|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D165
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες υποθ. 849/2010
917/2010
6 Μαρτίου, 2015
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση αρ. 849/2010
1. ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
2. ΒΑΣΟΣ ΓΙΑΖΌΣ
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Υπόθεση αρ. 917/2010
1. ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
2. ΒΑΣΟΣ ΓΙΑΖΌΣ
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
..........
Μ. Καλλίγερου (κα) για τους αιτητές
Ζ. Κυριακίδου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για το ενδιαφερόμενο μέρος κα Αστέρω Αθηνοδώρου-Κυριακού
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Οι αιτητές, οι οποίοι υπηρετούν στη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Β΄ (Κλ. Α8-Α10-Α11), καταχώρησαν τις παρούσες προσφυγές οι οποίες συνεκδικάστηκαν με σχετική διαταγή του Δικαστηρίου, επειδή παρουσιάζουν συναφές πραγματικό και νομικό υπόβαθρο και στρέφονται εναντίον διοικητικών αποφάσεων που η μια αποτελεί προϋπόθεση της άλλης.
Με την προσφυγή αρ. 849/10 προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής ΕΔΥ) με την οποία το ενδ. μέρος Αστέρω Αθηνοδώρου-Κυριακού προήχθη πάνω σε υπεράριθμη θέση στη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄(Κτηματολογίου), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αναδρομικά από την 1/10/09, κατ' επίκληση του άρθρου 45 του Ν.1/90.
Με την προσφυγή αρ. 917/10 προσβάλλουν την αμέσως επόμενη απόφαση της ΕΔΥ να προάξουν το ε.μ. στην μόνιμη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄(Κτηματολογίου), αναδρομικά από 15/10/09. Οι αποφάσεις λήφθησαν σε συνεδρίες ημερ.12.3.10 και 11.5.10 αντίστοιχα και δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας (αρ. γνωστοποίησης 578 ημερ.14/5/10 και αρ. 693 ημερ.18/6/10 αντίστοιχα).
Τα γεγονότα των υποθέσεων θα εκτεθούν συνοπτικά. Με απόφαση ημερ.22.10.09 το Ανώτατο Δικαστήριο στις Συνεκδικαζόμενες Υποθ.αρ. 1262/07, 1273/07 και 1435/07 Στέλιος Χατζημάρκου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ακύρωσε την απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 27.6.07, σε ότι αφορά τον από 15.7.07 διορισμό του ε.μ. στη μόνιμη επίδικη θέση. Η ΕΔΥ με βάση του δεδικασμένο, όπως προκύπτει από την ακυρωτική απόφαση που συνοψίζεται στα πιο κάτω πορίσματα:
«(α) Ως προς το Διδακτορικό Τίτλο που διαθέτει ο Αιτητής Παναγιώτης Παναγιώτου: «Είναι γεγονός ότι προκύπτει μια ατυχής μετάφραση του όρου «Build Environment" που οδήγησε σε λανθασμένη απόδοση του Διδακτορικού Τίτλου στον πίνακα της Συμβουλευτικής».
(β) Ως προς το σύνολο των προσόντων του εν λόγω υπαλλήλου: «η Συμβουλευτική Επιτροπή αρκείται σε παράθεση προσόντων, χωρίς οποιαδήποτε διευκρίνιση, ποιο από αυτά πιστώθηκε ως απαραίτητο προσόν, ενόψει της σημείωσης ότι «ο όρος πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο».»
ζήτησε συμπληρωματική έκθεση από τη Συμβουλευτική επιτροπή αναφορικά με τα προσόντα του επιτυχόντος αιτητή Παναγιώτου. Προχώρησε σε επανεξέταση της πλήρωσης της επίδικης θέσης και μετά από μελέτη των διευκρινήσεων της Συμβουλευτικής Επιτροπής καθώς και έλεγχο των στοιχείων της αίτησης του αιτητή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της δεδομένα, έκρινε ότι ο Χατζημάρκου υπερείχε γενικά όλων των υποψηφίων και αποφάσισε να του προσφέρει αναδρομικά διορισμό στην επίδικη θέση. Στην ίδια συνεδρία ημερ.12.3.10, η ΕΔΥ εξέτασε το αίτημα του ε.μ. για αποκατάσταση της, με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 45 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2009(εφεξής «ο Νόμος») που είχε θέσει με επιστολή του δικηγόρου της ημερ.16.11.09.
Η ΕΔΥ αποφάσισε να διερευνήσει κατά πόσο στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της απόφασης ημερ.27.6.07 για διορισμό του ε.μ. στην επίδικη θέση και της ακυρωτικής απόφασης ημερ.22.10.09 πληρώθηκαν θέσεις Κτηματολογικού λειτουργού Α΄ στις οποίες, με βάση την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα της, θα μπορούσε να προαχθεί εάν δεν γινόταν ο διορισμός που ακυρώθηκε.
«...Η Ε.Δ.Υ., με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, διαπίστωσε ότι κατά το διάστημα αυτό πληρώθηκε αριθμός θέσεων Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄(Κτηματολογίου), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, στα πλαίσια διαφόρων διαδικασιών.
Η ΕΔΥ έκρινε, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία προς του ουσιώδους χρόνου έτη, καθώς και τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητα τους, ότι, κατά τη διαδικασία πλήρωσης μιας κενής μόνιμης θέσης Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄(Κτηματολογίου), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, κατά την οποία επιλέγηκε για προαγωγή ο Ελισσαίου Κυπριανός, από 1.10.09, κατά πάσα λογική πιθανότητα θα επιλεγόταν η Κυριακού-Αθηνοδώρου Αστέρω και, συνεπώς, αποφάσισε όπως το σχετικό αίτημα της γίνει αποδεκτό.
Αναλυτικότερα, συγκρινόμενη το ε.μ. με τον επιλεγέντα Ελισσαίου, αυτή υπερέχει, έστω και οριακά, σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων προ του ουσιώδους χρόνου ετών, στις οποίες είχε αποδοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα, έχοντας αξιολογηθεί ως καθόλα Εξαίρετη και, πέραν αυτού, δεν υστερεί σε προσόντα, καθότι, όπως και ο επιλεγείς Ελισσαίου, έτσι και αυτή διαθέτει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν (Postgraduate Diploma in Management, Μεσογειακό Ινστιτούτο Διεύθυνσης), το οποίο, αν και, δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, εντούτοις είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης και συνεπώς, αποδόθηκε σε αυτό η δέουσα βαρύτητα.
Η Επιτροπή, κατά την απόφασή της, δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι η Κυριακού-Αθηνοδώρου Αστέρω έπεται σε αρχαιότητα έναντι του επιλεγέντα Ελισσαίου κατά δύο περίπου έτη στην παρούσα θέση, ωστόσο έκρινε ότι αυτή δεν είναι αρκετή για να υπερκαλύψει τη γενική υπεροχή της Κυριακού-Αθηνοδώρου, όπως αυτή περιγράφεται ανωτέρω, λαμβάνοντας, μάλιστα, υπόψη την πάγια νομολογία ότι η αρχαιότητα αποκτά αποφασιστική σημασία μόνο όταν τα υπόλοιπα στοιχεία είναι ίσα.
Συμπερασματικά, η Επιτροπή, αφού συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε ότι, στην παρούσα περίπτωση, τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του άρθρου 45 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2009 και ως εκ τούτου, αποφάσισε να προσφέρει στο ε.μ. προαγωγή, πάνω σε υπεράριθμη βάση στη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄(Κτηματολογίου), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, αναδρομικά από 1.10.09 δυνάμει του άρθρου 45 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2009.»
Ακολούθως στη συνεδρία ημερ. 11.5.10, διαπιστώθηκε ότι στο μεταξύ, σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρούνται στο Γραφείο της Επιτροπής, μια μόνιμη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄ (Κτηματολογίου), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, παρέμενε κενή από 15.10.09, λόγω προαγωγής του κατόχου της. Ενόψει και της προηγούμενης απόφασης της για προαγωγή του ε.μ. ως υπεράριθμη στην ίδια επίδικη θέση, η ΕΔΥ αποφάσισε περαιτέρω όπως προσφέρει προαγωγή στην πιο πάνω θέση αναδρομικά πάνω σε μόνιμη βάση από 15.10.09 και ειδοποίησε σχετικά το ε.μ.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος των αιτητών, ουσιαστικά προωθεί κοινούς λόγους ακύρωσης που συνοψίζονται στους εξής:
(1) Πλάνη περί το Νόμο αναφορικά με την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 45 του Νόμου που δεν μπορούσε να έχει εφαρμογή στην παρούσα, διότι το ε.μ. είχε εκπέσει από τον διορισμό της στην επίδικη θέση που είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής, ενώ το άρθρο εφαρμόζεται μόνο για θέσεις προαγωγής. Επικαλείται σχετική νομολογία όπως Κουφτερός κ.α. ν. Δημοκρατίας (2003) 4 Α.Α.Δ. 1147, Υποθ. αρ. 659/99 Γεωργία Αναστασίου -Θεμιστοκλέους κ.α. ν. Δημοκρατίας ημερ. 30/5/00.
(2) Έλλειψη οποιασδήποτε έρευνας για την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 45(2) του Ν.1/90, κακώς η ΕΔΥ θεώρησε πώς κατά πάσα λογική πιθανότητα στην θέση του Ελισσαίου Κυπριανού που είχε επιλεγεί σε ενδιάμεση διαδικασία προαγωγής, θα προαγόταν το ε.μ. αφού κατά τον ουσιώδη χρόνο υποψήφιοι για την θέση ήταν και οι δυο αιτητές, προς τους οποίους όμως δεν έγινε οποιαδήποτε σύγκριση. Επιπρόσθετα υποστηρίζει ότι τα όσα κατέγραψε η ΕΔΥ ανωτέρω για την υπεροχή του ε.μ. έναντι του Ελισαίου, είναι αναιτιολόγητα αφού δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική εικόνα της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας των υποψηφίων.
(3) Έχει εμφιλοχωρήσει πλάνη αναφορικά με το σύνολο των προϋποθέσεων που πρέπει να υπάρχουν για προαγωγή λόγω αποκατάστασης στην βάση του άρθρου 45.
Από την πλευρά της καθ' ής η αίτηση τέθηκε προδικαστική ένσταση, χωρίς ουσιαστική και συγκεκριμένη επιχειρηματολογία προς ουσιαστική υπεράσπιση της υπόθεσης. Εστίασε η καθ'ης η αίτηση κυρίως στην εγερθείσα προδικαστική ένσταση, ότι οι αιτητές στερούνται του απαραίτητου εννόμου συμφέροντος, διότι δεν έχασαν καμία προαγωγή λόγω ακυρωτικής απόφασης και δεν μπορούν να επωφεληθούν των προνοιών του άρθρου 45. Τόνισε ότι πρόκειται για μια ανεξάρτητη διαδικασία στην οποία ουδόλως συμμετείχαν οι αιτητές και ούτε υπήρχε υποχρέωση, στα πλαίσια εξέτασης του αιτήματος του ε.μ. για αποκατάσταση, σύγκρισης με τους αιτητές. Έγινε δε παραπομπή στην Υποθ.αρ. 694/95 Χρυστάλλα Κασάπη ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερ. 4.03.98.
Τονίζω ότι η επιχειρηματολογία των διαδίκων ως προς το έννομο συμφέρον δεν διαφοροποιήθηκε μεταξύ των δυο υποθέσεων, παρά το ότι η υπεράριθμη προαγωγή του ε.μ. που είναι η επίδικη απόφαση στην Προσφυγή 849/10 διήρκησε μόλις 13 ημέρες (από 1.10.09 εως 14.10.09), ενώ με την προαγωγή της στη μόνιμη θέση, ήτοι με την επίδικη απόφαση στην Προσφυγή 917/10, αποκτήθηκαν δικαιώματα και ωφελήματα από το ε.μ. σε μονιμότερη βάση. Αυτό ενδεχομένως διαφοροποιεί τις συνέπειες και την βλάβη που υφίστανται οι αιτητές από τις δυο αποφάσεις ως προς τον επηρεασμό της αρχαιότητας και της ιεραρχικής δομής εντός της υπηρεσίας στην οποία υπηρετούν, με ανάλογες επιπτώσεις για το έννομο τους συμφέρον στην μια και την άλλη περίπτωση. (σχετικές οι πρόνοιες στο άρθρο 45(3) του Νόμου). Ωστόσο για σκοπούς συζήτησης του εννόμου συμφέροντος στο πλαίσιο που αναλύθηκε με τις αγορεύσεις, θα κριθεί ενιαία.
Η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Οι αιτητές δεν βασίζουν τις προσφυγές τους στην εκ μέρους τους διεκδίκηση των θέσεων που δόθηκαν στο ε.μ. ή στο ότι δεν επιλέγηκαν οι ίδιοι, στην βάση του άρθρου 45, εξ' ού και ελλείπει η φράση «αντί αυτής/αυτού» από το αιτητικό της προσφυγής τους. Βασίζουν το δικαίωμα τους, αφενός στο ότι με την έκδοση των επίδικων αποφάσεων στερήθηκαν την ευκαιρία διεκδίκησης της επίδικης θέσης κατά τον τρόπο που προβλέπεται για τέτοιες θέσεις στο Νόμο, δηλαδή με δημοσίευση και υποβολή υποψηφιοτήτων ως προσοντούχοι υποψήφιοι. Αφετέρου στην ανατροπή της ιεραρχίας στην υπηρεσιακή δομή, αφού το ε.μ. με τις επίδικες αποφάσεις κατέστη ανώτερη των αιτητών.
Ο δυσμενής επηρεασμός της ιεραρχίας συνιστά νομιμοποιητικό έρεισμα (βλ. Σφηκουρής ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 327, Κυριάκος Παπακυριακού και άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 65, 70, 71, Δημοκρατία κ.α. ν. Βαρναβίδη κ.α. (1998) 3 ΑΑΔ 851, Δημοκρατία ν. Χατζηστυλλή (2003) 3 ΑΑΔ 484).
Οι επίδικες αποφάσεις παρήγαγαν έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές, αφού το ενδιαφερόμενο μέρος θα προηγείται, λόγω της ανώτερης θέσης και κλίμακας, σε αρχαιότητα έναντι τους, μεταβάλλοντας το ισοζύγιο αρχαιότητας σε βάρος τους και μειώνοντας τις προοπτικές ανέλιξης τους σε άλλη θέση προαγωγής. Σημειώνεται ότι οι αιτητές προηγουμένως υπερείχαν σε αρχαιότητα, αφού διορίστηκαν στην θέση κτηματολογικού λειτουργού Β΄ από 17.4.00, ενώ το ε.μ. από 3.06.02. (Βλ. Νικόλαος Κεττένης ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 279, Χαράλαμπος Μορίτσης ν. Φίλιππας Καρσερά κ.α (2009) 3 Α.Α.Δ. 109).
Η υπόθεση Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (2004) 3 Α.Α.Δ. 658, στην οποία επικυρώθηκε η διαπίστωση ότι ο εφεσειων δεν είχε έννομο συμφέρον, διότι δεν είχε κανένα δικαίωμα αποκατάστασης του στην θέση, διαφοροποιείται από την παρούσα, διότι εκεί ο αιτητής επιδίωξε να ακυρώσει την αποκατάσταση του ενδιαφερομένου μέρους, δυνάμει του άρθρου 45 αντί της αποκατάστασης του ίδιου. Στην προκείμενη όμως περίπτωση, το επίδικο ζήτημα δεν είναι κατά πόσο οι αιτητές έπρεπε να προτιμηθούν για προαγωγή στη διαδικασία, αντί του ενδιαφερομένου μέρους, αλλά κατά πόσο η ΕΔΥ μπορούσε κατ' επίκληση του άρθρου 45, να προχωρήσει στην προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους. (βλ. ως προς την συγκεκριμένη πτυχή Ανδρεάς Ξ. Κουφτερός (άνω) η οποία ωστόσο διαφοροποιείται ως προς τα γεγονότα γιατί οι αιτητές εκεί διεκδικούσαν κατά την επανεξέταση τρεις θέσεις και μια τέταρτη που προέκυψε από αφυπηρέτηση του κατόχου της, πληρώθηκαν με το άρθρο 45 στερώντας τους την δυνατότητα να είναι υποψήφιοι).
ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ
Οι αρχές της επιεικείας και της αποκατάστασης της σταδιοδρομίας υπαλλήλου που η σταδιοδρομία του επηρεάστηκε από τυχόν ακύρωση θέσης που κατείχε, χωρίς υπαιτιότητα του ιδίου για το σφάλμα της Διοίκησης, προβλέφθηκε σαν καθήκον της Διοίκησης στα άρθρο 45 του Ν.1/90 (Καραγιώργης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 4(Γ) Α.Α.Δ. 1684).
Το άρθρο 45 έχει ως εξής:
«45.—(1) Σε περίπτωση κατά την οποία η προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μία θέση ακυρώνεται ύστερα από απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, η Επιτροπή μπορεί, αν κατά την επανεξέταση δεν αποφασίσει την εκ νέου προαγωγή του στη θέση αυτή και εφόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες ορίζονται στο εδάφιο (2), να αποφασίσει την προαγωγή ή την υπεράριθμη προαγωγή του, ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σε θέση στην οποία κατά πάσα λογική πιθανότητα θα προαγόταν, αν δε γινόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.
(2) Η δυνάμει του εδαφίου (1) εξουσία της Επιτροπής ασκείται μόνο όταν αυτή
πεισθεί ότι, ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασης της και της ακύρωσης αυτής, επηρεάστηκε πράγματι η σταδιοδρομία του υπαλλήλου.
(3) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη στο Νόμο αυτό, όταν αποφασίζεται η υπεράριθμη προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μία θέση δυνάμει του εδαφίου (1), ο υπάλληλος υπηρετεί σ' αυτή έχοντας όλα τα δικαιώματα και ωφελήματα της θέσης μέχρις ότου υπάρξει κενή θέση με τον ίδιο τίτλο, οπότε ο υπάλληλος την καταλαμβάνει με προαγωγή σ' αυτή.
(4) Όταν αποφασίζεται η προαγωγή ενός υπαλλήλου δυνάμει των εδαφίων (1) ή (3) η ισχύς της θα αρχίζει από την ημέρα από την οποία, κατά την κρίση της Επιτροπής, θα προαγόταν αν δεν αποφασιζόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.»
Η διαδικασία του άρθρου 45 του Νόμου είναι εξαιρετική διαδικασία η οποία αποβλέπει στην αποκατάσταση υπαλλήλων των οποίων η προαγωγή ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και γι' άυτό οι πρόνοιες του σχετικά με τις προϋποθέσεις εφαρμογής του πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά. Όπως το αντιλαμβάνομαι, το εν λόγω άρθρο εφαρμόζεται, αν μεν δεν υπάρχει κενή θέση, με την υπεράριθμη προαγωγή του υπαλλήλου. Αν υπάρχει κενή θέση, μόνο αν δεν έχει τροχοδρομηθεί η κανονική διαδικασία πλήρωσής της, με βάση τα άρθρα 29 και 35 του Νόμου και με άλλους ενδιαφερόμενους υποψήφιους.
Το άρθρο ωστόσο δεν τυγχάνει εφαρμογής σε περιπτώσεις ακύρωσης διορισμού. Στην Δημοκρατία ν. Ιωσηφίδης (2006) 3 ΑΑΔ 702, λέχθηκαν τα εξής:
«Από την απλή ανάγνωση του άρθρου 45 προκύπτει αβίαστα ότι αυτό αναφέρεται σε προαγωγή δημοσίου υπαλλήλου. Αυτό εξ άλλου παραδέχεται και η επίδικη πρωτόδικη απόφαση. Το εδάφιο 2 του άρθρου είναι καθοριστικό, γιατί η εξουσία που παρέχει στην ΕΔΥ το εδάφιο 1 ασκείται μόνο όταν πεισθεί ότι επηρεάστηκε η σταδιοδρομία του υπαλλήλου ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν μεταξύ της απόφασης (της προαγωγής) και της ακύρωσης. Οι προϋποθέσεις αυτές που θέτει το εδάφιο 2 για την εφαρμογή του εδαφίου 1 συνάδουν μόνο με τις προαγωγές και όχι με τους διορισμούς. Ο εφεσίβλητος διεκδίκησε την επίδικη θέση ως πρώτο διορισμό. Αλλά και πέραν τούτου η απόφαση της ΕΔΥ κατά των επανεξέταση (βλέπε απόσπασμα στη σελίδα 2) ανέφερε ότι ο εφεσίβλητος δεν κατείχε τα υπό του σχεδίου υπηρεσίας προσόντα. Έτσι με βάση το εδάφιο 2 του άρθρου 45 δεν ήταν δυνατός τέτοιος διορισμός.
Έχουμε κληθεί από τον εφεσίβλητο να προβούμε σε διεύρυνση της εμβέλειας των προνοιών του άρθρου 45 ούτως ώστε να περιλαμβάνει και πρώτο διορισμό με βάση τη νομολογία που επικαλείται και το πρωτόδικο δικαστήριο, ήτοι την Καραγιώργη (πιο πάνω).
Έχουμε μελετήσει με την απαραίτητη προσοχή τις εισηγήσεις του εφεσίβλητου. Έχουμε καταλήξει ότι, με καμιά από τις γνωστές μεθόδους ερμηνείας νομοθετικών διατάξεων δεν είναι δυνατή η διεύρυνση των προνοιών του άρθρου 45. Διότι μια τέτοια διεύρυνση θα είχε ως αποτέλεσμα την πρόσθεση λέξεων στο κείμενο της νομοθετικής διάταξης, πράγμα που απαγορεύεται από τη νομολογία. Γιά να καταλήξουμε δηλαδή ότι η εισήγηση του εφεσίβλητου είναι ορθή θα πρέπει απαραίτητα να επέμβουμε στο κείμενο, που δεν είναι έργο του ερμηνευτή του δικαίου (Βλέπε: Κυπριανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 8). Εξάλλου τυχόν εφαρμογή της εισήγησης του εφεσίβλητου θα σήμαινε είτε κατάργηση του εδαφίου 2 ή δραστική τροποποίηση του που σαφώς εκφεύγει κάθε ερμηνευτικού κανόνα.»
Στην προκειμένη περίπτωση ακυρώθηκε η θέση του Ανώτερου Κτηματολογικού Λειτουργού στην οποία είχε διοριστεί το ε.μ., αφού η θέση ήταν πρώτου Διορισμού και Προαγωγής αλλά το ε.μ. την διεκδίκησε ως θέση διορισμού. Συνεπώς δεν θα μπορούσε να έχει εφαρμογή το άρθρο 45 που περιορίζεται στις θέσεις προαγωγής. Η καθ' ής λειτούργησε με προφανή νομική πλάνη που εκβαραθρώνει την λήψη και των δυο αποφάσεων, χωρίς να είναι αναγκαίο να υπεισέλθω σε περαιτέρω λόγους ακύρωσης.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται. Τα έξοδα να είναι υπέρ των αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ