|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
KRITIOTIS ν. M'TY OF PAPHOS AND OTHERS (1986) 3 CLR 322
Δήμος Λεμεσού ν. Θάλειας Σάββα Nικολαΐδη (2005) 3 ΑΑΔ 591
ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ κ.α. ν. ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ, Υπόθεση Αρ. 497/98, 19 Φεβρουαρίου, 2003
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D314
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.431 /2010)
8 Μαϊου, 2015
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28 και 146 του Συντάγματος
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗ
Αιτητής,
-και -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ΄ου η αίτηση.
-----------------------
Λ.Βραχίμης, για τον αιτητή
Α.Mίτσιγγα,(κα), με Ελ.Προδρόμου, (κα) για Γ.Ζ.Γεωργίου, για τον καθ΄ου η αίτηση
Για τα ενδιαφερόμενα μέρη καμιά εμφάνιση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει επί λέξει τις εξής θεραπείες από το Δικαστήριο:
«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη ή/και απόφαση του Καθ΄ου η Αίτηση ημερ. 15.6.2006 με την οποία εκδόθηκε η Πολεοδομική ΄Αδεια αρ.4812 στις 28.7.2006 για επεκτάσεις/τροποποιήσεις προς απαλλαγή από όρους της Πολεοδομικής ΄Αδειας αρ.3562 ημ. 20.1.2003, που αφορούν το ακίνητο επί της οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου 8 ΄Αγιος Ανδρέας, Λευκωσία, με στοιχεία αρ.τεμ.205 Φ/ΣΧ.ΧΧΙ 460103, τμήμα «Β» που είναι όμορο με το ακίνητο του αιτητή επί της οδού Αβέρωφ 11-11Α, ΄Αγιος Ανδρέας, Λευκωσία, η οποία γνωστοποιήθηκε με την επιστολή του καθ΄ου η αίτηση ημ.12.1.2010 προς τους δικηγόρους του αιτητή (Παράρτημα Α) και παρελήφθη από αυτούς με τη συνήθη πορεία του ταχυδρομείου κατά ή περί τις 18.1.2010 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Β. Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη ή/και απόφαση του καθ΄ου η αίτηση με την οποία εκδόθηκε η άδεια οικοδομής αρ.6343 ημ.1.6.2009 που αφορά το ακίνητο επί της οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου 8 ΄Αγιος Ανδρέας, Λευκωσία, με στοιχεία αρ.τεμ.205, Φ/ΣΧ.ΧΧΙ 460103, τμήμα «Β» που είναι όμορο με το ακίνητο του αιτητή επί της οδού Αβέρωφ 11-11Α, ΄Αγιος Ανδρέας, Λευκωσία, η οποία γνωστοποιήθηκε με την επιστολή του καθ΄ου η αίτηση ημ.12.1.2010 προς τους δικηγόρους του αιτητή (Παράρτημα Α) και παρελήφθη από αυτούς με τη συνήθη πορεία του ταχυδρομείου κατά ή περί τις 18.1.2010 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Σύμφωνα με τις θέσεις του αιτητή οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούν επεκτάσεις και τροποποιήσεις σε υφιστάμενη οικιστική ανάπτυξη στην περιοχή Αγίου Ανδρέα στη Λευκωσία και συγκεκριμένα σε οικιστική ανάπτυξη που εφάπτεται της κατοικίας του αιτητή.
Το ακίνητο επί του οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου 8 είναι όμορο με τα ακίνητα του αιτητή επί της οδού Αβέρωφ 11-11Α.
Για το επίδικο ακίνητο εξεδόθη η διοικητική πράξη των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 15/6/2006 με την οποία εκδόθηκε η πιο πάνω πολεοδομική άδεια (για επεκτάσεις, τροποποιήσεις παλαιότερης άδειας) ως άνω. Και εν συνεχεία εξεδόθη η ΄Αδεια Οικοδομής αρ.6343 με αιτιολόγηση την από τις 5.2.2008 διαγραφείσα και παραμερισθείσα αίτηση Α22/07 ημ.16.1.2007, η οποία γνωστοποιήθηκε με την επιστολή του καθ΄ου η αίτηση ημ. 12.1.2010 προς τους δικηγόρους του αιτητή (Παράρτημα Α) και παρελήφθη από αυτούς με τη συνήθη πορεία του ταχυδρομείου κατά ή περί τις 18.1.2010.
Τα πιο πάνω ο αιτητής τα πληροφορήθηκε κατόπιν επιστολής ημ.16.11.2009 την οποία απέστειλαν οι δικηγόροι του προς τη Δήμαρχο και το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ων η αίτηση, κοινοποιηθείσα και στο Δημοτικό Μηχανικό των καθ΄ων η αίτηση (Παράρτημα Β).
Είναι η θέση του αιτητή ότι η αίτηση Α22/07 για άδεια οικοδομής διαγράφηκε και παραμερίστηκε και έπαψε να ισχύει από τις 5.2.2008 και ότι η άδεια οικοδομής 6343 ημ. 1.6.2009 εκδόθηκε παράνομα και παράτυπα όπως και οι πρόνοιες της. Αποτέλεσμα των προσβαλλομένων αποφάσεων είναι ο δυσμενής επηρεασμός της κατοικίας και της αυλής του, κατ΄απόλυτο και αντιαισθητικό τρόπο, ως προς το φως, τον αερισμό και τη θέα και η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και των ανέσεων του αιτητή και η μείωση της αξίας του ακινήτου του αιτητή, λόγω του υψηλού περιτοιχίσματος επί των συνόρων του ακινήτου της οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου αρ.8, της υψηλής επιχωμάτωσης που έγινε επί του εν λόγω ακινήτου μέχρι και τα σύνορα του και ιδία το κοινό σύνορο με το ακίνητο του αιτητή και το ύψος των ανεγερθεισών οικοδομών επί των συνόρων του πιο πάνω ακινήτου ή/και χωρίς την τήρηση επαρκούς απόστασης από τα σύνορα του εν λόγω ακινήτου. Σαν αποτέλεσμα οι πλευρές του ακινήτου του αιτητή - οικία και αυλή - προς το μέρος του ακινήτου της οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου 8, από ευήλιες, ευάερες και με ανοικτή θέα έχουν καταστεί ένας περίκλειστος σκοτεινός και υγρός χώρος με μόνη θέα το ανεγερθέν ψηλό περιτοίχισμα, ενώ το εσωτερικό της οικίας του αιτητή είναι πλέον ορατό από το πιο πάνω ακίνητο της οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου αρ.8, υποβαθμίζοντας τις ανέσεις και την ομαλή διαβίωση στο ακίνητο του αιτητή, ενώ για τους πιο πάνω λόγους η αξία του ακινήτου του αιτητή έχει υποβαθμιστεί σοβαρά. (βλ.παρα.5 των γεγονότων της αίτησης του).
Οι καθ΄ων η αίτηση εγείρουν πρώτιστα θέμα μη ύπαρξης εννόμου συμφέροντος του αιτητή επί το ότι η κατοικία του αιτητή «απέχει 3 μέτρα από την περίφραξη της κατοικίας που ισχυρίζεται ότι βλάπτεται ενώ το κοινό μήκος επαφής των δύο υποστατικών είναι μόνο 2 μέτρα.
Κατά τα λοιπά, η θέση των καθ΄ων η αίτηση είναι ότι δεν συντρέχουν λόγοι ακύρωσης της πράξης, όπως αναλύονται στις παραγράφους 1-6 της ένστασης και αναπτύχθηκαν στις αγορεύσεις.
Η πλευρά του αιτητή στέκεται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η Πολεοδομική Υπηρεσία των καθ΄ων η αίτηση αρχικά είχε εισηγηθεί απόρριψη της αίτησης αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι η περίφραξη είχε κατασκευαστεί παράνομα και υπερέβαινε το ύψος των 2.10μ. με αποτέλεσμα η αίτηση με βάση τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου να μη μπορεί να εξεταστεί πριν την άρση των ατασθαλιών αυτών. Ακολούθως, συνεχίζει ο αιτητής, χωρίς καμία εξήγηση, παρουσιάζονται νέα σημειώματα και τελικά η επιτροπή εισηγείται έγκριση της αίτησης χωρίς να υπάρχει αιτιολογία για τη διαφοροποίηση. Τονίζεται ακόμη ότι οι καθ΄ων η αίτηση είχαν καταχωρήσει και ποινική υπόθεση εναντίον του ενδιαφερομένου μέρους για παράνομες εργασίες περιλαμβανομένης της περίφραξης πέραν του επιτρεπομένου ύψους, υπόθεσης που πάντα με την εκδοχή του αιτητή αποσύρθηκε χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία. Εν πάση περιπτώσει στη χορηγούμενη εν τέλει άδεια δεν φαίνεται να επετράπη κατασκευή τοίχου πέραν του επιτρεπτού ύψους του 2.10μ.
Επίσης χωρίς αιτιολόγηση εκ της υπέρβασης του επιτρεπτού ύψους χορηγείται και η οικοδομική άδεια.
Είναι έντονη πεποίθηση του αιτητή, όπως εξηγείται στην κύρια και συμπληρωματική του αγόρευση, ότι από το φάκελο προκύπτουν πλήθος παρατυπιών και ευνοϊκή μεταχείριση του ενδιαφερομένου μέρους. (βλ. παρ.9-18 της κυρίως αγόρευσης).
Ακόμη, στη συμπληρωματική του αγόρευση, γίνεται επιπλέον αναφορά σε στοιχεία και έγγραφα από το διοικητικό φάκελο στον οποίο φαίνεται ότι υπήρχε υπόδειξη από τα αρμόδια τμήματα των καθ΄ων η αίτηση για υπερβάσεις και παρατυπίες και σε νέο σημείωμα της Υπηρεσίας στο οποίο αναφέρεται γενικά ότι υπήρξε «συμμόρφωση στις πλείστες παρατηρήσεις» (βλ. συνημμένο 3 επί της συμπληρωματικής αγόρευσης - επιστολή των καθ΄ων η αίτηση). Αυτή η γενικόλογη αναφορά, λέει ο αιτητής, δεν είναι ικανοποιητική αφού δεν είναι δυνατό να εξακριβωθεί ποίες από τις παρατηρήσεις αυτές παρέμειναν χωρίς συμμόρφωση.
Καταλήγει δε ως εξής η πλευρά του αιτητή: Από το φάκελο δεν προκύπτει πουθενά οποιαδήποτε διαφοροποίηση στα υποβληθέντα σχέδια με αποτέλεσμα το συμπέρασμα που να εξάγεται είναι ότι οι παραβάσεις αυτές των προνοιών του τοπικού σχεδίου ουδέποτε διορθώθηκαν με αποτέλεσμα οι άδειες που εγκρίθηκαν να προσκρούουν προς τις διατάξεις του τοπικού σχεδίου. Το όλο δε περιεχόμενο του φακέλου καθώς και των σχετικών αποφάσεων των καθ΄ων η αίτηση καθιστούν την όλη αιτιολογία της απόφασης ελλιπή αφού απ΄αυτή δεν προκύπτει ότι είχαν ξεπεραστεί οι λόγοι που οδήγησαν στην αρχική απόρριψη των επιδίκων αδειών αίτησης ώστε να δικαιολογείται στη συνέχεια η έγκριση. Γι΄αυτό και οι ειδικές άδειες δέον να ακυρωθούν.
Είναι αδιαμφισβήτητο από την ίδια την παραδοχή των καθ΄ων η αίτηση προς την Επίτροπο Διοίκησης (συνημμένο 3 επί της συμπληρωματικής αγόρευσης του αιτητή) ότι τουλάχιστον παρατηρείται υπέρβαση 5% στο συντελεστή κάλυψης, υπέρβαση στο μήκος επαφής της βοηθητικής οικοδομής (43% αντί 35%), και ότι το ύψος των περιτοιχισμάτων υπερβαίνει το μέγιστο επιτρεπόμενο σύμφωνα με τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου. (2.40μ. αντί 2.10μ.). Υπήρξε ακόμη παράβαση ως εκ της χρήσης κουφωμάτων με PVC αντί με ξύλο όπως προβλέπεται για όλες τις οικοδομές της περιοχής ως εκ του ειδικού χαρακτήρα αυτής.
Ακόμη σημειούται ότι τα υποβληθέντα σχέδια δεν είναι ολοκληρωμένα και δεν αντιστοιχούν με την επιτόπου κατάσταση και ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση με τους όρους της εκδοθείσας πολεοδομικής άδειας. Παρόλο αυτό λέει η πλευρά του αιτητή με την παρατήρηση ότι «πλείστες παραβιάσεις έχουν αρθεί» με αδιευκρίνιστο τρόπο, και χωρίς εξηγήσεις οι άδειες προχωρούν και εκδίδονται.
Πρώτιστα θα εξεταστεί η προσβαλλόμενη θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον στην καταχώρηση και προώθηση της παρούσας προσφυγής.
΄Εχω μελετήσει τις αντίστοιχες, επί του προκειμένου, τοποθετήσεις των δύο πλευρών. Δεν θεωρώ βάσιμη την επ΄αυτού εισήγηση των καθ΄ων η αίτηση. Η όμορη γειτνίαση των δύο οικοπέδων είναι δεδομένη, ως εκ τούτου η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος φαίνεται να είναι εγγενής με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη του όμορου οικοπέδου και δεν θα έπρεπε το Δικαστήριο να έβλεπε κατ΄αρχήν μικροσκοπικά το θέμα περιορίζοντας το σε πόσα μέτρα πλάτους ή μήκους ή ό,τι άλλο είναι η γειτνίαση και το ύψος του περιτοιχίσματος για να καθορίσει την έννοια του εννόμου συμφέροντος.
Στη Τhanos Club Hotels Ltd v. ETEK (2000) 3 A.A.Δ. 323, λέχθησαν τα εξής: νομιμοποίηση θα μπορούσε να υπάρξει μόνο όπου κάποιος έχει την ιδιότητα περιοίκου - που σημαίνει αμεσότητα λόγω εγγύτητας χώρου - οπότε - όπως και στη Σοφούλα Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 73, το περιβάλλον εξετάζεται «υπό τη σκοπιά του συμφέροντος του προσφεύγοντος για την προστασία των όρων διαβίωσης του στη συγκεκριμένη περιοχή και των περιουσιακών του δικαιωμάτων στο βαθμό που επηρεάζεται από την επίδικη πράξη.
Στη Σοφούλα Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) αναγνωρίστηκε ότι η εφεσείουσα που ήταν ιδιοκτήτρια ενός οικοπέδου στο οποίο άρχισε να ανεγείρει την κατοικία, 550 μέτρα μακριά από την ακίνητη ιδιοκτησία του ενδιαφερόμενου μέρους για την οποία είχε εκδοθεί άδεια πτηνοτροφικής μονάδας, είχε έννομο συμφέρον να προσβάλλει την εγκυρότητα της ανανέωσης της σχετικής άδειας. (βλ. Δήμος Λεμεσού ν. Θάλεια Σάββα ΝικολαΪδη (2005) 3 Α.Α.Δ. 591).
Περαιτέρω βέβαια ο αιτητής πρέπει να καταδείξει ότι επηρεάζεται δυσμενώς. Είναι αρκετό, κατά την κρίση μου, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα που αφορά άμεση γειτνίαση να τίθεται η βλάβη και η περιγραφή της δικογραφικά και ανάλογα με τη φύση και την έκταση της αμφισβήτησης να παρουσιάζεται η επιμέρους θέση ενός αιτητή, η οποία σε συνάρτηση με την περίπτωση δύναται να είναι «απλή πιθανολόγηση ζημιάς» ή ανάγκη κατάδειξης πιο συγκεκριμένης ζημιάς.
Στην κρινόμενη περίπτωση, στην καταχωρηθείσα ένσταση δεν έχω εντοπίσει αμφισβήτηση αυτής της πτυχής εφόσον δεν υπήρξε άρνηση της παρ.5 της αίτησης (βλ.πιο πάνω), ούτε και διατυπώθηκε αντίθετη θέση με το σ΄αυτή περιεχόμενο. Απλώς το θέμα ετέθη στο πλαίσιο του εννόμου συμφέροντος στις αγορεύσεις. Ενόψει όμως του βάρους που θα είχε ο αιτητής, αν το θέμα αμφισβητείτο ευθέως, αυτό δεν είναι αρκετό, αφού το συγκεκριμένο ζήτημα του επηρεασμού είναι συνυφασμένο με τη γειτνίαση, η οποία είναι δεδομένη (βλ.Kritioris n. Municipality of Paphos and others (1986) 3 C.L.R. 322, ειδικά στις σελ.342-343, Cranywood Trading Ltd κ.ά. ν. Υπεραγοράς Χρ.Θεοδώρου Λτδ κ.ά. (2006) 3 Α.Α.Δ. 321, Νεοφύτου κ.ά ν. Δήμου Πάφου αρ. προσφυγής 497/98 ημερ. 19.2.2003)
Συνακόλουθα το μέρος αυτό της ένστασης δεν μπορεί να πετύχει.
Στη συνέχεια θα πρέπει να εξεταστεί το θέμα εφ΄όλης της ύλης της διοικητικής προσφυγής υπό το πρίσμα των λόγων ακύρωσης και τις αντίστοιχες θεωρήσεις της ένστασης καθώς βέβαια και τις αντίστοιχες αγορεύσεις των πλευρών.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι για αρκετά μεγάλο διάστημα υπήρξε πρόβλημα σε σχέση με τις επίδικες αιτήσεις που αφορούσαν προσθήκες και εκτεταμένες τροποποιήσεις σε υφιστάμενη μεν διώροφη οικία με αρχική άδεια από το 1952 και με πιστοποιητικό τελικής έγκρισης το 1963.
Είναι επίσης γεγονός - το δέχεται αυτό και η πλευρά του αιτητή - ότι έγιναν αυστηροί έλεγχοι επί των αιτήσεων και εργασιών και τουλάχιστον στο πρώτο στάδιο δεν μπορεί κάποιος εύλογα να παραπονείται για ευνοϊκή μεταχείριση του ενδιαφερομένου μέρους.
Αντιθέτως προκύπτει αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι καταχωρείται ακόμη και ποινική υπόθεση εναντίον του ενδιαφερομένου μέρους από τους καθ΄ων η αίτηση.
Είναι όμως ορθότερο να δούμε λεπτομερέστερα το ιστορικό των πραγμάτων:
Στις 7/2/2002 είχε υποβληθεί αίτηση πολεοδομικής αδείας (35/02) για προσθήκες, τροποποιήσεις και δημιουργία κολυμβητικής δεξαμενής στη διώροφη οικία (βλ.παρα.3-5 επί της ένστασης).
Κατόπιν δε απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου στις 3/7/2002 εξεδόθη πολεοδομική άδεια αρ.3652, ημερ.20/1/2003 με σχετικούς όρους (βλ. παρ.6 επί της ένστασης),
Στις 20/11/03 υποβλήθηκε αίτηση για ΄Αδεια Οικοδομής υπ΄αριθμό Α457/03 σε συνέχεια της ως αναφερόμενης Πολεοδομικής ΄Αδειας. Η αίτηση εξετάστηκε και απαντήθηκε με επιστολές του Δήμου ημερομηνίας 05/05/04 και 18/10/04 με την οποία οι αιτητές καλούνταν να υποβάλουν νέα πολεοδομική αίτηση προς αντιμετώπιση των προσθηκών/τροποποιήσεων που εντοπίστηκαν.
Οι καθ΄ων η αίτηση έχοντας γνώση των όρων είχαν τεθεί στην αρχική Πολεοδομική ΄Αδεια (βλ. επιστολή ημερ. 05/05/2004 - Παράρτημα 8 στην ΄Ενσταση) αναφέρουν ότι δεν θα προβούν σε περαιτέρω εξέταση και αξιολόγηση της αίτησης για ΄Αδεια Οικοδομής στα πλαίσια της αρχικής Πολεοδομικής ΄Αδειας υπ΄αριθμό 3562 λόγω των υπερβάσεων που υπήρχαν και ότι θα έπρεπε να υποβληθεί νέα αίτηση για πολεοδομική άδεια.
Στις 05/01/05 υποβλήθηκε νέα αίτηση για έκδοση Πολεοδομικής ΄Αδειας υπ΄αριθμό 3/05 για τις ως άνω ζητούμενες επεκτάσεις/τροποποιήσεις για απαλλαγή από ορισμένους όρους της Πολεοδομικής ΄Αδειας. Η ως άνω αίτηση εξετάστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο με απόφαση του ημερ.15/06/06 εξέδωσε την Πολεοδομική ΄Αδεια υπ΄αριθμό 4812 στις 28/07/06. Δεν προκύπτει οποιανδήποτε αιτιολογία για τις διαφοροποιήσεις και αν υπήρξαν χαλαρώσεις πάντως αυτές δεν φαίνεται να δικαιολογούνται.
Στις 16/01/07 υποβλήθηκε η αίτηση για άδεια οικοδομής Α22/07. Η αρμόδια υπηρεσία εξέτασε την αίτηση και εξέδωσε την υπ΄αρ.6343 άδεια οικοδομής ημερ. 01/06/2009.
Σε σχέση με την ποινική υπόθεση εναντίον του ενδιαφερομένου μέρους ο αιτητής λέει τα ακόλουθα:
«Από το φάκελο της οικοδομικής άδειας φαίνεται ότι οι καθ΄ων η αίτηση είχαν καταχωρίσει ποινική υπόθεση εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους για παράνομες εργασίες περιλαμβανομένης και της κατασκευής περίφραξης πέραν του επιτρεπόμενου ύψους. Εντούτοις χωρίς να υπάρχει εντός του φακέλου σημείωση για κατεδάφιση του μέρους της περίφραξης που υπερέβαινε το επιτρεπόμενο ύψος, οι καθ΄ων η αίτηση προχωρούν στη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας και στην απόσυρση της ποινικής υπόθεσης».
Από την άλλη, οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι:
Παρόλο που καταχωρήθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση ποινική υπόθεση εναντίον των ιδιοκτητών της ανάπτυξης που γειτνιάζει με το ακίνητο του αιτητή για οικοδομικές εργασίες σε διώροφη αδειούχα οικοδομή χωρίς να εξασφαλιστούν οι προβλεπόμενες άδειες για επέκταση βοηθητικής οικοδομής, ανέγερση περιτοιχίσματος που υπερέβαινε το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος 2,10μ και κατοχή και χρήση χωρίς πιστοποιητικό τελικής έγκρισης, όταν εκδόθηκε η πολεοδομική άδεια λόγω του ότι κρίθηκε από τον προϊστάμενο της Τεχνικής Υπηρεσίας των καθ΄ων η αίτηση ότι η κατά τόπους υπέρβαση του ανωτάτου επιτρεπόμενου ύψους δεν επηρέαζε τις ανέσεις των παρακείμενων ιδιοκτησιών, θεωρήθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση ότι δεν υπήρχε σοβαρός λόγος για την περαιτέρω δίωξη του ενδιαφερομένου μέρους «αφού ουσιαστικά είχαν συμμορφωθεί».
΄Εχοντας όλες τις παραμέτρους της υπόθεσης κατά νου και αφού έχω διεξέλθει το σχετικό διοικητικό φάκελο, δεν είμαι ικανοποιημένη ότι οι καθ΄ων η αίτηση αφενός προέβησαν σε δέουσα έρευνα και αφετέρου ότι έδωσαν έγκυρη και βάσιμη αιτιολογία για τις επίδικες πράξεις. Αν δε υπήρξαν χαλαρώσεις δεν εξηγούνται ούτε μου υποδείχθηκαν τέτοιες «εξηγήσεις», όπως ήδη ανέφερα.
Ενώ το όλο ιστορικό των αιτήσεων έδειχνε να είναι προβληματικό ως προς την τήρηση εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους των σχετικών όρων που οι καθ΄ων η αίτηση έθεταν σ΄αυτούς, ώστε να τους δοθούν οι άδειες, όπως κοινά και κραυγαλέα προκύπτει από τις ίδιες τις ενέργειες των καθ΄ων η αίτηση, (έχοντας ως κορύφωση την ποινική υπόθεση), ξαφνικά και χωρίς εμφανή αιτιολογία, αλλάζει η γραμμή αντιμετώπισης των καθ΄ων η αίτηση και χορηγούνται οι σχετικές άδειες, ενώ δεν προκύπτει καθαρά ούτε από τα σχετικά έγγραφα και σημειώματα, ούτε απ΄όλο το περιεχόμενο του φακέλου (τεκμ.Α1-4) πώς «επιλύονται» οι διαπιστωθείσες παραβάσεις.
Ακριβώς δεν παρέχεται εκ των γενικολόγων αναφορών (όπως π.χ. της φράσης ότι πλείστες παραβάσεις έχουν αρθεί) δυνατότητα του Δικαστηρίου να προβεί στο δέοντα έλεγχο νομιμότητας. Αυτό αφήνει έκθετες τις πράξεις ως μη έχουσες βάθρο αιτιολογίας και επομένως η προσφυγή δέον να επιτύχει.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και οι επίδικες πράξεις ακυρώνονται με έξοδα υπέρ του αιτητή όπως θα υπολογισθούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου
Δ.