ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Κ.Χ΄Ιωάννου, για τους αιτητές Γ.Σεραφείμ, για τους καθ΄ων η αίτηση CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2015-09-29 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Aρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υποθ. Αρ.2091 /2012, 29/9/2015 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2015:D636

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                            (Υποθ. Αρ.2091 /2012)

29 Σεπτεμβρίου, 2015

[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δικαστής]

Αναφορικά με τo ΄Αρθρo 146 του Συντάγματος

 

Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου

                                                                                                    Αιτητών

Και

 

Aρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου

                                                                      Καθ' ών η αίτηση

-----------------------

Κ.Χ΄Ιωάννου, για τους αιτητές

Γ.Σεραφείμ, για τους καθ΄ων η αίτηση

---------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.:    Οι αιτητές αιτούνται ως εξής:

Δήλωση Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 16.10.12 αρ.Φακ. 30/2012 (78-1) (Παράρτημα Α) με την οποία αποφασίστηκε ότι οι αιτητές παρέβησαν το αρ.21(1) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμο 7(Ι)/98 όπως τροποποιήθηκε, είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα καθώς και δήλωση Δικαστηρίου ότι η επακόλουθη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 15.11.12 αρ.Φακ. 30/2012 (78/10 (Παράρτημα Β) με την οποία επέβαλαν πρόστιμο ύψους €369.750,00 για την ίδια πιο πάνω δήθεν παράβαση είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα.

 

Στις 29.6.2011 παραχωρήθηκε στους αιτητές (για τη cytavision) προσωρινή άδεια παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων/τηλεοπτικών μέσων - τηλεοπτικού οργανισμού υπό συγκεκριμένους όρους που καταγράφονται στο περιεχόμενο της, 7 συνολικά όρους.

 

Μας ενδιαφέρει εν προκειμένω ο 7ος όρος ο οποίος έχει ως εξής:

7.  Η παρούσα άδεια χορηγείται υπό τον όρο ότι ο αδειούχος πάροχος υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων/τηλεοπτικός οργανισμός, εντός 6 μηνών από την έναρξη της ισχύος της προσωρινής άδειας, θα συμμορφωθεί πλήρως με τις πρόνοιες του άρθ.19 του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998, Ν.7(Ι)/1998, (όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα) ή οποιωνδήποτε άλλων σχετικών διατάξεων το αντικαταστήσουν ή/και το τροποποιήσουν ή/και προνοούν για το θέμα.

 

Η συμμόρφωση δηλαδή με βάση τα πιο πάνω, θα έπρεπε να γίνει ως τις 31.12.2011.  Μετά από προειδοποιητική επιστολή των καθ΄ων η αίτηση με την υπόδειξη της μη συμμόρφωσης δόθηκε περαιτέρω παράταση μέχρι 31.3.2012.

 

Η πιο πάνω παράταση έληξε στις 31.3.2012 χωρίς «οποιανδήποτε συμμόρφωση».  Ακολούθησε αυτεπάγγελτη εξέταση εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση σε σχέση με πιθανή παράβαση του άρθ.21(1) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Ν.7(Ι) του 1998 όπως τροποποιήθηκε.

 

Στη συνεδρίαση των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 12.9.2012, μελετήθηκαν όλα τα ενώπιον της Αρχής στοιχεία και περιστατικά καθώς και οι γραπτές εξηγήσεις των αιτητών και λήφθηκε  απόφαση ότι υπάρχει παράβαση του άρθρου 21(Ι) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(Ι) του 1998 (όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα). 

 

Και συνεχίζει ως εξής

«. καθότι από την 5/4/2012 και για κάθε άλλη μέρα παράβασης μέχρι τη λήξη της προσωρινής άδειας του ήτοι 30/6/2012, ο πάροχος υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων ΑΤΗΚ - τηλεοπτικός οργανισμός "CYTAVISION", λειτουργεί χωρίς να έχει συμμορφωθεί με το άρθρο 19 του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου (όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα)».

 

Το δε πιο πάνω πρόστιμο επιβλήθηκε στη συνέχεια, στις 31/10/12 (βλ. σχετικό παρ.ΧV επί της ένστασης).

 

Να σημειωθεί ότι ισχυρισμός για το εκπρόθεσμο της προσφυγής ορθά εν τέλει αποσύρθηκε από τον κ.Σεραφείμ.  Αν διαβαστούν οι θέσεις των αιτητών προσεκτικά θα διαπιστωθεί ότι εκείνο που είναι ο πυρήνας του παραπόνου τους, είναι το γεγονός ότι η προσωρινή πιο πάνω άδεια δεν ανανεώθηκε (βλ. παρ.5-13 της αγόρευσης των αιτητών) και ως αποτέλεσμα της λειτουργίας χωρίς την άδεια, επιβλήθηκε το διοικητικό πρόστιμο.

 

Το σχετικό άρθρο 19 του πιο πάνω Νόμου έχει ως εξής:

«19.—(1) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου, δεν παρέχεται άδεια σε εταιρεία, είτε σε ομόρρυθμη είτε σε ετερόρρυθμη εταιρεία είτε σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, όπως προνοείται στις παραγράφους (α), (β) και (γ) του εδαφίου (1) του άρθρου 16 , που στο παρόν άρθρο αναφέρονται ως η "εταιρεία", εκτός αν πληρούνται οι πιο κάτω προϋποθέσεις: 4(α) του 78(Ι) του 2001.

 

(α) Σε περίπτωση που εγγεγραμμένος ή νόμιμα δικαιούχος κάτοχος μετοχών αδειούχου εταιρείας είναι άλλη εταιρεία ή άλλες εταιρείες οι οποίες είναι εγγεγραμμένες στη Δημοκρατία ή σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εγγεγραμμένος ή νόμιμα δικαιούχος μετοχών σε αυτή ή αυτές τις εταιρείες είναι άλλη ή άλλες εταιρείες, το σύνολο των μετοχών της τελευταίας ή των τελευταίων άλλων εταιρειών πρέπει να ανήκει σε φυσικά πρόσωπα και ο αριθμός των μετοχών, που κάθε φυσικό πρόσωπο θα κατέχει στην άλλη ή άλλες εταιρείες καθορίζεται από τις πρόνοιες του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου:

 

Νοείται ότι σε περίπτωση που εγγεγραμμένος ή νόμιμα δικαιούχος κάτοχος μετοχών αδειούχου εταιρείας είναι άλλη δημόσια εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου ή σε Χρηματιστήριο Αξιών κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εγγεγραμμένος ή νόμιμα δικαιούχος μετοχών σε αυτή ή αυτές τις εταιρείες είναι  άλλη εταιρεία ή άλλες εταιρείες δεν είναι αναγκαίο το σύνολο των μετοχών της τελευταίας ή των τελευταίων άλλων εταιρειών να ανήκει σε φυσικά πρόσωπα:

Νοείται περαιτέρω ....»

 

Είναι η θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι οι αιτητές δεν πληρούσαν τον ως άνω όρο λόγω μη ύπαρξης της αναγκαίας διασποράς του κεφαλαίου τους και γι΄αυτό τους δόθηκε μόνο προσωρινή άδεια για να υπάρξει συμμόρφωση στο άρθρο 19.

 

Είναι καθαρό ότι οι αιτητές όχι μόνο αποδέχθηκαν την εν λόγω άδεια αλλά ζήτησαν και παρατάσεις (βλ.παρ.ΙΙΙ στο παρ.Ι της ένστασης).

 

Οι αιτητές με απαντητική τους επιστολή ημερ. 23/12/2011 (παράρτημα ΙΙΙ στο Παράρτημα Ι στην ένσταση των καθ΄ων η αίτηση) δεν αρνήθηκαν ότι, δεν είχαν συμμορφωθεί με τον εν λόγω όρο.  Αυτό που ανέφεραν ήταν ότι, είχαν προβεί σε άτυπες επαφές με μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων  για τροποποίηση της νομοθεσίας και ότι, όπως είχαν πληροφορηθεί, δεν θα μπορούσε να υπάρξει τέτοια τροποποίηση εντός του 2011, λόγω βεβαρημένου προγράμματος της Βουλής.  Ως εκ τούτου, οι αιτητές ζήτησαν τροποποίηση του επίμαχου όρου δια της επέκτασης της προθεσμίας που τους δόθηκε μέχρι τις 30.6.2012.

 

Είναι σαφές επίσης ότι η παράβαση που οδήγησε στην επιβολή προστίμου είναι η «μη ύπαρξη άδειας».

 

Αναφέρονται τα εξής στην απόφαση της Αρχής ημερ. 12.9.2012:

 

«Εξάλλου, η ΑΤΗΚ είχε εννέα - τουλάχιστον - μήνες στη διάθεση της, για να προβεί σε όλες τις ενέργειες που χρειάζονται, για να προσαρμοστεί με το άρθρο 19 του υπό αναφορά Νόμου.

..........

Επιπλέον σε ό,τι αφορά στον ισχυρισμό του Ανώτατου Εκτελεστικού Διευθυντή της ΑΤΗΚ ότι «...Εφ΄όσον η άδεια της Cyta με βάση τον Νόμον ανανεώθηκε για την περίοδον στην οποίαν αναφέρεσθε, η Cyta  κατείχε προσωρινή άδεια και ουδεμία παράβαση ως ο ισχυρισμός σας ή άλλως πως διαπράχθη ..», η Αρχή τον απορρίπτει.  Η Αρχή επισημαίνει ότι η παράβαση η οποία διατυπώνεται στον Πίνακα Α΄αφορά την περίοδο 5/4/2012, ημερομηνία κατά την οποία είχε ήδη παρέλθει και το χρονοδιάγραμμα παράτασης της Αρχής για συμμόρφωση της ΑΤΗΚ με τον υπ΄αριθμό 7 όρο της άδειας της με Α/α .14, μέχρι και τις 30/6/2012 ημερομηνία λήξης της προαναφερόμενης προσωρινής άδειας.  Περαιτέρω, η Αρχή σημειώνει ότι η απόφαση της με ημερομ. 29/6/2012 για χορήγηση εκ νέου άδειας στην ΑΤΗΚ βάσει του τροποποιητικού Ν.88(Ι)/12, με ισχύ από την 1/7/2012 μέχρι και τις 30/6/2013, είναι ξεχωριστή διοικητική πράξη η οποία δεν σχετίζεται με την υπό εξέταση παράβαση.»

 

Το γεγονός ότι οι αιτητές δεν προσέβαλαν δια προσφυγής την άδεια και τους όρους της, αντίθετα την αποδέχθηκαν ως έχει, αιτούμενοι μάλιστα και παρατάσεις, τους εμποδίζει να στρέφονται τώρα επί του αυτού πυρήνα που αφορά την ίδια την άδεια.

 

Οι αιτητές στέκονται ιδιαίτερα στο Ν.88(Ι)/12 αρ.2 νέο εδάφιο 56(ΙΣΑ) που τροποποίησε το Ν.7(Ι)/98 και ισχυρίζονται ότι οι καθ΄ων η αίτηση «έπρεπε να ανανεώσουν την άδεια των αιτητών μέχρι την 30.6.2013» και συνεχίζουν ως εξής:

 

«Όταν άρχισε τη λειτουργία της η CYTAVision (ήταν MiVision τότε) το 2004 δεν απαιτείτο να εξασφαλίσει άδεια από την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης λόγω του μέσου με το οποίο μεταδίδετο.

 

Με την τροποποίηση στη νομοθεσία απαιτείτο η εξασφάλιση τέτοιας άδειας από το 2011. Όμως δεν είχαν προνοηθεί στη νομοθεσία οι συνθήκες υπό τις οποίες οργανισμοί δημοσίου δικαίου που δεν έχουν μετόχους και δεν μπορούσαν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις διασποράς των μετοχών ως το αρ.19 θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν άδεια και γι΄αυτό προνοήθηκε μεταβατική διάταξη το αρ.56.1(γ) με το αρ.7(γ) του Ν.73(Ι)/11.»

 

Την 29.6.2012 δημοσιεύθηκε η ως άνω τροποποίηση Ν.88(Ι)/12 που με το άρθρο 2 προνοεί ως ακολούθως:

«.....

(1εΑ) Η Αρχή δύναται να ανανεώνει τις χορηγηθείσες με βάση το εδάφιο (1γ)

προσωρινές άδειες παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, οι οποίες θα ισχύουν μέχρι την 30ή Ιουνίου 2013.»

 

Ωστόσο οι καθ΄ων η αίτηση με την επίδικη απόφαση τους ασχολήθηκαν με παράβαση που συνίστατο στη μη ύπαρξη άδειας εκ μέρους των αιτητών ως εκ της μη τήρησης του όρου 7, για την περίοδο από 5/4/12, (ημερομηνία που έληξε το χρονοδιάγραμμα για συμμόρφωση της ΑΤΗΚ) μέχρι τις 29/6/2012 όταν χορηγήθηκε εκ νέου άδεια στην ΑΤΗΚ με βάση το Ν.88(Ι)/12 με ισχύ από την 1/7/2012 μέχρι και τις 30/6/2013.  Η νέα πρόνοια δεν έχει αναδρομική ισχύ και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πανάκεια για το χρόνο που δεν υπήρξε άδεια.  ΄Εχει δίκαιο ο κ.Σεραφείμ στην επισήμανση ότι η δυνατότητα που δόθηκε με τον τροποποιητικό Νόμο «για να δίδεται άδεια άνευ συμμορφώσεως με το αρθρ.19 του Νόμου, έγινε για το μέλλον και δεν έχει αναδρομική ισχύ».

 

Παραμένει αλώβητο το γεγονός ότι οι αιτητές είχαν αποδεχθεί την άδεια με τους συγκεκριμένους όρους.  Δεν μπορούν ως εκ τούτου να παραπονούνται γι΄αυτό, επειδή ως εκ της μη συμμόρφωσης τους, επιβλήθηκε το επίδικο πρόστιμο.

 

Αν οι αιτητές έχουν έννομο συμφέρον φυσικά εξετάζεται ακόμη και αυτεπάγγελτα (Stylianides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 672, Demetriades v. Republic (1986) 3 C.L.R. 290, Σφηκουρής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 327).

Οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος όταν ταυτόχρονα επιδοκιμάζουν και αποδοκιμάζουν την προσβαλλόμενη απόφαση (Βλ. Ηλία ν. Δημοκρατία (1999)3 Α.Α.Δ. 884, Κυπριακό Διυλιστήριο Πετρελαίου Λτδ ν. Δήμου Λάρνακας, (2000)3 Α.Α.Δ. 345).

 

Αυτό, κρίνω, ότι συνέβη και εν προκειμένω δια της επιδοκιμασίας και άρα της αποδοχής της άδειας και της αποδοκιμασίας της επιβολής προστίμου ως εκ της μη συμμόρφωσης τους.

 

Συνεπώς οι αιτητές, ως εκ της συμπεριφοράς τους, στερούνται εννόμου συμφέροντος στην έγερση της προσφυγής.

Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη.  ΄Εξοδα υπέρ των  καθ΄ων η αίτηση εκ ποσού €1.400 πλέον ΦΠΑ.

 

 

                                                            Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου,

                                                                         Δ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο