ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Π.Παναγιώτου για Μαρκίδη, Μαρκίδη amp;amp;amp; Σια ΔΕΠΕ, για τις αιτήτριες Αν.Χρίστου, (κα.), για Ιωαννίδη Δημητρίου ΔΕΠΕ, για τους καθ΄ων η αίτηση Ξ.Ευγενίου, (κα.), για Α.Σ.Αγγελίδη, για το ενδιαφερόμενο μέρος CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2015-02-18 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο AΛΕΚΑΣ ΣΠΥΡΟΥ κ.α. ν. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ, Συνεκδικαζ.Υποθ. Αρ.760 /2012 και 761/2012, 18/2/2015 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2015:D118

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                    (Συνεκδικαζ.Υποθ. Αρ.760 /2012 και 761/2012)

 

18 Φεβρουαρίου, 2015

 

[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δικαστής]

Αναφορικά με τo ΄Αρθρo 146 του Συντάγματος

 

(Υποθ. Αρ.760 /2012)

AΛΕΚΑΣ ΣΠΥΡΟΥ

 

                                                              Αιτήτρια,

-και -

 

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

Καθ΄ων η αίτηση.

-----------------------

(Υπόθ. Αρ.761/2012)

 

ΧΑΡΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ,

                                                              Αιτήτρια,

-και -

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

Καθ΄ων η αίτηση.

-----------------------

Π.Παναγιώτου για Μαρκίδη, Μαρκίδη & Σια ΔΕΠΕ, για τις αιτήτριες

Αν.Χρίστου, (κα.), για Ιωαννίδη Δημητρίου ΔΕΠΕ, για τους καθ΄ων η αίτηση

Ξ.Ευγενίου, (κα.), για Α.Σ.Αγγελίδη, για το ενδιαφερόμενο μέρος

---------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.:          Οι πιο πάνω υποθέσεις έχουν συνεκδικασθεί μετά από άδεια του Δικαστηρίου αφού και οι δυο προσφυγές στρέφονται εναντίον της ίδιας πράξης, δηλαδή της απόφασης του καθ΄ου η αίτηση να προάξει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Σωτήρη Μαυρή, στη θέση Ανώτερου Βοηθού Βιβλιοθήκης, κλίμακα Α8-9 αντί των αιτητριών.

 

Και οι δύο αιτήτριες αιτούνται:

 

«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ΄ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 08.03.2012, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται ως Παράρτημα «Α» στην παρούσα προσφυγή, και με την οποία οι Καθ΄ων η Αίτηση αποφάσισαν να προαγάγουν και/ή προήγαγαν το Ενδιαφερόμενο Μέρος Σωτηρούλλα Μαυρή, στη θέση Ανώτερου Βοηθού Βιβλιοθήκης στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου, στη θέση και/ή αντί της Αιτήτριας, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»

 

Το κυριότερο παράπονο της κάθε μιας των αιτητριών εναντίον των καθ΄ων η αίτηση είναι κυρίως ότι: 

 

«1)  Οι Καθ΄ων η αίτηση παρέβηκαν το καθήκον τους για επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου.

2)  Η Αιτήτρια ήταν καταφανώς υπέρτερη του ενδιαφερομένου Προσώπου.

3)  Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση αντίκειται στους περί Πανεπιστημίου Κύπρου (Διοικητικό Προσωπικό) Κανονισμούς του 1990 (ΚΔΠ162/90), ως αυτοί έχουν μέχρι σήμερα τροποποιηθεί, ιδία αλλά όχι αποκλειστικά στους Κανονισμούς 9(3) και 9(4).

4)  Η Αιτήτρια υπερτερεί του Ενδιαφερομένου Προσώπου σε προσόντα και αξία.»

 

Τα προβαλλόμενα γεγονότα από την ένσταση έχουν ως εξής: 

 

1.  Με προκήρυξη του ο Καθ΄ου η Αίτηση δημοσίευσε μία κενή θέση Ανώτερου Βοηθού Βιβλιοθήκης (Παράρτημα 1),

 

2.  Κατά την τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων, υποβλήθηκαν 4 αιτήσεις οι οποίες πληρούσαν τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας, μεταξύ των οποίων και της Αιτήτριας και του Ενδιαφερόμενου Μέρους (Παράρτημα 2).

 

3.  Με επιστολές του ημερομηνίας 12.12.2011 ο Καθ΄ου η Αίτηση κάλεσε, μεταξύ άλλων την Αιτήτρια και το Ενδιαφερόμενο Μέρος σε προφορική συνέντευξη ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού και Κανονισμών του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου  (Παράρτημα 3).

 

4.  Το Συμβούλιο με απόφαση του ημερομηνία 15.12.2011 αποφάσισε την προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους στη θέση Ανώτερου Βοηθού Βιβλιοθήκης (Παράρτημα 4).

 

5.  Με επιστολή του ημερομηνίας 8.2.2012 ο Καθ΄ου η αίτηση ενημέρωσε το Ενδιαφερόμενο Μέρος για την επιλογή της και με επιστολές ιδίας ημερομηνίας ενημέρωσε την Αιτήτρια για τα αποτελέσματα (Παράρτημα 5).

 

Ο καθ΄ου η αίτηση επί των σχετικών αιτήσεων «αφού στάθμισε τα κριτήρια «Αξία», «Προσόντα», «Αρχαιότητα» και αφού έλαβε υπόψη την επίδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση, και ταυτόχρονα αξιολόγησε την προσωπικότητα των υποψηφίων μέσω αυτής» αποφάσισε ότι το ΕΜ υπερέχει έναντι των  συνυποψηφίων της και την προήγαγε στην επίδικη θέση.

 

Είναι δεδομένο ότι το ΕΜ υπερτερούσε στο κριτήριο αρχαιότητα:

(i)   κατά 3 χρόνια και 2 μήνες από την αιτήτρια - Σπύρου

(ii)  κατά 4 χρόνια και 5 μήνες από την αιτήτρια - Δημητρίου.

 

Στο κριτήριο προσόντα εκρίθη ότι παρόλο που και οι δύο αιτήτριες κατέχουν το προσόν B,Sc. Ιn Information and Library Studies  το ΕΜ θεωρήθηκε ότι κατέχει άλλα προσόντα.  Ως τέτοια θεωρήθηκαν τα ακόλουθα: Μονοετές δίπλωμα Γραμματειακών Σπουδών, Certificate in Secretarial Duties (Intermediate) - The Royal Society of Arts Examination Board, Certificate in Communication (Intermediate) The Royal Society of Arts Examination Board, Book-Keeping Elementary LCCI, Typewriting Elementary LCCI, O Level English Literature (Grade E), O Level Religious Studies (Grade D), O Level Sociology (Grade B), O Level European Studies (Grade D).

 

Εντέλει και λόγω του υπέρτερου της αρχαιότητας, η Επιτροπή έκρινε ότι:  «έκαστη αιτήτρια δεν υπερέχει για το λόγο αυτό από το ΕΜ, της οποίας η σημαντική πείρα και τα άλλα προσόντα, την καθιστούν καταλληλότερη για τη θέση έναντι των συνυποψηφίων της».

 

Επιπλέον εκρίθη ότι στο κριτήριο «Αξία», η διαφορά (0.06 μονάδες) των αιτητριών έναντι του ΕΜ δεν είναι αρκετή για να ανατρέψει την υπεροχή του ΕΜ.

 

Να σημειωθεί ακόμη ότι στην προφορική εξέταση, η θεώρηση της Επιτροπής (και η διαφορά) της αξιολόγησης, ήταν ότι για το ΕΜ χρησιμοποιήθηκε το επίθετο «εξαίρετη»  ενώ για τις αιτήτριες είτε «αρκετά καλή», είτε «πολύ καλή».

 

Όπως έχει τονισθεί στη υπόθεση Μιλτιάδους κ.ά. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) ΑΑΔ 1318, το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής, αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.  Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για προαγωγή ή διορισμό με την κρίση του αρμοδίου οργάνου. (Βλ. μεταξύ άλλων, Alexandros Christou and Others and the Republic (Public Service Commission) 4 R.S.C.C. 1, σελ.6, Charalambos Georghiades and another v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 CLR 257, στη σελ.168, Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 CLR 74, σελ.82, Republic v. Zachariades (1986) 3 CLR 852).

 

΄Εχω εξετάσει, με βάση τις πιο πάνω κατευθύνσεις, τους προβαλλόμενους λόγους ακύρωσης της πράξης. 

 

Παρατηρώ ότι, ενώ σχηματικά δίδεται αιτιολογία για την προβαλλόμενη υπεροχή του ΕΜ, η επίδικη πράξη πάσχει λόγω ανεπαρκούς και μη πειστικής αιτιολογίας με βάση το νόμο και τις γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου. 

 

Περαιτέρω, με ένα επάλληλο με την έλλειψη αιτιολογίας τρόπο, συνδέεται και το ότι η επίδικη απόφαση της Επιτροπής είναι προϊόν ουσιώδους πλάνης περί τα πράγματα και ακριβώς αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας.

 

Η αιτήτρια (έκαστη εξ αυτών) έχει πτυχίο B.Sc Econ in Information and Library Studies, 4 χρόνια φοίτησης με τους βαθμούς που αναφέρονται, είναι δε επί του αντικειμένου και επί των καθηκόντων της θέσης, αναγνωρισμένο από το Κυπριακό Συμβούλιο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών) (ΚΥΣΑΤΣ).  

 

Για το κριτήριο προσόντα, η επιτροπή προσωπικού και Κανονισμών, έπρεπε να προσμετρήσει ακριβώς τα πρόσθετα προσόντα των υποψηφίων.

 

Η συσχέτιση του πιο πάνω προσόντος των αιτητριών που αφορά πτυχιακό τίτλο στο πεδίο σπουδών που είναι άμεσα συνυφασμένο με την ίδια τη θέση και η προσπάθεια που έγινε να κριθούν με τα προσόντα του ΕΜ, δεικνύει ουσιώδη πλάνη περί τα πράγματα ή το λιγότερο έλλειψη αιτιολογίας ως προς το παράδοξο συσχετισμό που η Επιτροπή προέβη λέγοντας τα εξής:

 

«.. Παρόλο που οι συνυποψήφιες (του ΕΜ) κυρίες Σπύρου και Δημητρίου, κατέχουν το προσόν BSC In Information and Library Studies, λόγω του ότι η κ.Μαυρή (το ΕΜ) κατέχει άλλα προσόντα (δηλαδή δύο certificates Royal Society of Arts Examination Board πλέον 4 GCE O level και ορισμένα επιπλέον elementary πιστοποιητικό για δακτυλογραφία κ.ά.)....» (βλ.και πιο πάνω).

 

Θεωρώ ότι ο συσχετισμός που έγινε ως προσπάθεια σύγκρισης πιο πάνω και η αναφορά στο τέλος στα άλλα προσόντα του ΕΜ ως μέρος του σκεπτικού που καθιστά το ΕΜ ως το καταλληλότερο για τη θέση, πάσχει ως θέμα πλάνης ουσιώδους ως προς τα δεδομένα που η Επιτροπή είχε να αξιολογήσει ή εν πάση περιπτώσει καταδεικνύεται πως η έρευνα που διεξήχθη δεν ήταν πλήρης.

 

Είναι φανερό ότι τα πιο πάνω προσόντα, εκτός του ότι δεν ήταν ή δεν κρίθηκαν συναφή με τη θέση, δεν μπορούσαν βάσιμα να συγκριθούν με πανεπιστημιακό δίπλωμα στο ακριβές πεδίο του αντικειμένου της θέσης.

 

Πεπλανήθηκε η Επιτροπή κρίνοντας προφανώς ως εκ του αριθμού των πιστοποιητικών ότι μπορούσαν να ήταν συγκρίσιμα κατά το είδος και τη βαρύτητα τους αφού τα πιο πολλά (ειδικά τα GCE O level) αντιστοιχούσαν σε επίπεδο απολυτηρίου μέσης εκπαίδευσης και δεν ήταν συγκρίσιμα με πανεπιστημιακό δίπλωμα απόλυτα συναφές με την επίδικη θέση.

 

Τα πιο πάνω προσόντα του ΕΜ δεν φαίνεται να είναι σχετικά με τη θέση και πάντως δεν εδόθη έρεισμα επί της απόφασης για στοιχειοθέτηση τέτοιας θέσης.

 

Ακριβώς λόγω της ανεπαρκούς ή ανύπαρκτης έρευνας, η «σύγκριση» πάσχει, δημιουργούσα συνθήκες πλάνης, οπότε και δημιουργούνται αμφιβολίες στο μυαλό του Δικαστηρίου.  Εξάλλου όταν συντρέχει στοιχείο πλάνης τούτο αντανακλά και στην αιτιολογία της πράξης και οδηγεί στην ακύρωση της (βλ. Stylianides Serv. Co Ltd v. Δημοκρατίας ΑΕ27/88 ημερ. 12.11.2001. Βλ. Α. Λοϊζου, Σύνταγμα Κύπριακής Δημοκρατίας, ΄Εκδ.2002, σελ.356-357 και Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47, Παπαϊωάννου ν. Δημοκρατία (1991) 3 Α.Α.Δ. 713). 

 

Επί της πεπλανημένης  διαπίστωσης ότι το ΕΜ είχε περισσότερα προσόντα εκρίθη ότι η προαγωγή ορθά ακυρώθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Μαυράκη (1999)3 Α.Α.Δ. 817.

 

Εν πάση περιπτώσει, και υπό το πρίσμα της αιτιολογίας να βλέπαμε το θέμα, και πάλιν κρίνεται ότι οι καθ΄ων η αίτηση παρέλειψαν να αιτιολογήσουν την επιλογή τους δεόντως.  Στην πραγματικότητα οι καθ΄ων η αίτηση αρκέστηκαν στην αριθμητικά μεγαλύτερη καταγραφή των προσόντων του ΕΜ, χωρίς έρεισμα επί του συμπεράσματος της συνάφειας τους με τη θέση και χωρίς να το αιτιολογήσουν.

 

Ενόψει των πιο πάνω λόγων, θεωρώ ότι η επίδικη πράξη δέον να ακυρωθεί όπως εξηγήθηκε πιο πάνω, και παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων ακύρωσης. 

 

Οι προσφυγές αποσυνενώνονται και επιτυγχάνουν.  Η επίδικη πράξη ακυρώνεται με έξοδα υπέρ των αιτητριών (ένα σετ εξόδων από της συνένωσης των προσφυγών και μετά), όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

                                                                      Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου,

                                                                                      Δ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο