|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D602
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 664/2013)
15 Σεπτεμβρίου 2015
[T.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
LILANI AMARAMALI DICKWELLA GAMAGE
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ
2. ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
3. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
4. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Καθ΄ων η Αίτηση.
_________
Μ. Παρασκευάς, για την αιτήτρια.
Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για το Καθ΄ου η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ: Η αιτήτρια αφίχθηκε στη Δημοκρατία από την πατρίδα της, την Σρι Λάνκα, στις 25.6.2011, με άδεια εισόδου για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός με εργοδότρια την κα Ροδούλα Παυλίδου Καραπατάκη από τη Λευκωσία. Ακολούθως έλαβε άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας ως οικιακή βοηθός μέχρι 25.6.2015. Στις 23.9.2011, η εν λόγω εργοδότρια της ενημέρωσε με επιστολή το Τμήμα Εργασιακών Σχέσεων ότι η αιτήτρια εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας της. Ενόψει του γεγονότος δε, ότι η αιτήτρια δεν υπέβαλε παράπονο εναντίον της εργοδότριας της εντός 15 ημερών, τελικά κηρύχθηκε παράνομη και έκτοτε αναζητείται με σκοπό την απέλασή της.
Εν τω μεταξύ, όμως, στις 12.1.2012, η κα Σωτηρούλα Κώστα από την Λευκωσία υπέβαλε αίτημα προς το Υπουργείο Εσωτερικών όπως της επιτραπεί να εργοδοτήσει την αιτήτρια ως οικιακή βοηθό για να φροντίζει την υπερήλικη μητέρα της. Το αίτημα αυτό απερρίφθη και εστάλη σχετική επιστολή στην κα Κώστα, ημερομηνίας 3.7.2012. Ο λόγος απόρριψης ήταν ότι «η αναφερόμενη αλλοδαπή εγκατέλειψε την εργοδότριά της, διαμένει παράνομα στα εδάφη της Δημοκρατίας για μεγάλο χρονικό διάστημα και τα στοιχεία της είναι καταχωρημένα στον κατάλογο των αναζητουμένων προσώπων». Ακολούθησε νέο αίτημα της κας Κώστα ημερομηνίας 23.11.2012, το οποίο απερρίφθη και πάλι για τον ίδιο λόγο και εστάλη σχετική επιστολή ημερομηνίας 6.12.2012.
Με την παρούσα προσφυγή ζητείται δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση ημερομηνίας 3.7.2012 είναι άκυρη και παράνομη. Περαιτέρω, ζητείται δήλωση με την οποία να κηρύσσεται παράνομη και άκυρη η παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση 4 να εξετάσουν σε εύλογο χρόνο την αίτηση ημερομηνίας 15.2.2013 για εξέταση της καταγγελίας εναντίον του Ιάκωβου Παπατζιάν που διατηρεί Ιδιωτικό Γραφείο Εξεύρεσης Εργασίας για πλημμελή εκτέλεση καθηκόντων και υπηρεσιών.
Στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι οι πράξεις και παραλείψεις που προσβάλλονται παραβιάζουν σειρά προνοιών και διατάξεων του Ευρωπαϊκού Δικαίου αλλά και ευρύτερα, χωρίς όμως περαιτέρω εξειδίκευση και επεξήγηση. Επί της ουσίας επικέντρωσε το παράπονο της αιτήτριας στο γεγονός ότι το Τμήμα Εργασίας σε απάντηση επιστολής του ιδίου με καταγγελίες της αιτήτριας πελάτιδος του, εναντίον του κ. Ιάκωβου Πεμπετζιάν για πλημμελή εκτέλεση καθηκόντων/υπηρεσιών, ανέφερε τα ακόλουθα:
«Στην περίπτωση των καταγγελιών της πελάτισσας σας, σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να δικαιολογούν την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του κ. Ιάκωβου Πεμπετζιάν, υπεύθυνου λειτουργίας του ΙΓΕΕ "CRS (CYPRUS RECRUITMENT LTD)".»
Οι καταγγελίες, είπε, ήταν πολύ σοβαρές και δεν απαντήθηκαν ούτε καν επιγραμματικά. Η απάντηση των καθ΄ων η αίτηση 4 είναι παντελώς αναιτιολόγητη και παραβιάζει κάθε έννοια χρηστής διοίκησης σε σχέση με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ένα άνθρωπο που υποτίθεται ότι έπρεπε να προστατεύουν από τις αυθαιρεσίες. Η πλευρά της Δημοκρατίας επικέντρωσε όλη την ουσία, είπε, στο γεγονός ότι η αιτήτρια δεν έκανε παράπονο εντός 15 ημερών, παραγνωρίζοντας παντελώς τις σοβαρές καταγγελίες της, προβάλλοντας τη θέση ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, γενικώς και αορίστως.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος της Δημοκρατίας προέβαλε προδικαστική ένσταση περί του ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 5.4.2013, ήτοι εκπρόθεσμα σε σχέση με την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 3.7.2012. Η άλλη πλευρά δεν καταχώρησε απάντηση ώστε να αμφισβητήσει την προδικαστική αυτή ένσταση, ούτε άλλως πως τέθηκε ζήτημα ότι η αιτήτρια δεν είχε λάβει γνώση της αρχικής επιστολής. Ως εκ τούτου, η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και απαράδεκτη σε ότι αφορά το πρώτο σκέλος της, το οποίο είναι και το μόνο κατ΄ουσίαν έγκυρο ως αιτητικό. Τούτο γιατί, το δεύτερο αιτητικό σωρεύθηκε στην ίδια προσφυγή χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις, ζήτημα το οποίο επίσης τέθηκε κατά τρόπο προδικαστικό. Σωρευτική προσβολή πράξεων δύο διαφορετικών αρχών επιτρέπεται όταν αυτές είναι συναφείς, ως λ.χ. εάν η μία τυγχάνει προϋπόθεση της άλλης. Αντικειμενική σώρευση επιτρέπεται, επίσης, στην περίπτωση που οι πλείονες πράξεις αφορούν τον αιτούντα, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν από το ίδιο όργανο κατά την ίδια διοικητική διαδικασία. Όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις, όπως εν προκειμένω δεν συντρέχουν, τότε η προσφυγή θεωρείται ως παραδεκτή μόνο ως προς την πρώτη των προσβαλλομένων πράξεων (Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 ΑΔΔ 258). Όμως, ως άνω, η πρώτη των προσβαλλομένων πράξεων είναι εκπρόθεσμη.
Εν πάση περιπτώσει, ως προς την ουσία, η απόρριψη του αιτήματος για εργοδότηση της αιτήτριας, αν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτή νομιμοποιείται σε προσφυγή εφόσον το αίτημα προερχόταν από άλλο πρόσωπο, ήταν αναπόφευκτη ενόψει του γεγονότος ότι ευρίσκεται παράνομα στη Δημοκρατία και αναζητείται από την αστυνομία για σκοπούς απέλασής της, χωρίς οι σχετικές διοικητικές πράξεις να έχουν προσβληθεί. Πέραν τούτου, οι καταγγελίες για τον Πεμπετζιάν του αποδίδουν παράβαση του νόμου θέτοντας έτσι, κατ΄ουσίαν, ζήτημα ποινικής δίωξης του. Αυτό, όμως, το ζήτημα δεν θα μπορούσε, εν πάση περιπτώσει, να αποτελέσει αντικείμενο διοικητικής προσφυγής.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/ΚΧ»Π