|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D550
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 6410/2013)
30 Ιουλίου, 2015
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. NGUYEN THI DUONG,
2. ARTENE TOMAS,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
3. ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Χρ. Χριστούδιας, για τους Αιτητές.
Δ. Εργατούδη (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης, ημερ. 12.11.2013 τα οποία εκδόθηκαν εναντίον της αιτήτριας, είναι άκυρα.
Η αιτήτρια αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 3.5.2010 με άδεια εισόδου για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός. Η άδεια προσωρινής εργασίας της έληγε στις 3.5.2014. Στις 25.8.2010 η αιτήτρια εγκατέλειψε το χώρο εργασίας της και στις 13.9.2010 υπέβαλε αίτηση ασύλου η οποία απορρίφθηκε στις 19.11.2010 οπότε και η αιτήτρια υπέβαλε προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Η προσφυγή απορρίφθηκε στις 19.2.2011 ενώ στις 11.7.2011 η αιτήτρια τέλεσε πολιτικό γάμο με υπήκοο Ρουμανίας. Η Συμβουλευτική Επιτροπή για εικονικούς γάμους αποφάνθηκε στις 8.8.2013 ότι ο γάμος είναι εικονικός. Η καθ' ης η αίτηση 2 Διευθύντρια, στηριζόμενη στη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής και στα όσα γενικότερα είχε ενώπιόν της, έκρινε ότι ο γάμος είναι εικονικός. Οπότε, απορρίφθηκε η αίτηση της αιτήτριας για έκδοση δελτίου διαμονής και η βεβαίωση εγγραφής του Ευρωπαίου ακυρώθηκε.
Στις 16.9.2013 υποβλήθηκε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης να κηρυχθεί ο γάμος εικονικός. Παρά την ύπαρξη της ιεραρχικής προσφυγής, στις 11.11.2013 η αιτήτρια συνελήφθη και μεταφέρθηκε στα αστυνομικά κρατητήρια. Στις 12.11.2013 εκδόθηκαν διατάγματα απέλασης και κράτησης εναντίον της. Την ίδια ημέρα επέστρεψε από το εξωτερικό ο Ευρωπαίος ο οποίος είχε εν τω μεταξύ αναχωρήσει εκτός της Δημοκρατίας. Η παρούσα καταχωρήθηκε στις 14.11.2013 και ακολούθησε στις 18.11.2013 μονομερής αίτηση εναντίον των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης. Στις 22.11.2013 ανέστειλα τα διατάγματα κράτησης και απέλασης της αιτήτριας. Με επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 5.2.2014 η αιτήτρια ενημερώθηκε πως τα εν λόγω διατάγματα ακυρώθηκαν εφόσον η ιεραρχική προσφυγή κατά της απόφασης να θεωρηθεί ο γάμος εικονικός δεν είχε εξεταστεί ακόμη.
Είναι η θέση του δικηγόρου της αιτήτριας ότι παρά την ακύρωση των πιο πάνω διαταγμάτων απέλασης και κράτησης, η προσφυγή διατηρεί το αντικείμενό της καθότι υπάρχει κατάλοιπο ζημιάς εξαιτίας τους. Κατά τον ισχυρισμό, η αιτήτρια λόγω της παράνομης κράτησής της έχει υποστεί επιζήμιες επιπτώσεις και ειδικότερα:-
«(α) υπέστηκε σωματικό και ψυχικό πόνο που επηρέασε την υγεία της.
(β) έχει απολέσει την εργασία της.
(γ) ο σύζυγος της δύο φορές έσπευσε εσπευσμένα να επιστρέψει στην Κύπρο από τη Νορβηγία όπου εργαζόταν για να βρεθεί κοντά στη σύζυγο του, αιτήτρια αρ. 1 και να την βοηθήσει».
Οι καθ' ων η αίτηση με ειδική αναφορά στις Angelov Planimir Stanchev ν. Υπουργείου Εσωτερικών, Υπόθ. Αρ. 1430/12, ημερ. 28.1.2015, ECLI:CY:AD:2015:D34 και Yangliang Su ν. Υπουργού Εσωτερικών, Υπόθ. Αρ. 1666/11, ημερ. 15.7.2013, εισηγούνται πως η αιτήτρια δεν υπέστη τέτοιο επηρεασμό με αποτέλεσμα η προσφυγή να έχει απολέσει το αντικείμενό της με την ακύρωση των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης. Εξάλλου, κατά την εισήγηση, το εδάφιο (4) του άρθρου 7Γ του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, δεν προβλέπει την απαγόρευση της κράτησης του αλλοδαπού αλλά προβλέπει μόνο το δικαίωμά του να παραμείνει στη Δημοκρατία οπότε δεν υπήρξε παραβίαση των διατάξεων του εν λόγω άρθρου.
Η κατάληξη
Σύμφωνα με το αιτητικό της προσφυγής, προσβαλλόμενη είναι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να εκδώσει διατάγματα απέλασης και κράτησης εναντίον της αιτήτριας παρά την ύπαρξη ιεραρχικής προσφυγής η οποία κατά την έκδοση των εν λόγω διαταγμάτων, ακόμα εξεταζόταν.
Παρατηρώ σε αυτό το στάδιο ότι η προσφυγή ασκήθηκε και από τον σύζυγο της αιτήτριας, τον αιτητή αρ. 2. Δεν εντοπίζω όμως οτιδήποτε στο αιτητικό που να συνδέεται με τον αιτητή αρ. 2, ούτε συναφώς και η υπόθεση περιστράφηκε με οποιοδήποτε τρόπο γύρω από τον σύζυγο, πέραν του ότι ταξίδευσε από τη Νορβηγία για να είναι δίπλα στη σύζυγό του. Ως εκ τούτου, η προσφυγή του αιτητή αρ. 2 θα πρέπει να απορριφθεί λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος.
Επανέρχομαι στο άρθρο 7Γ του Κεφαλαίου 105 το οποίο έχει ως εξής:-
«7Γ.—(1) Απόφαση του Διευθυντή που λαμβάνεται δυνάμει του εδαφίου (1) του άρθρου 7Α υπόκειται σε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών και ασκείται μέσα σε είκοσι ημέρες από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης.
(2) Η πιο πάνω απόφαση του Διευθυντή δεν καθίσταται εκτελεστή πριν από την πάροδο της προθεσμίας για άσκηση ιεραρχικής προσφυγής και σε περίπτωση άσκησης τέτοιας προσφυγής, πριν από την έκδοση εκτελεστής απόφασης σ' αυτή.
(3) Ο Υπουργός Εσωτερικών εκδίδει την απόφαση του μέσα σε ενενήντα ημέρες από την ημερομηνία άσκησης της ιεραρχικής προσφυγής.
(4) Σε περίπτωση καταχώρησης ιεραρχικής προσφυγής, με βάση το εδάφιο (1), ο προσφεύγων δικαιούται να παραμείνει στη Δημοκρατία μέχρι την έκδοση της απόφασης του υπουργού».
Εν προκειμένω, έχουμε καταχώρηση ιεραρχικής προσφυγής, για την οποία ο Υπουργός Εσωτερικών, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν είχε εκδώσει την απόφασή του. Στη βάση του άρθρου 7Γ(4) η αιτήτρια «δικαιούται να παραμείνει στη Δημοκρατία μέχρι την έκδοση της απόφασης του Υπουργού». Με ακυρωθέντα τα διατάγματα απέλασης και κράτησης και στην απουσία οποιουδήποτε άλλου λόγου που να δικαιολογεί την κράτηση της αιτήτριας, η θέση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι το εν λόγω εδάφιο (4) δεν προβλέπει την απαγόρευση της κράτησης του αλλοδαπού παρά μόνο προβλέπει το δικαίωμά του να παραμείνει στη Δημοκρατία, στερείται λογικής. Δεν νοείται δικαίωμα παραμονής στη Δημοκρατία αλλά υπό κράτηση όταν είναι ακριβώς οι παρανόμως διαμένοντες στην περίπτωση, που τίθενται υπό κράτηση. Συνεπώς, η κράτηση της αιτήτριας ενώ εκκρεμούσε η εξέταση της ιεραρχικής της προσφυγής ήταν σαφώς παράνομη. Καθώς θα δούμε όμως στη συνέχεια, η κρίση αυτή απολήγει χωρίς σημασία.
Το ζήτημα παραμένει ως προς το κατά πόσο η πιο πάνω παράνομη κράτηση άφησε κατάλοιπο ζημιάς στην αιτήτρια για τους λόγους που έχουν πιο πάνω καταγραφεί.
Ορθά παρατηρεί ο δικηγόρος της αιτήτριας ότι οι παρατεθείσες από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση αποφάσεις διαφοροποιούνται από την παρούσα καθότι στην παρούσα η αιτήτρια δεν ήταν κατά την έκδοση και εκτέλεση του διατάγματος κράτησης, απαγορευμένη μετανάστρια. Σε καμία από τις δύο πιο πάνω αποφάσεις οι αιτητές είχαν διά του νόμου δικαίωμα παραμονής στη Δημοκρατία, όπως εν προκειμένω.
Σύμφωνα με τη νομολογία, το κατάλοιπο ζημιάς δεν πρέπει να περιορίζεται στο επίπεδο του απλού ισχυρισμού χωρίς στοιχειοθέτηση. Από την άλλη όμως, αρκεί η ύπαρξη ενδεχόμενου να είχε προκληθεί ζημιά (βλ. απόφαση της Ολομέλειας στην Ιωσηφίδης v. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 490).
Εν προκειμένω, η αιτήτρια προβάλλει κατ' αρχήν πως από την ενδεκαήμερη κράτησή της υπέστηκε σωματικό και ψυχικό πόνο που επηρέασε την υγεία της. Είναι βεβαίως, κατανοητό πως προκαλείται αναστάτωση με τη σύλληψη και θέση υπό κράτηση οποιουδήποτε ατόμου ιδίως μάλιστα όταν πρόκειται περί παράνομης σύλληψης. Όμως, ο επικαλούμενος επηρεασμός της υγείας της αιτήτριας εξαιτίας αυτής της σύλληψης και κράτησης δεν στοιχειοθετείται με οποιοδήποτε ιατρικό πιστοποιητικό το οποίο θα φανέρωνε τον πράγματι επηρεασμό ώστε η εισήγηση να ξεφεύγει του απλού ισχυρισμού ως η Ιωσηφίδης, ανωτέρω, επιβάλλει.
Ούτε συναφώς η αιτήτρια έχει προσκομίσει οποιαδήποτε στοιχεία τα οποία να φανερώνουν ότι πράγματι εργαζόταν. Αντιθέτως, η πληροφόρηση η οποία υπάρχει στο φάκελο είναι ότι είχε εγκαταλείψει την εργασία της.
Ως προς το τρίτο επιχείρημα της αιτήτριας, ακριβώς ενόψει και της απόρριψης της προσφυγής ως προς τον αιτητή 2, η οποιαδήποτε τυχόν ζημιά αφορά καθαρά το σύζυγο της αιτήτριας και δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άμεση συνέπεια των εναντίον της αιτήτριας ακυρωθέντων διαταγμάτων αλλά και ως αμέσως επηρεάζουσα την αιτήτρια 1 (Μαυρονύχης ν. Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως Κύπρου (1995) 1 ΑΑΔ 612).
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, δεν διαπιστώνεται κατάλοιπο ζημιάς ως εκ της έκδοσης των ακυρωθέντων διαταγμάτων με αποτέλεσμα η δίκη να καταργείται και να παραμένει χωρίς αντικείμενο.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Ενόψει των ιδιαίτερων περιστατικών της υπόθεσης, περιορίζω τα έξοδα που θα πρέπει να καταβάλει η Αιτήτρια στους Καθ' ων η αίτηση στα €400.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ