|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D425
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 840/2012
12 Ioυνίου, 2015
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕΤΑΞΥ:
PAPOUIS DAIRIES LTD
Αιτήτριας
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθ' ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α. Μαππουρίδης, για την Αιτήτρια
Κ. Κλεάνθους (κα), για τους Καθ΄ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Σύμφωνα με τον περί Κυπριακών Προτύπων και Ελέγχου Ποιότητος (Καθορισμένα Πρότυπα - Δέκατη Σειρά) Κανονισμό του 1985, (Κ.Δ.Π. 195/85), «.για λόγους δημοσίου συμφέροντος, τα Κυπριακά Πρότυπα CYS 94: Μέρος 1:1985 Προδιαγραφή για το φρέσκο χαλλούμι και CYS 94: Mέρος 2: 1985 Προδιαγραφή για το χαλλούμι (ώριμο), καθορίζονται ως Πρότυπα τα οποία θα εφαρμόζονται χωρίς εξαίρεση σ' ολόκληρη τη Δημοκρατία και ουδείς θα δύναται εκτός αν το εμπόρευμα ή το υλικό συμμορφούται με τους όρους των Προτύπων, να κατασκευάζει, εισάγει, πωλεί ή άλλως πως εμπορεύεται εμπόρευμα ή υλικό που καλύπτεται από το Πρότυπο αυτό».
Σύμφωνα με τα πιο πάνω πρότυπα, «φρέσκο χαλλούμι» είναι το προϊόν που παράγεται από τυρόπηγμα που προέρχεται από την πήξη του γάλατος με πυτιά, το οποίο ψήνεται και του δίδεται το χαρακτηριστικό του σχήμα, ενώ το «ώριμο χαλλούμι» παράγεται κατά τον ίδιο τρόπο, με τη διαφορά ότι αφήνεται να ωριμάσει σε άλμη νερού. Σ΄ ότι δε αφορά τις πρώτες ύλες παρασκευής των δύο προτύπων χαλλουμιού, αυτές περιελάμβαναν μεταξύ άλλων πρόβειο ή αιγινό γάλα, ή μείγμα αυτών με ή χωρίς αγελαδινό γάλα, χωρίς όμως να διασαφηνίζεται η ακριβής αναλογία του μείγματος.
Τα πιο πάνω πρότυπα ενσωματώθηκαν στους Κανονισμούς (Regulations) εγγραφής του εμπορικού σήματος «ΗΑLLOUMI», στην οποίαν προέβη το αρμόδιο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (στο εξής το Υπουργείο) για να διαφυλάξει τα συμφέροντα της Δημοκρατίας στα πλαίσια των εξαγωγών του προϊόντος στο Ηνωμένο Βασίλειο (Certification Trade Mark, Application No. 1451888) και το σήμα είναι εγγεγραμμένο στο όνομα του εκάστοτε Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου (στο εξής ο/η Διευθυντής). Για το σκοπό δε αυτό δημιουργήθηκε στο Υπουργείο και στο Εμπορικό Κέντρο της Υπάτης Αρμοστείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο σχετικό Μητρώο, στο οποίο καταχωρούνται οι παραγωγοί και εξαγωγείς που εξασφαλίζουν από το Υπουργείο σχετικό πιστοποιητικό/άδεια χρήσης του πιο πάνω σήματος.
Με βάση τους Κανονισμούς, η παραχώρηση της άδειας γίνεται υπό την προϋπόθεση ότι ο κάθε ενδιαφερόμενος παραγωγός θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να διαβεβαιώνει εγγράφως ότι θα τηρεί τα καθορισμένα πρότυπα και προδιαγραφές κατά το στάδιο της εκ μέρους του παραγωγής χαλλουμιού. Στην πορεία, όμως, προέκυψε πρόβλημα σ΄ ότι αφορά το μείγμα παραγωγής χαλλουμιού λόγω της μη απορρόφησης από τους τυροκόμους της παραγόμενης ποσότητας αιγοπρόβειου γάλακτος, θέμα που αποτέλεσε αντικείμενο 4 διαδοχικών συσκέψεων της αρμόδιας Τεχνικής Επιτροπής του Υπουργείου στην παρουσία εκπροσώπων των Αγροτικών Οργανώσεων, των Συνδέσμων Παραγωγών Αιγοπρόβειου Γάλακτος, του Συνδέσμου Τυροκόμων, των Ποιμνιοτρόφων, Αιγοπροβατοτρόφων και του Οργανισμού Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας (ΟΚΓΒ).
Η τελευταία σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στις 24.11.2011 και κατ΄ αυτή η Διευθύντρια ενημέρωσε τους παριστάμενους ότι από τις 6.1.2012 θα ατύγχαναν εφαρμογής το Μητρώο Εξαγωγέων Χαλλουμιού στο Ηνωμένο Βασίλειο και ότι το σχετικό Πιστοποιητικό Εξαγωγέα, που προβλέπει το Μητρώο, θα παραχωρείτο από το Υπουργείο σε εξαγωγείς οι οποίοι θα υπέγραφαν σχετική συμφωνία με το Υπουργείο, με την οποίαν θα επιβεβαίωναν την εφαρμογή όλων των προνοιών της σχετικής νομοθεσίας, μεταξύ των οποίων και των προτύπων.
Οι εκπρόσωποι ενημερώθηκαν περαιτέρω ότι το Υπουργείο θα καλούσε τους εξαγωγείς να υπογράψουν Δήλωση - άλλως Μνημόνιο Κατανόησης - με την οποία θα επιβεβαίωναν ότι θα ελάμβαναν όλα τα αναγκαία μέτρα για τήρηση των προτύπων στο ελάχιστο ποσοστό που θα καθορίζονταν κατά περιόδους και το οποίο θα κυμαινόταν αρχικά στο 15 - 20%. Ακολούθησε η κοινοποίηση στην αιτήτρια της ακόλουθης επιστολής της Διευθύντριας, ημερ. 15.3.2012:
«Κύριοι,
Έκδοση Άδειας Χρήσης του Πιστοποιούντος Εμπορικού Σήματος «Χαλλούμι» στο Ηνωμένο Βασίλειο και εγγραφή στο Μητρώο εγγεγραμμένων Χρηστών.
Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι το «Χαλλούμι» είναι εγγεγραμμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο ως Πιστοποιούν Εμπορικό Σήμα (Certification Trade Mark) στο όνομα του εκάστοτε Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.
Στα πλαίσια της υποχρέωσης για εφαρμογή των Κανονισμών, αναφορικά με το πιστοποιούν εμπορικό σήμα με αριθμό αίτησης 1451888 HALLOUMI του Ηνωμένου Βασιλείου (στο εξής: «οι Κανονισμοί»), αντίγραφο των οποίων επισυνάπτεται για ενημέρωση σας, το Υπουργείο προτίθεται να προχωρήσει στην έκδοση άδειας χρήσης του Πιστοποιούντος Εμπορικού Σήματος «HALLOUMI» στο Ηνωμένο Βασίλειο σε όσους παραγωγούς/εξαγωγείς πληρούν τους πιο πάνω αναφερόμενους Κανονισμούς. Ως ελάχιστη απαίτηση προς την κατεύθυνση αυτή, θεωρούμε πως πρέπει να υπογράψετε και επιστρέψετε στο Υπουργείο, τη συνημμένη Υπεύθυνη Δήλωση»
Σύμφωνα με την Υπεύθυνη Δήλωση, η αιτήτρια θα αναλάμβανε να μεριμνά για την τήρηση του σχετικού Προτύπου Ποιότητας με αρ. CYS 94 Mέρος 1 και 2 της ΚΔΠ 195/85, «τόσον όσον αφορά στην ποιότητα του χαλλουμιού όσο και στην ελάχιστη περιεκτικότητα αιγινού/πρόβειου γάλακτος που θα χρησιμοποιείται στην παραγωγή, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 20%».
Η αιτήτρια αντέδρασε στην προαναφερθείσα επιστολή με την παρούσα προσφυγή, με την οποία αμφισβητεί την εγκυρότητα της πιο πάνω απόφασης της Διευθύντριας να παραχωρήσει την άδεια χρήσης του Εμπορικού Σήματος «HALLOUMI» μόνο σε όσους παραγωγούς/εξαγωγείς θα αποδέχονταν τον καθορισμό ελάχιστης περιεκτικότητας αιγινού/πρόβειου γάλακτος κατά την παραγωγή σε ποσοστό 20%. Αναλογία, όμως, που διαφοροποιήθηκε στη συνέχεια με Διάταγμα[1] του Υπουργού Εμπορίου, Bιομηχανίας και Τουρισμού (στο εξής ο Υπουργός) ημερ. 21.8.12, δυνάμει του άρθρου 17Β του περί Τυποποίησης, Διαπίστευσης και Τεχνικής Πληροφόρησης Νόμου του 2002, Ν. 156(Ι)/2002 (ως έχει τροποπ.), σύμφωνα με το οποίο η ελάχιστη αναλογία αιγινού και πρόβειου γάλακτος καθορίστηκε, κατά παρέκκλιση των κανονισμών της Κ.Δ.Π. 195/85, ως ακολούθως:
«Ιούλιος - Νοέμβριος : ελάχιστη αναλογία αιγινού ή πρόβειου γάλακτος ή μείγματος αυτών 23%
Δεκέμβριος - Ιούνιος : ελάχιστη αναλογία αιγινού ή πρόβειου γάλακτος ή μείγματος αυτών 35%
Οι ως άνω αναλογίες, εφόσον δεν διαφοροποιηθούν μέχρι τότε, θα ισχύουν μέχρι την καταχώριση της ονομασίας «Χαλλούμι» στο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης δυνάμει του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 ή, σε περίπτωση που η εν λόγω καταχώριση συνοδευθεί με μεταβατική περίοδο, μέχρι τη λήξη της εν λόγω μεταβατικής περιόδου».
Η προσφυγή προσέκρουσε σε ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση, στο πλαίσιο της οποίας ήγειραν και 2 προδικαστικές ενστάσεις. Ότι, δηλαδή, η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή και ότι η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου, οι οποίες και εξετάζονται κατά προτεραιότητα.
Είναι θέση των καθ' ων η αίτηση ότι το περιεχόμενο της επίδικης επιστολής της Διευθύντριας, που αποτελεί και την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου αλλά αποτελεί πράξη ιδιωτικού δικαίου. Επικαλούνται συναφώς το άρθρο 37 Α(1) του περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου, Kεφ.268, την ιστοσελίδα του «Intellectual Property Office» και τους κανονισμούς (Regulations) εγγραφής του σήματος 4 και 7d, προβάλλοντας ότι η διαφορά περιορίζεται ανάμεσα στην αιτήτρια και στο Υπουργείο, ως ιδιοκτήτη του εμπορικού σήματος «HALLOUMI», το οποίο έχει τη δυνατότητα να θέτει μονομερώς κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται ώστε να μπορεί κάποιο πρόσωπο να καταστεί δικαιούχος χρήσης του εν λόγω σήματος και να το θέτει στο προϊόν του. Κάτω από αυτά τα δεδομένα, υπέβαλαν οι καθ΄ ων η αίτηση, η απαίτηση του Κράτους να εγγράφονται οι χρήστες στο σχετικό Μητρώο και να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς χρήσης - εν προκειμένω με την καθορισμένη ποσόστωση του αιγοπροβείου γάλακτος (20%) - δεν συνιστά άσκηση εκτελεστικής εξουσίας, αλλά εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου ως πράξη διαχείρισης κρατικής περιουσίας. Επιπρόσθετα, η επίδικη απόφαση δεν μετέβαλε το νομικό καθεστώς της αιτήτριας εφόσον αυτή ήταν, τόσο πριν όσο και μετά την λήψη της σχετικής επιστολής, εν δυνάμει δικαιούχος χρήστης υπό την προϋπόθεση της συμμόρφωσης της με τους Κανονισμούς οι οποίοι ίσχυαν από την εγγραφή του σήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1990.
Διαζευκτικά προς τα ανωτέρω οι καθ' ων η αίτηση εισηγούνται πως, ακόμη και αν υπήρξε μεταβολή των υποχρεώσεων της αιτήτριας με την επίδικη απόφαση, αυτή ήταν ευνοϊκότερη της υφιστάμενης ρύθμισης της Κ.Δ.Π. 195/85.
Η αιτήτρια αντικρούει τους πιο πάνω ισχυρισμούς, επισημαίνοντας ότι η εγγραφή του επίδικου σήματος δεν αποσκοπούσε αποκλειστικά στην προστασία των οικονομικών συμφερόντων του Κράτους, αλλά είχε ως πρωταρχική επιδίωξη την εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού. Της προστασίας δηλαδή του χαλλουμιού ως παραδοσιακού προϊόντος. Συνεπακόλουθα, υπέβαλε, ο σκοπός της επίδικης απόφασης είναι η «αυθαίρετη» επιβολή ελάχιστης ποσότητας αιγοπροβείου γάλακτος στη παραγωγή χαλλουμιού και όχι το οικονομικό κέρδος. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε, η προσβαλλόμενη πράξη είναι πράξη εξουσίας και όχι διαχείρισης αφού με αυτήν η διοίκηση επιβάλλει στους διοικούμενους την υποχρέωση παραγωγής χαλλουμιού με συγκεκριμένα ποσοστά γάλακτος. Και αυτό υπό την απειλή της απαγόρευσης εξαγωγής του στο εξωτερικό, σε περίπτωση μη αποδοχής της «παράνομης» επιβολής ποσοστών.
Όπως έχει νομολογηθεί, το κριτήριο για την κατάταξη μιας διοικητικής πράξης σε πράξη εξουσίας ή πράξη διαχείρισης είναι η ουσία και όχι ο τύπος ή η μορφή της. Όπου δε η λειτουργία του διοικητικού οργάνου έχει ως πρωταρχικό σκοπό την προαγωγή δημοσίου σκοπού, η απόφαση του ταξινομείται στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου (βλ. Ναυτικός Όμιλος Πάφου v. Aρχής Λιμένων Κύπρου (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 882, Shoham (Cyprus) Ltd v. Aρχής Λιμένων Κύπρου (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 404).
Έχει επίσης νομολογηθεί ότι μια πράξη η οποία πρωτίστως επηρεάζει ιδιωτικά δικαιώματα, μπορεί να ενταχθεί στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου λόγω κάποιου ιδιαίτερου ενδιαφέροντος του κοινού στη σωστή εφαρμογή της συγκεκριμένης νομοθετικής διάταξης (βλ. Republic v. M.D.M. Estate Development Ltd (1982) 3 C.L.R. 642). Όπως στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου, εμπίπτουν και πράξεις διαχείρισης κρατικής περιουσίας όταν σ΄ αυτές υπεισέρχεται η εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού (βλ. Σπύρου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 1) (2006) 3 Α.Α.Δ. 87).
Από το υλικό που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει ότι το ζήτημα δεν περιορίζεται στα στενά πλαίσια μιας ιδιωτικής διαφοράς, ή, ότι στερείται ενδιαφέροντος για το ευρύτερο κοινό. Στον Κανονισμό 2 της Κ.Δ.Π. 195/85 - όπως ήδη επισημάνθηκε - διακηρύσσεται ευθαρσώς ότι ο καθορισμός και η εφαρμογή των προτύπων για το χαλλούμι αφορά «λόγους δημοσίου συμφέροντος». Επιπρόσθετα, οι διεργασίες που έλαβαν χώρα για τον καθορισμό των προδιαγραφών επεκτάθηκαν πέραν των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών και στα οργανωμένα σύνολα που αναφέρονται πιο πάνω. Πέραν τούτου, το ζήτημα έχει λάβει και ευρωπαϊκή διάσταση, αφού έχει υποβληθεί και διάβημα εκ μέρους της Δημοκρατίας προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για κατοχύρωση του χαλλουμιού ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, με απώτερο σκοπό - σύμφωνα με σχετική υπουργική έκθεση - την αγροτική ανάπτυξη, τη διατήρηση της παράδοσης και μέσω αυτών της βελτίωσης του γεωργικού εισοδήματος και τη συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού (ιδιαίτερα) στις μειονεκτικές ή απομακρυσμένες περιοχές. Σχετική είναι η ανακοίνωση του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος ημερ. 11.2.11, η οποία αναφέρεται και στην αλληλογραφία των εμπλεκομένων αρχών.
Με βάση τα πιο πάνω, το ζήτημα του κυπριακού χαλλουμιού και η συνυφασμένη με αυτό ελάχιστη αναλογία αγελαδινού γάλακτος κατά την παραγωγή του, εκφεύγει κατά την άποψή μου των στενών ορίων της σφαίρας του ιδιωτικού δικαίου και ως εκ τούτου η πρώτη προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Με το δεύτερο προδικαστικό ζήτημα, εγείρεται θέμα απώλειας του αντικειμένου της προσφυγής ενόψει της έκδοσης από τον Υπουργό του Διατάγματος ημερ. 21.8.12 (ανωτέρω), με το οποίο καθορίστηκε - κατά παρέκκλιση της Κ.Δ.Π. 195/85 - ως ελάχιστη αναλογία αιγινού και πρόβειου γάλακτος στις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή χαλουμιού ποσοστό 23% για την περίοδο Ιουλίου - Νοεμβρίου και 35% για την περίοδο Δεκεμβρίου - Ιουνίου. Δεδομένου δε ότι από της ενάρξεως της ισχύος του πιο πάνω Διατάγματος, στις 9.1.2012, και μέχρι την καταχώρηση της ονομασίας «Χαλλούμι» στο Μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών, θα εφαρμόζονται οι πιο πάνω αναλογίες - υπέβαλαν οι καθ΄ ων η αίτηση - η επίδικη πράξη της Διευθύντριας με την οποίαν είχε καθοριστεί η ελάχιστη αναλογία στο 20%, δεν έχει πλέον εφαρμογή και δεν δεσμεύει τους δικαιούχους χρήσης.
Η αιτήτρια απαντά ότι το Διάταγμα δεν έχει αναδρομική ισχύ, δεν μπορεί να θεραπεύσει προϋπάρχουσα παρανομία και ότι η διοίκηση, παρά την έκδοση του Διατάγματος, συνεχίζει να της απαγορεύει τη διακίνηση και εξαγωγή των προϊόντων της, εμμένοντας στην υπογραφή της Υπεύθυνης Δήλωσης και της αποδοχής του ποσοστού που επιβλήθηκε με την επίδικη απόφαση.
Έχω εξετάσει τις εκατέρωθεν θέσεις επί του υπό συζήτηση προδικαστικού ζητήματος. Αποτελεί πάγια νομολογιακή αρχή ότι μια προσφυγή δεν μπορεί να προωθηθεί και πρέπει να διαγράφεται αν, μετά την καταχώρισή της και πριν την εκδίκαση της, επισυμβούν γεγονότα που συνεπάγονται την εξαφάνιση του αντικειμένου της. Όπως για παράδειγμα η ρητή ή σιωπηρή ανάκληση της. Όμως, κατ΄ εξαίρεση, η δίκη συνεχίζεται στη περίπτωση που έχουν προκύψει στον αιτητή ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη ενώ αυτή βρισκόταν ακόμα σε ισχύ. Εναπόκειται βέβαια στον εκάστοτε αιτητή να αποδείξει ότι έχουν ήδη προκύψει σ' αυτόν ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη πράξη και συντρέχει επομένως λόγος για τη συνέχιση της δίκης (βλ. Στράκκα Λτδ v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 643).
Ενόψει της προαναφερθείσας νομολογίας, εύλογα τίθεται θέμα κατάργησης του αντικειμένου της δίκης. Και αυτό καθότι αυτό που ουσιαστικά προσβάλλεται είναι ο καθορισμός από τη Διευθύντρια της ελάχιστης περιεκτικότητας στο μείγμα αιγινού/πρόβειου γάλακτος σε ποσοστό 20%, περιεκτικότητα που μεταβλήθηκε από το μεταγενέστερο (Υπουργικό) Διάταγμα με το οποίο το αντίστοιχο ποσοστό αυξήθηκε σε 23% και 35% και κατά συνέπεια η επελθούσα μεταβολή συνιστά ανάκληση της προηγούμενης προσβαλλόμενης πράξης. Ως εκ τούτου το θέμα πλέον διέπεται από το Διάταγμα, το οποίο αποτελεί και το αντικείμενο άλλης προσφυγής - της υπ' αρ. 1515/2012 - στην οποίαν έχει επιφυλαχθεί απόφαση, ενώ η παρούσα προσφυγή έχει καταστεί αλυσιτελής εφόσον η αιτήτρια δεν φαίνεται να επωφελείται από τυχόν ακύρωση της επίδικης απόφασης. Παραπέμπω σχετικά στο «Γενικό διοικητικό Δίκαιο» Β΄ έκδοση του Π.Δ. Δαγτόγλου, παρα. 683, όπου επισημαίνεται πως η «Έκδοση πράξεως που τροποποιεί προηγούμενη αναλύεται σε ανάκληση της προηγούμενης και έκδοση νέας πράξεως με διαφορετικό περιεχόμενο. Ανακλητική είναι και η έκδοση νέας πράξεως που ρυθμίζει διαφορετικά το αντικείμενο της προηγούμενης».
Στην υπό κρίση περίπτωση, η επίδικη πράξη έπαυσε να ισχύει από 1.9.2012 ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Διατάγματος, με το οποίο επιβλήθηκε διαφορετική ρύθμιση και η αιτήτρια δεν έχει αποδείξει εκ πρώτης όψεως κατάλοιπο ζημιάς που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια ισχύος - από 15.3.12 μέχρι 1.9.12 - της επίδικης απόφασης. Οι αόριστοι και γενικοί ισχυρισμοί που προβάλλει στις αγορεύσεις της δεν έχουν αποσείσει το σχετικό βάρος απόδειξης και σχετική επί του θέματος είναι η Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου v. Δημήτρη Σάββα (2006) 3 Α.Α.Δ. 435, στην οποία λέχθηκε πως «Προκειμένου να τύχει εφαρμογής το άρθρο 146.6 του Συντάγματος και να φανεί ότι και μετά την ανάκληση παρέμεινε ζημιογόνο κατάλοιπο εις βάρος του εφεσίβλητου, οι ζημιογόνες για τον εφεσίβλητο συνέπειες θα έπρεπε να είχαν προκύψει ευθέως και αποκλειστικά από την ίδια την προσβληθείσα απόφαση. Ο εφεσίβλητος - αιτητής είχε στους ώμους του το βάρος να δείξει, εκ πρώτης όψεως, τις ζημιογόνες συνέπειες που υπέστη από την εφαρμογή της προσβληθείσας απόφασης πριν την ανάκληση της και εκτιμούμε ότι με βάση τα αόριστα και γενικά στοιχεία που αυτός έθεσε ενώπιον του πρωτοδίκου δικαστηρίου απέτυχε να αποσείσει το βάρος που είχε.
Δεν συμφωνούμε ότι απλά και μόνο επειδή ο εφεσίβλητος έδειξε ότι δεν μπορούσε να προβεί σε χρηματιστηριακές πράξεις για την προαναφερόμενη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αυτό συνιστά απόσειση του βάρους που είχε, νε δείξει ότι παρέμεινε εις βάρος του ζημιογόνο κατάλοιπο και επομένως ότι η προσφυγή του είχε ακόμα αντικείμενο και μετά την ανάκληση της προσβληθείσας απόφασης».
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω η δεύτερη προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει, κάτι που προδιαγράφει και την τύχη της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα προς όφελος των καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ
[1] Δημοσιεύθηκε στην Ε.Ε. της Δημοκρατίας ημερ. 24.8.12 ως ΚΔΠ 312/12