|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D554
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 501/2013)
5 Αυγούστου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
S.C. SAVVA SOLAR CO. LTD.,
Αιτήτρια,
ν.
ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ (Ρ.Α.Ε.Κ.),
Καθ'ης η αίτηση.
Χρ. Χριστούδιας, για την Αιτήτρια.
Χρ. Σιακαλλή (κα), για την Καθ'ης η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της καθ'ης η αίτηση με την οποία είχε απορριφθεί η αίτηση που υπέβαλε για την παραχώρηση αδείας εγκατάστασης και λειτουργίας φωτοβολταϊκών πάρκων.
Η καθ'ης η αίτηση, με ανακοίνωση της ημερ. 28 Ιουνίου 2012, γνωστοποίησε ότι δεχόταν αιτήσεις για παροχή εξαίρεσης από την Άδεια Κατασκευής για μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού από φωτοβολταϊκά συστήματα, αιτητών που θα επιθυμούσαν να ενταχθούν στα Σχέδια Χορηγιών του Ειδικού Ταμείου ΑΠΕ & ΕΞΕ για τα έτη 2012 και 2013. Η σχετική ανακοίνωση τροποποιήθηκε, ως προς τα κριτήρια αξιολόγησης, στις 5 Ιουλίου 2012. Υποβλήθηκαν συνολικά 533 αιτήσεις. Η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στις 27 Σεπτεμβρίου 2012.
Μετά από σχετική αξιολόγηση που έτυχαν οι υποβληθείσες αιτήσεις από την καθ'ης η αίτηση, η αιτήτρια βαθμολογήθηκε με 34,575 και κατατάχθηκε στην 275η θέση.
Η καθ'ης η αίτηση αποφάσισε και προχώρησε στην έκδοση 18 αδειών για φωτοβολταϊκά πάρκα, αιτητών οι οποίοι συγκέντρωσαν τη ψηλότερη βαθμολογία και η άδεια οικοδομής τους ήταν προγενέστερη από τους άλλους αιτητές που επίσης είχαν εξασφαλίσει την ίδια βαθμολογία.
Η αιτήτρια ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή ημερ. 28 Δεκεμβρίου 2012.
Η καθ'ης η αίτηση εισηγήθηκε προδικαστικώς την απόρριψη της προσφυγής καθότι η αιτήτρια στερείται έννομου συμφέροντος. Όπως προβλήθηκε, η προσφυγή στρέφεται εναντίον της αξιολόγησης αναφορικά με το κριτήριο της χρηματοδότησης, στην οποία η αιτήτρια είχε αξιολογηθεί με 8000. Ήταν η εισήγηση της καθ'ης η αίτηση ότι, ακόμα και αν η αίτηση της αιτήτριας είχε αξιολογηθεί με το μέγιστο βαθμό των 40000 και πάλι η αιτήτρια δεν θα μπορούσε να είχε συμπεριληφθεί μέσα στους 18, στους οποίους παραχωρήθηκε άδεια, καθότι αυτοί είχαν λάβει ψηλότερη βαθμολογία και η αιτήτρια θα κατατασσόταν στην 144η θέση.
Στην αντιπέρα πλευρά η αιτήτρια εισηγείται ότι έχει έννομο συμφέρον, δεδομένου ότι οι αιτήσεις που είχαν υποβληθεί θα παρέμεναν στον κατάλογο των υποψηφίων για έγκριση και θα τύγχαναν διαχείρισης εντός του 2013. Επομένως, προτάθηκε περαιτέρω, ενδεχόμενη ακύρωση της απόφασης θα επηρεάσει την κατάταξη της αιτήτριας και συνεπώς νομιμοποιείται να συνεχίσει και να προωθήσει την παρούσα προσφυγή.
Στην ανακοίνωση, που αρχικώς εκδόθηκε, για την υποβολή αιτήσεων, αναφέρεται ότι μετά την ολοκλήρωση της αδειοδότησης συστημάτων ως ανωτέρω, οι υπόλοιπες αιτήσεις θα παραμείνουν σε σειρά σύμφωνα με τον ιεραρχικό έλεγχο.
Στην επιστολή ημερ. 28 Δεκεμβρίου 2012 η καθ'ης η αίτηση πληροφόρησε την αιτήτρια «ότι οι υπόλοιπες αιτήσεις που έχουν αξιολογηθεί ως πλήρεις, θα τύχουν διαχείρισης εντός του 2013, ανάλογα με τα Σχέδια χορηγιών που θα αποφασιστούν από το Υπουργικό Συμβούλιο και θα εγκριθούν από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπου και αναμένεται να ικανοποιηθεί μεγάλος αριθμός αιτήσεων».
Σύμφωνα με το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος «Η προσφυγή ασκείται υπό παντός προσώπου, του οποίου προσεβλήθη ευθέως διά της αποφάσεως, της πράξεως ή της παραλείψεως ίδιον, ενεστώς έννομον συμφέρον».
Η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος κρίθηκε ότι υπάρχει και σε περιπτώσεις όπου ένας αιτητής θα επηρεαστεί ευθέως και αναπόφευκτα στο μέλλον. (Papasavvas v. Republic (1967) 3 C.L.R. 111).
Στην υπόθεση Γεωργίου ν. Παναγή (1997) 3 Α.Α.Δ. 81 αναφέρεται ότι:
"Το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος καθιστά την προσβολή ιδίου, δηλαδή προσωπικού συμφέροντος του επιζητούντος την αναθεώρηση διοικητικής απόφασης, πράξης, ή παράλειψης, προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής. Προάσπιση του κοινού συμφέροντος, για τη διασφάλιση της ευνομίας στη δημόσια λειτουργία, δεν αρκεί. Το Σύνταγμα δεν παρέχει δικαίωμα για την άσκηση λαϊκής ή δημοτικής αγωγής, "actio popularis", όπως εξηγείται στην Pitsillos ν. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 208. Ο δυσμενής επηρεασμός του νομιμοποιητικού, για την άσκηση προσφυγής, συμφέροντος, πρέπει να προκαλείται κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης ή απόφασης. Συνεπώς, το συμφέρον πρέπει να είναι "ενεστώς". Πιθανός μελλοντικός επηρεασμός δεν επενεργεί στο παρόν. Για το λόγο αυτό, η ματαίωση προσδοκίας του μέλλοντος δεν καθιστά την προσφυγή παραδεχτή. Όμως, όπου πλήττεται συμφέρον, δεν παύει να υφίσταται το δικαίωμα για προσφυγή, για το λόγο ότι ο επηρεασμός θα εκδηλωθεί στο μέλλον, εφόσον καταφαίνεται ότι θα επέλθει με βεβαιότητα. (Βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 1425 - 29.2.1996· Π.Δ. Δαγτόγλου Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, Δεύτερη έκδοση αναθεωρημένη και συμπληρωμένη 1994, παρα. 537 - 545.) Κατά την άσκηση της προσφυγής, το συμφέρον του ήταν «.. μέλλον και αόριστον ή απλώς προσδοκώμενον» που «δεν αρκεί προς νομιμοποίηση του αιτούντος» (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 260)."
Στο σύγγραμμα του Ε. Σπηλιωτόπουλου, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Τόμος ΙΙ, 12η Έκδοση, σελ. 91, παρ. 463 αναφέρεται το εξής:
"Συμφέρον μέλλον ή ενδεχόμενο (ΣΕ 3564/1977, 2398/1980, 2449/1980) και αόριστο ή απλώς προσδοκώμενο ή παρελθόν καθιστά την αίτηση ακυρώσεως απαράδεκτη."
Με γνώμονα τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως αυτά έχουν εκτεθεί ανωτέρω, είμαι της γνώμης ότι η αιτήτρια δεν έχει τεκμηριώσει ότι από την προσβαλλόμενη απόφαση προκαλείται σ' αυτήν, άμεσα οποιοσδήποτε δυσμενής επηρεασμός στο μέλλον, πόσο μάλλον, απόδειξη ότι σε περίπτωση ακυρώσεως της απόφασης θα καταλήξει στην έκδοση άλλης απόφασης προς όφελος της αιτήτριας και τούτο πάλι στο μέλλον. Το γεγονός ότι στην επιστολή της καθ'ης η αίτηση, με την οποία γνωστοποιήθηκε η απόρριψη της αιτήσεως, περιλαμβάνεται η αναφορά ότι οι υπόλοιπες αιτήσεις θα τύχουν διαχείρισης εντός του 2013, δεν υποδηλοί, με την αναγκαία βεβαιότητα, ότι τα συμφέροντα της αιτήτριας θα επηρεαστούν στο μέλλον από την προσβαλλόμενη απόφαση.
Παραπέμπω στο σχετικό απόσπασμα από το σύγγραμμα της Γλυκερίας Σιούτη, Το Έννομο Συμφέρον, στη σελ. 159-160:
"Προϋπόθεση βεβαίως για να εκτιμηθεί, αν υπάρχει ενεστώς έννομο συμφέρον, αποτελεί ο συνδυασμός της πιθανότητας επελεύσεως της βλάβης με τις έννομες συνέπειες της προσβαλλόμενης πράξης. Η ανάγκη παροχής δηλ. έννομης προστασίας δεν πρέπει να ανάγεται σε ενδεχόμενες εξελίξεις του μέλλοντος, αλλά να θεμελιώνεται σε βέβαια περιστατικά του παρόντος. Αν από την ίδια την προσβαλλόμενη πράξη δεν θίγονται δικαιώματα ή συμφέροντα των αιτούντων, «τυχόν μελλοντική δυσμενής ρύθμιση των δικαιωμάτων αυτών δεν δημιουργεί ενεστώς έννομο συμφέρον."
Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Η αιτήτρια στερείται έννομου συμφέροντος. Ως αποτέλεσμα τούτου, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ της καθ'ης η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ