ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Παρπαρίνος, Λεωνίδας Χαρ. Προύντζος, για τους αιτητές Ελ. Γαβριήλ (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2015-05-05 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο MILTIADES NEOPHYTOU CIVIL ENGINEERING CONTRACTORS amp;amp; DEVELOPERS LIMITED ν. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1211/2011, 5/5/2015 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2015:D299

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ.  1211/2011

 

 

5 Μαϊου, 2015

 

 

 

 [Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

 

MILTIADES NEOPHYTOU CIVIL ENGINEERING CONTRACTORS & DEVELOPERS LIMITED

Αιτητές

 

- ΚΑΙ -

 

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ

Καθ'ων η αίτηση

 

-        ΚΑΙ -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΏΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ

Ενδιαφερόμενο μέρος 1

 

-        ΚΑΙ -

 

ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑΣ «LOIS BUILDERS LTD ΚΑΙ PHOENIX CONSTRUCTIONS LTD»,

Ενδιαφερόμενο μέρος 2

....

Χαρ. Προύντζος, για τους αιτητές

Ελ. Γαβριήλ (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση

Στ. Ασπρόφτας, για το ενδιαφ. Μέρος «Lois Builders Ltd και Phoenix Constructions Ltd»

 

.........

 

 

 

A Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ:  Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών ( εφεξής «ΑΑΠ») ημερ.28/6/11 με την οποία απέρριψε την ιεραρχική τους προσφυγή (αρ.10/2011) εναντίον της απόφασης του Τμήματος Δημοσίων Έργων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων (εφεξής «Αναθέτουσα Αρχή») να κατακυρώσει τον διαγωνισμό με αρ.PS/C/585 που αφορά την «κατασκευή  της Λεωφόρου Αγλαντζιάς και μέρους των λεωφόρων Λάρνακας και Αμμοχώστου στην Αγλαντζιά» στην κοινοπραξία «Lois Builders Ltd and Phoenix Constructions Ltd» (ε.μ.).

 

Η προσφορά των  αιτητών είχε απορριφθεί λόγω υψηλότερης προσφερθείσας τιμής από την τιμή κατακύρωσης στον επιτυχόντα προσφοροδότη, ε.μ. 

 

Η ΑΑΠ μετά την κατάθεση τη ιεραρχικής προσφυγής, χορήγησε προσωρινά μέτρα αναστολής της διαδικασίας ανάθεσης ή εκτέλεσης της απόφασης της αναθέτουσας Αρχής ή της υπογραφής της σύμβασης, μέχρι την έκδοση  της τελικής απόφασης επί της προσφυγής. Τόσο οι Αιτητές όσο και η Αναθέτουσα Αρχή κατέθεσαν γραπτές αγορεύσεις και στην συνεδρία ημερ.19.5.11 πραγματοποιήθηκε η ακρόαση επί της ουσίας της προσφυγής. Αφού λήφθηκαν όλα τα στοιχεία που είχαν τεθεί καθώς και η σχετική νομοθεσία και νομολογία, η ΑΑΠ εξέδωσε απορριπτική αιτιολογημένη απόφαση στις 28.6.11.

 

Είναι η θέση των αιτητών ότι η προσφορά του ε.μ.2 ήταν εκτός προδιαγραφών για διάφορες αποκλίσεις από ουσιώδεις όρους και/ή προδιαγραφές των Εγγράφων Προσφοράς. Πρόκειται για ακριβώς τους ίδιους ισχυρισμούς και επιχειρηματολογία που πρόβαλε ενώπιον της ΑΑΠ.

 

Ως πρώτο λόγο ακύρωσης οι αιτητές προτείνουν την παραβίαση του όρου 5.6.1.α του Τόμου Α, του όρου 4.1.4 και του όρου 5.1.1 σωρευτικά, που προνοούσαν για την δέουσα συμπλήρωση του Εντύπου προσφοράς, για την σύνταξη των προσφορών ως προς τον χρόνο ισχύος τους που βάσει του όρου 2.16 ρητά καθοριζόταν «στους τέσσερις μήνες μετά την ημερομηνία υποβολής τους.», λόγω του γεγονότος ότι το έντυπο προσφοράς(Παρ.1) που υπέβαλε το ε.μ. και που είναι το σημαντικότερο έγγραφο του διαγωνισμού, δεν συμπληρώθηκε αλλά παρέμεινε κατά το υπόδειγμα ως εξής:

« 3.  Συμφωνούμε πως η Προσφορά μας αυτή θα ισχύει για περίοδο «αριθμός μηνών ισχύος της προσφοράς ολογράφως» (αριθμός μηνών ισχύος της προσφοράς αριθμητικά) από την τελευταία προθεσμία υποβολής των προσφορών, θα μας δεσμεύει και θα μπορεί να γίνει αποδεκτή ανά πάσα στιγμή πριν τη λήξη της περιόδου αυτής.»

 

Είναι η θέση των αιτητών ότι η παράλειψη του ε.μ. αποτελεί διπλή παραβίαση τόσο των προνοιών για την ορθή συμπλήρωση του Εντύπου, αλλά και λόγω της μη ρητής απαιτούμενης δέσμευσης ότι  η περίοδος ισχύος της προσφοράς του θα είναι αυτή που προνοούσε ο όρος 2.16.

 

Οι καθ' ών η αίτηση απαντούν ότι το έντυπο προσφοράς για το ε.μ. ήταν δεόντως συμπληρωμένο με τα τρία στοιχεία που όριζε ο όρος 5.6.1, δηλαδή (Α)με το συνολικό ποσό έναντι του οποίου προτίθετο να συμπληρώσει το έργο, (Β) το ποσοστό ΦΠΑ και (Γ) υπογραφή από το προσφέροντα ή εκπρόσωπο του. Επειδή με τη σημείωση 2 του Εντύπου ''μόνον τα κενά θα έπρεπε να συμπληρωθούν'', ορθά επισημάνθηκε από την ΑΑΠ ότι στην παρ.3 δεν υπήρχε οποιοδήποτε κενό προς συμπλήρωση και ότι περαιτέρω η προσφορά του ε.μ. συνήδε πλήρως με τους όρους 5.1.1 και 2.16 [1]αναφορικά με το προβλεπόμενο χρόνο ισχύος, αφού δεν καθόρισαν χρόνο μικρότερο  ούτε τροποποίησαν την υφιστάμενη παρ.3 του εντύπου Προσφοράς. Εν πάση περίπτωσει, υποστηρίζουν ότι στην εγγυητική επιστολή που υπέβαλε το ε.μ. καταφαίνεται ως περίοδος ισχύος, ήτοι φέρει ημερομηνία 9.12.10 και λήγει 10.5.11, ήτοι ένα μηνα μετά την λήξη ισχύος των προσφορών.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Έντυπο προσφοράς ήταν ουσιωδες έγγραφο που θα πρέπει να συμπληρώνεται δεόντως (βλ. επίσης Υποθ.αρ.653/05 Conspec Ltd ν. Δημοκρατίας ημερ.11.12.06).  Η κρίση κατά πόσο συγκεκριμένος όρος είναι ουσιώδης ανήκει στο Δικαστήριο, το δε κριτήριο με βάση το οποίο καθορίζεται η σημασία συγκεκριμένου όρου είναι αντικειμενικό και συνίσταται στην αποτίμηση της σημασίας που ενέχει η τήρησή του, στη λήψη της απόφασης για την κατακύρωση της προσφοράς. (Βλ. Vouniotis & Sons v. Republic (1985) 3 CLR 2355, Tamassos Tobacco Supplies and Co v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60,Χαρ.Νικολας ν. Δημοκρατίας (2011)3Β ΑΑΔ 583).  Θεωρώ επίσης ότι ο όρος 5.1 που επέβαλλε την δεσμευση των προσφοροδοτών ως προς τον  την προκαθορισμένη περίοδο των προσφορών ήταν ουσιώδης.

 

Εξετάζοντας προσεχτικά τις εκατέρωθεν θέσεις , δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η προσφορά του ε.μ. όπως ορθά κρίθηκε από την Επιτροπή Αξιολόγησης και την ΑΑΠ στην συνέχεια, περιλάμβανε δεόντως συμπληρωμένο το Έντυπο Προσφοράς και ότι δεν προκύπτει οποιαδήποτε ασάφεια  ως προς την περίοδο ισχύος προσφορών. Οι αιτητές με την υποβολή της προσφοράς τους αποδέχθηκαν χωρίς επιφύλαξη(παρ.3.2.1 των Όρων ''Γενικές Αρχές'') όλους τους γενικούς και ειδικούς όρους και πρόνοιες των Εγγράφων του διαγωνισμού , μεταξύ των οποίων και την διάρκεια ισχύος των προσφορών. Παραπέμπω στο ακόλουθο απόσπασμα από την προσβαλλόμενη απόφαση, το οποίο υιοθετώ αυτούσιο για σκοπούς απόρριψης του προβαλλόμενου λόγου ακύρωσης:

 

«Αναφορικά με το ζήτημα της μη συμπληρώσεως της περιόδου ισχύος της προσφοράς της επιτυχούσας στο Έντυπο Προσφοράς παρατηρούμε ότι πουθενά στο επίμαχο σημείο δεν παρατίθεται κενό προς συμπλήρωση.  Τουναντίον διαφαίνεται από άλλα σημεία της προσφοράς της επιτυχούσας ο πλήρης ενστερινισμός και η συνεπακόλουθη δέσμευση της επιτυχούσας με τους όρους του Διαγωνισμού μεταξύ των οποίων και των όρων 5.1 και 2.16 όπου καθορίζεται η περίοδος ισχύος.»

 

 

Οι αιτητές επίσης υποστηρίζουν ότι δεν παρατέθηκαν στοιχεία των μελών της κοινοπραξίας στο έντυπο προσφοράς, κατά παράβαση της Σημείωσης 1 του εντύπου που όριζε «Σε περίπτωση κοινοπραξίας φυσικών και/ή νομικών προσώπων  να αναφερθούν τα στοιχεία για την κοινοπραξία και τα στοιχεία κάθε μέλους της κοινοπραξίας».

 

Στο Εντυπο προσφοράς  του ε.μ. γίνεται αναφορά στις εταιρείες που απαρτίζουν την κοινοπραξία, υπογράφεται από τον κ. Σωτο Λοη , ως εκπρόσωπο της κοινοπραξίας βάσει ειδικού πληρεξούσιου έγγραφου και φέρει τη σφραγίδα της εταιρείας Lois Builders Ltd.Τα αναλυτικά στοιχεία του κάθε νομικού προσώπου δεν αναγράφονται επί του Εντύπου, αλλά ,όπως εύλογα έκρινε η ΑΑΠ, από τα συνολικά υποβληθέντα στοιχεία προκύπτουν οι ταυτότητες κάθε μέλους  της κοινοπραξία χωρίς να τίθεται σε αμφιβολία η παροχή δέουσα δέσμευσης της επιτυχούσας. Το περιεχόμενο της σημείωσης όντως παραβιάστηκε αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτό ως ουσιώδης απόκλιση από οποιοδήποτε όρο, αφ' ης στιγμής μαζί με την προσφορά είχαν υποβληθεί πρακτικά με βάση τα οποία τα ΔΣ των εταιρειών εξουσιοδοτούσαν τους κ. Δράκο και Λοή, αντίστοιχα για να υπογράψουν όλα τα αναγκαία έγγραφα σε σχέση με τον διαγωνισμό, πρακτικό κοινής συνεδρίας των ΔΣ καθώς και ειδικό πληρεξούσιο με το οποίο διορίζουν τον κ. Λοη, όπως υπογράφει για λογαριασμό της κοινοπραξίας.(βλ.τελευταίες σελίδες στο Τεκμήριο 2).

 

Ο επόμενος λόγος σχετίζεται με την μη μονογραφή όλων των σελίδων της προσφοράς. Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι υφίσταται παράβαση του όρου 5.5.5, σύμφωνα με τον οποίο κάθε σελίδα του πρωτοτύπου θα πρέπει να είναι μονογραμμένη από τον προσφέροντα ή εκπρόσωπο του, εκτός σε περίπτωση βιβλιοδετημένων/ συρραμμένων στοιχείων, όπου μπορεί να μονογραφηθεί μόνο η πρώτη και τελευταία σελίδα .

 

Οι καθ' ών η αίτηση αντιτείνουν ότι ενώ η προσφορά του ε.μ. είχε υποβληθεί σε spiral, ήταν επιπλέον δεμένη και σφραγισμένη με την πρώτη και τελευταία σελίδα μονογραμμένη.  Και ότι ακόμα και να κριθεί παραβίαση των όρων του διαγωνισμού, αυτή είναι επουσιώδης και δεν μπορεί να αποτελέσει τον μόνο λόγο για τον οποίο η προσφορά θα έπρεπε να αποκλειστεί.

 

Ο τρόπος σύνδεσης των εγγράφων θα πρέπει να διασφαλίζουν μια ασφαλή ενότητα των υποβληθέντων εγγράφων και το αδιάβλητο της διαδικασίας από τυχόν εκ των υστέρων παρέμβαση με προσθήκη/αφαίρεση ή αντικατάσταση σελίδων των προσφοράς. Η ΑΑΠ στην απόφαση της ανέφερε σχετικά με το επίδικο θέμα τα ακόλουθα που με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο:

 

«Όντως σύμφωνα με την πολύ πρόσφατη απόφαση RTD Talos Lyd κα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Υπ. 10/2009) προκύπτει σαφώς ότι η «βιβλιοδεσία» με σπιράλ δεν αποτελεί βιβλιοδεσία.  Όμως είναι η θέση μας ότι η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται από την Talos σε δύο ουσιώδη σημεία.  Κατά πρώτον στην παρούσα υπόθεση το δέσιμο της προσφοράς επετεύχθη πέραν του σπιράλ και δια τη σύνδεσης με υφασμάτινη κορδέλα επικολλημένης με αυτοκόλλητο που φέρει ανάγλυφη σφραγίδα του εκπροσώπου της επιτυχούσας και κατά δεύτερο ο επίμαχος όρος προνοεί «βιβλιοδεσία/συρραφή» στοιχείο που αντανακλά την πρόθεση της Α.Α. όπως αποδεχθεί και πιο ελαστικούς τρόπους σύνδεσης πέραν της βιβλιοδεσίας.

 

Με δεδομένα τα πιο πάνω αλλά και της καλά παγιωμένης νομολογίας που αποτρέπει την επέμβαση μας επί τεχνικών θεμάτων παρά μόνο σε ειδικά οριζόμενες περιπτώσεις που δεν διαφαίνεται να ισχύουν στην παρούσα υπόθεση θεωρούμε ανεπίτρεπτη την παρέμβαση μας.

 

Από την άλλη και με βάση το σκεπτικό της απόφασης (ratio decidendi) στην Υπ. 1792/2007 ήτοι Χαραλαμπίδης Πέτρος & Αδελφοί ΛΤΔ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας προκύπτει ότι ακόμα και σε μη βιβλιοδετημένες προσφορές - όπου τούτο απαιτείται - η παράλειψη μονογραφής εγγράφων δεν επιφέρει από μόνη της ακυρότητα αλλά συναρτάται με τη φύση και τη σημασία των εγγράφων των οποίων παραλείφθηκε η μονογραφή.  Παρατηρούμε ότι στην προσφορά της επιτυχούσας όλα τα βασικά εγγραφα τα συναρτώμενα με την παροχή δεσμεύσεως και την ποιότητα της προσφοράς της επιτυχούσας είναι υπογεγραμμένα με αποτέλεσμα η παράλειψη μονογραφών επί συνοδευτικών εγγράφων ειδομένη ακόμη και από αυτή τη σκοπιά να καθίσταται επουσιώδης.

 

Φρονούμε δε ότι ο επίμαχος όρος ο οποίος συναντάται επανειλημμένα σε έγγραφα δημόσιων διαγωνισμών χρήζει περαιτέρω εξειδίκευσης και διασαφήνισης προκειμένου να αίρονται εκ των προτέρων εν δυνάμει προκύπτουσες αμφιβολίες αναφορικά με το εάν συγκεκριμένου τύπου συνδέσεις των εγγράφων της προσφοράς αποτελούν ή όχι βιβλιοδεσία και συνεπώς χρήζουν ή όχι μονογραφών επί των υποβληθέντων εγγράφων.

 

Εξάλλου, ο σκοπός του εν λόγω όρου δεν μπορεί να εξαχθεί με βεβαιότητα αφού και στην περίπτωση μη βιβλιοδετημένων και πλήρως μονογραμμένων προσφορών η μη επέμβαση δεν διασφαλίζεται, λόγω της μη απαίτησης για αρίθμηση μίας έκαστης σελίδας των προσφορών.

 

Θεωρούμε δε ότι η αποτύπωση της δέσμευσης των οικονομικών φορέων αναφορικά με τα υποβληθέντα έγγραφα δύναται να ρυθμιστεί δια άλλων προσφορότερων τρόπων, αποφεύγοντας ορισμούς που προκαλούν σύγχυση και/ή καθιστούν μη πρακτική τη διαδικασία υποβολής της προσφοράς.»

 

Με το δεδομένο ότι  μονογράφτηκε η πρώτη και τελευταία σελίδα της προσφοράς του ε.μ. (βλ. σελίδες χρώματος ροζ στο τεκμήριο 2) και  οι σελίδες της προσφοράς ήταν, αν και όχι βιβλιοδετημένες, εντούτοις ικανοποιητικά συρραμμένες, ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί. Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την Υποθ.αρ. 480/2011 S.HADJIHRISTOFI CONSTRUCTION LTD ν. Δήμου Αγλαντζιάς ημερ.26/02/13:

 

«Ωστόσο, όπως αντέταξε η αιτήτρια, η παράλειψη μονογράφησης δεν αναιρούσε τη δεσμευτικότητα ως προς τα ουσιώδη τεχνικά σημεία της προσφοράς και τις τιμές διότι ο τύπος των υποβληθέντων παραρτημάτων ήταν δεδομένος και όλες οι σελίδες της υποβληθείσας προσφοράς ήταν αριθμημένες. Δεν βλέπω πώς υπήρξε παραβίαση του εν λόγω όρου που θα μπορούσε να επηρεάσει την εγκυρότητα της προσφοράς, εφόσον αποκλειόταν ο κίνδυνος εκ των υστέρων επέμβασης σε μέρος της αρχικά υποβληθείσας προσφοράς. Συνεπώς ο καθ' ου η αίτηση όφειλε να εξετάσει την παραβίαση του συγκεκριμένου όρου υπό αυτό το πρίσμα και όχι επιμένοντας στο τυπικό της μονογράφησης όλων των σελίδων.»

 

Ακολούθως οι αιτητές θεωρούν ότι ένα εκ των δυο νομικών προσώπων που μετείχαν στην κοινοπραξία, προσκόμισε δυο πιστοποιητικά εγγραφής/σύστασης με το όνομα Ρhoenix Constructions Ltd και ότι το ένα αφορά την εταιρεία με αρ. εγγραφής 7580, ιδρυθείσα την 29.11.75, ενώ το άλλο την εταιρεία με αρ. εγγραφής ΗΕ 112164 ιδρυθείσα την 14.6.2000.  Χρειαζόταν κατά τους αιτητες δέουσα έρευνα ώστε να διαπιστωθεί ποια από τις δυο εταιρείες ήταν η μετέχουσα στην κοινοπραξία.

 

Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για δυο πιστοποιητικά που αφορούν την ίδια εταιρεία, με το ίδιο ακριβώς όνομα και ότι η εκδοχή των αιτητών δεν αντέχει στην βάσανο της λογικής-

 

Σύμφωνα με τον όρο 5.6.1.β(ι), το ε.μ. όφειλε να προσκομίσει πιστοποιητικό σύστασης των εταιρειών από τις οποίες αποτελούνταν ως αποδεικτικά στοιχεία της σύστασης του. Η επισύναψη δυο επίσημων πιστοποιητικών για την Ρhoenix Constructions Ltd από τον Εφορο εταιρειών, από τα οποία μάλιστα το ένα ήταν νεώτερο του έτους 2000, επιβεβαίωναν την δέουσα σύσταση της. Ορθά κρίθηκε από την ΑΑΠ ότι η συνάρτηση της αξιολόγησης των τεχνικών όρων, μόνο με την τελευταία πενταετία, καθιστά την προσκόμιση του παλιότερου πιστοποιητικού αχρείαστη.(σχετικοί οι όροι 3.3.8.β.ii και 5.6.1).

 

Ο επόμενος λόγος που προβάλλουν οι αιτητές είναι η ανακριβής δήλωση για τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Phoenix Construction Ltd.Συγκεκριμένα στο πρακτικό ημερ.8/12/10 Παράρτημα Ζ της Έκθεσης Αξιολόγησης ήτοι Πρακτικό ΔΣ της εταιρείας Phoenix δηλώνεται υπεύθυνα ότι ουδεμία αλλαγή επήλθε στο καταστατικό ή διευθυντές της, οι οποίοι είναι οι κκ. Κώστας Δράκος και Ανδρέας Δράκος. Ωστόσο η δήλωση είναι ανακριβής, διότι σύμφωνα με τα μητρώα του Εφόρου, διευθύντρια είναι επίσης η κα Αλίκη Δράκου από το 2008.

 

Θεωρώ ότι η ανακρίβεια μια τέτοιας δήλωσης, δεν στοιχειοθετούσε παραβίαση οποιουδήποτε όρου επί ποινή αποκλεισμού της προσφοράς του ε.μ. Η επιχειρηματολογία των αιτητών δεν έπεισε ότι ανετράπη το τεκμήριο κανονικότητας και δεσμευτικότητα των αποφάσεων του ΔΣ της εν λόγω εταιρείας σε ότι αφορά την συμμετοχή και πορεία του διαγωνισμού. Η ΑΑΠ, ορθά εξάλλου σχολίασε, ότι η αποσιώπηση της ύπαρξης της κ Δράκου  δεν θα επηρέαζε την απόφαση συμμετοχής και εξουσιοδότησης του ΔΣ προς τον κ. Δρακο για υποβολή της προσφοράς και υπογραφή των εγγράφων, αφού αυτή λήφθηκε κατά πλειοψηφία.

 

Σε σχέση με τον ισχυρισμό ότι η εταιρεία Phoenix Construction δεν υπέβαλε πιστοποιητικό Διευθυντών και Γραμματέα ενώ το άλλο μέρος της κοινοπραξίας Lois Builders Ltd υπέβαλε, παρατηρώ ότι ο όρος 5.6.1.β.i απαιτεί αποδεικτικά στοιχεια σύστασης του νομικού προσώπου και όχι Πιστοποιητικό Αξιωματούχων/ Διευθυντών. Συνεπώς τέτοια παράλειψη από το ένα συστατικό νομικό πρόσωπο της κοινοπραξίας δεν μπορεί να θεωρηθεί λόγος αποκλεισμού.

 

Εν κατακλείδι οι αιτητές προωθούν επίσης ως γενικότερους λόγους ακύρωσης την έλλειψη αιτιολογίας και κατά συνέπεια ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι παράτυπη και παραβιάζει όρους και ουσιώδεις πρόνοιες του Διαγωνισμού. Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί και έχει καλυφθεί με τα όσα ήδη αναφέρθηκαν πιο πάνω που καταρρίπτουν τις επιμέρους αιτιάσεις για απόκλιση της προσφοράς του ε.μ. από τους όρους του Διαγωνισμού. Η Επιτροπή Αξιολόγησης ορθά κατακύρωσε τον μειοδοτικό διαγωνισμό στο ε.μ. ως τον φθηνότερο εντός προδιαγραφών προσφοροδότη.  Οι αιτητές δεν απέσεισαν το βάρος απόδειξης του ισχυρισμού τους για έλλειψη αιτιολογίας.

 

Οι αιτητές τέλος υποστηρίζουν αόριστα και χωρίς συγκεκριμένα επιχειρήματα ότι η παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας και αναλογικότητας κατά κατάχρηση εξουσίας. Θεωρούν ότι η διακριτική ευχέρεια όπως ασκήθηκε, έθεσε σε δυσμενέστερη θέση κατ΄ άνιση μεταχείριση τους αιτητές που εξισώθηκαν με μια προσφορά υποδεέστερη και μη ανταποκρινόμενη με τις προδιαγραφές. Θεωρούν ότι η αξιολόγηση της προσφοράς του ε.μ. έγινε, με μέσα και κριτήρια δυσανάλογα προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Πρόκειται για αόριστους και ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς που δεν μπορούν να εξεταστούν, αφού δεν θεμελιώνονται από τους ενώπιον του Δικαστηρίου διοικητικούς φακέλους και το περιεχόμενο της απόφασης της ΑΑΠ.

 

Τέλος κρίνω σκόπιμο να υπενθυμίσω τη γενική αρχή που ισχύει για την άσκηση ακυρωτικού ελέγχου στα σχετικά ευρήματα της διοίκησης σε υποθέσεις δημοσίων προσφορών, ότι το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός αν πεισθεί ότι η Διοίκηση ενήργησε κατά παράβαση του νόμου ή με πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής της εξουσίας. (Βλ. Podium Engineering Ltd. v. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 430).

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.300 έξοδα πλέον ΦΠΑ σε βάρος των αιτητών.

 

                                                                            Λ. Παρπαρίνος, Δ.

 

 

/ΚΑΣ

 



[1] «5.1  Ισχύς προσφορών

Οι προσφορές ισχύουν και δεσμεύουν τους Προσφέροντες για την περίοδο που αναφέρεται στην παράγραφο 2.16.προσφορές που αναφέρουν χρόνο ισχύος μικρότερο του πιο πάνω θα απορρίπτονται ως απαράδεκτες»


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο