|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D448
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1795/2012)
25 Ιουνίου 2015
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΣΤΕΡΓΕΝΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ,
2. ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΝΑ,
3. ΛΟΥΚΑΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ,
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------------
Κ. Μιχαηλίδου (κα), για τους Αιτητές.
Μ. Κοτσώνη (κα), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Ξ. Ευγενίου (κα) για Α.Σ. Αγγελίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2.
Καμιά εμφάνιση για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1, 3 και 4.
----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Οι τρεις αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στον Πίνακα Διοριστέων Εκπαιδευτών Γραφικών Τεχνών. Ο αιτητής Στεργενάκης είναι κάτοχος των τίτλων Banchelor of Technology in Graphic Arts Production Management από το New York Technical College των Η.Π.Α. και Master of Arts in Communication Arts που απέκτησε από το New York Institute of Technology. Η αιτήτρια Αντωνιάδου έχει Banchelor of Arts in Visual Communications από το University of Central England του Μπέρμιχαμ του Ηνωμένου Βασιλείου. Η αιτήτρια Λουκαΐδου είναι κάτοχος Banchelor of Arts in Graphic Design από το Coventry University του Ηνωμένου Βασιλείου.
Μετά από σχετικές αιτήσεις, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (εφεξής «η Επιτροπή»), περιέλαβε τους αιτητές στον Πίνακα Διοριστέων Εκπαιδευτών Γραφικών Τεχνών και στη συνέχεια με βάση τη σειρά του εν λόγω Πίνακα και οι τρεις διορίστηκαν σε έκτακτη βάση για την άσκηση των καθηκόντων του Εκπαιδευτή Γραφικών Τεχνών σε διάφορες περιόδους. Στον αναθεωρημένο Πίνακα του Φεβρουαρίου 2012, οι τρεις αιτητές είχαν τους αριθμούς 6, 7 και 8, αντίστοιχα.
Τα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη είναι όλοι απόφοιτοι Σχολών Καλών Τεχνών από την Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Υπέβαλαν σε διάφορες ημερομηνίες αιτήσεις για εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης και η Επιτροπή με βάση τις απαραίτητες σπουδές που θα έπρεπε ο κάθε ένας από αυτούς να κατέχει με ανάλογο τίτλο ή πτυχίο πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής, συμπεριέλαβε τα ονόματά τους στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης. Το ενδιαφερόμενο μέρος Πετρίδης αποδέχθηκε μόνιμο διορισμό ως Καθηγητής Τέχνης από 1.9.2008 και το όνομα του διαγράφηκε από τον Πίνακα Διοριστέων. Τα ενδιαφερόμενα μέρη Σιακόλα και Κώστα, διορίστηκαν σε έκτακτη βάση για να ασκούν καθήκοντα Καθηγητή Τέχνης κατά τις περιόδους 2007-2012. Στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης του Φεβρουαρίου 2012, τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη Πασπαλλής, Σιακόλα και Κώστα, είχαν τους αύξοντες αριθμούς 31, 20 και 3 αντίστοιχα.
Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού με διάφορες επιστολές του εντός του 2012, κοινοποίησε στο γραφείο της Επιτροπής τις εκπαιδευτικές ανάγκες του Υπουργείου στις ειδικότητες Γραφικών Τεχνών και Τέχνης για τη σχολική χρονιά 2012-2013. Υπήρχε ανάγκη για διορισμό σε έκτακτη βάση τριών Εκπαιδευτών Γραφικών Τεχνών και 33 Καθηγητών Τέχνης. Η Επιτροπή εξετάζοντας τα όλα δεδομένα προσέφερε διορισμό στους υποψήφιους εκείνους που είχαν σειρά προτεραιότητας στους Πίνακες Διοριστέων Εκπαιδευτών Γραφικών Τεχνών και Καθηγητών Τέχνης, ανάμεσα στους οποίους και τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη Πασπαλλής, Σιακόλα και Κώστα.
Οι τρεις αιτητές θεωρούν με την υπό κρίση προσφυγή τους την απόφαση της Επιτροπής ημερ. 10.9.2012 να διορίσει τα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη ως Καθηγητές Τέχνης από τον Πίνακα Διοριστέων Τέχνης κατά το σχολικό έτος 2012-2013, παράνομη, αντισυνταγματική και άκυρη. Στο ίδιο αιτητικό της παραγράφου Α της προσφυγής περιέχεται και διαζευκτική θεραπεία ως προς την ακυρότητα της απόφασης της Επιτροπής να αναθέσει το μάθημα των Γραφικών Τεχνών στους πιο πάνω πτυχιούχους Τέχνης, δηλαδή, στα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί των αιτητών. Σύμφωνα με τα γεγονότα που περιέχονται στην προσφυγή το μάθημα «Γραφικές Τέχνες», είναι μάθημα κατεύθυνσης, το οποίο νόμιμα μπορεί να διδάσκεται μόνο από Καθηγητές Γραφικών Τεχνών. Παρά ταύτα κατά τη σχολική χρονιά 2012-2013, το μάθημα αυτό ανατέθηκε σε Καθηγητές Τέχνης, δηλαδή, στα ενδιαφερόμενα μέρη ώστε να διδάσκεται από εκπαιδευτικούς από τον Πίνακα Διοριστέων της «Τέχνης», αντί από τον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Γραφικών Τεχνών. Η απόφαση αυτή της Επιτροπής έπληξε άμεσα τα έννομα συμφέροντα των αιτητών οι οποίοι έτσι δεν έτυχαν διορισμού για διδασκαλία του μαθήματος αυτού από τον οικείο Πίνακα Διοριστέων.
Από τη δικηγόρο της Επιτροπής, όχι στην ένσταση ως θα ήταν το ορθό, αλλά μόνο στο πλαίσιο της γραπτής αγόρευσης της, ηγέρθηκε προδικαστική ένσταση αναφορικά με την έλλειψη εννόμου συμφέροντος των αιτητών οι οποίοι, κατά την εισήγηση, δεν μπορούν να προσβάλουν τον διορισμό των ενδιαφερομένων μερών οι οποίοι περιλαμβάνονται σε διαφορετικό Πίνακα Διοριστέων από αυτό στον οποίο ανήκουν ή περιλαμβάνονται τα ονόματα των αιτητών. Προτάθηκε επίσης και προδικαστική ένσταση ως προς το μη εκτελεστό της προσβαλλόμενης πράξης ως προς την ανάθεση μαθημάτων Γραφικών Τεχνών στους Καθηγητές Τέχνης. Το ενδιαφερόμενο μέρος Σιακόλα, που είναι και το μόνο που εμφανίσθηκε στη διαδικασία, εισήγαγε με τη δική της αγόρευση και πρόσθετες προδικαστικές ενστάσεις. Οι ενστάσεις αυτές αφορούν τη μη συνάφεια των διοικητικών πράξεων που στην ουσία συμπροσβάλλονται στο ίδιο αιτητικό της αίτησης ακυρώσεως και ότι δεν χωρεί παρεμπίπτων έλεγχος της συγκεκριμένης πράξης διορισμού με το κύριο παράπονο, όπως εμφανίζεται στην προσφυγή, να είναι η ανάθεση σε Καθηγητές Τέχνης της διδασκαλίας και του μαθήματος των Γραφικών Τεχνών.
Με τη σαφή τοποθέτηση, και ταυτόχρονα προειδοποίηση, ότι οι προδικαστικές εντάσεις πρέπει να εγείρονται στο σώμα της ένστασης και όχι απλώς και εκ των υστέρων στην αγόρευση, κατά παράβαση της ρητής επιταγής του Κανονισμού 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμού του 1962, όπως πλειστάκις έχει ήδη επισημανθεί σε σωρεία αποφάσεων, (δέστε ενδεικτικά Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, Ιωαννίδου ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 75 και Α.Τ.Η.Κ. ν. Επιτρόπου Ρύθμισης Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Αρ. 1), (2011) 3 Α.Α.Δ. 143), είναι πρόδηλο ότι η ένσταση περί εννόμου συμφέροντος που εγείρεται από την Επιτροπή πρέπει να εξεταστεί πριν από οποιοδήποτε άλλο θέμα ως ζήτημα δημοσίας τάξεως που και αυτεπάγγελτα το Δικαστήριο μπορεί να εγείρει. Το έννομο συμφέρον επηρεάζει άμεσα το παραδεκτό της προσφυγής (όπως και το εμπρόθεσμο, η εκτελεστότητα και η αρμοδιότητα - δέστε Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού (2002) 3 Α.Α.Δ. 314 και Νίκολας ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 583). Αλλά η αιτιολογία που προβάλλεται πλειστάκις από τη Δημοκρατία ότι επειδή τα ζητήματα αυτά είναι δημοσίας τάξεως και είναι εξεταστέα εν πάση περιπτώσει, είναι ελλιπής αιτιολογία για την μη ένθεση των ανάλογων προδικαστικών ενστάσεων στο σώμα του δικογράφου. Και πρέπει να αποφεύγεται η προβολή της. Η καλή πορεία της δικαιοσύνης βασίζεται εν πολλοίς στη δικονομική τάξη.
Η Επιτροπή με μια σειρά αποφάσεων της ως αυτές περιέχονται στο Παράρτημα 8 της ένστασης, ανακοίνωσε μεταθέσεις και διορισμούς στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης με ισχύ από 1.9.2012. Η μετάθεση της Σιακόλα ανακοινώθηκε στις 9.8.2012, καθώς και της Κώστα. Του Πασπαλλή ανακοινώθηκε στις 31.8.2012. Για τον Πετρίδη δεν υπάρχει πληροφόρηση. Το πρώτον που οφείλεται να σημειωθεί είναι ότι απόφαση της Επιτροπής ημερομηνίας 10.9.2012, η οποία και προσβάλλεται από τους αιτητές, δεν υπάρχει. Ούτε οι αιτητές, ως όφειλαν, επισύναψαν τέτοια απόφαση στην αίτηση ακυρώσεως, ώστε να διαπιστωθεί με ακρίβεια η απόφαση και το σκεπτικό της, αλλά και να συναρτηθεί προς αυτήν η αίτηση και οι λόγοι ακυρώσεως. Δεύτερη οφειλόμενη παρατήρηση είναι ότι στην αίτηση ακυρώσεως κατονομάζονται τα ενδιαφερόμενα μέρη «ενδεικτικά». Αυτό από μόνο του δεν είναι ορθή παρουσίαση της αίτησης ακυρώσεως. Τα ενδιαφερόμενα μέρη καταγράφονται στην ουσία δειγματοληπτικά και πιστοποιεί αυτό που η ευπαίδευτη συνήγορος της Επιτροπής αναφέρει στη δική της αγόρευση ότι το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος και η αναπτυχθείσα νομολογία δεν επιτρέπει την έγερση λαϊκής αγωγής («actio popularis»). Διότι οι αιτητές δεν έχουν συγκεκριμένο έννομο συμφέρον, όπως θα εξηγηθεί στη συνέχεια, έναντι του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών. Περαιτέρω, δεν μπορούν να ορίζονται κατά τυχαίο τρόπο ορισμένα άτομα ως ενδιαφερόμενα μέρη δημιουργώντας έτσι προφανή επηρεασμό της δικής τους θέσης στην απουσία των άλλων διορισθέντων την ίδια περίοδο Καθηγητών Τέχνης από τον ίδιο Πίνακα Διοριστέων, (Δημοκρατία ν. Παπαϊωάννου (2011) 3 Α.Α.Δ. 625 και Χρήστος Ττόφηρος ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υποθ. αρ. 1238/2012, ημερ. 22.12.2014), ECLI:CY:AD:2014:D984.
Η δικηγόρος των αιτητών ασχολείται επί μακρόν στην αγόρευση της με το ζήτημα της πολιτικής του Υπουργείου να αναθέτει «εν κρυπτώ», τη διδασκαλία των Γραφικών Τεχνών σε Καθηγητές Τέχνης με έμφαση στη δυσκολία εξασφάλισης των σχετικών πληροφοριών ως προς το ποιοί καθηγητές διδάσκουν ποιο μάθημα, εφόσον αυτές δεν δημοσιοποιούνται. Το ζήτημα όμως αυτό δεν μπορεί να τύχει εξέτασης από το Ανώτατο Δικαστήριο. Είναι ένα εσωτερικό μέτρο της διοίκησης που έπεται της νομιμότητας διορισμού των ενδιαφερομένων μερών, ο οποίος διορισμός έχει βέβαια τη δική του αυτοτέλεια. Ορθά λοιπόν η Επιτροπή και το ενδιαφερόμενο μέρος εισηγούνται στις αγορεύσεις τους ότι αυτό στην ουσία φαίνεται να είναι το παράπονο των αιτητών, ότι, δηλαδή, τα ενδιαφερόμενα μέρη, ενώ διορίστηκαν με βάση τον Πίνακα Διοριστέων της Τέχνης, διδάσκουν κάποιες ώρες και Γραφικές Τέχνες. Άλλο όμως είναι ο διορισμός ή η μετάθεση των καθηγητών που πραγματοποιείται από την Επιτροπή και άλλο η ανάθεση διδασκαλίας μαθημάτων που δεν είναι έργο της Επιτροπής. Στις αποφάσεις που παρουσιάζονται από την Επιτροπή ως Παράρτημα 8, δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά ή απόφαση περί του ποιοι καθηγητές θα διδάσκουν ποια μαθήματα. Αυτό δεν αφορά την Επιτροπή. Και λανθασμένα διασυνδέεται το ζήτημα από τους αιτητές στις αγορεύσεις τους. Δεν είναι ορθό να γίνεται λόγος για παράνομο διορισμό των ενδιαφερομένων μερών τη στιγμή που οι ίδιοι οι αιτητές αποδέχονται ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη και οι ίδιοι ανήκουν σε ξεχωριστούς Πίνακες Διοριστέων.
Οι αιτητές για να στηρίξουν την ευρύτερη επιχειρηματολογία τους καταφεύγουν στις πρόνοιες των άρθρων 28, 28Α και 24 του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου αρ. 10/1969, ως τροποποιήθηκε. Εισηγούνται συναφώς ότι οι σχετικές νομοθετικές πρόνοιες του εν λόγω άρθρου, επιβάλλουν ότι ο διοριζόμενος καθηγητής πρέπει να κέκτηται τα προσόντα που καθορίζονται στο οικείο σχέδιο υπηρεσίας, ενώ το άρθρο 28Α καθορίζει τη διαδικασία προκήρυξης κενών θέσεων και τις ειδικότητες τους στη βάση καταρτισμού Πινάκων Διοριστέων. Οι αιτητές δεχόμενοι ότι υπάρχουν χωριστοί Πίνακες Διοριστέων Τέχνης και Γραφικών Τεχνών, ως πρέπει λόγω ξεχωριστών ειδικοτήτων, θεωρούν ότι το σχέδιο υπηρεσίας απαγορεύει τη διδασκαλία των Γραφικών Τεχνών από Καθηγητές Τέχνης. Το μάθημα των Γραφικών Τεχνών είναι μάθημα εξειδίκευσης με αυτοτελές γνωστικό αντικείμενο και δεν μπορεί να διδάσκεται από καθηγητές άλλης ειδικότητας.
Η πιο πάνω θεώρηση όμως δεν ευσταθεί, ούτε ενδύει τους αιτητές με έννομο συμφέρον. Είναι πρόδηλο ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη που ήταν στον Πίνακα Διοριστέων Τέχνης νομότυπα διορίστηκαν από την Επιτροπή ως Καθηγητές Τέχνης. Δεν διορίστηκαν ως Καθηγητές Γραφικών Τεχνών. Οι τοποθετήσεις και μεταθέσεις των ενδιαφερομένων μερών έγιναν στη βάση της κατάταξης τους στον Πίνακα Διοριστέων Τέχνης. Ο κάθε Πίνακας Διοριστέων καταρτίζεται με βάση το άρθρο 28Β με χρονική αφετηρία τη νομότυπη και εμπρόθεσμη υποβολή αίτησης, η δε Επιτροπή συντάσσει τον Πίνακα ως συνέχεια της υποβολής των αιτήσεων, (Δημοκρατία ν. Παπαϊωάννου (2011) 3 Α.Α.Δ. 625 και Σοφία Λεωνίδου ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 973/2011, ημερ. 10.7.2013).
Οι αιτητές δεν έχουν και δεν μπορούν να έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλουν το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών προερχόμενοι από άλλο Πίνακα Διοριστέων, αυτού των Γραφικών Τεχνών. Όχι μόνο ο καταρτισμός Πινάκων Διοριστέων αφορά την ευρύτερη πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ζήτημα ανέλεγκτο από το Δικαστήριο, (Χρυσή Κουμνά ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 934/2004, ημερ. 12.7.2006), αλλά και ο συγκεκριμένος διορισμός από τον Πίνακα Διοριστέων Τέχνης στη βάση του οποίου τοποθετήθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούσε να προσβληθεί μόνο από άτομα που ανήκαν στην ίδια ειδικότητα, δηλαδή, στον ίδιο Πίνακα. Όπως έχει εξηγηθεί στην Όλγα Περικλέους κ.ά. ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 1070/2009, ημερ. 30.11.2010:
«Ο Πίνακας Διοριστέων στη δημόσια εκπαίδευση είναι απόρροια νομοθετικής πρόνοιας όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, ο δε Πίνακας Διοριστέων καθορίζει σειρά προτεραιότητας όπως έχει αναφερθεί σε σωρεία υποθέσεων μεταξύ των οποίων και η Χρίστος Ηρακλέους ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 555/02, ημερ. 4.10.2004, Δημοκρατία ν. Ελένης Σοφοκλέους (2003) 3 Α.Α.Δ. 190 και Στάλω Ξενή ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 721.»
Ακόμη και εγγραφή στον ίδιο Πίνακα Διοριστέων, αλλά σε διαφορετικές κλίμακες, δεν προσδίδει έννομο συμφέρον σε αιτητή που είναι τοποθετημένος, ανάλογα με τα ακαδημαϊκά του προσόντα, να προσβάλει τον διορισμό έτερου που είναι στον ίδιο Πίνακα, αλλά σε διαφορετική κλίμακα. Έτσι εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Εκπαιδευτών Ξενοδοχειακών (Μαγειρική) Κλίμακα Α8-Α10 και ταυτόχρονα στον ίδιο Πίνακα, αλλά στην κλίμακα Α5-Α5, δεν επηρέασε τον αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους το οποίο διορίστηκε στη βάση της σειράς που υπήρχε στη δεύτερη κλίμακα, στην Ανδρέας Παρακευά ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 1586/2010, ημερ. 21.12.2011, στην οποία λέχθηκαν και τα εξής, που επιβεβαιώνει και το ανέλεγκτο της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας στο ζήτημα:
«Με τα πιο πάνω δεδομένα, δεν είναι κατανοητό πώς ο αιτητής είχε επηρεαστεί με οποιονδήποτε τρόπο από τον έκτακτο διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους σε κλίμακα διαφορετική από τη δική του. Η προκήρυξη δύο θέσεων στην κλίμακα Α8-Α10 και τριών στην κλίμακα Α5-Α7, είτε για τη συγκεκριμένη εκπαιδευτική χρονιά, είτε διότι, ως η εισήγηση του αιτητή, αδίκως προσφέρονται κατ΄ έτος περισσότερες θέσεις στη χαμηλότερη κλίμακα αντί στην υψηλότερη, παρόλο που οι κάτοχοι και των δύο κλιμάκων εκτελούν τα ίδια καθήκοντα, δεν ελέγχεται από το αναθεωρητικό Δικαστήριο ως διοικητική πράξη. Αποτελεί πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού που έχει και την ευθύνη καθορισμού των αναγκών στην εκπαίδευση. Ακόμη και οικονομικοί να είναι οι λόγοι της διαφοροποίησης, δεν αποτελεί ζήτημα που εδώ δύναται να εξεταστεί. Όμως οι κλίμακες, όπως έχει ήδη αναφερθεί, είναι διαφορετικές λόγω διαφορετικού επίπεδου προσόντων.»
Ούτε μπορεί να γίνεται λόγος για παραβίαση των σχεδίων υπηρεσίας. Αναμφίβολα οι Καθηγητές Τέχνης, τα ενδιαφερόμενα μέρη, είχαν τα προσόντα για διορισμό όπως προνοείται στο άρθρο 28(1)(γ) του Νόμου αρ. 10/1969, στον οποίο αναφέρεται η συνήγορος των αιτητών, ο δε καταρτισμός του κάθε Πίνακα Διοριστέων είναι εργασία και ευθύνη της Επιτροπής δυνάμει του άρθρου 28Α. Η Επιτροπή εδώ, επαναλαμβάνεται, δεν αποφάσισε τη διδασκαλία των Γραφικών Τεχνών από τους Καθηγητές Τέχνης. Άλλες ήταν οι αποφάσεις της. Το σκεπτικό της Απόστολος Στυλιανίδης ν. Υπουργείου Παιδείας, υπόθ. αρ. 927/2010, ημερ. 6.11.2013, δεν σχετίζεται με τα εδώ δεδομένα. Εκεί διαπιστώθηκε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας διότι δεν είχε εκδοθεί ή καταρτιστεί Πίνακας Διοριστέων σε ορισμένη ειδικότητα με αποτέλεσμα να καλύπτονται, ανεπίτρεπτα, αυτές οι ανάγκες από άλλο υφιστάμενο Πίνακα Διοριστέων. Εδώ υπάρχουν, και ορθά, ξεχωριστοί Πίνακες Διοριστέων για Καθηγητές Τέχνες και Καθηγητές Γραφικών Τεχνών. Το άρθρο 24 που διέπει την κατάρτιση σχεδίων υπηρεσίας με καθήκοντα και ευθύνες, αλλά και προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή θέσης καθηγητή και στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει ο κάτοχος της, δεν παραβιάζεται εδώ. Η Επιτροπή διόρισε τα ενδιαφερόμενα μέρη από τον ανάλογο Πίνακα Διοριστέων ως Καθηγητές Τέχνης. Οτιδήποτε άλλο εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου και σίγουρα εκφεύγει του αιτητικού της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ΄ ων, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ