|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Moδίτης Ιωάννης ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695
Νικολαΐδης Ευαγόρας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου (2005) 3 ΑΑΔ 325
Βασιλειάδης Αντώνης και Άλλες ν. Mάρως Κληρίδου - Τσιάππακαι Άλλων (2005) 3 ΑΑΔ 403
Τρύφωνος Έλλη και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2010) 3 ΑΑΔ 377
Φραγκουλίδου Ελέγκω ν. Γιαννούλας Κορατζίτου Χριστοδούλου και Άλλων (2011) 3 ΑΑΔ 85
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D89
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1334/2011)
10 Φεβρουαρίου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΗ ΠΥΘΑΡΑ-ΠΑΠΑΛΛΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Α. Ευσταθίου (κα), για την Αιτήτρια.
Ε. Παπαγεωργίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Π. Παπαγεωργίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια προσβάλλει την προαγωγή του Κωνσταντίνου Ξήχειλου ("ενδιαφερόμενος"), στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας.
Η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, ζήτησε στις 4 Απριλίου 2011 την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Ανώτερου Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας. Δοθέντος ότι, η θέση ήταν θέση προαγωγής, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε σε συνεδρία της, ημερομηνίας 18 Απριλίου 2011, να επιληφθεί του θέματος σε μεταγενέστερη ημερομηνία στην παρουσία της Γενικής Διευθύντριας.
Σε συνεδρία της Ε.Δ.Υ. στις 21 Ιουνίου 2011, στην οποία παρευρέθηκε η Γενική Διευθύντρια, η τελευταία αφού μελέτησε τους προσωπικούς και τους υπηρεσιακούς φακέλους των υποψηφίων, σύστησε για προαγωγή τον ενδιαφερόμενο.
Η Ε.Δ.Υ. με τη σειρά της, αφού προέβηκε σε σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων και αφού εξέτασε τους αναλογούντες φακέλους και, λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων έκρινε ότι ο ενδιαφερόμενος υπερείχε των άλλων υποψηφίων και προχώρησε στην προαγωγή του.
Η πιο πάνω προαγωγή δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 5 Αυγούστου 2011.
Η αιτήτρια προβάλλει ότι η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας ήταν πεπλανημένη. Ισχυρίζεται ότι, η ιδία διαθέτει πρόσθετο προσόν, η σχετικότητα του οποίου δεν καθορίστηκε από τη Γενική Διευθύντρια, αναφορικά με τα καθήκοντα της θέσης. Περαιτέρω, εισηγήθηκε ότι η Γενική Διευθύντρια παραγνώρισε την υπάρχουσα, προς όφελος της, αρχαιότητα, ενώ απέδωσε υπερβολική βαρύτητα στην υπεροχή σε αξία του ενδιαφερομένου, συνιστάμενη σε δύο εξαίρετα περισσότερα για τον ενδιαφερόμενο, τα πέντε τελευταία έτη. Τέλος προβάλλει ότι εσφαλμένα η Γενική Διευθύντρια ανέτρεξε σε αξία τα τελευταία δέκα χρόνια.
Θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω το σχετικό απόσπασμα από τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας:
"Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - όπως αυτά ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι' αυτή, συστήνω για προαγωγή τον υποψήφιο Ξήχειλο Κωνσταντίνο, τον οποίο θεωρώ ως τον πιο κατάλληλο για την υπό πλήρωση θέση.
Ο συστηνόμενος δεν υστερεί ή/και υπερέχει από ορισμένους υποψηφίους σε αξία, λαμβάνοντας υπόψη τις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων δέκα χρόνων στις οποίες απέδωσα ιδιαίτερη βαρύτητα.
Περαιτέρω, ο συστηνόμενος υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι όλων σχεδόν των υποψηφίων, που ανάγεται στην προηγούμενη θέση, εκτός από την υποψήφια Πυθαρά-Παπαλλή Νίκη, από την οποία υστερεί σε αρχαιότητα λόγω ημερομηνίας γέννησης μόνο και έναντι της οποίας υπερέχει κατά πολύ σε αξία, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων δέκα χρόνων.
Έχω, επίσης, λάβει υπόψη μου ότι τόσο ο συστηνόμενος όσο και οι υποψήφιοι Πυθαρά-Παπαλλή Νίκη και .... διαθέτουν το πλεονέκτημα που προνοείται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωσης θέσης. Συγκεκριμένα, ο συστηνόμενος διαθέτει το MSc in Engineering Management, Frederick Institute of Technology, και πιστοποιητικό από το ΚΥ.Σ.ΑΤ.Σ. ότι το εν λόγω δίπλωμα είναι ισότιμο με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα επιπέδου Master και η Πυθαρά-Παπαλλή κατέχει επίσης πιστοποιητικό από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. ότι το Δίπλωμα Χημικής Μηχανικής που διαθέτει είναι ισότιμο με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα επιπέδου Master .
Έλαβα, επίσης, υπόψη μου ότι οι υποψήφιοι Πυθαρά-Παπαλλή Νίκη .. διαθέτουν επιπρόσθετα προσόντα, τα οποία, όμως, δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και, ως εκ τούτου, τα προσόντα αυτά δεν μπορούν να ανατρέψουν την υπεροχή του συστηνόμενου, ο οποίος υπερέχει σημαντικά σε αξία από την Πυθαρά-Παπαλλή..."
Η αιτήτρια είναι κάτοχος επιπρόσθετου, μη απαιτούμενου από το Σχέδιο Υπηρεσίας, προσόντος. Κατέχει post graduate diploma in management του Mediterranean Institute of Management.
Όπως διατυπώνεται η εν λόγω σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, παρατηρούμε ότι, γίνεται απλώς υπόμνηση της ύπαρξης του πρόσθετου προσόντος της αιτήτριας. Σημειώνεται ότι, ως μη απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν μπορούσε να ανατρέψει την υπεροχή του ενδιαφερομένου, ο οποίος, όπως τονίστηκε "υπερείχε σημαντικά σε αξία".
Ανακύπτει συναφώς ότι, η Γενική Διευθύντρια ουδόλως αξιολόγησε κατά πόσο το εν λόγω πρόσθετο προσόν, που κατείχε η αιτήτρια, ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και εάν ναι ποια βαρύτητα θα του απέδιδε. Η απλή αναφορά ότι δεν μπορεί να ανατρέψει την υπεροχή του ενδιαφερομένου σε αξία, δεν τείνει να καταδείξει ότι είχε προβεί σε εξέταση και αξιολόγηση του εν λόγω προσόντος, πόσο μάλλον ότι του αποδόθηκε η οποιαδήποτε βαρύτητα.
Καθιερώθηκε νομολογιακώς ότι, το διορίζον όργανο, έχει καθήκον να λάβει υπόψη τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, κινούμενο ανάμεσα σε δύο άξονες: ήτοι: της μη απόδοσης σ' αυτά υπερβολικής βαρύτητας ώστε αυτή να κατατείνει σε έκδηλη υπεροχή, ούτε όμως και της εντελώς οριακής αξιολόγησης, ώστε να μην τους δίνεται κατ' ουσίαν οποιαδήποτε σημασία, ως να μην ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. (Τρύφωνος ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 377).
Όπως επίσης αναφέρθηκε στην υπόθεση Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2005) 3 Α.Α.Δ. 325, προσόντα τα οποία κατέχει ένας υποψήφιος και τα οποία δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν αγνοούνται και τούτα, προσθέτουν στην αξία του, εφόσον πρόκειται περί προσόντων σχετικών με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Έχει υποχρέωση συνεπώς, το διορίζον όργανο να εξετάσει τα προσόντα αυτά και να κρίνει αν είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης ή όχι. Σχετική επίσης είναι η υπόθεση Φραγκουλίδου ν. Χριστοδουλίδου κ.ά. (2011) 3 Α.Α.Δ. 85.
Στην πρόσφατη απόφαση στις Υποθέσεις Αρ. 783/2011 και 967/2011, Χρυσοστόμου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, 21 Νοεμβρίου 2014, αναφέρθηκαν τα εξής:
"Η απλή αναφορά τόσο του Διευθυντή, όσο και στη συνέχεια της Επιτροπής στα πρόσθετα προσόντα, χωρίς διερεύνηση ως προς τη συσχέτισή τους με τα καθήκοντα και ευθύνες της επίδικης θέσης και η λεκτική καταγραφή ότι σε αυτά αποδόθηκε η δέουσα βαρύτητα, δεν καλύπτει το καθήκον αξιολόγησης και στάθμισης τους ούτως ώστε να καθορισθεί και η βαρύτητα και σημασία τους."
Η Γενική Διευθύντρια απέδωσε σημαντική υπεροχή στον ενδιαφερόμενο έναντι της αιτήτριας, εδραζόμενη στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων δέκα χρόνων.
Στην Υπόθεση Αρ. 1610/2011, ημερομηνίας 25 Φεβρουαρίου 2014, όπου η αιτήτρια ήταν η ίδια, όπως και στην παρούσα υπόθεση, ανέφερα τα ακόλουθα τα οποία εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση:
"Νομολογιακά καθιερώθηκε ότι λαμβάνονται υπόψη οι ετήσιες εκθέσεις των πέντε τελευταίων ετών και δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος επέκτασης στα δέκα. Η σημασία και η αξία των πρόσφατων υπηρεσιακών εκθέσεων αναλύθηκε στην υπόθεση Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695."
Όπως εμφαίνεται από τις ετήσιες εκθέσεις η αιτήτρια υστερούσε έναντι του ενδιαφερομένου κατά δύο "εξαίρετα", τα δύο τελευταία χρόνια. Είναι έκδηλο ότι αυτή η διαφορά δεν θα μπορούσε να προσδώσει σημαντική υπεροχή σε αξία, όπως αναφέρθηκε από τη Γενική Διευθύντρια στη δική της αξιολόγηση των υποψηφίων.
Νομολογιακώς καθιερώθηκε ότι, ακόμη και μια μικρή διαφορά, στις ετήσιες αξιολογήσεις, μπορεί να αποκτήσει σημασία, ενόψει της ισοπεδωτικής εικόνας που κατά κανόνα παρουσιάζουν οι υποψήφιοι, πλην, όμως, έχει ταυτοχρόνως νομολογηθεί ότι, είναι η συνολική εικόνα που εκπέμπει ένας υποψήφιος που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την άσκηση της κρίσης της αρμόδιας αρχής. (Βασιλειάδης ν. Κληρίδου-Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, Πούρος ν. Χατζηστεφάνου (2001) 3 Α.Α.Δ. 374 και Υπόθεση Αρ. 1670/2011, Παντελή ν. Α.Η.Κ., 25 Οκτωβρίου 2013).
Η πιο πάνω θετική εικόνα για τον ενδιαφερόμενο δεν αποτελεί ουσιώδη διαφορά, έναντι της αιτήτριας, ώστε να μπορεί να προσδώσει σ' αυτόν, ουσιαστική υπεροχή.
Στην Α.Ε. 112/2008, Αττά κ.ά. ν. Δημοκρατίας, 29 Νοεμβρίου 2012, αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Όπως έχει κατ' επανάληψη λεχθεί μικρές διαφορές στις αξιολογήσεις συνιστούν οριακές διαφορές μη δυνάμενες να προσδώσουν υπεροχή σε αξία στα Ε.Μ. Αντίθετα, αναδεικνύουν υποψήφιους ουσιαστικά ισοδύναμους σε αξία."
Ως εκ των ανωτέρω δοθέντος ότι η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας πάσχει, και η Ε.Δ.Υ. επέλεξε τον ενδιαφερόμενο, στηριζόμενη στην "εμφανώς υπεροχή του σε αξία" και τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, η προσβαλλόμενη πάσχει επίσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με €1.600 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., προς όφελος της αιτήτριας και εναντίον των καθ'ων η αίτηση.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ