|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D22
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 27/2013)
16 Ιανουαρίου, 2015
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕΤΑΞΥ:
ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
Αιτητή,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
______
Α. Κωνσταντίνου, για τον αιτητή
Δ. Εργατούδη (κα), για τους καθ΄ ων η αίτηση
........
A Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Eκπαιδευτικής Υπηρεσίας (στο εξής η Επιτροπή) ημερ. 25.10.2012 να (επανα)προάξει στην μόνιμη θέση του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης για τη Μέση Γενική Εκπαίδευση (στο εξής η Θέση) τον Παναγιώτη Χατζίκκο (EM) αντί του ιδίου.
Τα πραγματικά περιστατικά που συνθέτουν την υπόθεση δεν αμφισβητούνται και σε συντομία έχουν ως ακολούθως:
Ο αιτητής και το ΕΜ - όπως και τρεις άλλοι εκπαιδευτικοί - ήταν υποψήφιοι για προαγωγή στη Θέση, για την οποία επιλέγηκε το ΕΜ ως η απόφαση της Επιτροπής ημερ. 24.11.2009 (στο εξής η αρχική απόφαση).
Ο αιτητής και ακόμη ένας υποψήφιος - ο Ανδρέας Αγαθοκλέους - αντέδρασαν στην αρχική απόφαση της Επιτροπής με τις προσφυγές 30/2010 και 1663/2009 (αντίστοιχα), οι οποίες συνεκδικάστηκαν και γι΄ αυτές εκδόθηκε απόφαση στις 28.9.2012. Συναφώς έγινε αποδεκτός ο ισχυρισμός του αιτητή της προσφυγής 1663/2009 Α. Αγαθοκλέους ότι πεπλανημένα η Επιτροπή, κατά τη σύγκριση των υποψηφίων, δεν έλαβε υπόψη τη βαθμολογία του για το έτος 2008-2009, με αποτέλεσμα την ακύρωση της αρχικής απόφασης για προαγωγή του ΕΜ στη Θέση. Αναφορικά όμως με την προσφυγή 30/2010 του Α. Παπαδόπουλου - αιτητή και στην παρούσα - έκρινε πως η επιτυχία της προσφυγής 1663/09 την καθιστούσε χωρίς αντικείμενο και ενόψει τούτου δεν προχώρησε στην εξέταση των λόγων ακύρωσης που προώθησε ο αιτητής. Για το λόγο αυτό καταχωρήθηκε από τον αιτητή η Αναθεωρητική Έφεση υπ΄ αρ. 213/12 η οποία εκκρεμεί ενώπιον της Ολομέλειας.
Μερικές ημέρες μετά την έκδοση της πιο πάνω ακυρωτικής απόφασης, στις 16.10.2012, η Επιτροπή συνήλθε σε συνεδρίαση και αποφάσισε να ενημερώσει το ΕΜ για την ακύρωση της προαγωγής του. Στη συνέχεια, στις 25.10.2012, προχώρησε σε επανεξέταση πλήρωσης της Θέσης με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη και τη βαθμολογία του Αγαθοκλέους για το έτος 2008-2009. Χωρίς όμως αυτό να τον ωφελέσει, αφού δεν συμπεριλήφθηκε στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων. Ακολούθως, η Επιτροπή, αφού υιοθέτησε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων και τις διαπιστώσεις στις οποίες προέβη η προηγούμενη Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 16.11.09, σε σχέση με τους υποψηφίους, και αφού έλαβε υπόψη ότι η νομιμότητα των συνεντεύξεων δεν είχε αμφισβητηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, προχώρησε και βάσει των ενώπιον της στοιχείων έκρινε πως το ΕΜ υπερείχε των ανθυποψηφίων του και το προήγαγε αναδρομικά από 1.12.09. Παρατίθεται συναφώς αυτούσιο το καταληκτικό συμπέρασμα της Επιτροπής:
«11. Συμπερασματικά, η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, όπως αυτά αναλύθηκαν με βάση τα τρία νόμιμα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, έκρινε ότι ο υποψήφιος Χατζίκος Παναγιώτης υπερέχει των ανθυποψηφίων του και τον επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο για προαγωγή στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης στη Μέση Γενική Εκπαίδευση. Αιτιολογώντας την απόφαση της, η Επιτροπή σημείωσε τα ακόλουθα:
11.1 Ο υποψήφιος Χατζίκος Παναγιώτης υπερέχει των ανθυποψηφίων του σε αξία. Πιο συγκεκριμένα, ενώ είναι ισοδύναμος με αυτούς στο περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων Υπηρεσιακών Εκθέσεων υπερέχει έναντί τους στο σύνολο των Υπηρεσιακών Εκθέσεων. Επίσης, υπερέχει σαφώς έναντί τους όσον αφορά στην απόδοση στην προσωπική συνέντευξη. Η Επιτροπή σημειώνει ότι, σύμφωνα-με τη σχετική νομολογία, για θέσεις που είναι ψηλά στην .ιεραρχία, η απόδοση στη συνέντευξη είναι ουσιαστικό στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να του δίδεται αυξημένη βαρύτητα, όταν κρίνεται η προσωπικότητα και οι ικανότητες των υποψηφίων, που είναι σημαντικές ιδιότητες για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης (βλ. απόφαση της Ολομέλειας ημερ. 13.12.1990, στις Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 868 και 869 - Κυπριακή Δημοκρατία Vs Ανδρέα Γιαλλουρίδη κ.α. και απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 13.1.2003 στην Προσφυγή Αρ. 854/2001 -Κώστας Μάρκου κ.α. Vs Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω ΕΕΥ).
11.2 Όσον αφορά στα προσόντα, υπερτερεί η Κιμωνίδου Ελένη, η οποία έχει πρόσθετο προσόν. Η Επιτροπή, όμως, έλαβε υπόψη της ότι με βάση τη νομολογία τα πρόσθετα προσόντα έχουν οριακό χαρακτήρα. Εξάλλου, η εν λόγω υποψήφια υστερεί έναντι του Χατζίκου σε αξία και αρχαιότητα.
11.3 Στο κριτήριο της αρχαιότητας, ο Χατζίκος υπερέχει έναντι της Κιμωνίδου κατά 2 χρόνια. Σε σχέση με τον Παπαδόπουλο, είναι ισοδύναμος σε αρχαιότητα, όμως υπερέχει έναντι αυτού σε αξία.
Η πιο πάνω απόφαση, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 4.1.13, προκάλεσε την καταχώριση της υπό κρίση προσφυγής την οποία ο αιτητής προώθησε στη βάση ότι η απόφαση της Επιτροπής είναι προϊόν ουσιώδους πλάνης τόσο ως προς τα κριτήρια επιλογής - Ετήσιες Εκθέσεις, Προσόντα, Αρχαιότητα - όσο και ως προς τη διαφορά των δύο διαδίκων κατά την προφορική εξέταση. Συγκεκριμένα:
Ως προς το πρώτο ζήτημα, είναι ισχυρισμός του αιτητή ότι η κρίση της Επιτροπής ότι το ΕΜ υπερέχει στο σύνολο των Εκθέσεων είναι πεπλανημένη αφού η Επιτροπή (α) κατέγραψε ότι για το έτος 2005-2006 είχε βαθμολογία 38 μονάδων αντί του ορθού 39, (β) δεν κατέγραψε τη βαθμολογία του ΕΜ για το έτος 2006 που ήταν πέντε «εξαίρετα» και τρία «πολύ ικανοποιητικά», όπως ήταν και η δική του βαθμολογία και (γ) δεν περιέλαβε τις βαθμολογίες του ΕΜ για τα έτη 1996-1997. Περαιτέρω, η κρίση της Επιτροπής ότι ισοδυναμούσε με το ΕΜ στα προσόντα είναι επίσης πεπλανημένη αφού ο ίδιος κατέχει δύο πρόσθετα προσόντα - Certificate on Fitness and Conditioning και μεταπτυχιακό δίπλωμα, ACSM Exercise Leader - που είναι σχετικά με τα καθήκοντα της Θέσης και, τέλος, πεπλανημένη ήταν και η κρίση της ότι είναι ισοδύναμος σε αρχαιότητα με το ΕΜ, αφού ο ίδιος διορίστηκε στη θέση Καθηγητή την 1.6.77 ενώ το ΕΜ την 1.9.91.
Ως προς το δεύτερο ζήτημα καταλόγισε στην Επιτροπή πλάνη ως προς τη βαρύτητα που έδωσε στην απόδοση τόσο του ιδίου όσο και του ΕΜ κατά την προφορική εξέταση. Συναφώς, ισχυρίστηκε, η διαφορά τους κατά την προφορική εξέταση ήταν οριακή αφού ο ίδιος αξιολογήθηκε ως «Καλός» ενώ το ΕΜ «Πάρα Πολύ Καλός» και η βαρύτητα που προσέδωσε στο στοιχείο αυτό η Επιτροπή συγκρούεται με τη νομολογία και οδηγεί στην ακύρωση της πράξης.
Οι αιτιάσεις του αιτητή σ΄ ότι αφορά το πρώτο ζήτημα, υπέβαλε η ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, δεν ευσταθούν αφού (α) το λάθος σε σχέση με τις εκθέσεις εντοπίζεται στη βαθμολογία του αιτητή για το έτος 2005-2006 που δεν ήταν ουσιώδες και δεν επέδρασε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, (β) τα κατ΄ ισχυρισμό πρόσθετα προσόντα του δεν αποτελούν ακαδημαϊκά προσόντα αλλά πιστοποιητικά επιμόρφωσης και (γ) δεν υπερέχει σε αρχαιότητα του ΕΜ αφού αμφότεροι είχαν προαχθεί στην αμέσως προηγούμενη θέση του Επιθεωρητή τη 1.9.2006 και προηγουμένως στη θέση του Βοηθού Διευθυντή την 1.9.03. Αναφορικά δε με το δεύτερο ζήτημα, τόνισε τη σημασία της προφορικής εξέτασης για προαγωγή/διορισμό σε θέσεις που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία - όπως είναι και η επίδικη - και υπέβαλε ότι η Επιτροπή προσέδωσε στο στοιχείο αυτό την αναγνωρισμένη από τη νομολογία δέουσα βαρύτητα και η εν τέλει απόφασή της ήταν καθόλα ορθή και νόμιμη.
Έχω εξετάσει τις αιτιάσεις του αιτητή και ως προς το πρώτο ζήτημα συμφωνώ με τον ευπαίδευτο συνήγορό του ότι όταν εγείρεται πλάνη και έλλειψη δέουσας έρευνας - όπως στην παρούσα - αρκεί απλή πιθανολόγηση και όχι απόδειξη για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, αφού η ύπαρξη πλάνης ανατρέπει το βάθρο της αιτιολογίας (βλ. Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228). Ταυτόχρονα όμως συμφωνώ με την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ΄ ων η αίτηση ότι η πλάνη επιφέρει ακυρότητα μόνο όταν είναι ουσιώδης (βλ. Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 411) και το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο όντως η Επιτροπή υπέπεσε στα λάθη που της καταλογίζει ο αιτητής ως προς τα κριτήρια επιλογής και, εάν ναι, κατά πόσο τα λάθη αυτά είναι ουσιώδη και προσλαμβάνουν την καταλυτική σημασία που εισηγείται.
Ως προς το πρώτο σκέλος του ερωτήματος, η απάντηση κατά την άποψή μου είναι θετική μόνο σ΄ ότι αφορά τη βαθμολογία του για το έτος 2005-2006, δηλαδή αντί η Επιτροπή να καταγράψει 39 μονάδες κατέγραψε 38. Όχι όμως ως προς τα προσόντα καθότι όπως προκύπτει από το φάκελό του τα δύο (επιπρόσθετα) πιστοποιητικά λήφθηκαν υπόψη ως μέρος της επιμόρφωσης του και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «πρόσθετα προσόντα» και συνεπώς δεν μπορεί να καταλογιστεί στην Επιτροπή πλάνη γι΄ αυτά. Όπως δεν μπορεί να καταλογιστεί στην Επιτροπή και πλάνη σ΄ ότι αφορά την αρχαιότητα αφού αμφότεροι είχαν προαχθεί στις αμέσως δύο προηγούμενες θέσεις ακριβώς την ίδια ημερομηνία και η διαφορά στο διορισμό του αιτητή στη θέση Καθηγητή ήταν τόσο απομακρυσμένη που ουσιαστικά δεν μπορούσε να προσμετρήσει, έστω και οριακά, προς όφελός του. Παρέμεινε συνεπώς «το λάθος» σ΄ ότι αφορά τη βαθμολογία για το έτος 2005-2006 το οποίο θεωρώ εξαιρετικά επουσιώδες, σε βαθμό που δεν θα μπορούσε να προσλάβει την καταλυτική σημασία που του αποδίδεται.
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω κρίνω ότι ο αιτητής απέτυχε να δείξει πιθανότητα πλάνης της Επιτροπής σε σχέση με το πρώτο ζήτημα και ό,τι παρέμεινε είναι η βαρύτητα που προσέδωσε η Επιτροπή στην απόδοση των δύο διαδίκων κατά την προφορική εξέταση.
Αποτελεί πάγια νομολογία (Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, Μουζούρης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3(Ε) Α.Α.Δ. 4076, Κωνσταντίνου κ.α. ν. Νικολάου κ.α. (2007) 3 Α.Α.Δ. 18, Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (2007) 3 Α.Α.Δ. 96) ότι σε θέσεις ψηλά στην ιεραρχία - όπως είναι και η επίδικη - αναγνωρίζεται ευρεία διακριτική ευχέρεια στο διορίζον διοικητικό όργανο στην επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για προαγωγή/διορισμό στη θέση. Συναφώς η απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση αποτελεί βασικό στοιχείο που αφορά την αξία και δεν δικαιολογείται δικαστική παρέμβαση εφόσον το διορίζον όργανο ενήργησε εντός των ορίων της ευρείας διακριτικής του εξουσίας. Τέτοια είναι κατά την άποψή μου και η παρούσα περίπτωση όπου το ΕΜ αξιολογήθηκε ως «Πάρα Πολύ Καλός» σε αντίθεση με τον αιτητή που βαθμολογήθηκε ως «Καλός» και δεν συμφωνώ με τον ευπαίδευτο συνήγορό του ότι η υπό αναφορά αξιολόγηση είναι οριακή. Αρκεί προς τούτο να παραθέσω αυτούσια για σκοπούς σύγκρισης, την σχετική με αυτούς αξιολόγηση στην οποία προέβη η Επιτροπή.
«Παπαδόπουλος Ανδρέας (ΠΜΠ 5625) _ Η παιδαγωγική και μεθοδολογική ενημέρωσή του σχετικά με το σχέδιο αξιολόγησης και το ρόλο του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης ήταν καλή αλλά κάπως περιορισμένη.· Έχει καλή κατανόηση του ρόλου και των ευθυνών της θέσης όσον αφορά τα καθήκοντα του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης, χωρίς να έχει, όμως, επαρκή γνώση των επί μέρους ευθυνών και καθηκόντων, περιοριζόμενος στη διατύπωση μεμονωμένων ενεργειών και στόχων. Η από μέρους του προσέγγιση του προβλήματος που αφορά στη βία και παραβατικότητα ήταν σχεδόν καλή και επικεντρώθηκε σε μερικούς τομείς ευθύνης, χωρίς, όμως, να προχωρεί σε κριτική ανάλυση και σφαιρική κάλυψη των επί μέρους πτυχών. Κατανοεί καλά τις ερωτήσεις και δίνει εύστοχες σχεδόν απαντήσεις και μέσα στα πλαίσια του ζητουμένου, με μερικές, ωστόσο, αδυναμίες στη θεωρητική τεκμηρίωση των απόψεων. Η παρουσία του ήταν γενικά καλή, φάνηκε άνθρωπος με θέσεις, οι οποίες, ωστόσο, δεν ήταν συγκροτημένες και σαφείς. Χειρίζεται τη γλώσσα καλά, αλλά με κάποιες δυσκολίες στην απρόσκοπτη ροή της έκφρασης. Γενικός χαρακτηρισμός: Καλός
Χατζίκος Παναγιώτης (ΠΜΠ 8678) Η παιδαγωγική και μεθοδολογική ενημέρωσή του αναφορικά με το ρόλο του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης σε σχέση με το νέο σχέδιο αξιολόγησης είναι πάρα πολύ καλή και φάνηκε να είναι αποτέλεσμα πρόσφατης και συνεχούς παρακολούθησης της σχετικής βιβλιογραφίας και εφαρμογής της σε μεγάλο βαθμό στην καθημερινή σχολική πρακτική. Έχει πάρα πολύ καλή κατανόηση του ρόλου και των ευθυνών της θέσης του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης, κυρίως όσον αφορά στα καθήκοντα του, θέμα για το οποίο ανέλυσε τις κυριότερες ενέργειες στις οποίες θα προβεί. Τοποθετείται κριτικά στο πρόβλημα της βίας και παραβατικότητας των νέων, επισημαίνοντας τις κυριότερες πτυχές και εμβαθύνοντας στην ουσία του προβλήματος. Ο βαθμός επικοινωνίας του ήταν πάρα πολύ καλός. Οι ερωτήσεις-απαντήσεις βρίσκονταν σε άμεσο συσχετισμό και η τεκμηρίωση των απόψεων του ήταν βασισμένη σε μεγάλο βαθμό στις υπάρχουσες θεωρίες αλλά και στην καθημερινή εμπειρία. Φαίνεται άνθρωπος με αρκετή σιγουριά για τις απόψεις του και γενικά η παρουσία του ήταν πάρα πολύ καλή. Χειρίζεται τη γλώσσα με επάρκεια. Γενικός χαρακτηρισμός: Πάρα πολύ καλός»
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200 έξοδα προς όφελος των καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή, η δε προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146(4)(α) του Συντάγματος.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ