργάζεται στην κατεχόμενη από τα Τουρκικά στρατεύματα περιοχή, γεγονός που και ο ίδιος πρόβαλε με δήλωση του στην Αστυνομία στις 20.6.2011, οπόταν και εντοπίστηκε. Επεξήγησε ο αιτητής, ότι λόγω της φύσης της εργασίας του ως κτηνοτρόφος και γεωργός, του ήταν δύσκολο να διαμένει στη συζυγική εστία. Σημειώνεται ότι ο έλεγχος που διενεργήθηκε από την ΚΥΠ έφερε στο φως ότι ο τουρκοκύπριος έχει στα κατεχόμενα 3 παιδιά από προηγούμενο γάμο του, όπως βεβαιώνεται και από τον ίδιο.
Οι αιτιάσεις των αιτητών είναι βάσιμες. Τόσο από την προσβαλλόμενη απόφαση όσο και από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, προκύπτει με σαφήνεια ότι η διοίκηση στήριξε την απόφαση της στο γεγονός ότι ο αιτητής 1 εργάζεται στα κατεχόμενα και επισκέπτεται τη συζυγική εστία μια φορά την εβδομάδα και από δηλώσεις των ιδίων των αιτητών, που ευθαρσώς έθεσαν στα αστυνομικά όργανα τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε η συμβίωση τους, λόγω των εργασιών του αιτητή 1. Αγνόησαν όμως οι καθ΄ ων, όπως προκύπτει, άλλα στοιχεία του φακέλου των αιτητών στα οποία δεν γίνεται οποιαδήποτε μνεία. Συγκεκριμένα, δηλώσεις διαφόρων προσώπων συγχωριανών τους και του ίδιου του εργοδότη της, δέκα τον αριθμό, όπως διαπιστώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, που βεβαιώνουν τη συμβίωση του ζεύγους. Παρέμειναν λοιπόν αδιερεύνητα και ασχολίαστα τα ανωτέρω στοιχεία, τα οποία, αν και είχαν τεθεί ενώπιον της αρμόδιας αρχής, παρασιωπούνται.
Η μαρτυρία την οποία κατείχε η διοίκηση για τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες η αιτήτρια συνέχισε να βρίσκεται στην Κύπρο, σε συνδυασμό με τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες του τουρκοκύπριου συζύγου της οδήγησαν τη διοίκηση να καταλήξει στα ακόλουθα, τεκμήριο 12:
«Λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό της παραμονής της αλλοδαπής στη Δημοκρατία το οποίο φανερώνει πρόβλημα περαιτέρω παραμονής της γιατί έχει συμπληρώσει την ανώτατη περίοδο παραμονής που δικαιούται να εργαστεί στη Δημοκρατία και ο εργοδότης της δεν εμπίπτει σε καμιά από τις περιπτώσεις που δικαιούται κατ΄ εξαίρεση εργοδότησης αλλοδαπής οικ. βοηθού καθώς και βασιζόμενη στη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής για εικονικούς γάμους (Ερ. 284), θεωρώ ότι ο γάμος είναι εικονικός και απαγορεύω στην αλλοδαπή να παραμείνει στη Δημοκρατία.»
Η ανωτέρω πρόταση θα είχε ενδεχομένως τη δυναμική της, αν οι καθ΄ ων διεξήγαγαν τη δέουσα έρευνα χωρίς να παραλείψουν οτιδήποτε σχετικό, κάτι που δεν έπραξαν.
Σε κάθε περίπτωση οι αρχές του διοικητικού δικαίου υποβάλλουν τη διεξαγωγή έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση όλων των συναφών ουσιωδών γεγονότων. Η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που ακολουθείται ποικίλει αναλόγως με το υπό εξέταση ζήτημα. Η έκταση που θα της προσδοθεί και η μορφή που θα πάρει η έρευνα ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης. Η διερεύνηση των ουσιωδών θεμάτων τα οποία παρέχουν τη βάση για ασφαλή συμπεράσματα συνιστούν το κριτήριο για τον χαρακτηρισμό μιας έρευνας ως πλήρους. Η δε επάρκεια της ελέγχεται ως προς τη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το υπό εξέταση ζήτημα (Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (2008) 3 Α.Α.Δ. 100).
Τούτου δοθέντος, εμφιλοχώρησε πλάνη στην απόφαση των καθ΄ ων ως προς τα πράγματα, με αποτέλεσμα η απόφαση να πάσχει: Διαφορετική ενδεχομένως να ήταν η απόφαση των καθ΄ ων αν κατά την έρευνα εξέταζαν τις δηλώσεις και των ως άνω προσώπων τις οποίες παρασιωπούν, ώστε να τις εντάξουν στην όλη εικόνα και να τις απορρίψουν ή αποδεχτούν αναλόγως, αιτιολογώντας και επ΄ αυτού του σημείου δεόντως την απόφαση τους.
Η αίτηση επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση περί εικονικότητας του γάμου των αιτητών ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1.200 έξοδα υπέρ των αιτητών.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ