|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D178
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες υποθ. 768/2011
858/2011
12 Μαρτίου, 2015
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση αρ. 768/2011
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΤΣΑΣ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ'ης η αίτηση
....................................
Υπόθεση αρ. 858/2011
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙΣΗΣ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
..........
Θ. Κουσπή (κα) για Ι. Νικολάου για τον αιτητή στην προσφ.768/11
Μ. Καλλιγέρου (κα) για τον αιτητή στην προσφ. 858/11
Λ. Ουστά (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την καθ' ης η αίτηση
Α. Ευσταθίου (κα), για το ενδιαφερόμενο μέρος Στυλ. Γρηγορίου
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Η θέση του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και μετά τη δημοσίευση της στις 30.09.10 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ανταποκρίθηκαν 11 ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι. Επειδή η θέση των Προϊσταμένων Τμημάτων εξαιρούνται από την διαδικασία των Συμβουλευτικών επιτροπών, η εξέταση των αιτήσεων άρχισε από την ΕΔΥ που διαπίστωσε ότι εννέα από τους αιτητές κατείχαν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Μεταξύ αυτών το Ε.Μ. και ακόμη ένας αιτητής θεωρήθηκαν ότι κατείχαν τα προσόντα για Πρώτο διορισμό ενώ οι υπόλοιποι επτά, ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι δυο αιτητές, θεωρήθηκαν προσοντούχοι υποψήφιοι για προαγωγή. Αναφορικά με την απαίτηση της παρ. Γ(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας για «ευρεία γνώση των προβλημάτων και των διεθνών εξελίξεων στο χώρο της υγείας, καθώς και γνώση των νομοθετικών και διοικητικών διατάξεων και κανόνων που αφορούν σε θέματα υγείας και της πρακτικής ·που ακολουθείται στη Δημόσια Υπηρεσία» η ΕΔΥ αποφάσισε να το διερευνήσει μέσα από την προφορική εξέταση.
Στις συνεδρίες ημερ. 9.3.11 και 10.3.11 έγιναν οι προφορικές συνεντεύξεις των υποψηφίων. Προηγουμένως αναφορικά με την υποψηφιότητα του αιτητή στην προσφυγή 858/11 κατέγραψε τα εξής:
«Η Επιτροπή σημείωσε ότι, ύστερα από την Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 1.2.11 στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 139/2008, ακυρώθηκε η από 1.11.02 προαγωγή του Καϊσή Χριστόδουλου στη θέση Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού και, κατά συνέπεια, συμπαρασύρθηκε και η μετέπειτα προαγωγή του στη θέση Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού. Ως εκ τούτου, ο εν λόγω υπάλληλος επανήλθε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Η Επιτροπή έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, επανεξέτασε το θέμα της υποψηφιότητας του Καϊσή Χριστόδουλου για τη θέση Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, και, αφού εξέτασε τα στοιχεία στην αίτηση καθώς και στον Προσωπικό Φάκελο και το Φάκελο των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων του εν λόγω υποψηφίου, έκρινε ότι αυτός ικανοποειί τις απαιτήσεις των παρ. Α (1) και Α(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης. Σ΄ότι αφορά την απαίτηση στην παρ. Γ(3) του Σχεδίου Υπηρεσίας για πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας, η Επιτροπή έκρινε ότι αυτός την ικανοποιεί κατά τεκμήριο, με βάση το Απολυτήριό του από αναγνωρισμένη Σχολή Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου και με βάση το μεταπτυχιακό δίπλωμά του από πανεπιστήμιο της Αγγλίας, αντίστοιχα. Ως εκ των πιο πάνω, ο ΚΑΙΣΗΣ Χριστόδουλος κρίθηκε από την Επιτροπή ως προσοντούχος υποψήφιος για Πρώτο Διορισμό.»
Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης, στην οποία υποβλήθηκαν ερωτήσεις τόσο από την ΕΔΥ όσο και από τον Γενικό Διευθυντή, ο τελευταίος αξιολόγησε την απόδοση των αιτητών ως «σχεδόν εξαίρετη» ενώ του E.M. ως «εξαίρετη», σύστησε για διορισμό τον Γρηγορίου Στυλιανό (ΕΜ) και αποχώρησε.
Η ΕΔΥ με αιτιολογημένη κρίση (κατά πλειοψηφία), επίσης αξιολόγησε την απόδοση των αιτητων ως «σχεδόν εξαίρετη» ενώ του ΕΜ. ως «εξαίρετη».
Ακολούθως στη συνεδρία ημερ. 21.3.11 η ΕΔΥ, προχώρησε στην αξιολόγηση και γενική σύγκριση των υποψηφιοτήτων υπό το φως των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή. Η πλειοψηφία των μελών, διαφωνούντος ενός, έκρινε αφού έλαβε υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους ότι, το ΕΜ υπερείχε και τον επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο, παραθέτοντας την ακόλουθη αιτιολογία:
«Επιλέγοντας τον Γρηγορίου Στυλιανό, η πλειοψηφία της Επιτροπής έλαβε υπόψη ότι αυτός αξιολογήθηκε ως Εξαίρετος από την ίδια κατά την ενώπιον της Επιτροπής προφορική εξέταση, αξιολογηθείς δηλαδή από την πλειοψηφία της Επιτροπής σε υψηλότερο από τους λοιπούς υποψήφιους επίπεδο, στοιχείο το οποίο, σύμφωνα με την πάγια νομολογία, έχει αυξημένη βαρύτητα όταν πρόκειται για θέσεις υψηλά στην ιεραρχία, όπως η παρούσα, και, επιπλέον, διαθέτει την υπέρ του σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Συγκρινόμενος με τους λοιπούς υποψηφίους, που είναι επίσης δημόσιοι υπάλληλοι, ο Γρηγορίου ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με ιδιαίτερη έμφαση σ' αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετος. Σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα, η πλειοψηφία της Επιτροπής σημείωσε ότι ο επιλεγείς υστερεί έναντι των λοιπών υποψηφίων, με εξαίρεση έναντι του Καϊσή, ωστόσο, θεωρεί ότι το κριτήριο αυτό έχει περιορισμένη σημασία ιδιαίτερα σε θέση, όπως η παρούσα, που βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας του Τμήματος, όπου σημαντικό και αποφασιστικό ρόλο παίζει η προσωπικότητα του υποψηφίου και η απόδοσή του στην προφορική εξέταση.
Ο κ. Χατζηγιάννης διαφώνησε με την απόφαση της πλειοψηφίας της Επιτροπής για επιλογή του Γρηγορίου Στυλιανού και αντ' αυτού υποστήριξε την επιλογή του Καϊσή Χριστόδουλου, ο οποίος έχει αξιολογηθει από τον ίδιο κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση σε υψηλότερο σημείο (Εξαίρετος) από τον Γρηγορίου, τον οποίο αυτός αξιολόγησε ως Πάρα πολύ καλό.
Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι όλοι οι υποψήφιοι, επιλεγείς και μη, διαθέτουν, πέραν των απαιτούμενων προσόντων, επιπρόσθετα προσόντα. Ειδικότερα, όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν πιστοποιητικό ειδικότητας στη Γενική Ιατρική και ο υποψήφιος Μάτσας Πέτρος διαθέτει επίσης, και διδακτορικό τίτλο. Τα προσόντα αυτά, όμως, δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή τα συνεκτίμησε με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης, αποδίδοντάς τους την ανάλογη βαρύτητα.»
Οι αιτητές στις προσφυγές, οι οποίες συνεκδικάστηκαν λόγω ταυτότητας του νομικού και πραγματικού τους υποβάθρου, προσβάλλουν την εν λόγω απόφαση διορισμού του Ε.Μ. στην πιο πάνω θέση από 1/4/11.
Προσφυγή αρ.768/11
Ο πρώτος λόγος ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής είναι ότι εσφαλμένα κρίθηκε από την καθ' ής η αίτηση ότι το Ε.Μ. κατείχε την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας διοικητική και/ή εποπτική πείρα. Η ΕΔΥ θεώρησε ότι το Ε.Μ. μπορούσε να διεκδικήσει την θέση με διορισμό με το εξής σκεπτικό:
«Ο Γρηγορίου ικανοποιεί τις απαιτήσεις στην Παράγραφο Α(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας αφού έχει εγγραφεί στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου και κατέχει Διδακτορικό τίτλο στην Ιατρική (Εργαστήριο Υγιεινής).
Σε ότι αφορά την απαίτηση στην Παρ. Α(2) για 15ετή τουλάχιστον άσκηση της ιατρικής επίσης την ικανοποιεί με βάση την κατοχή των παρακάτω θέσεων:
15.2.2010 Πρώτος Ιατρικό Λειτουργός
15.12.2006 Ανώτερος Ιατρικός Λειτουργός
1.12.1987 Ιατρικός Λειτουργός, 1ης Τάξης
8.11.1985 Ιατρικός Λειτουργός, 2ης Τάξης
Όσον αφορά την απαίτηση στην ίδια παράγραφο του Σχεδίου Υπηρεσίας για πενταετή τουλάχιστον διοικητική ή/και εποπτική πείρα σε υπεύθυνη θέση στον τομέα της λειτουργίας ιατρικών ή/και υγειονομικών υπηρεσιών, η Επιτροπή, αφού εξέτασε το περιεχόμενο της αίτησης, του Προσωπικού του Φακέλου και του Φακέλου των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων του υποψηφίου, όπως επίσης και τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων που κατείχε και τα πραγματικά καθήκοντα που αυτός εκτελούσε, με βάση τις Υπηρεσιακές του Εκθέσεις, έκρινε ότι αυτός την ικανοποιεί.»
Ο αιτητής εισηγείται με αναφορά στην γενικόλογη ερμηνεία της «διοικητικής και/ή εποπτικής πείρας» καθώς και του όρου «υπεύθυνη θέση» που έκανε η ΕΔΥ στην ίδια συνεδρία, ότι παρέλειψε να εξειδικεύσει σε ποια στοιχεία και δεδομένα των φακέλων στηρίχθηκε για να θεωρήσει ότι το Ε.Μ. απόκτησε κατά την άσκηση της Ιατρικής ''διοικητική ή εποπτική'' πείρα 5 ετών τουλάχιστον.
Η καθ' ης η αίτηση θεωρεί την απόφαση ότι το Ε.Μ. πληρούσε το εν λόγω προσόν εύλογη, αφού από την πρώτη μέρα διορισμού του μέχρι τον ουσιώδη χρόνο (25.10.10) μετρούσε τέτοια πείρα είτε ήταν τοποθετημένος στο Αγροτικό Κέντρο Υγείας, είτε στις Πρώτες Βοήθειες στο Νοσοκομείο Λεμεσού είτε στα Κεντρικά γραφεία των Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι στο Αγροτικό Κέντρο Υγείας είχε διοικητικά/εποπτικά καθήκοντα σε προσωπικό που ανήκε τότε στις Ιατρικές Υπηρεσίες. Το ίδιο και στις Πρώτες Βοήθειες όπου στο ωράριο εργασίας του ως ο μοναδικός επί καθήκοντι ιατρικός λειτουργός ασκούσε καθήκοντα υπευθύνου στο προσωπικό αλλά και με την μετάθεση του σε υπεύθυνη θέση στα κεντρικά γραφεία από το 1992, όπου:
«.Ανέλαβε ως πρώτο θέμα τη διεξαγωγή Ιατρικών ερευνών και εξετάσεων με σκοπό την προστασία της υγείας του πληθυσμού, ιδιαίτερα των εργαζομένων. Προέβαινε στην εκτίμηση του κινδύνου για τη Δημόσια Υγεία από την έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες ή παράγοντες του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις βιομηχανικής ρύπανσης. Εισηγείτο μέτρα και υλοποιούσε προγράμματα σχετικά με την προστασία της Δημόσιας Υγείας. Επίσης ανέλαβε θέματα Νοσοκομείων και παρακολούθησης των εργασιών τους, ειδικά του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού, του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου και του Νοσοκομείου Πόλης Χρυσοχούς.»
Επιπλέον η καθ' ής η αίτηση και η δικηγόρος του Ε.Μ. παραπέμπουν στα καθήκοντα που εκτελούσε από τις θέσεις που υπηρέτησε, όπως προκύπτουν αβίαστα από τις αξιολογικές εκθέσεις, την αίτηση και τους προσωπικούς φακέλους του Ε.Μ.
Είναι πάγια νομολογημένο ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας και κατ΄ επέκταση η αξιολόγηση της κατοχής η μη των προσόντων των υποψηφίων ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου και ότι το Δικαστήριο επεμβαίνει όταν η απόφαση δεν είναι εύλογα επιτρεπτή, λαμβανομένου υπόψη του λεκτικού του Σχεδίου Υπηρεσίας. (Δημοκρατίας ν. Ιερωνυμίδη κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 286, Δημοκρατία κ.α. ν. Γερμανού κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 93).
Στην προκειμένη περίπτωση, η ΕΔΥ ως προς την ερμηνεία του όρου «διοικητική και/ή εποπτική πείρα» , καθόρισε ότι θα λάβει υπόψη «τη φύση και το είδος» των καθηκόντων των θέσεων που οι υποψήφιοι κατείχαν είτε στην δημόσια υπηρεσία είτε στον ευρύτερο κρατικό τομέα είτε στον ιδιωτικό τομέα καθώς και το ιεραρχικό επίπεδο της θέσης. Ως προς τον όρο ''υπεύθυνη θέση'' η ΕΔΥ αποφάσισε ότι δεν περιορίζεται στη δημόσια υπηρεσία αλλά ότι στις περιπτώσεις που υπήρχαν Σχέδια Υπηρεσίας για θέσεις της Δημόσιας Υπηρεσίας, αυτά θα μελετηθούν επισταμένα από την Επιτροπή.
Η αιτιολογία που δόθηκε για το Ε.Μ. παραπέμπει μεταξύ άλλων στο περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων για την αξιολόγηση των πραγματικών καθηκόντων που αυτός εκτελούσε, χωρίς ωστόσο να συγκεκριμενοποιεί ποια από αυτά συνιστούσαν την «διοικητική και εποπτική πείρα σε υπεύθυνη θέση».
Τότε μόνον είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η διοικητική πράξη όταν παρέχεται στον ακυρωτικό δικαστή η δυνατότητα να αντιληφθεί επί τη βάσει ποιών στοιχείων κατέληξε η Διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό (Βλ. Ιωάννη Σαρμά, Η Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 130) . Στην Δημοκρατία ν. Γαβριήλ (2004) 3 Α.Α.Δ. 234, 242, επαναλήφθηκε ωστόσο ότι «είναι δυνατή η συμπλήρωση της αιτιολογίας από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου όταν προκύπτει από αυτό αναντιλέκτως ποιά ήταν η σκέψη της διοίκησης.» (βλ. επίσης Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270, 273).
Επανερχόμενος στα εδώ δεδομένα, τα όσα είπε η ΕΔΥ σχετικά με το συγκεκριμένο προσόν του Σχεδίου Υπηρεσίας σε συνδυασμό με την παραπομπή στο περιεχόμενο της αίτησης και των φακέλων του Ε.Μ. θεωρώ ότι συμπληρώνουν την αιτιολογία και επιτρέπουν τον δικαστικό έλεγχο ως προς την ορθότητα της απόφασης επί του προκειμένου. Ανατρέχοντας στις υπηρεσιακές εκθέσεις του Ε.Μ. από το 1992-2009 (θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης τάξης, Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού, Πρώτου Ιατρικού λειτουργού) σε συνδυασμό με τα αντίστοιχα Σχέδια Υπηρεσίας, εύκολα συμπεραίνει κανείς από τα περιγραφόμενα καθήκοντα, τα οποία αναλύονται επαρκώς, καθώς και στην αίτηση του Ε.Μ. (βλ. ερυθρό 39 στο τεκμ. 3 (vol.II)), ότι τεκμηριώνουν την απαιτούμενη 5ετή διοικητική και/ή εποπτική πείρα με την έννοια της παρ. Α(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας, όπως η ίδια η ΕΔΥ την ερμήνευσε στα πλαίσια πλήρωσης της επίδικης θέσης.
Συνεπώς ο πρώτος λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Στη συνεχεία ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και είναι αντίθετη με το περιεχόμενο των προσωπικών και εμπιστευτικών φακέλων, αφού υπερέχει έναντι του Ε.Μ. στο κριτήριο των προσόντων, της αρχαιότητας και της πείρας.
Η καθ' ής η αίτηση απαντά ότι η επίδικη θέση είναι θέση διευθυντική και ψηλά στην ιεραρχία , γεγονός που αποδυναμώνει το στοιχείο της αρχαιότητας έναντι της απόδοσης στις συνεντεύξεις που αναδεικνύει καλύτερα την προσωπικότητα και τη διευθυντική ικανότητα των υποψηφίων.
Το άρθρο 34(9) του Ν.1/90 παρέχει την δυνατότητα την αναιτιολόγητης σύστασης, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι ένα τόσο σημαντικό ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης όπως η σύσταση, μπορεί να δοθεί αυθαίρετα. Αυτή πρέπει να συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων των υποψηφίων και των υπηρεσιακών τους εκθέσεων. (Δημοκρατία κ.α. ν. Αγγελή κ.α., (1999) 3 Α.Α.Δ. 161, Υποθ.αρ.363/03 Φωτιος Μιχαήλ ν. ΕΔΥ ημερ.20/10/03). Στη Λεοντίου v. Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 450, επίσης τονίστηκε ότι η έγκυρη σύσταση είναι συνυφασμένη με δεδομένα που δημιουργούν την ειδοποιό διαφορά και παρέχουν προβάδισμα και ότι θα πρέπει αυτή, να καθιστά διακριτή και ελεγκτή την υπεροχή που αποδίδεται στο συστηνόμενο.(βλ. επίσης Χρυσάνθου κ.ά. v. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 494, Μοδίτης v. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695).
Πράγματι ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα κατά 7 χρόνια αφού αυτός κατέλαβε την αμέσως προηγούμενη θέση του Πρώτου Ιατρικού λειτουργού από τις 15.01.03, ενώ το Ε.Μ. από 15.02.10. Τέτοια αρχαιότητα δεν μπορεί παρά να ληφθεί υπόψη, ακόμα και σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής, και αποκτά βαρύτητα όταν οι υποψήφιοι είναι ίσοι σε αξία. Εξάλλου το ότι στο σχετικό Άρθρο 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90), όπως τροποποιήθηκε, δεν αναφέρεται η αρχαιότητα ως στοιχείο κρίσης, δεν αναιρεί την αρχή της νομολογίας ότι η αρχαιότητα λαμβάνεται υπ' όψιν, όταν η σύγκριση γίνεται μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων, όπως εδώ. (Δημοκρατία ν. Αντωνίου (Αρ. 2) (2002) 3 Α.Α.Δ. 740).
Στις αξιολογικές εκθέσεις, που αποτελούν τον πλέον αντικειμενικό δείκτη της αξίας των υποψηφίων, αιτητής και Ε.Μ. είναι εξίσου εξαίρετοι.
Στο κριτήριο των προσόντων ο αιτητής, όπως και η ΕΔΥ επισημαίνει, πέραν του διδακτορικού τίτλου που κρίθηκε ως απαιτούμενο προσόν βάσει της παρ.3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας, κατείχε ως πρόσθετο προσόν Διδακτορικό τίτλο στην Ιατρική που του χορηγήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καθώς και δυο ειδικότητες, μια στην Υγιεινολογία-Κοινοτική Ιατρική και δεύτερη στη Γενική Ιατρική που του χορηγήθηκε από Ελλάδα. Επίσης κατείχε Diploma in Health Care Administration and Hospital Management από το Ισραήλ μετά από δίμηνη εκπαίδευση.
Από την άλλη πλευρά το Ε.Μ. εκτός από το πιστοποιητικό ειδικότητας στην Γενική Ιατρική και του διδακτορικού τίτλου στην Ιατρική (Εργαστήριο υγιεινής) που λήφθηκε έναντι του απαιτούμενου προσόντος, κατείχε Single Subject Diploma in English Language Proficiency, Advanced Level, Grade A, ICM,UK (Τεκμήριο πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας), μια σειρά παρακολούθησης ιατρικών ημερίδων και εκπαιδευτικών σεμιναρίων/συνεδρίων (βλ. ερυθρά 73-75 προσωπικού του φακέλου (τεκμ. 3), Παράρτημα Ι στην αίτηση του για διορισμό).
Στην υπόθεση Δημοκρατία v. Μιχαηλίδου, διαχειρίστριας της περιουσίας του Ανδρέα Μιχαηλίδη (2011) 3 Α.Α.Δ. 871, επισημάνθηκαν αναφορικά με τα πρόσθετα προσόντα τα ακόλουθα:
«Δεν νοείται αναφορά στην υπηρεσιακή εικόνα, χωρίς στον όρο να περιλαμβάνονται και τα προσόντα ως μέρος της. Είναι δε αυτονόητο πως όταν ο Νόμος αναφέρεται και στα προσόντα ως κριτήριο για την επιλογή του καταλληλότερου εννοεί προσόντα που δεν απαιτούνται ».
Στην Χρίστου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 604, υποδείχθηκε ότι η κατοχή πρόσθετων μη απαιτούμενων προσόντων σχετίζεται με την ευχέρεια που παρέχεται στον κάτοχό τους να εκπληρώσει τα καθήκοντα της θέσης με μεγαλύτερη επιτυχία.
Παραμένει άγνωστο αν ο Διευθυντής έλαβε υπόψη συγκριτικά τα προσόντα των υποψηφίων και με βάση ποιο κριτήριο, όπως αυτά αναδείχθηκαν ανωτέρω από τους φακέλους, έκρινε ότι το Ε.Μ. υπερείχε. Από την συγκριτική αντιπαραβολή των κριτηρίων των προσόντων και της αρχαιότητας, στα οποία φαίνεται προφανώς να υπερέχει ο αιτητής, με δεδομένη την ισοδυναμία τους κατά τα άλλα σε αξία, δεν μπορώ να εντοπίσω οποιοδήποτε έρεισμα στη σύσταση. Γι΄ αυτό το λόγο τυγχάνει ακυρωτέα ως μη συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων.
Συνεπώς η απόφαση της ΕΔΥ που έλαβε υπόψη άκυρη σύσταση συμπαρασύρεται σε ακύρωση. Παρόλα αυτά η επίδικη απόφαση πάσχει και για τον επόμενο λόγο που προέβαλε ο αιτητής ως ακυρωτικό, αυτό της υπέρμετρης βαρύτητας στα αποτελέσματα της συνέντευξης σε συνδυασμό με την παραγνώρισης της υπεροχής του αιτητή σε προσόντα.
Η ΕΔΥ περιορίστηκε σε μια απλή γενικόλογη αναφορά ότι όλοι οι υποψήφιοι κατείχαν πρόσθετα προσόντα που δεν αποτελούσαν ωστόσο πλεονέκτημα κατά το Σχέδιο Υπηρεσίας και ειδικά για τον αιτητή τόνισε την κατοχή διδακτορικού. Η απουσία αναφοράς στην δεύτερη ειδικότητα του αιτητή (Υποθ.αρ.126/12 Λακης Γιούκκας ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερ.27.02.15, ECLI:CY:AD:2015:D141, Συνεκδ. Υποθ.101/12 και 115/12 Δρ. Γιανάκης Χριστοδούλου κ.α. ν. ΕΔΥ ημερ.19/12/14, Υποθ.αρ. 515/10 Δρ.Νικος Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας ημερ.21.12.12) καθώς και η παράλειψη συσχέτισης των μη απαιτούμενων ακαδημαϊκών και άλλων προσόντων με τα καθήκοντα της θέσης, δυσχεραίνει τον δικαστικό έλεγχο και δεν αποτελεί επαρκή στάθμιση του κριτηρίου των προσόντων. Η στερεότυπη φρασεολογία που χρησιμοποίησε η ΕΔΥ χωρίς συγκριτική αξιολόγηση των προσόντων των διαδίκων στο σύνολο τους, δεν αφήνει περιθώριο στο Δικαστήριο να αντιληφθεί σε ποιο βαθμό λήφθηκαν υπόψη τα αδιαμφισβήτητα πρόσθετα προσόντα του αιτητή (Δημοκρατία κ.ά. ν. Ασσιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 395, Δημοκρατία ν. Λένιας Γεωργίου κ.ά., (2012) 3 Α.Α.Δ. 311).
Ως προς την βαρύτητα της συνέντευξης το Ε.Μ. κρίθηκε ότι ήταν «Εξαίρετος» ενώ ο αιτητής «Σχεδόν Εξαίρετος»(και μάλιστα όχι ομόφωνα). Μια διαφορά που σαφώς δεν μπορεί παρά, αντικειμενικώς κρινόμενη, να χαρακτηριστεί ως «οριακή» και «πολύ ελαφριά». Βλ. Σπανού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 432, και Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 164 και πιο πρόσφατα Σωκράτης Σωκράτους ν. Βασιλικής Αναστασιάδου και Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 557).
Είναι φανερό από την αιτιολογία που δόθηκε πώς αυτή ακριβώς η οριακά καλύτερη απόδοση του Ε.Μ. κατά τις συνεντεύξεις, μαζί με την σύσταση αποτέλεσε το μείζον κριτήριο επιλογής, κατά παραγνώριση της υπεροχής του αιτητή σε προσόντα και αρχαιότητα. Συνεπώς η απόφαση πρέπει να ακυρωθεί και για αυτούς τους λόγους.
Προσφυγή αρ.858/2011
Ο αιτητής εδώ, ο οποίος εκτελούσε χρέη Αναπληρωτή Διευθυντή κατά τον ουσιώδη χρόνο, προωθεί ως λόγους ακύρωσης
§ την παραγνώριση των πρόσθετων προσόντων του που συνίστανται σε μεταπτυχιακό προσόν (postgratuate diploma) καθώς και στις συνολικά τρεις ειδικότητες που είχε στη Γενική Ιατρική, Παθολογία και Υγειονολογία-Κοινοτική ιατρική, αλλά και τον διορισμό του ως μέλος πάμπολλων επαγγελματικών σωματείων συμβουλίων/επιτροπών(επαγγελματικά προσόντα)
§ Πλάνη της ΕΔΥ ως προς τον πολύ οριακή διαφορά των διαδίκων στην απόδοση τους κατά την προφορική εξέταση και υπέρμετρη βαρύτητα.
§ Αόριστη και ελλιπής αιτιολογία που δεν επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο.
Να σημειωθεί ότι μετά την απόφαση στην Θεοκλέους ν. ΕΔΥ κ.α. (2011) 3 Α.Α.Δ. 78 με την οποία ακυρώθηκε η προαγωγή του στην θέση Ανώτερου Ιατρικού λειτουργού και τη συνακόλουθη ακύρωση και της θέσης του ως Πρώτου ιατρικού λειτουργού, ο αιτητής διεκδίκησε την επίδικη ως θέση Πρώτου Διορισμού.
Η καθ' ής η αίτηση και η ευπαίδευτη συνήγορος του Ε.Μ. αντιτείνουν ότι η απόφαση επιλογής του Ε.Μ. ήταν εύλογη, διότι ήταν ίσοι σε βαθμολογημένη αξία, κατείχαν και οι δυο πρόσθετα προσόντα στα οποία δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα και όσον αφορά το στοιχείο της αρχαιότητας, το Ε.Μ. υπερέχει καταφανώς και διαχρονικά.
Αναφορικά με το μεταπτυχιακό δίπλωμα (postagratuate diploma) που επικαλείται ο αιτητής, υποστηρίζει ότι ουδέποτε αυτό έχει αναγνωρισθεί ως μεταπτυχιακό δίπλωμα αλλά ως χρόνος πείρας σε ορισμένα άτομα για την αναγνώριση της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής από το Ιατρικό Συμβούλιο, όταν δεν συμπλήρωναν τα απαραίτητα χρόνια για απόκτηση ειδικότητας στη Γενική ιατρική. Αναφορικά δε με τον κατάλογο των επαγγελματικών προσόντων, σημειώνει ότι και το Ε.Μ. διαθέτει αντιστοίχως ένα ευρύ κατάλογο εκπροσωπήσεων σε συνέδρια - ευρωπαϊκές συναντήσεις και υπήρξε μέλος σε διάφορα συνέδρια/συλλόγους και επιστημονικά συμβούλια.
Σε αυτή την υπόθεση οι μεταξύ των διαδίκων συγκριτική αντιπαράθεση είναι πιο οριακή. Στο κριτήριο της αρχαιότητας, η συνολική σταδιοδρομία αλλά και η κατοχή της αμέσως προηγούμενης θέσης του Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού από 15.2.10 (Ε.Μ.) και από 1.3.11 (αιτητής) αντίστοιχα, φέρνουν στο Ε.Μ. ελαφρύ προβάδισμα. (βλ. πίνακες- Παράρτημα 11 στην ένσταση).
Στο κριτήριο της βαθμολογημένης αξίας ισοδυναμούν. Το κριτήριο των προσόντων, όπως αποφασίστηκε ανωτέρω, δεν αναλύθηκε από την ΕΔΥ κατά τον δέοντα τρόπο. Ο αιτητής κατείχε δυο επιπλέον ειδικότητες καθώς και ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα (postgraduate diploma), για τα οποία δεν υπήρξε οποιαδήποτε αξιολολόγηση από την ΕΔΥ. Προς αποφυγή επαναλήψεων υιοθετώ πλήρως το σκεπτικό της ανάλυσης του αντίστοιχου λόγου ακύρωσης (ανωτέρω) και την σχετική νομολογία που παρατέθηκε. Τα όσα επικαλούνται η καθ' ης η αίτηση και το Ε.Μ. σχετικά με την βαρύτητα του πρόσθετου ακαδημαϊκού προσόντος του αιτητή δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο πρωτογενώς, αφού δεν τέθηκαν από την ίδια την ΕΔΥ κατά τον ουσιώδη χρόνο και αποτελούν εκ των υστέρων αιτιολογία από δικηγόρους.
Συνεπώς για τους λόγους που εξήγησα, οι προσφυγές αποσυνενώνονται για σκοπούς έκδοσης απόφασης. Εκάστη προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ εκάστου αιτητή και εναντίον της καθ' ης η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ