|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D153
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ.: 385/2011 και 386/2011)
3 Μαρτίου, 2015
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
(Υπόθεση Αρ. 385/2011)
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΨΑΡΑ ΜΑΖΕΡΗ,
Αιτήτρια,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
---------
(Υπόθεση Αρ. 386/2011)
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΚΟΡΤΑ,
Αιτήτρια,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
---------
Σίμος Αντρέου, για τις αιτήτριες.
Μαρίνα Σπηλιωτοπούλου (κα), ανώτερη δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους καθ΄ ων η αίτηση.
Μαρίκα Καλλιγέρου (κα), για τα ενδιαφερόμενα μέρη 1 Χριστίνα Κωνσταντινίδου-Ιωάννου και 2 Ανδρούλα Θεοκλή-Ραμίρεζ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Με τις παρούσες συνεκδικαζόμενες προσφυγές οι αιτήτριες επιζητούν την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 30.11.2010, με την οποία προήγαγαν το ενδιαφερόμενο μέρος 1 (ΕΜ1) Χριστίνα Κωνσταντινίδου-Ιωάννου και ενδιαφερόμενο μέρος 2 (ΕΜ2) Ανδρούλα Θεοκλή-Ραμίρεζ στη μόνιμη θέση εκπαιδευτικού ψυχολόγου Α΄, Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, από 15.1.2011.
Επειδή οι δύο προσφυγές στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης και έχουν κοινό πραγματικό και νομικό υπόβαθρο, διατάχθηκε η συνεκδίκαση τους.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) στις 14.10.2009, συνεδρίασε κατόπιν πρότασης της Γενικής Διευθύντριας, Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (Διευθύντρια), για την πλήρωση τριών κενών μόνιμων θέσεων εκπαιδευτικού ψυχολόγου Α΄, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Αποφάσισε, επειδή επρόκειτο για θέσεις προαγωγής, να επιληφθεί της πρότασης στην επόμενη συνεδρία της ώστε να παραστεί και η Διευθύντρια. Έτσι στις 30.11.2010, σε συνεδρία της η ΕΔΥ αφού άκουσε τη σύσταση της Διευθύντριας, η οποία σύστησε τα δύο ΕΜ και ακόμη ένα άλλο υποψήφιο και στη συνεχεία αποχώρησε, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης και της σύστασης της Διευθύντριας, έκρινε ως καταλληλότερες για προαγωγή τα δύο ΕΜ και άλλη μια υποψήφια και τις προήγαγε από 15.1.2011.
Οι αιτήτριες παραπέμπουν εμπεριστατωμένα στη σύσταση της Διευθύντριας αναφορικά με τα ΕΜ1 και ΕΜ2 κατά τρόπο που, όπως ορθά υποδεικνύουν οι συνήγοροι των αιτητριών, δείχνουν αντιφατική συμπεριφορά της Διευθύντριας στη σύσταση της, κατά παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσης. Όπου τη βόλευε χρησιμοποιούσε το κριτήριο της αξίας ως το κυρίαρχο στοιχείο που ξεχώριζε και καθιστούσε καταλληλότερη για προαγωγή την μια υποψήφια από την άλλη. Όπου αυτό δεν βοηθούσε το συστηνόμενο, η Διευθύντρια χρησιμοποιούσε το κριτήριο της αρχαιότητας ως το κυρίαρχο στοιχείο που ξεχώριζε και καθιστούσε ως καταλληλότερη για προαγωγή τη μια υποψήφια από την άλλη. Το ίδιο έκανε και με τα πρόσθετα σχετικά προσόντα των υποψηφίων.
Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από τη σύσταση που ομιλεί αφ΄ εαυτού και επιβεβαιώνει τα όσα ορθά πρόβαλαν οι συνήγοροι των αιτητριών:
«..........
Αφού έλαβα υπόψη όλα τα ενώπιον μου στοιχεία, δηλαδή τα στοιχεία στους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων και τις πληροφορίες που εξασφάλισα, καθώς και το σύνολο των θεσμοθετημένων κριτηρίων, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, σε σχέση με τα καθήκοντα, τις ευθύνες και τις απαιτήσεις των προς πλήρωση θέσεων, συστήνω για προαγωγή στη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου Α΄ τις Ελισσαίου-Παντζαρή Μαρίλια, Ραμίρεζ-Θεοκλή Ανδρούλα και Ιωάννου-Κωνσταντινίδου Χριστίνα.
Η Ραμίρεζ-Θεοκλή Ανδρούλα υπερτερεί σε αξία έναντι των μη συστηνόμενων υποψηφίων, εκτός της Μαζέρη-Ψαρά, από την οποία, όμως υπερέχει σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση και δεν υστερεί σε προσόντα. Διαχρονικά η συστηνόμενη έχει σημειώσει βελτίωση και τα τελευταία τρία χρόνια η διαφορά με τις υποψήφιες με τις ψηλότερες αξιολογήσεις είναι οριακή, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια έχει εξαλειφθεί, καθώς αξιολογήθηκε με «εξαίρετα» σε όλα τα στοιχεία αξιολόγησης. Η Ραμίρεζ-Θεοκλή υπερέχει σε αρχαιότητα, πλην των Κόρτα και Χριστοφίδου, που ανάγεται είτε στην παρούσα θέση είτε στην ημερομηνία γέννησης.
Αναλυτικά, συγκρινόμενη με την Κόρτα, η Ραμίρεζ-Θεοκλή υπερτερεί σημαντικά σε αξία, γεγονός που υπερσκελίζει την υπεροχή της Κόρτα σε αρχαιότητα. Έλαβα επίσης υπόψη μου ότι η Κόρτα έχει περισσότερα προσόντα, τα οποία είναι σχετικά, όμως δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και δεν αποτελούν πλεονέκτημα, ούτε πρόσθετο προσόν και, ως εκ τούτου, τους απέδωσα την ανάλογη βαρύτητα, αφού τα συνεκτίμησα με τα υπόλοιπα κριτήρια.
...........
Η Ιωάννου-Κωνσταντινίδου Χριστίνα υπερέχει σε αξία έναντι των μη συστηνόμενων υποψηφίων, εκτός της Μαζέρη-Ψαρά, από την οποία, όμως, υπερέχει τόσο σε προσόντα όσο και αρχαιότητα. Όσον αφορά τα προσόντα, υπερέχει ή και δεν υστερεί, αφού διαθέτει προσόντα που είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, δεν απαιτούνται όμως από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, ως εκ τούτου, τους απέδωσα την ανάλογη βαρύτητα, αφού τα συνεκτίμησα με τα υπόλοιπα κριτήρια. Συγκρινόμενη με τις Κόρτα και Χριστοφίδου, η Ιωάννου-Κωνσταντινίδου υπερτερεί σημαντικά σε αξία και δεν υστερεί σε προσόντα, δεδομένα που υπερσκελίζουν την υπεροχή των εν λόγω μη συστηθέντων σε αρχαιότητα. Σημειώνω ότι και άλλοι υποψήφιοι έχουν επιπρόσθετα σχετικά προσόντα, τα οποία δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και δεν αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, αυτοί όμως υστερούν της Ιωάννου-Κωνσταντινίδου σε αξία και αρχαιότητα.»
Στο σημείο αυτό η Γενική Διευθύντρια αποχώρησε από τη συνεδρία.»
Επίσης, παραθέτω το απόσπασμα που ενδιαφέρει, αναφορικά με την αιτιολογία της επίδικης απόφασης από την ΕΔΥ:
«Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας σε αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα, και αφού έλαβε υπόψη και τις συστάσεις της Γενικής Διευθύντριας, έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων, τις επέλεξε ως τις πιο κατάλληλες και αποφάσισε να προσφέρει σε αυτές προαγωγή στη μόνιμη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου Α΄, Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, από 15.1.11:
1. ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ-ΠΑΝΤΖΑΡΗ Μαρίλια (α/α: 1)
2. ΡΑΜΙΡΕΖ-ΘΕΟΚΛΗ Ανδρούλα (α/α: 4)
3. ΙΩΑΝΝΟΥ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ Χριστίνα (α/α: 5)
Επιλέγοντας τη Ραμίρεζ-Θεοκλή Ανδρούλα (α/α: 4), η οποία επίσης διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή υπερέχει των μη επιλεγέντων σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σε αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, πλην έναντι της υποψήφιας Μαζέρη-Ψαρά Χρυσταλλένης (α/α: 6), η οποία υπερέχει σε αξία, αλλά υστερεί σε αρχαιότητα, κατά ένα χρόνο και τρεισήμισι μήνες στην παρούσα θέση, δεν υπερέχει σε προσόντα και, επιπλέον, δεν διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.
Ως προς τα προσόντα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι οι μη επιλεγέντες με α/α: 2, α/α: 3, α/α: 8 και α/α: 10 διαθέτουν πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα, τα οποία, αν και είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, ωστόσο δεν απαιτούνται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, επομένως, αποδόθηκε σε αυτά η ανάλογη βαρύτητα, ενώ η επιλεγείσα Ραμίρεζ-Θεοκλή δεν διαθέτει. Ωστόσο, συνυπολογίζοντας τα εν λόγω ακαδημαϊκά προσόντα με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης, η Επιτροπή έκρινε ότι αυτά δεν μπορούν να κλίνουν την πλάστιγγα υπέρ των κατόχων τους . Ακόμα, συγκρίνοντας τις μη επιλεγείσες με α/α: 2 και α/α: 3 με τη συγκεκριμένη επιλεγείσα, η Επιτροπή έκρινε ότι η σημαντική υπεροχή της Ραμίρεζ-Θεοκλή σε αξία και η κατοχή, από μέρους της, της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας είναι αρκετά για να υπερκαλύψουν το προβάδισμα που διαθέτουν οι συγκεκριμένες μη επιλεγείσες σε προσόντα και αρχαιότητα, έστω και αν αυτή, στην περίπτωση της Κόρτα (α/α: 2) ανάγεται στην παρούσα θέση.
Όσον αφορά στην αρχαιότητα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι η εν λόγω επιλεγείσα υπερέχει όλων των μη επιλεγέντων στην παρούσα θέση, κατά ένα χρόνο και τρεισήμισι μήνες, πλην έναντι των υποψηφίων Κόρτα Χρυστάλλας (α/α: 2) και Χριστοφίδου Ντανιέλας (α/α: 3), οι οποίες προηγούνται στην παρούσα θέση και στην ημερομηνία γέννησης, αντίστοιχα. Ωστόσο, όπως έχει ήδη σημειωθεί ανωτέρω, η Επιτροπή έκρινε ότι το προβάδισμα που διαθέτουν οι εν λόγω μη επιλεγείσες σε προσόντα και αρχαιότητα δεν μπορεί να υπερκαλύψει τη γενικότερη υπεροχή της επιλεγείσας, που υπερέχει σημαντικά σε αξία και διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.
Επιλέγοντας την Ιωάννου-Κωνσταντινίδου Χριστίνα (α/α: 5), που επίσης διαθέτει τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή υπερέχει των μη επιλεγέντων σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σε αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, πλην έναντι της υποψήφιας Μαζέρη-Ψαρά Χρυσταλλένης (α/α: 6), η οποία υπερέχει σε αξία, αλλά υστερεί σε αρχαιότητα, κατά ένα χρόνο και τρεισήμισι μήνες στην παρούσα θέση, υστερεί σε προσόντα και, επιπλέον, δεν διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.
Ως προς τα προσόντα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η εν λόγω επιλεγείσα υπερέχει ή και δεν υστερεί έναντι των μη επιλεγέντων υποψηφίων, καθότι διαθέτει επιπρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα, τα οποία, αν και είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, ωστόσο δεν απαιτούνται από το Οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, επομένως, αποδόθηκε σε αυτά η ανάλογη βαρύτητα. Συγκρινόμενη, όμως, η εν λόγω επιλεγείσα με τις μη επιλεγείσες με α/α: 2 και α/α: 3, αυτή υπερέχει σε αξία, δεν υστερεί σε προσόντα και, επιπλέον, διαθέτει υπέρ της τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας. Συγκρινόμενη η συγκεκριμένη επιλεγείσα με τους μη επιλεγέντες με α/α: 8 και α/α: 10, αυτή υπερέχει σε αξία, δεν υστερεί σε προσόντα, προηγείται σε αρχαιότητα και, επιπλέον, διαθέτει υπέρ της τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.
Τέλος, όσον αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι η εν λόγω επιλεγείσα υπερέχει των μη επιλεγέντων στην παρούσα θέση, κατά ένα χρόνο και τρεισήμισι μήνες, πλην έναντι των υποψηφίων Κόρτα Χρυστάλλας (α/α: 2) και Χριστοφίδου Ντανιέλας (α/α: 3), οι οποίες προηγούνται στην παρούσα θέση και στην ημερομηνία γέννησης, αντίστοιχα. Ωστόσο, η Επιτροπή έκρινε ότι το προβάδισμα που διαθέτουν οι εν λόγω μη επιλεγείσες σε αρχαιότητα δεν μπορεί από μόνο του να υπερκαλύψει τη γενικότερη υπεροχή της επιλεγείσας, που υπερέχει σε αξία, δεν υστερεί σε προσόντα και, επιπλέον, διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.»
Προκύπτουν από τα ανωτέρω τα ακόλουθα: Αναφορικά με το ΕΜ2 η ΕΔΥ έκρινε ότι τα πρόσθετα προσόντα προσέδιδαν υπεροχή στη συστηνόμενη υποψήφια, ενώ ανέφερε ότι τα περισσότερα προσόντα της μη συστηνόμενης υποψήφιας, έτυχαν της «ανάλογης βαρύτητας», χωρίς να κάνει αναφορά ότι η μη συστηνόμενη υπερτερεί σε προσόντα της συστηνόμενης.
Απορρίπτοντας τους πιο πάνω ισχυρισμούς των αιτητριών, τόσο οι καθ΄ ων η αίτηση όσο και τα ΕΜ, ισχυρίζονται ότι η σύσταση της Διευθύντριας είναι απόλυτα σαφής και αιτιολογημένη και δεν προκύπτει οποιαδήποτε αντιφατικότητα. Παραπέμπουν στην ισχύουσα νομολογία σύμφωνα με την οποία ο προϊστάμενος είναι το αρμόδιο όργανο βάσει του Νόμου να προβεί σε συστάσεις, επιλέγοντας να δώσει βαρύτητα σε ένα ή δύο από τα θεσμοθετημένα στοιχεία κρίσης. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει παρά μόνο αν η απόφαση δεν είναι εύλογη. Η Διευθύντρια είχε διακριτική ευχέρεια υπό τις περιστάσεις που περιέβαλλαν την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων, να συστήσει τα ΕΜ, λαμβάνοντας υπόψη κατά τη σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων τον προσωπικό φάκελο κάθε υποψηφίου, τους πίνακες με τη συνοπτική αναφορά των στοιχείων των υποψηφίων και την προσωπική γνώση που είχε για τον καθένα.
Υποβάλλουν μάλιστα, ότι στην παρούσα υπόθεση τα ΕΜ υπερέχουν σε προσόντα και σε πείρα έναντι των αιτητριών, ενώ τονίζουν την υπεροχή τους σε αρχαιότητα έναντι της αιτήτριας Μαζέρη (προσφυγή αρ. 385/11) και σε αξία έναντι της αιτήτριας Κόρτα (προσφυγή αρ. 386/11).
Έχω τη γνώμη ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός των αιτητριών και στις δύο προσφυγές θα πρέπει να επιτύχει για τους λόγους που θα εξηγήσω πιο κάτω.
Τα θεσμοθετημένα κριτήρια προαγωγής, όπως καθορίζονται από τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμο, Ν.1/90, είναι η αξία, τα προσόντα και η αρχαιότητα.
Είναι ορθή η θέση των καθ΄ ων η αίτηση και των ΕΜ, ότι η ΕΔΥ είχε τη διακριτική ευχέρεια να δώσει σ΄ ένα από αυτά τα κριτήρια μεγαλύτερη βαρύτητα, χωρίς όμως να ενεργεί με υπέρβαση των ορίων της εξουσίας της.
Εξετάζοντας με προσοχή τα πιο πάνω αποσπάσματα από τη σύσταση της Διευθύντριας και την επίδικη απόφαση, διαπιστώνω ότι υπάρχει σαφώς αντιφατικότητα, τόσο στη σύσταση, όσο και στην αιτιολογία της επίδικης απόφασης από την ΕΔΥ. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει ενιαίο μέτρο κρίσης. Ορθά προβλήθηκε από το δικηγόρο των αιτητριών και στις δύο προσφυγές ότι τόσο η Διευθύντρια κατά τη σύσταση, όσο και η ΕΔΥ κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, επέλεξαν κάθε φορά ως αιτιολογία την εκάστοτε υπεροχή. Άλλοτε έκριναν ότι η υπεροχή στην αξία εξουδετέρωνε την υπεροχή στην αρχαιότητα, ή και στην αρχαιότητα και στα προσόντα μαζί και άλλοτε, η υπεροχή στην αρχαιότητα ή και στα προσόντα και στην αρχαιότητα μαζί, εξουδετέρωναν την υπεροχή στην αξία.
Η εικόνα που μόλις περιέγραψα διαφαίνεται και από τα ίδια τα πρακτικά της σύστασης και της επίδικης απόφασης που ήδη παρέθεσα, αλλά και από όσα πιο πάνω υποστήριξαν οι αιτήτριες.
Όπως έχει νομολογηθεί, η χρήση άνισου μέτρου κρίσης κατ΄ επιλογή, αποτελεί λόγο ακυρότητας εφόσον παραβιάζεται με τον τρόπο αυτό το ενιαίο μέτρο αντιμετώπισης των υποψηφίων. Απόφαση Ολομέλειας Ανωτάτου Δικαστηρίου Δώρος Γεωργιάδης κ.α. ν. Λοϊζίδη, Α.Ε. 160/09, 12.11.2013:
«Από τα πιο πάνω προκύπτει σαφώς αντιφατικότητα στην αιτιολογία η οποία επηρεάζει το εύλογο της τελικής κρίσης της Επιτροπής όταν προέβη σε επιλογή αντίθετη προς τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας σε συνάρτηση με τον εφεσίβλητο. Η χρήση άνισου μέτρου κρίσης κατ΄ επιλογή αποτελεί λόγο ακυρότητας εφόσον παραβιάζεται με τον τρόπο αυτό το ενιαίο μέτρο αντιμετώπισης του υποψηφίου. (Σπηλιωτόπουλου: Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Τόμος ΙΙ, 12η Έκδοση, σελίδα 140-141, παρ. 514).»
Με βάση τα ανωτέρω στοιχεία διαπιστώνω αντιφατική συμπεριφορά τόσο της Διευθύντριας κατά τη σύσταση όσο και της ίδιας της ΕΔΥ κατά την αιτιολογία της επίδικης απόφασης, η οποία οδηγεί σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.
Εν πάση περιπτώσει, επειδή η σύσταση κρίνεται αντιφατική οδηγείται ούτως ή άλλως σε ακύρωση και η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ που βασίστηκε σε αυτή.
Εν όψει της κατάληξης μου, δε θα εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης που προβλήθηκαν.
Οι συνεκδικασθείσες προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται έναντι και των δύο ΕΜ, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Επιδικάζονται €1.500 έξοδα, πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει, για την κάθε αιτήτρια και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Καμιά διαταγή για τα έξοδα των ΕΜ.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ