|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D315
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 537/13
8 Μαΐου, 2015
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕΤΑΞΥ:
ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ
Αιτητή
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση
______
κ. Δ. Στεφανίδης, για τον αιτητή
Ελ Παπαγεωργίου (κα), για τους Καθ' ων η αίτηση
Θ. Κουσπή (κα), για το ενδ. μέρος
_ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: O αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) να προάξει στη μόνιμη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, Τμήμα Δασών, τον Σάββα Βαλανίδη (ΕΜ), αντί του ιδίου.
Η προαγωγή στη θέση του ΕΜ αποφασίστηκε από την ΕΔΥ κατά τη συνεδρία της ημερ. 5.12.12, κατά την οποία παρέστη και ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Δασών ο οποίος σύστησε για προαγωγή το ΕΜ. Και αυτό στη βάση ότι υπερτερούσε σε αξία, έστω και οριακά, των ανθυποψηφίων του. Παρατίθεται συναφώς αυτούσια η σύστασή του.
«Εχω μελετήσει προσεκτικά τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των πέντε (5) υποψηφίων που πληρούν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης του Πρώτου Δασικού Λειτουργού στο Τμήμα Δασών (εξαιρείται ο Μεσημέρης Ευριπίδης που επιλέγηκε για προαγωγή στην πρώτη κενή θέση). Από μελέτη των στοιχείων αυτών σε συνάρτηση με τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, προκύπτει ότι ουδείς από τους υποψηφίους κατέχει το πλεονέκτημα, δηλαδή μετεκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση συνολικής διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους σε θέματα Δασοπονίας.
Τρεις από τους υποψηφίους, οι Τσουδερός Ξενοφών, Κυρατζιή Γεώργιος και Βαλανίδης Σάββας, έχουν προαχθεί στη θέση Ανώτερου Δασικού Λειτουργού, δηλαδή στην παρούσα τους θέση, κατά την ίδια ημερομηνία και υπερέχουν σαφώς σε αρχαιότητα από τους Τρύφωνα Χρίστο και Χαραλάμπους Ανδρέα. Οι Τσουδερός Ξενοφών και Κυρατζιή Γεώργιος υπερέχουν οριακά σε αρχαιότητα από τον Βαλανίδη Σάββα καθώς προάχθηκαν στην προηγούμενη τους θέση, του Δασικού Λειτουργού (τώρα Δασικός Λειτουργός, 1ης Τάξης), δυόμισι χρόνια περίπου πριν τον Βαλανίδη Σάββα (1.7.96 και 1.12.98, αντίστοιχα). Ταυτόχρονα, ο Βαλανίδης υπερτερεί οριακά σε αξία έναντι των δύο αναφερόμενων υποψηφίων (80/80 έναντι 77/80 και 78/80, αντίστοιχα).
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Βαλανίδης Σάββας υπερτερεί σε αξία, έστω και οριακά, των λοιπών υποψηφίων, όπως αντικατοπτρίζεται στο σύνολο των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων, με εξαίρεση τον Ανδρέα Χαραλάμπους, έναντι του οποίου όμως υπερτερεί σε αρχαιότητα κατά ένα περίπου έτος στην παρούσα τους θέση, δεν υστερεί σε προσόντα από κανένα υποψήφιο, ενώ υστερεί οριακά σε αρχαιότητα έναντι των Τσουδερού και Κυρατζιή στην προηγούμενη τους θέση, του Δασικού Λειτουργού (τώρα Δασικός Λειτουργός, 1ης Τάξης), που ανάγεται στο τέλος περίπου της δεκαετίας του 1990, και, συνυπολογίζοντας όλα τα πιο πάνω κριτήρια, συστήνω ως πιο κατάλληλο για προαγωγή στη θέση του Πρώτου Δασικού Λειτουργού τον Βαλανίδη Σάββα».
Η ΕΔΥ, υιοθετώντας τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή, προήγαγε το ΕΜ με το εξής σκεπτικό:
«Επιλέγοντας τον Βαλανίδη Σάββα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι υπερέχει σε αξία έναντι των μη επιλεγέντων υποψηφίων, έστω και οριακά, όπως η αξία αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία έτη, στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, πλην του Χαραλάμπους Ανδρέα, με τον οποίο είναι ισοδύναμος, υπερτερεί όμως έναντι αυτού σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση, η οποία συνίσταται σε ένα χρόνο.
Περαιτέρω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι ο επιλεγείς υποψήφιος δεν υστερεί σε προσόντα έναντι ουδενός από τους μη επιλεγέντες υποψηφίους και σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα υπερέχει έναντι των Τρύφωνα Χρίστου και Χαραλάμπους Ανδρέα, αρχαιότητα η οποία ανάγεται στην παρούσα τους θέση, και υστερεί έναντι των υποψηφίων με α/α 2 και 3, Τσουδερού Ξενοφώντα και Κυρατζιή Γεώργιου, αρχαιότητα όμως η οποία ανάγεται στην προηγούμενη τους θέση. Επιπλέον, όμως, ο επιλεγείς διαθέτει υπέρ του και τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή.
Συνυπολογίζοντας όλα τα πιο πάνω, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε ως καταλληλότερο για προαγωγή στη μόνιμη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, Τμήμα Δασών, τον Βαλανίδη Σάββα».
Ο αιτητής προώθησε την προσφυγή του σε δύο άξονες. Ο πρώτος ότι η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή και, κατ΄ επέκταση η απόφαση της ΕΔΥ που την υιοθέτησε, πάσχουν και, ο δεύτερος, ότι ήταν ίσος σε αξία με το ΕΜ και ως εκ τούτου θα έπρεπε να δοθεί καθοριστική σημασία στο στοιχείο της αρχαιότητας που υπερτερούσε. Αναπτύσσοντας δε τους δύο αυτούς ακυρωτικούς λόγους υποστήριξε ουσιαστικά τα ακόλουθα:
Οι υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων 10 χρόνων καταδεικνύουν δύο καθόλα ισοδύναμους υποψηφίους. Συγκεκριμένα, στο σύνολο της 10ετίας 2002-2011 που λήφθηκε υπόψη, ο αιτητής συγκέντρωσε 77 «εξαίρετα» και το ΕΜ 80 και σύμφωνα με τη νομολογία είναι το σύνολο της εικόνας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και όχι οι επιμέρους διαφορές υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου. Επεσήμανε συναφώς ότι η διαφορά μέχρι και πέντε «εξαίρετα» την τελευταία πενταετία ή και διαφοροποιήσεις στα πλέον απομακρυσμένα χρόνια που προηγούνται της κρίσης έχουν κριθεί επανειλημμένα οριακές, καθιστώντας λανθασμένη τη θεώρηση από το διορίζον όργανο περί υπεροχής του ενός υποψηφίου έναντι του άλλου. Παρέπεμψε προς τούτο και στις αποφάσεις της Ολομέλειας Βασιλειάδης ν. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403 και Πατσαλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 738. Σημειώνεται ότι στη μεν πρώτη, υπεροχή της εφεσίβλητης κατά 5 «εξαίρετος» στα τελευταία πέντε έτη χαρακτηρίστηκε ως οριακή και οι δύο διάδικοι θεωρήθηκαν ως ουσιαστικά ίσοι, στη δε δεύτερη, η Ολομέλεια έθεσε εκ νέου τον ίδιο κανόνα ότι δηλαδή δεν μπορεί να γίνεται λόγος για υπεροχή, έστω και αν εντοπίζονται διαφορές από 3 μέχρι 5 «εξαίρετα» κατά την τελευταία πενταετία.
Σ΄ ότι δε αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του αιτητή τονίζουν ότι ο αιτητής υπερέχει του ΕΜ, καθώς προάχθηκε στην προηγούμενη θέση του Δασικού Λειτουργού (τώρα Δασικός Λειτουργός 1ης Τάξης) δυόμιση περίπου χρόνια πριν από το ΕΜ. Συγκεκριμένα ο αιτητής προάχθηκε στην εν λόγω θέση την 1.7.96 ενώ το ΕΜ την 1.12.98. Με δεδομένη την ισότητα σε αξία και σε προσόντα μεταξύ αιτητή και ΕΜ, υποβλήθηκε, η αρχαιότητα του αιτητή θα έπρεπε να ήταν καθοριστικής σημασίας.
Από την άλλη οι καθ΄ ων η αίτηση αλλά και το ΕΜ εισηγούνται, ότι η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή ήταν καθόλα εύλογη και σύμφωνη με τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων. Καθώς σημειώνουν, ο Αναπληρωτής Διευθυντής συμμορφούμενος με τα όσα αποφασίστηκαν από την Ολομέλεια στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, αποτύπωσε με ακρίβεια τη συνολική εικόνα των υποψηφίων όπως αυτή παρουσιαζόταν από τους φακέλους και κατέγραψε με σαφήνεια τους λόγους για τους οποίους σύστησε το ΕΜ. Άλλωστε τονίζουν, σύμφωνα με τη νομολογία, η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο για προαγωγή, αλλά συνεκτιμάται και συσταθμίζεται με τα άλλα κριτήρια και υπερισχύει μόνο όταν τα άλλα δύο κριτήρια (αξία και προσόντα) είναι περίπου ίσα. Παρέπεμψαν σχετικά στην Republic v. Roussos (1987) 3 CLR 1217. Στην προκείμενη περίπτωση, υπέβαλαν, η υπηρεσιακή εικόνα αιτητή και ΕΜ φανέρωνε υπεροχή έστω και οριακή του αιτητή σε αξία. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής δεν μπορούσε να ξεφύγει από την εν λόγω εικόνα. Αποτελεί δε ειδικότερα θέση των καθ΄ων η αίτηση, πως ακόμα και αν ήθελε θεωρηθεί ότι το ΕΜ δεν υπερέχει σε αξία - βάσει των υπηρεσιακών εκθέσεων - έναντι του αιτητή, είναι καταφανές ότι σίγουρα τουλάχιστον αυτό δεν υστερεί σε αξία έναντι του, οπότε και η σύσταση υπέρ του ΕΜ, νομίμως και εύλογα υπερισχύουν της υπεροχής του αιτητή σε αρχαιότητα (2 ½ χρόνια).
Περαιτέρω ως προς την αρχαιότητα, το ΕΜ, υπογραμμίζει ότι η αρχαιότητα του αιτητή έναντι του είναι απομακρυσμένη καθώς δεν ανάγεται στην προηγούμενη της επίδικης θέση του Ανώτερου Δασικού λειτουργού αλλά στην πριν από αυτή θέση του Δασικού Λειτουργού. Πρόσθετα δε επισημαίνουν, με αναφορά στην Σιακάς ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 468, πως σύμφωνα με τη νομολογία σε θέσεις ψηλά στην ιεραρχία όπως είναι η εξεταζόμενη θέση του Πρώτου Δασικού Λειτουργού, η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα.
Δεν θα συμφωνήσω με τους ισχυρισμούς των καθ΄ ων η αίτηση και του ΕΜ.
Η θέση των συνηγόρων του αιτητή, ότι η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή και η απόφαση της ΕΔΥ ότι το ΕΜ υπερείχε οριακά σε αξία, είναι εσφαλμένη. Η διαφορά σε τρία εξαίρετα σε σύνολο δεκαετίας δεν μπορούσε να θεωρηθεί, σύμφωνα με τη νεώτερη νομολογία που παρέθεσαν οι συνήγοροι του αιτητή, ότι προσέδιδε στο ΕΜ υπεροχή σε αξία. Επομένως ουσιαστικής σημασίας ήταν η αρχαιότητα του αιτητή (βλ. Γιωργούδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 116).
Για όλα τα πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει και ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με €1.400 έξοδα προς όφελος του αιτητή, πλέον ΦΠΑ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ