|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Kυπριακή Δημοκρατία μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας ν. Aίγλης Xριστούδη (1996) 3 ΑΑΔ 267
Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλος ν. Ιωάννη Ιωνά Αγγελή και Άλλης (1999) 3 ΑΑΔ 161
Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλος ν. Mάριου Παπαχριστοδούλουκαι Άλλης (2002) 3 ΑΑΔ 329
Ζωδιάτης Γιώργος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 406
Χριστοδούλου Ειρήνη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 164
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D256
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1958Α/12
7 Απριλίου, 2015
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕΤΑΞΥ:
ΑΝΤΡΗΣ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Αιτήτριας
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ,
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ων η αίτηση.
______
Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), για τους Καθ' ων η αίτηση
Α. Κωνσταντίνου, για Ενδιαφερόμενο Μέρος
_ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 29(2) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε), η αρμοδία αρχή οφείλει να υποβάλει πρόταση για πλήρωση θέσης το βραδύτερο σε 4 μήνες από την ημέρα που η θέση κενώθηκε.
Την 1.5.12 κενώθηκε η θέση του Αρχιφοροθέτη στο Τμήμα Δημοσίων Προσόδων (στο εξής η Θέση) και επειδή η αρμοδία αρχή παρέλειψε να υποβάλει πρόταση για πλήρωσή της μέσα στην προθεσμία των 4 μηνών, η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) ενεργοποίησε τις πρόνοιες του άρθρου 29(3) του Νόμου για πλήρωση της Θέσης.
Η σχετική απόφαση λήφθηκε κατά τη συνεδρία της ΕΔΥ ημερ. 19.9.12 και η κρίσιμη συνεδρία για πλήρωση της Θέσης έλαβε χώρα στις 30.10.12. Κατ΄ αυτή, η ΕΔΥ, αφού ασχολήθηκε με τον ενώπιον της κατάλογο των 12 προαξίμων υποψηφίων, προήγαγε στη Θέση τη Μάρθα Χατζηευαγγέλου (ΕΜ), κατά παρέκκλιση της σύστασης του Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (στο εξής ο Διευθυντής) ο οποίος είχε συστήσει ως καταλληλότερη την Άντρη Ν. Παπαγεωργίου (αιτήτρια). Παρατίθεται επί του προκειμένου η σύσταση του Διευθυντή και στη συνέχεια η αιτιολογία που έδωσε η ΕΔΥ για παρέκκλιση από τη σύσταση του.
«΄Εχω μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, διαβουλεύτηκα με τους Προϊσταμένους τους και έλαβα επίσης υπόψη τα ακαδημαϊκά ή και άλλα προσόντα τους. Με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι' αυτή, συστήνω ως καταλληλότερη για προαγωγή την Παπαγεωργίου Άντρη.
Η Παπαγεωργίου είναι τοποθετημένη στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων. Σε σύγκριση με τους υποψηφίους που δεν συστήνω, η Παπαγεωργίου δεν υστερεί σε αξία. Σημειώνω ότι για σκοπούς σύγκρισης, δεν έλαβα υπόψη το έτος 2008, για το οποίο η υποψήφια με αύξοντα αριθμό 7, Ιωάννου Σοφία, δεν διαθέτει Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεση. Επίσης η συστηνόμενη δεν υστερεί σε προσόντα, καθότι διαθέτει πτυχίο άμεσα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, όπως και οι υποψήφιες με αύξοντα αριθμό 1 και 2, Χατζηευαγγέλου Μάρθα και Χριστοδούλου Μυρτώ.
Επιπρόσθετα σε σύγκριση με τις Χατζηευαγγέλου και Χριστοδούλου, η Παπαγεωργίου υπερέχει σε πείρα λόγω της υπηρεσίας της στη θέση Αρχιφοροθέτη, 2ης Τάξης, από το 1998. Η θέση του Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης, είναι συνδυασμένη με τη θέση του Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης, και έχουν τα ίδια καθήκοντα»
Αιτιολογώντας την παρέκκλιση, η πλειοψηφία της ΕΔΥ, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Επιλέγοντας την Χατζηευαγγέλου Μάρθα, η πλειοψηφία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας παρατήρησε ότι δεν υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή, καθότι αυτή δεν συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων. Η πλειοψηφία της Επιτροπής έλαβε υπόψη ότι η Ζατζηευαγγέλου Μάρθα υπερέχει όλων των υποψηφίων σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση, δεν υστερεί σε προσόντα, καθότι, εκτός από το επαγγελματικό προσόν, διαθέτει και πανεπιστημιακό δίπλωμα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, όπως εξάλλου και ορισμένοι υποψήφιοι που δεν επιλέγηκαν, και ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σε αυτές των τελευταίων ετών, αξιολογηθείσα ως καθόλα εξαίρετη.
Προβαίνοντας σε ιδιαίτερη σύγκριση της Χατζηευαγγέλου Μάρθας με την Παπαγεωργίου Άντρη, που συστήθηκε από τον Διευθυντή και δεν επιλέγηκε, η πλειοψηφία της Επιτροπής έλαβε υπόψη ότι αυτές είναι ίσες σε αξία και σε προσόντα και ως εκ τούτου, η αρχαιότητα της επιλεγείσας κατά ένα έτος στην παρούσα τους θέση αποκτά ιδιαίτερη σημασία και της προσδίδει γενική υπεροχή».
Η απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή του ΕΜ δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 30.11.12 και όπως γίνεται αντιληπτό προκάλεσε την καταχώριση της παρούσας προσφυγής, με την οποία η αιτήτρια αμφισβητεί τη νομιμότητα της εν λόγω απόφασης για τρεις λόγους. Ο πρώτος, ότι η παρέκκλιση της ΕΔΥ από τη σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, ο δεύτερος, ότι η ΕΔΥ δεν διερεύνησε επαρκώς την πείρα της την οποία αγνόησε απόλυτα και, ο τρίτος, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη με το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων.
Η κατ΄ ισχυρισμό αναιτιολόγητη παρέκκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή και η παράλειψη δέουσας έρευνας της πείρας της αιτήτριας, προωθήθηκε κατ΄ επίκληση των πάγιων νομολογιακών αρχών που σχετίζονται με το ζήτημα (βλ. Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 164). Προβλήθηκε συναφώς ότι η ΕΔΥ δεν έδωσε την απαιτούμενη ειδική και πειστική αιτιολογία για την απόφαση της να μην υιοθετήσει την πρόταση του Διευθυντή. Η απόκλιση, ισχυρίζεται η αιτήτρια, όχι μόνο δεν αιτιολογήθηκε επαρκώς, αλλά είχε ως έρεισμα την «αυθαίρετη» υπό τις περιστάσεις κρίση της ΕΔΥ ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων. Επικαλέστηκε συναφώς την επισήμανση του Διευθυντή ότι υπερέχει σε πείρα έναντι του ΕΜ λόγω της υπηρεσίας της στη θέση Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης από το 1998 και ότι η θέση του Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης είναι συνδυασμένη με τη θέση του Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης και έχουν τα ίδια καθήκοντα, στοιχεία που, όπως σημείωσε, επιβεβαιώνονται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων.
Οι καθ' ων η αίτηση, μέσω της ευπαιδεύτου συνηγόρου τους, αρκέστηκαν στην παράθεση ενός εκτεταμένου αποσπάσματος των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, το οποίο κατά την άποψη τους αποκαλύπτει ότι δόθηκε ειδική αιτιολογία για την παρέκκλιση από τη σύσταση. Σ΄ ότι δε αφορά το ΕΜ, υποστήριξε ότι η σύσταση ήταν τρωτή και ως εκ τούτου ορθώς παρακάμφθηκε γιατί η ίδια υπερείχε σε αρχαιότητα της αιτήτριας κατά 1 χρόνο, σε θέση που προηγείτο της επίδικης, στοιχείο που της προσέδιδε κατά τεκμήριο και την ανάλογη υπεροχή σε πείρα και επιπρόσθετα η πείρα της συστηθείσας σε άλλη κατώτερη θέση δεν μπορούσε να έχει αποφασιστική βαρύτητα. Το γεγονός δε ότι δεν έχει επισημανθεί στην επίδικη απόφαση της ΕΔΥ η πιο πάνω εσφαλμένη προσέγγιση του Διευθυντή στο ζήτημα της πείρας, δεν οδηγεί σε ακύρωση της πράξης, εφόσον κατά την αρχή της επάλληλης αιτιολογίας, αυτή μπορεί να στηριχθεί στην αναφορά της πλειοψηφίας της ΕΔΥ στην υπέρτερη αρχαιότητα της επιλεγείσας κατά 1 έτος στην παρούσα τους θέση.
Έχω εξετάσει τις εκατέρωθεν θέσεις και επιχειρήματα. Όπως διαπιστώνεται από την εξέταση των διοικητικών φακέλων και των υπηρεσιακών εκθέσεων, οι διάδικοι είναι ισοδύναμοι στη βαθμολογημένη αξία. Αξιολογήθηκαν αμφότερες ως εξαίρετες σε όλα τα στοιχεία της περιόδου 2007-2011, ενώ η εικόνα της ισοδυναμίας τους επεκτείνεται και σε ότι αφορά τα προηγούμενα χρόνια.
Ούτε στο κριτήριο των προσόντων παρατηρείται κάποια ουσιαστική διαφοροποίηση. Η αιτήτρια κατέχει το ακαδημαϊκό προσόν Bachelor of Science in Accounting, University of Nicosia (Cum Laude) και τους τίτλους Associate in Science (Business Administration), University of Indianapolis, H.Π.Α. και Αssociate, The Chartered Association of Certified Accountants και το ΕΜ, αντίστοιχα, διαθέτει το Βachelor of Arts in Economic and Social Studies, The Victoria University of Manchester (Second Class Honours, Div. 2) ως και τον επαγγελματικό τίτλο Associate, The Association of the Chartered Association of Certified Accounmtants. Aναφορικά με την αρχαιότητα, υπάρχει ένα προβάδισμα ενός έτους υπέρ του ΕΜ λόγω του διορισμού της, στις 2.5.00, στη θέση του Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης η οποία προηγείται της επίδικης. Υπάρχει όμως εδώ μια ιδιομορφία, εφόσον η αιτήτρια κατά την ημερομηνία εκείνη υπηρετούσε ως Αρχιφοροθέτης 2ης Τάξης, θέση στην οποίαν είχε διοριστεί από 2.4.98 και από την οποίαν προήχθη στη συνέχεια, την 1.5.2001, στη θέση του Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης.
Σύμφωνα με τις υπηρεσιακές εκθέσεις της, των ετών 2000-2002, η αιτήτρια εκτελούσε τα ίδια καθήκοντα, τόσο κατά την περίοδο που κατείχε τη θέση Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης όσο και αργότερα όταν προήχθη στη θέση του Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης (εξέταση λογαριασμών με την μέθοδο της επιτόπιας έρευνας, εξέταση λογαριασμών με τη μέθοδο της λεπτομερούς εξέτασης, διευθέτηση ενστάσεων). Επομένως η θέση του Διευθυντή ότι η αιτήτρια υπερείχε σε πείρα λόγω της υπηρεσίας της ως Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης από το 1998 και η παρατήρηση του ότι η θέση του Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης είναι συνδυασμένη με τη θέση του Αρχιφοροθέτη, 2ης Τάξης και έχουν τα ίδια καθήκοντα, δεν φαίνεται να στερείται ερείσματος, με βάση το περιεχόμενο των φακέλων.
Έχοντας υπόψη ότι η πείρα, όπου είναι σχετική με τα καθήκοντα της θέσης, αποτελεί στοιχείο που προσμετρά στον παράγοντα της αξίας (Δημοκρατία κ.ά. v. Aγγελή κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 161, Δημοκρατία κ.ά. v. Παπαχριστοδούλου κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 329) και δεδομένης της ομοιότητας των καθηκόντων των πιο πάνω συνδυασμένων θέσεων, η πείρα που απέκτησε η αιτήτρια από το διορισμό της στη θέση του Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης, παρόλον που αυτή δεν αφορούσε θέση που προηγείτο άμεσα της επίδικης, συνιστούσε ένα σχετικό παράγοντα που μπορούσε να επισημανθεί από το Διευθυντή. Σχετική είναι η Αρχή Λιμένων Κύπρου v. Mακρίδου (2011) 3(Α) Α.Α.Δ. 51, όπου το θέμα τέθηκε ως εξής:
« Δεν διαπιστώσαμε πλάνη ή αδικία στη σύσταση η οποία συνάδει με τα στοιχεία των προσωπικών φακέλων. Η αναφορά της Διευθύντριας στην πείρα που απέκτησε το ενδ. μέρος στα πλαίσια εκτέλεσης συναφών καθηκόντων είναι στοιχείο το οποίο αναδύεται από το περιεχόμενο των φακέλων και το οποίο η Διευθύντρια μπορούσε να το υποδείξει. Η Διευθύντρια, ως εκ της θέσεως της, μπορούσε να διατυπώσει αυθεντική σύσταση βασισμένη στην προσωπική της γνώση για την καταλληλότητα των υποψηφίων σε συνάρτηση με τις ανάγκες της θέσης».
Στην κρινόμενη περίπτωση, η έκταση της πείρας της αιτήτριας στην άσκηση των συγκεκριμένων καθηκόντων από το 1998 μπορούσε εύλογα να συνυπολογιστεί ως εμπλουτίζουσα και την ευρύτερη πείρα της και η σχετική αναφορά του Διευθυντή δεν καθιστούσε τη σύσταση του ως «μη συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων», όπως εν τέλει αποφάνθηκε η ΕΔΥ. Η τελευταία διατηρούσε βέβαια το δικαίωμα της απόκλισης, από την εισήγηση του προϊσταμένου, νοουμένου ότι θα κατέγραφε στην αιτιολογία της τους απαραίτητους πειστικούς ή ειδικούς λόγους κατά τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί στη πάγια σχετική νομολογία. Σχετική είναι η Χριστοδούλου v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 164, στην οποία λέχθηκαν και τα ακόλουθα:-
« Στην Επιτροπή αναγνωρίζεται η δυνατότητα απόκλισης από τη σύσταση του προϊσταμένου, νοουμένου ότι η απόκλιση αιτιολογείται επαρκώς (Δημοκρατία v. Χριστούδη (1996) 3 Α.Α.Δ. 267). Ειδική αιτιολογία συνιστά, σύμφωνα με τη νομολογία, η παράθεση πειστικών λόγων που να αντισταθμίζουν τη σύσταση (Σπανός v. Δημοκρατίας, ανωτέρω). Όπως επισημαίνεται και στη Δημοκρατία κ.ά. v. Γερμανού κ.ά., ανωτέρω, η σταθερή και διαχρονική νομολογιακή προσέγγιση του θέματος αναγνωρίζει τη δυνατότητα παραγνώρισης, όταν παρέχεται από το διορίζον όργανο πειστική ειδική αιτιολογία. Δηλαδή, θα πρέπει να δίδονται πειστικοί ή ειδικοί λόγοι για την επιλογή συγκεκριμένου υποψήφιου που δεν κατέχει το πλεονέκτημα ή τη σύσταση του προϊσταμένου. Οι λόγοι δε αυτοί θα πρέπει να φαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης και δεν μπορούν να συνάγονται από τα πρακτικά».
Έχει επίσης νομολογηθεί, ότι η αρχαιότητα μπορεί να αποτελέσει και ικανό λόγο για απόκλιση από τη σύσταση σε περίπτωση μεγάλης διαφοράς, όπως στη Ζωδιάτης v. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406, όπου η αρχαιότητα ήταν πέραν των 16½ χρόνων, κάτι που δεν ισχύει στην παρούσα υπόθεση.
Στην προκείμενη περίπτωση, διαπιστώνεται ότι η σύσταση παραγνωρίστηκε χωρίς να καταγράφεται επαρκής, ειδική και πειστική αιτιολογία, με μοναδικό έρεισμα την περιορισμένης έκτασης (κατά 1 έτος) αρχαιότητα του ΕΜ «στην παρούσα τους θέση» και χωρίς να υπάρχει πρωτογενής κρίση της ΕΔΥ σε σχέση με το ζήτημα της πείρας της αιτήτριας μέσα στο πλαίσιο που είχε τεθεί από τον καθ' ύλην αρμόδιο Διευθυντή.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με €1.500 έξοδα προς όφελος της αιτήτριας και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ