|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Σωτήρη Χατζηγεωργίου (2008) 3 ΑΑΔ 100
Παπαδοπούλου Aγάθη και Άλλη ν. Pαδιοφωνικού Iδρύματος Kύπρου (2009) 3 ΑΑΔ 362
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D95
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1024/2012)
11 Φεβρουαρίου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΧΟΥΣ,
Καθ'ου η αίτηση.
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Ε. Κελεπέσιη (κα), για Α. Στεφάνου, για τον Καθ'ου η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για την προκηρυχθείσα, στις 27 Νοεμβρίου 2009, από το Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς (καθ'ου η αίτηση), θέση του Λειτουργού Δημοτικής Υπηρεσίας (θέση πρώτου διορισμού).
Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προέβλεπε ως απαιτούμενα προσόντα:
"Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστον από τα ακόλουθα θέματα ή συνδυασμός των θεμάτων αυτών: Δημόσια Διοίκηση, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Διοίκηση Προσωπικού, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Οικονομικές, Πολιτικές ή Κλασσικές Επιστήμες, Πολιτιστικές ή Κοινωνικές Επιστήμες, Καλές Τέχνες, Νομικά (περιλαμβανομένου του Barrister at Law), Δημόσιες Σχέσεις, Διεθνείς Σχέσεις, Κοινωνιολογία, Φιλοσοφία, Φιλολογία, Ιστορία, Αρχαιολογία, Ευρωπαϊκές Σπουδές, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, Λογιστική (περιλαμβανομένου του μέλους του Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου)."
Αναφορικά με τη διαδικασία πλήρωσης, ο καθ'ου η αίτηση είχε ήδη, από τις 29 Σεπτεμβρίου 2009, αποφασίσει την ανάθεση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου της διεξαγωγής γραπτών εξετάσεων των υποψηφίων. Περαιτέρω, στις 7 Δεκεμβρίου 2009 αποφασίστηκε όπως, ανατεθεί στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και η αξιολόγηση των αιτήσεων των υποψηφίων αναφορικά με τα προσόντα εκάστου.
Το Κέντρο Επιστημονικής Επιμόρφωσης Αξιολόγησης και Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Κύπρου ετοίμασε, τον Ιανουάριο του 2010, έκθεση στην οποία επισημαίνει ποιοι υποψήφιοι πληρούσαν και ποιοι όχι τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Για τον αιτητή συγκεκριμένα κρίθηκε ότι δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Ο καθ'ου η αίτηση ακολούθως σε συνεδρία του, ημερομηνίας 25 Ιανουαρίου 2010, υιοθέτησε την πιο πάνω έκθεση και απέκλισε όσους δεν κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής. Με επιστολή ημερομηνίας 1η Φεβρουαρίου 2010 ο καθ'ου η αίτηση πληροφόρησε τον αιτητή ότι δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα. Ο αιτητής υπέβαλε ένσταση, αναφορικά με τον αποκλεισμό του και ο καθ'ου η αίτηση, με επιστολή του ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 2010, ενημέρωσε τον αιτητή ότι η απόφαση τους ήταν νόμιμη εφόσον το πτυχίο του δεν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας. Στις 24 Φεβρουαρίου 2010 διεξήχθηκε γραπτή εξέταση των υποψηφίων που πληρούσαν τα προσόντα, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα.
Στις 10 Μαΐου 2010 οι τρεις πρώτοι επιτυχόντες κλήθηκαν σε προφορική εξέταση ενώπιον του καθ'ου η αίτηση. Ο ενδιαφερόμενος συγκέντρωσε την ψηλότερη βαθμολογία και ο καθ'ου η αίτηση αποφάσισε την πρόσληψη του.
Με επιστολές του ο αιτητής ζητούσε ενημέρωση ως προς τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης. Ο καθ'ου η αίτηση ενημέρωσε τον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 17 Μαΐου 2012 ότι, η θέση είχε πληρωθεί. Στις 8 Οκτωβρίου 2012 ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι το πρόσωπο που είχε προσληφθεί ήταν ο ενδιαφερόμενος.
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει τον πιο πάνω διορισμό του ενδιαφερομένου στην επίδικη θέση.
Αρχικώς προβλήθηκε από τον αιτητή ότι, ο καθ'ου η αίτηση δεν είχε προβεί σε δέουσα έρευνα αναφορικά με την κατοχή από τον ίδιο του απαιτούμενου, για τη θέση, προσόντος. Ήταν ο ισχυρισμός του αιτητή ότι αρμοδιότητα για εξέταση της ισοτιμίας των πτυχίων είχε το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. και όχι το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Υπαρχούσης διαφωνίας, πρόβαλε ο αιτητής, ο καθ'ου η αίτηση όφειλε να απευθυνθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. Στην απαντητική του αγόρευση διαφοροποίησε την πιο πάνω θέση, εισηγούμενος ότι ο καθ'ου η αίτηση όφειλε να του είχε υποδείξει ότι απαιτείτο να παρουσιάσει σχετικό πιστοποιητικό από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. Προβάλλει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι, λόγω της μη δέουσας έρευνας, προϊόν πλάνης και αναιτιολόγητη.
Η ερμηνεία των Σχεδίων Υπηρεσίας και η αξιολόγηση των προσόντων, για διορισμό, ανήκει στην αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου και το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο όταν διαπιστώνεται ότι η ερμηνεία δεν ήταν ευλόγως επιτρεπτή και ότι υπήρξε υπέρβαση των ακραίων ορίων της εξουσίας του διορίζοντος οργάνου. (Παπαδοπούλου ν. Ρ.Ι.Κ. (2009) 3 Α.Α.Δ. 362 και Χατζηχριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2012) 3 Α.Α.Δ. 192).
Συναφώς, αρμοδιότητα για την εξέταση των προσόντων του αιτητή και αν αυτά ανταποκρίνοντο στα απαιτούμενα του Σχεδίου Υπηρεσίας, είχε ο καθ'ου η αίτηση. Δεν είχε υποχρέωση να προβεί σε οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα, ως προς τα προσόντα του αιτητή, πέραν όσων ο ίδιος υπέβαλε.
Όπως σημειώθηκε πιο πάνω, ο προσδιορισμός της καταλληλότητας των προσόντων είναι έργο του αρμόδιου διορίζοντος οργάνου, με δεδομένη τη δυνατότητα ανάθεσης της αξιολόγησης των προσόντων σε συμβουλευτικό όργανο. (Υπόθεση Αρ. 747/1999, Προκοπίου ν. Δημοκρατίας, 22 Ιανουαρίου 2001).
Ο αιτητής, όπως σημείωσα, πρόβαλε ότι ο καθ'ου η αίτηση όφειλε ν' αποταθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. αναφορικά με τα προσόντα του. Η αρμοδιότητα του ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. δεν ενεργοποιείται παρά μόνο μετά από αίτηση του κατόχου του τίτλου σπουδών και δεν αποτελεί βοηθητικό όργανο του καθ'ου η αίτηση για διερεύνηση τίτλου σπουδών. Επομένως, ο πιο πάνω ισχυρισμός του αιτητή δεν έχει έρεισμα.
Νομολογιακώς η θέση αυτή βασίζεται στις πιο κάτω υποθέσεις.
Όπως αναφέρεται στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (2008) 3 Α.Α.Δ. 100, δεν εναπόκειται στη διοίκηση να αναζητήσει οποιαδήποτε πιστοποίηση ισοτιμίας, αλλά στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Ο ρόλος του ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. δεν είναι να εξετάζει, εκ μέρους του διορίζοντος οργάνου, τους τίτλους σπουδών ενός υποψηφίου αλλά ασκεί την αρμοδιότητα του αυτή κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου.
Στην υπόθεση Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας (2012) 3 Α.Α.Δ. 247, τονίστηκε ότι εναπόκειται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο να ερμηνεύσει το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και να εξετάσει ταυτόχρονα κατά πόσο οι υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα. Σε περίπτωση αμφιβολιών, όμως, ως προς την κατοχή του προσόντος, το διορίζον όργανο εξαντλεί την έρευνα του με το να λάβει την παροχή πιστοποιητικού αναγνώρισης σπουδών από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. στο οποίο, όμως, θα προσφύγει ο ίδιος ο υποψήφιος και όχι το διορίζον όργανο.
Συναφώς προκύπτει ότι το παράπονο του αιτητή ότι ο καθ'ου η αίτηση δεν είχε προβεί σε δέουσα έρευνα επειδή δεν παρέπεμψε το θέμα των προσόντων του, στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., δεν έχει έρεισμα. Τέτοια υποχρέωση δεν είχε ο καθ'ου η αίτηση αλλά ο αιτητής και ο ίδιος όφειλε να προσκομίσει, αν επιθυμούσε, ανάλογο πιστοποιητικό. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου προβαίνοντας σε αξιολόγηση των προσόντων του αιτητή έκρινε ότι το πτυχίο του δεν πληρούσε τα απαιτούμενα, από το Σχέδιο Υπηρεσίας, προσόντα. Δεν είχε αποφανθεί το Πανεπιστήμιο αν τα προσόντα ήταν αναγνωρισμένα, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο ήταν αρμοδιότητα του ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ.
Στην υπό εξέταση περίπτωση δεν ήταν προς απόφανση κατά πόσο ο αιτητής κατείχε πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά κατά πόσο το πτυχίο του, με βάση το περιεχόμενο των σπουδών του, ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Εξεταζόμενο το θέμα μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, το εύρημα ότι ο αιτητής δεν ήταν προσοντούχος ήταν ευλόγως επιτρεπτό και εντός των ορίων άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου.
Όσον αφορά τον προβληθέντα ισχυρισμό του αιτητή περί έλλειψης αιτιολογίας, θεωρώ ότι ούτε και αυτός ευσταθεί. Ο καθ'ου η αίτηση με την επιστολή του, ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 2010, αναφέρει τους λόγους για τους οποίους ο αιτητής κρίθηκε ως μη προσοντούχος.
Ο αιτητής τέλος ισχυρίστηκε, με άλλο λόγο ακυρώσεως ότι, η απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης άρτιων πρακτικών. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι από τα πρακτικά απουσιάζει η επιστολή του ημερομηνίας 12 Μαρτίου 2010, με την οποία υπέβαλε και πάλι ένσταση εναντίον της απόφασης ότι δεν ήταν προσοντούχος. Ο καθ'ου η αίτηση αντιπαραβάλλει ότι τέτοια επιστολή δεν αποστάληκε ούτε και παραλήφθηκε και δεν υπάρχει μέσα στο φάκελο. Έχει επανειλημμένα τονιστεί ότι, δεν είναι επιτρεπτή η προσκόμιση μαρτυρίας μέσω των αγορεύσεων. Η εν λόγω επιστολή δεν υπάρχει στο φάκελο. Ο αιτητής θα μπορούσε να προσκομίσει την πιο πάνω επιστολή χρησιμοποιώντας την προβλεπόμενη διαδικασία και όχι να την επισυνάψει στην αγόρευση του. Επομένως, η επιστολή δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη και ο σχετικός ισχυρισμός δεν μπορεί να εξεταστεί και απορρίπτεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Ποσό €1.200 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, επιδικάζεται υπέρ του καθ'ου η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ