|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D78
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συν.Υποθ. Αρ. 142/2013 και 464/2013
6 Φεβρουαρίου, 20 15
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υποθ. Αρ. 142/13
ΜΕΤΑΞΥ:
ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ,
Αιτητή,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ'ων η αίτηση
.....
ΜΕΤΑΞΥ:
Υποθ. Αρ. 464/13
ΣΤΕΛΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Αιτητή
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ'ων η αίτηση
.....
Α. Ευσταθίου (κα), για τον Αιτητή στην Προσφ. Αρ. 142/13.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Προσφ. Αρ. 464/13
Ε. Φλωρέντζου (κα), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι αιτητές των δύο συνεκδικασθέντων προσφυγών αποβλέπουν σε ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) ημερ. 12.11.12, με την οποία προήχθη στη Μόνιμη Θέση Ανώτερου Τεχνικού (στο εξής η Θέση) του Τμήματος Αναδασμού η Χριστίνα Κολόμβου (ΕΜ) αντί οι ίδιοι.
Το πραγματικό πλαίσιο των υπό κρίση προσφυγών έχει σε συντομία ως ακολούθως:
Η πλήρωση της Θέσης τροχιοδρομήθηκε από την ΕΔΥ κατόπιν γραπτού διαβήματος της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και η κρίσιμη συνεδρία έγινε στις 12.11.12. Κατ΄ αυτή, η ΕΔΥ, αφού εξέτασε τον κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή και σύγκρινε τους υποψηφίους, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας τα τρία καθιερωμένα κριτήρια (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) στο σύνολό τους, αποφάσισε κατά πλειοψηφία να μην υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος, ο οποίος σύστησε για προαγωγή τον αιτητή της προσφυγής 464/13 Στέλιο Βασιλείου και αντ΄ αυτού επέλεξε ως καταλληλότερο το ΕΜ. Προς τούτο έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα υπέρτερα προσόντα του ΕΜ τα οποία, όπως τόνισε, δεν μπορούσαν να υποσκελιστούν από την αναγόμενη στην ημερομηνία γέννησης αρχαιότητα των αιτητών και με δεδομένη την ισοδυναμία των διαδίκων στη βαθμολογημένη αξία.
Είναι θέση του αιτητή της προσφυγής 142/13 ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν (α) ουσιώδους πλάνης και απόρροια μη δέουσας έρευνας ως προς τα προσόντα του ΕΜ, (β) πλάνης αναφορικά με την βαρύτητα των στοιχείων κρίσεως και πάσχουσας αιτιολογίας και (γ) πάσχουσας σύστασης του Διευθυντή. Σ΄ ότι δε αφορά τον αιτητή της προσφυγής 464/13, αυτός ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι τρωτή καθότι (α) η απόκλιση της ΕΔΥ από τη σύσταση του Διευθυντή δεν υποστηρίχθηκε με την απαιτούμενη αιτιολογία, (β) δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στα πρόσθετα και μη απαιτούμενα προσόντα του ΕΜ και (γ) η θεώρηση της ΕΔΥ περί ισοδυναμίας του με το ΕΜ στη βαθμολογημένη αξία ήταν εσφαλμένη.
Αρχίζοντας με τα τρία καθιερωμένα για προαγωγή κριτήρια, παρατηρείται κατ΄ αρχάς ότι από τις υπηρεσιακές εκθέσεις της τελευταίας πενταετίας (2007-2011) - στην οποία δόθηκε έμφαση τόσο από το Διευθυντή όσο και από την ΕΔΥ - το ΕΜ συγκέντρωσε 36 «Εξαίρετα» και 4 «Πολύ Ικανοποιητικά», ενώ η αντίστοιχη συγκομιδή των αιτητών ήταν 40 «Εξαίρετα». Σ΄ ότι δε αφορά τα προσόντα, πέραν των απολυτηρίων Γυμνασίου και Τεχνικής Σχολής που διέθεταν οι διάδικοι, ο αιτητής Στυλιανού κατείχε Πτυχίο Εκπαιδευτικού Τεχνολόγου Μηχανικού (Δομικά Έργα) ΣΕ.ΛΕ.ΤΕ., Ελλάδας (Καλώς) (1987), ενώ το ΕΜ κατείχε Δίπλωμα Αρχιτεκτονικής, Ανώτερο Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και Πολιτικής Μηχανικής, Βουλγαρίας (1980-86) και Master of Architecture, University of Architecture, Civil Engineering and Geodesy, Sofia (23/4/2012), αναγνωρισμένο από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. στις 26.9.2012, ως τίτλος ισότιμος και αντίστοιχος προς πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου και ως ισότιμος προς μεταπτυχιακό δίπλωμα επιπέδου Μaster. Tέλος, σ΄ ότι αφορά την αρχαιότητα, οι διάδικοι είχαν διοριστεί στην αμέσως προηγούμενη θέση Τεχνικού την ίδια ημερομηνία (1.1.97) και από απόψεως ηλικίας, προβάδισμα είχε ο αιτητής Βασιλείου αφού γεννήθηκε στις 26.11.58 ενώ ο αιτητής Στυλιανού γεννήθηκε στις 5.11.59 και το ΕΜ 31.1.61.
Συστήνοντας τον αιτητή Βασιλείου ο Διευθυντής ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως «Με βάση τα πιο πάνω και λαμβάνοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο (άρθρο 35(3)) στο σύνολό τους, αξία - προσόντα - αρχαιότητα, καθώς επίσης και τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω για προαγωγή, τον Βασιλείου Στέλιο, τον οποίο θεωρώ ως τον καταλληλότερο για να αναλάβει τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Η σύσταση μου βασίζεται στα ακόλουθα:
1. Όσον αφορά στην αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ' αυτές των τελευταίων πέντε χρόνων (2007-2011), ο Βασιλείου Στέλιος ισοβαθμεί σε αξία με τους ανθυποψηφίους του Στυλιανού Χριστάκη, Παναγιώτου Ηλία και Ιωαννίδη Κωνσταντίνο, με την ίδια ημερομηνία διορισμού, την 1.1.1997.
2. Όσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι πληρούν τα από το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτούμενα προσόντα. Οι 8 από τους 14 υποψηφίους είναι κάτοχοι επιπρόσθετου προσόντος, το οποίο δεν συνιστά πλεονέκτημα ενώ ο βαθμός σχετικότητας του με τα καθήκοντα της θέσης ποικίλλει. Του υποψήφιου Στυλιανού Χριστάκη κρίνεται ως μη σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Του υποψήφιου Ιωαννίδη Κωνσταντίνου κρίνεται σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
3. Όσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας στην παρούσα θέση που είναι και η ημερομηνία πρώτου διορισμού τους, ο Βασιλείου Στέλιος έχει την ίδια αρχαιότητα με τους ανθυποψηφίους του, έναντι των οποίων όμως υπερτερεί σε προηγούμενη αρχαιότητα λόγω ηλικίας».
H EΔΥ, παρακάμπτοντας την πιο πάνω σύσταση, επέλεξε το ΕΜ σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Η πλειοψηφία της Επιτροπής, επιλέγοντας την Κολόμβου αντί του Βασιλείου, που συστήθηκε από τον Αναπληρωτή Διευθυντή, έλαβε υπόψη ότι αυτή όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, είναι περίπου ισοδύναμη με τον συστηθέντα, έναντι του οποίου όμως υπερτερεί εμφανώς σε προσόντα, αφού κατέχει πέραν των απαιτούμενων προσόντων, Δίπλωμα Αρχιτεκτονικής του Ανώτερου Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής και Πολιτικής Μηχανικής της Βουλγαρίας και Master of Architecture University of Architecture, Civil Engineering and Geodes, της Σόφιας, το οποίο έχει αναγνωριστεί από το ΚΥ.Σ.ΑΤ.Σ. ως τίτλος ισότιμος και αντίστοιχος προς Πτυχίο Πανεπιστημιακού επιπέδου και ως Τίτλος ισότιμος προς Μεταπτυχιακό Δίπλωμα επιπέδου Master. Tα εν λόγω προσόντα δεν συνιστούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, αλλά είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και τους αποδίδεται η δέουσα βαρύτητα. Όσον αφορά την αρχαιότητα, η επιλεγείσα υστερεί του συστηθέντα. Εντούτοις, η αρχαιότητα αυτή δεν κρίνεται σημαντική, δεδομένου ότι ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης τους.
Σε σύγκριση με τους λοιπούς υποψηφίους, η πλειοψηφία της Επιτροπής έλαβε υπόψη ότι η επιλεγείσα, όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, είναι είτε ίση, είτε περίπου ισοδύναμη με αυτούς. Όσον αφορά τα προσόντα, η επιλεγείσα υπερτερεί έναντί τους αφού κατέχει τρία επιπρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ αυτοί, είτε δεν κατέχουν (.Βασιλείου Στέλιος.), είτε κατέχουν λιγότερα επιπρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, όπως έχει ήδη κριθεί σε προηγούμενες αποφάσεις της Επιτροπής (.Στυλιανού Χριστάκης.). Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Κολόμβου υστερεί έναντι των . Βασιλείου Στέλιου και Στυλιανού Χριστάκη. . Εντούτοις, η εν λόγω αρχαιότητα κρίνεται οριακή, δεδομένου ότι ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης τους. Δεδομένου, επίσης, ότι η Κολόμβου υπερτερεί σε προσόντα έναντι αυτών, η επιλεγείσα κρίνεται καταλληλότερη για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση».
Ελέγχοντας τη σύσταση του Διευθυντή σε αντιπαραβολή με την απόφαση της ΕΔΥ, είναι νομίζω προφανές ότι οι κρίσεις της ΕΔΥ είναι σύμφωνες με το περιεχόμενο των φακέλων και τις νομολογιακές αρχές που διέπουν τα επί μέρους ζητήματα των κριτηρίων προαγωγής. Συγκεκριμένα, σ΄ ότι αφορά το θέμα της βαθμολογημένης αξίας, η διαφορά των 4 «εξαίρετων» στο σύνολο των εκθέσεων της τελευταίας 5ετίας δεν συνιστούσε υπεροχή των αιτητών έναντι του ΕΜ, αφού είναι νομολογημένο πως τέτοιου είδους διακυμάνσεις δεν έχουν ουσιαστική σημασία και σε τέτοιες περιπτώσεις οι υποψήφιοι θα πρέπει να θεωρούνται ισοδύναμοι (βλ. Πατσαλίδης κ.ά. v. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 738, Αττάς κ.ά. v. Δημοκρατίας (Αρ.2) (2012) 3 Α.Α.Δ. 438). Βέβαια, ο Διευθυντής, στη σύσταση του, δεν προέβη σε άμεση αναφορά στη βαθμολογία του ΕΜ, αλλά η αναφορά του ότι ο αιτητής Βασιλείου "ισοβαθμεί σε αξία με τους ανθυποψηφίους του Στυλιανού Χριστάκη, Παναγιώτου Ηλία και Ιωαννίδη Κωνσταντίνο, με την ίδια ημερομηνία διορισμού, την 1.1.1997» και η μη συμπερίληψη του ΕΜ στην κατηγορία των υποψηφίων που είχαν πρωτοδιοριστεί την 1.1.1997 αφήνει να νοηθεί - και αυτό λανθασμένα - ότι οι αιτητές είχαν βαθμολογικό προβάδισμα και επομένως υπερτερούσαν στο κριτήριο της αξίας έναντι του ΕΜ. Κατά συνέπεια, η ΕΔΥ, σημειώνοντας ότι το ΕΜ είναι περίπου ισοδύναμη με τον συστηθέντα, αποκατέστησε τα πράγματα στην ορθή τους βάση και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί των αιτητών δεν ευσταθούν και απορρίπτονται.
Αναφορικά με το θέμα των προσόντων, είναι γεγονός ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν προβλέπει οτιδήποτε ως πρόσθετο προσόν ή πλεονέκτημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πρόσθετα μη απαιτούμενα προσόντα των υποψηφίων θα πρέπει να αγνοούνται. Αντίθετα πρόκειται για στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης και ως τέτοιο συνεκτιμάται με τα υπόλοιπα στοιχεία στη γενική αξιολόγηση των υποψηφίων, νοουμένου βεβαίως ότι είναι συναφές με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της επίδικης θέσης (βλ. Χρυσοστόμου v. E.E.Y. (1989) 3(E) A.A.Δ. 3186, Δημοκρατία κ.ά. v. Aσσιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 395 και Δημοκρατία κ.ά. v. Aγγελή κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 161). Παρατίθεται σχετικά αυτούσιο το πιο κάτω απόσπασμα από την Πούρος κ.ά. v. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, το οποίο οριοθετεί και το πλαίσιο αποτίμησης των πρόσθετων προσόντων:
"Καταλήγουμε ότι τα πρόσθετα μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται πια στην αρμόδια αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασίας τους, αποφεύγοντας δύο άκρα: αφενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική, ώστε να φθάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής και αφετέρου να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης».
Εφαρμόζοντας τις προαναφερθείσες νομολογιακές αρχές στην υπό κρίση περίπτωση, παρατηρείται ότι οι αναφορές του Διευθυντή σε σχέση με τα πρόσθετα προσόντα των υποψηφίων είναι αποσπασματικές και αόριστες. O συστηθείς Βασιλείου δεν κατείχε οποιοδήποτε πρόσθετο προσόν και η δήλωση του Διευθυντή ότι οι 8 από τους 14 υποψηφίους ήταν κάτοχοι πρόσθετου προσόντος που δεν συνιστούσε πλεονέκτημα ως και ότι «ο βαθμός σχετικότητας τους με τα καθήκοντα της θέσης ποικίλλει», κρίνεται γενική και αόριστη. Περαιτέρω, ενώ στη συνέχεια ανάφερε, πολύ συνοπτικά, ότι το πρόσθετο προσόν του αιτητή Χ. Στυλιανού (πτυχίο Εκπαιδευτικού Τεχνολόγου Μηχανικού (Δομικά Έργα) δεν ήταν σχετικό με τη Θέση, για τους δύο επιπρόσθετους ακαδημαϊκούς τίτλους του ΕΜ (Αρχιτεκτονική και Πολιτική Μηχανική) δεν έκανε οποιαδήποτε μνεία. Η απουσία όμως σχολιασμού και σύγκρισης των προσόντων των υποψηφίων αποδοκιμάζεται από τη νομολογία, σύμφωνα με την οποία αποτελεί υποχρέωση του Διευθυντή να παρουσιάζει ορθή εικόνα για τους υποψήφιους (βλ. Κασκίρης κ.ά. v. Γεωργίου (2011) 3 Α.Α.Δ. 660 και Μοδίτης v. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695). Ορθώς επομένως, η ΕΔΥ, διαφοροποιήθηκε από τη σύσταση του Διευθυντή αφού έκανε αναφορά στα πρόσθετα προσόντα του ΕΜ, σημειώνοντας ότι ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της Θέσης και ότι καθιστούσαν την κάτοχο τους εμφανώς υπέρτερο του αιτητή Βασιλείου στο κριτήριο των προσόντων. Σχετικό επί του προκειμένου είναι και το πιο κάτω απόσπασμα από την Δημοκρατία v. Mιχαηλίδου (2011) 3(Β) Α.Α.Δ. 871:
"Δεν νοείται αναφορά στην υπηρεσιακή εικόνα, χωρίς στον όρο να περιλαμβάνονται και τα προσόντα ως μέρος της. Είναι δε αυτονόητο πως όταν ο Νόμος αναφέρεται και στα προσόντα ως κριτήριο για την επιλογή του καταλληλότερου εννοεί προσόντα που δεν απαιτούνται. Δεν δικαιολογούνται συνεπώς οι σκέψεις στο περίγραμμα αγόρευσης της εφεσείουσας περί ισοδυναμίας «όταν τα άλλα δύο στοιχεία κρίσης είναι ίσα» ή οι διατυπώσεις που εμφανίζονται να παραγνωρίζουν πως το δίπλωμα του εφεσίβλητου ασφαλώς του έδιδε υπεροχή στα προσόντα».
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω, η ανάλυση των δεδομένων των διαδίκων σε σχέση με τα τρία κριτήρια προαγωγής, οδηγεί στη διαπίστωση ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και εύλογα δεν ελήφθη υπόψη από την ΕΔΥ. Επιπρόσθετα, η επίκληση από την ΕΔΥ του στοιχείου της ισοδυναμίας των υποψηφίων στην υπηρεσιακή βαθμολογία, των πρόσθετων προσόντων της ενδιαφερόμενης και η αναφορά στην οριακή σημασία της ηλικιακής αρχαιότητας του αιτητή Βασιλείου, συνιστούσαν την ειδική αιτιολογία για την παράκαμψη της.
Τώρα, σ΄ ότι αφορά τους ισχυρισμούς του αιτητή Στυλιανού για έλλειψη δέουσας έρευνας και ανεπίτρεπτης διπλής χρησιμοποίησης του Διπλώματος/Master της ενδιαφερόμενης, τόσο ως απαιτούμενου προσόντος κατά τον αρχικό διορισμό της στη θέση Τεχνικού όσο και ως επιπρόσθετου στη παρούσα διαδικασία, κρίνω ότι ούτε αυτοί ευσταθούν. Τα όσα αφορούν την αναγνώριση του σχετικού διπλώματος του Πανεπιστημίου της Σόφιας, αφενός, ως τίτλου ισότιμου και αντίστοιχου πανεπιστημιακού πτυχίου και, αφετέρου, ως ισότιμου μεταπτυχιακού διπλώματος επιπέδου Master, από το καθ' ύλην αρμόδιο όργανο, το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας. Πέραν τούτου, έχει νομολογηθεί ότι είναι δυνατό, κατά περίπτωση, κάποιο προσόν που απαιτείτο για διορισμό σε προηγούμενη θέση να θεωρηθεί ως επιπρόσθετο προσόν σε μεταγενέστερη προαγωγή, εφόσον βέβαια είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και η πρωτόδικη απόφαση Χαράλαμπος Ρούσου v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 161/2008, ημερ. 19.2.10, που επικαλείται σχετικά, ο αιτητής Στυλιανού έχει ανατραπεί κατ' έφεση (βλ. Χαράλαμπος Ρούσος v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Αναθ. Έφεση Αρ.33/2010, ημερ. 17.10.14, ECLI:CY:AD:2014:C796 και Δημήτρης Δημητρίου v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 2076/2012, ημερ. 22.12.14, ECLI:CY:AD:2014:D988).
Σ΄ ότι, τέλος, αφορά την προωθηθείσα θέση ότι η αναφορά της ΕΔΥ σε τρία πρόσθετα προσόντα του ΕΜ συνιστά ουσιώδη πλάνη, ούτε αυτή ευσταθεί. Όπως προκύπτει από το σχετικό πίνακα, το ΕΜ κατείχε πανεπιστημιακό δίπλωμα Aρχιτεκτονικής και μεταπτυχιακό δίπλωμα στον ίδιο τομέα (Master of Architecture), τα οποία (ορθώς) λήφθηκαν υπόψη ως σχετικά με τη Θέση, ενώ ο αιτητής Στυλιανού είχε να αντιπαραθέσει μόνο το πτυχίο της Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. Επομένως το συμπέρασμα της ΕΔΥ, ότι η ενδιαφερόμενη υπερτερούσε σε σχετικά πρόσθετα προσόντα παρέμεινε αλώβητο. Όπως αλώβητη και ορθή είναι και η θέση της ότι το ηλικιακό προβάδισμα των αιτητών ήταν οριακό στοιχείο που δεν μπορούσε να ανατρέψει την υπεροχή της ενδιαφερόμενης στα προσόντα. Σχετικές είναι οι Αλευρά κ.ά. v. Ηρακλέους κ.ά. (2005) 3 Α.Α.Δ. 85, Αρχή Λιμένων Κύπρου v. Mακρίδου (2011) 3(Α) 51, Δημοκρατία v. Xρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, Βασιλειάδης v. Tσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403. Τελικά αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ΕΔΥ σημείωσε τα δεδομένα της αρχαιότητας και τα συνεκτίμησε με τα υπόλοιπα στοιχεία μέσα στο σωστό πλαίσιο που καθορίζεται από τη νομολογία και ορθά αποφάσισε, μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας, να δώσει βαρύτητα στα ακαδημαϊκά προσόντα της ενδιαφερόμενης εφόσον αυτά σχετίζονταν με τα καθήκοντα της θέσης. Λήφθηκε, επομένως, η προσβαλλόμενη πράξη μέσα στο νενομισμένο πλαίσιο και υπό το φως του συνόλου των σχετικών στοιχείων και ως τέτοια δεν μπορεί να ακυρωθεί (βλ. Χρίστου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λάρνακας (1998) 3 Α.Α.Δ.604).
Για όλα τα πιο πάνω οι δύο προσφυγές αποτυγχάνουν και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Για σκοπούς δε εξόδων, εκδίδεται διάταγμα αποσυνένωσης των δύο προσφυγών και έκαστος των αιτητών καταδικάζεται σε €1.200 έξοδα προς όφελος των καθ΄ ων η αίτηση.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ