ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2014:D973
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 5652/2013)
18 Δεκεμβρίου, 2014
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ALYONA KAMBUR,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Σ. Σαββίδης, για την Αιτήτρια.
Ε. Γαβριήλ (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια αμφισβητεί την εγκυρότητα της απόφασης της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, η οποία της κοινοποιήθηκε με την ακόλουθη επιστολή ημερομηνίας 2/5/2013:
"You are hereby informed that you are an illegal immigrant by virtue of paragraph (k)*, section 1, Article 6 of the Aliens and Immigration Law, Chapter 105 as amended until 2012, because of illegal stay after it was established that you had conducted a marriage of convenience.
Consequently I have proceeded with the issue of deportation and detention orders dated 2/5/2013 against you.
Your re-entry to the Republic of Cyprus is prohibited by virtue of section (1) of Article of the Aliens and Immigration Law Chapter 105 as amended until 2012.
You have the right to file an application before the Supreme Court of Cyprus against this decision within 75 days under Article 146 of the Constitution of the Republic."
Στο αιτητικό της προσφυγής της η αιτήτρια, διατυπώνει τέσσερις ξεχωριστές θεραπείες οι οποίες, με κοινό υπόβαθρο την πιο πάνω επιστολή, προσβάλλουν (α) την κράτηση, (β) την απέλαση, (γ) την απόφαση εικονικότητας του γάμου της και (δ) την κήρυξη της ως απαγορευμένης μετανάστριας.
Τα γεγονότα της προσφυγής.
H αιτήτρια, ηλικίας 38 ετών, με καταγωγή από το Ουζμπεκιστάν, εισήλθε για πρώτη φορά στην Κύπρο το 2006 με άδεια εισόδου για να εργαστεί σε νυκτερινό κέντρο, ως καλλιτέχνιδα, επάγγελμα που εγκατέλειψε στη συνέχεια καταγγέλλοντας τους εργοδότες της ότι την εξωθούσαν στην πορνεία. Της παραχωρήθηκε ακολούθως προσωρινή άδεια παραμονής για να εργαστεί ως νοσηλεύτρια στην Πολυκλινική Λευκωσίας, αφού απέκτησε προς τούτο σχετικό πιστοποιητικό εγγραφής από το Συμβούλιο Νοσηλευτών Κύπρου και στις 23/12/2008 νυμφεύθηκε τον 54χρονο Τ/Κ Shenol Keskinler, μάγειρα στο επάγγελμα, με πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο Λύσης. Μετά το γάμο παραχωρήθηκε στην αιτήτρια άδεια παραμονής και εργασίας για να παραμείνει μαζί με τον Τ/Κ σύζυγό της, μέχρι 31/5/2011, η οποία ανανεώθηκε μέχρι 1/6/2012.
Στις 17/6/2009 αφίχθηκε νόμιμα στην Κύπρο ο ανήλικος γιος της αιτήτριας, Oleg, στον οποίο παραχωρήθηκε άδεια παραμονής ως μαθητής στο Γυμνάσιο Μακεδονίτισσας, μέχρι 26/4/2012.
Στις 20/12/2010, το όνομα της αιτήτριας συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο stoplist, διότι σύμφωνα με το σχετικό μήνυμα της Αστυνομίας, στα πλαίσια ελέγχου της γνησιότητας του γάμου της δεν κατέστη δυνατός ο εντοπισμός της στη δοθείσα διεύθυνση και στα δηλωμένα τηλέφωνα του ζεύγους.
Ακολούθησαν νέοι έλεγχοι των αστυνομικών αρχών στον τόπο διαμονής του ζεύγους στην Έγκωμη, στις 28/11/2011, 31/12/2011 και 4/1/2012 χωρίς αποτέλεσμα. Σύμφωνα με πληροφορίες που δόθηκαν από το διαχειριστή και από κάποιον ένοικο της πολυκατοικίας στην Οδό Χρίστου Κέλη 56, η αιτήτρια διέμενε εκεί με το παιδί της και περιστασιακά με κάποιον Ελληνοκύπριο ονόματι Διογένη Διογένους, ενώ ο Τ/Κ σύζυγος της, δεν ήταν πρόσωπο γνωστό σ' αυτούς.
Κατά τις επισκέψεις, εντοπίστηκαν στο χώρο στάθμευσης δύο αυτοκίνητα, εκ των οποίων το ένα αναγνωρίστηκε ότι χρησιμοποιείτο από την αιτήτρια και τα οποία κατόπιν ελέγχου διαπιστώθηκε ότι ήσαν εγγεγραμμένα στο όνομα του Διογένους.
Δεν υπήρξε όμως ανταπόκριση όταν τα μέλη του κλιμακίου κτύπησαν το κουδούνι και την πόρτα του διαμερίσματος, ενώ σύμφωνα με πληροφορία που λήφθηκε, δέκα λεπτά μετά την αποχώρηση των αστυνομικών από το χώρο, κατά την τρίτη τους επίσκεψη, η αιτήτρια εξήλθε της πολυκατοικίας, συνοδευόμενη από το Διογένους.
Το ζεύγος κλήθηκε σε συνέντευξη στις 12/1/2012 στα γραφεία του κλιμακίου αλλοδαπών. Όπως διαπιστώθηκε, ενώ έδωσαν ίδιες απαντήσεις αναφορικά με τις συνθήκες της γνωριμίας τους, περιέπεσαν σε αντιφάσεις, όταν οι ερωτήσεις περιστράφηκαν γύρω από το θέμα της καθημερινής συμβίωσης τους. Αναφορικά με τον εν λόγω Διογένους, υποστήριξαν ότι ήταν ο εργοδότης του συζύγου και ιδιοκτήτης του διαμερίσματος και ότι διέμενε περιστασιακά μαζί τους διότι είχε πρόσφατα χωρίσει.
Ως αποτέλεσμα, το αστυνομικό κλιμάκιο κατέληξε ότι δεν υπήρχε συμβίωση του ζεύγους, ότι ο Τ/Κ σύζυγος είχε για μόνιμη εγκατάσταση τα κατεχόμενα και ότι επρόκειτο για γάμο σκοπιμότητας. Εισηγήθηκε δε την παραπομπή του φακέλου ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής για Εικονικούς Γάμους.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία συνεδρίασε στις 27/6/2012, υιοθέτησε τα ευρήματα των αστυνομικών αρχών και αποφάνθηκε ότι ο γάμος της αιτήτριας ήταν εικονικός.
Ακολούθως, η Διευθύντρια του Τμήματος Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, βασιζόμενη στο πόρισμα της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφάσισε στις 13/3/2013, ότι ο γάμος ήταν εικονικός και απαγόρευσε στην αιτήτρια να παραμείνει στη Δημοκρατία, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την εκκρεμούσα από τις 26/4/2012 αίτηση για ανανέωση της άδειας παραμονής του ανήλικου Oleg.
H πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με δύο σχετικές επιστολές, ημερομηνίας 27/3/2013, που αποστάληκαν ταχυδρομικώς στην οδό Φλωρίνης 14, Έγκωμη και με τις οποίες η αιτήτρια πληροφορείτο επιπρόσθετα ότι η αίτηση της ημερομηνίας 18/5/2012, για περαιτέρω ανανέωση της άδειας παραμονής της απορρίφθηκε και ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψει αμέσως την Κύπρο, δυνάμει του άρθρου 7 (Α) (1) (α) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105.
Η αιτήτρια δεν ανταποκρίθηκε, με αποτέλεσμα να εκδοθούν εναντίον της στις 2/5/2013 τα επίδικα διατάγματα κράτησης και απέλασης της ως απαγορευμένης μετανάστριας, με βάση το άρθρο 6(1)(Κ) του Κεφ.105.
Ένα μήνα αργότερα, στις 2/6/2013 και ενώ στο μεταξύ είχε καταχωρηθεί στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στις 29/3/2013 αίτηση του ζεύγους για υιοθεσία του Oleg, η αιτήτρια συνελήφθη και αφού της επιδόθηκε η επίδικη επιστολή, τέθηκε υπό κράτηση και μεταφέρθηκε στις Κεντρικές Φυλακές, μέχρι την απέλαση της, στις 18/9/2013.
Οι λόγοι ακύρωσης.
Προβάλλεται εκ μέρους της αιτήτριας, ότι οι καθ'ων η αίτηση καθ' υπέρβαση ή/και κατάχρηση εξουσίας στέρησαν από την αιτήτρια το προβλεπόμενο στο άρθρο 7Γ(1) του Νόμου, δικαίωμα άσκησης ιεραρχικής προσφυγής εναντίον της απόφασης της Διευθύντριας ότι ο γάμος της ήταν εικονικός, καθότι, ενώ γνώριζαν ότι η διεύθυνση διαμονής της ήταν στην οδό Χρίστου Κέλη 56, κοινοποίησαν «αυθαίρετα και εσκεμμένα» τις σχετικές επιστολές στη διεύθυνση Φλωρίνης 14, με αποτέλεσμα να μην παραληφθούν από την αιτήτρια, η οποία ισχυρίζεται ότι ουδέποτε διέμενε στην οδό Φλωρίνης 14.
Επιπρόσθετα, οι πιο πάνω επιστολές δεν φέρουν οποιοδήποτε διακριτικό στοιχείο, σφραγίδα ή απόδειξη ότι όντως εστάλησαν, παρά μόνο ένα χειρόγραφο σημείωμα, άγνωστου συντάκτη, με τη φράση «στάληκε ταχυδρομικώς».
Με άλλη ξεχωριστή εισήγηση της, η αιτήτρια υποβάλλει ότι στην περίπτωση της έχει παραβιαστεί ο Κανονισμός 19 των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 242/72) που επιβάλλει την επίδοση γραπτής ειδοποίησης στο πρόσωπο για το οποίο η Διευθύντρια αποφασίζει ότι είναι απαγορευμένος μετανάστης.
Δεν υπήρξε, λέγει η αιτήτρια, σε οποιοδήποτε στάδιο πριν από τη σύλληψη της, κάποια ειδοποίηση περί της κήρυξης της ως απαγορευμένης μετανάστριας, με αποτέλεσμα να καταλειφθεί εξαπίνης και να στερηθεί της ευκαιρίας να εκθέσει τις απόψεις της και να προβεί στα κατάλληλα διαβήματα για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων της.
Πρόκειται, κατά την αιτήτρια, για ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, η μη τήρηση του οποίου συνεπάγεται την ακυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης.
Επιπρόσθετα, η αιτήτρια υποστηρίζει, ότι η απόφαση περί εικονικότητας του γάμου της, η οποία αποτέλεσε το έρεισμα της έκδοσης των προσβαλλόμενων διαταγμάτων, στερείται δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, τα δε επίδικα διατάγματα παραβιάζουν τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και της χρηστής διοίκησης.
Οι προδικαστικές ενστάσεις.
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστικά, ότι η επίδικη επιστολή της 2/5/2013, περιέχει διαφορετικές πράξεις, όπως η απόφαση περί εικονικότητας του γάμου της αιτήτριας, η κήρυξη της ως απαγορευμένης μετανάστριας και τα διατάγματα κράτησης και απέλασης της, οι οποίες δεν είναι συναφείς, με αποτέλεσμα να είναι απαράδεκτη η συμπροσβολή τους στο ίδιο δικόγραφο.
Με δεύτερη προδικαστική ένσταση, οι καθ' ων η αίτηση, υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη στο αιτητικό Α της προσφυγής της αιτήτριας, απόφαση ημερομηνίας 2/5/2013, δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά πράξη πληροφοριακού περιεχομένου, αφού εκτελεστά ήσαν τα ίδια τα διατάγματα κράτησης και απέλασης της, τα οποία της είχαν ήδη κοινοποιηθεί στις 2/6/2013.
Ο τελευταίος ισχυρισμός είναι εντελώς αβάσιμος. Η προσβαλλόμενη επιστολή ημερομηνίας 2/5/2013, επιδόθηκε από τις αστυνομικές αρχές στην αιτήτρια στις 2/6/2013, μετά τη σύλληψη της και ενώ αυτή κρατείτο στα γραφεία της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως. Γίνεται σ' αυτή αναφορά ότι είχε κηρυχθεί ως απαγορευμένη μετανάστρια λόγω της σύναψης εικονικού γάμου και ότι για το λόγο αυτό είχαν εκδοθεί εναντίον της διατάγματα κράτησης και απέλασης της. Στην ίδια επιστολή γίνεται αναφορά στο δικαίωμα της να προσφύγει, με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 75 ημερών. Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης τα οποία φέρουν την ίδια ημερομηνία έκδοσης δηλαδή την 2/5/2013, επιδόθηκαν στην αιτήτρια μετά τη σύλληψη της, επίσης στις 2/6/2013. Επομένως δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι η επίδικη επιστολή της 2/5/2013, είχε μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα.
Η κρατούσα στην κυπριακή νομολογία άποψη για το θέμα της συνάφειας, υιοθετεί ουσιαστικά την αντίστοιχη θέση της ελληνικής νομολογίας, η οποία έχει προ πολλού παγιωθεί. Όπως αναφέρεται στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 274:
"Συγχωρείται η διά του αυτού δικογράφου προσβολή επί ακυρώσει πλειόνων της μιας πράξεων, οσάκις άπασαι αι προσβαλλόμεναι πράξεις είναι συναφείς διότι λ.χ. η μία πράξις αποτελεί προϋπόθεσιν της άλλης: 1821 (53), ή οσάκις δια του αυτού δικογράφου προσβάλλονται πλείονες πράξεις αίτινες αφορώσιν άπασαι τον αιτούντα, ερείδονται εις τας αυτάς διατάξεις του νόμου, φέρουσι ταυτόσημον αιτιολογίαν και εξεδόθησαν παρά του αυτού οργάνου και κατά την ίδιαν διοικητικήν διαδικασίαν: 1419 (53) (βλ. έλλειψιν συνάφειας εν 1817 (56), 497, 2097 (56)).
Οσάκις δεν συντρέχουσιν αι προϋποθέσεις της συνάφειας η αίτησις ακυρώσεως θεωρείται ως παραδεκτώς ασκουμένη μόνον ως προς την πρώτην των προσβαλλομένων πράξεων: 1654 (56), 858 (54), χωρεί όμως πάντοτε χωρισμός δικογράφου, οπότε το εμπρόθεσμον των ύστερον κατατεθεισών αιτήσεων κρίνεται εκ της αρχικής: 1629 (53)."
Με δεδομένους του κανόνες της συνάφειας και υπό το φως των ιδιαίτερων περιστατικών που περιβάλλουν την υπό εξέταση προσφυγή, σε συνδυασμό με τα νομικά σημεία της αίτησης, προκύπτει ότι η προηγηθείσα χρονικά, απόφαση της Διευθύντριας ότι ο γάμος της αιτήτριας ήταν εικονικός, αποτέλεσε προϋπόθεση και βάθρο των όσων ακολούθησαν, δηλαδή της κήρυξης της ως απαγορευμένης μετανάστριας και των συνεπακόλουθων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης της.
Το πιο πάνω συμπέρασμα επιβεβαιώνεται από το ίδιο το περιεχόμενο της επίδικης επιστολής και ιδίως από τη χρήση των φράσεων, «you are an illegal immigrant. because of illegal stay. after it was established that you had conducted a marriage of convenience», αλλά και της φράσης, «consequently I have proceeded with the issue of deportation and detention orders dated 2/5/2013 against you».
Επομένως, και λαμβανομένου υπόψη ότι τόσο η πιο πάνω επιστολή όσο και τα διατάγματα κράτησης και απέλασης επιδόθηκαν στην αιτήτρια την ίδια μέρα, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι συναφείς και παραδεκτά προσβάλλονται στο ίδιο δικόγραφο.
Η απόφαση για την εικονικότητα του γάμου της αιτήτριας και οι συνέπειες της.
Προέχει υπό τις περιστάσεις η εξέταση της απόφασης για την εικονικότητα, εφόσον η ουσιαστική νομιμότητα των όσων ακολούθησαν είναι, άρρηκτα συνυφασμένη με αυτή.
Όπως προβλέπεται στο άρθρο 7Α του Κεφ. 105:
"(1) Αν ο Διευθυντής διαπιστώσει με βάση τα στοιχεία που αναφέρονται στο εδάφιο (3) του παρόντος άρθρου ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο και αφού συμβουλευθεί τη Συμβουλευτική Επιτροπή που ιδρύεται με το άρθρο 7Β του παρόντος Νόμου, ότι αλλοδαπός συνήψε εικονικό γάμο, τότε-
(α) απαγορεύει στον εν λόγω αλλοδαπό να παραμείνει στη Δημοκρατία·
(β) ακυρώνει ή δεν ανανεώνει την άδεια διαμονής που παραχωρήθηκε στον αλλοδαπό και διατάζει την απέλαση του σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14.
(2)................................"
Σύμφωνα με το άρθρο 7Β του Κεφ. 105:
"(1) Ιδρύεται Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία συμβουλεύει το Διευθυντή κατά την εξέταση περιπτώσεων ύπαρξης εικονικού γάμου.
(2).............................."
Στο άρθρο 7Γ προβλέπεται η άσκηση ιεραρχικής προσφυγής του επηρεαζόμενου από την απόφαση του Διευθυντή ως ακολούθως:
"7Γ (1) Απόφαση του Διευθυντή που λαμβάνεται δυνάμει του εδαφίου (1) του άρθρου 7 Α υπόκειται σε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών και ασκείται μέσα σε είκοσι ημέρες από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης.
(2) Η πιο πάνω απόφαση του Διευθυντή δεν καθίσταται εκτελεστή πριν από την πάροδο της προθεσμίας για άσκηση ιεραρχικής προσφυγής και σε περίπτωση άσκησης τέτοιας προσφυγής, πριν από την έκδοση εκτελεστής απόφασης σ' αυτή.
(3) Ο Υπουργός Εσωτερικών εκδίδει την απόφαση του μέσα σε ενενήντα ημέρες από την ημερομηνία άσκησης της ιεραρχικής προσφυγής.
(4) Σε περίπτωση καταχώρησης ιεραρχικής προσφυγής, με βάση το εδάφιο (1), ο προσφεύγων δικαιούται να παραμείνει στη Δημοκρατία μέχρι την έκδοση της απόφασης του υπουργού."
Στο άρθρο 6 του Κεφ. 105, καθορίζονται τα πρόσωπα που είναι απαγορευμένοι μετανάστες, ως ακολούθως:
"6.-(1) Τα ακόλουθα πρόσωπα θα είναι απαγορευμένοι μετανάστες και, τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού ή των διατάξεων που δυνατό να περιέχονται σε οποιουσδήποτε Κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει αυτού ή σε οποιοδήποτε διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στη Δημοκρατία σε:-
(α)..................................
(κ) οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο εισέρχεται ή διαμένει στη Δημοκρατία κατά παράβαση οποιασδήποτε απαγόρευσης, όρου, περιορισμού ή επιφύλαξης που περιλαμβάνεται στο Νόμο αυτό ή σε οποιουσδήποτε Κανονισμούς που εκδόθηκαν βάσει του Νόμου αυτού ή των Κανονισμών αυτών·"
Στην παρούσα περίπτωση, η Διευθύντρια κατέληξε στην απόφαση της ότι ο γάμος της αιτήτριας ήταν εικονικός, στηριζόμενη στην εισήγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία υιοθέτησε τα συμπεράσματα των ερευνών και της συνέντευξης του αστυνομικού κλιμακίου ΥΑΜ Λευκωσίας.
Τα συμπεράσματα αυτά περιλαμβάνονται, στο ενημερωτικό σημείωμα του κλιμακίου, ημερομηνίας 16/1/2012, στο οποίο περιγράφονται λεπτομερώς τα ευρήματα από τις επιτόπου έρευνες των αστυνομικών αρχών, οι πληροφορίες που δόθηκαν από το διαχειριστή και ένα εκ των ενοίκων της πολυκατοικίας στην οδό Χρίστου Κέλη 56, καθώς και τα όσα υποστηρίχθηκαν από την αιτήτρια και το σύζυγο της κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τους στα γραφεία του κλιμακίου. Στο σημείωμα επισημαίνονται επίσης, με ακρίβεια, οι αντιφάσεις στις οποίες περιέπεσαν σχετικά με την καθημερινή συμβίωση τους. Τα όσα καταγράφονται στην έκθεση του κλιμακίου, καταδεικνύουν ότι οι διαπιστώσεις του, περί γάμου σκοπιμότητας, ήταν το αποτέλεσμα επαρκέστατης έρευνας και απόλυτα αιτιολογημένες. Ως εκ τούτου, τόσο η εισήγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, όσο και η απόφαση της Διευθύντριας που την υιοθέτησε ήταν αιτιολογημένες και λήφθηκαν κατόπιν διερεύνησης κάθε σχετικού και ουσιώδους στοιχείου.
Η απόφαση απαγόρευσης της παραμονής της αιτήτριας στη Κύπρο, ήταν απόρροια της απόφασης ότι ο γάμος της ήταν εικονικός και σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 7 Α(1)(α) (πιο πάνω). Αφότου δε της απαγορεύτηκε η διαμονή στην Κύπρο και η αίτηση της απορρίφθηκε, η αιτήτρια κατέστη απαγορευμένη μετανάστρια κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 6(1)(κ).
Με δεδομένη την επάρκεια της έρευνας και της αιτιολογίας της απόφασης περί εικονικότητας του γάμου, θα πρέπει να εξεταστεί ο ισχυρισμός περί παραβίασης του δικαιώματος ιεραρχικής προσφυγής, λόγω μη λήψης της απόφασης για το γάμο, από την αιτήτρια.
Όπως προκύπτει από την εξέταση του φακέλου, η Διευθύντρια με υπηρεσιακό σημείωμα της, έδωσε στις 13/3/2013 οδηγίες, όπως η απόφαση της, κοινοποιηθεί στο ζεύγος με ενημέρωση για το δικαίωμα τους για ιεραρχική προσφυγή.
Ακολούθησε για το σκοπό αυτό, η ταχυδρομική αποστολή των δύο ξεχωριστών επιστολών ημερομηνίας 27/3/2013 στη διεύθυνση Φλωρίνης 14. Οι επιστολές δεν στάληκαν αυθαίρετα, στη συγκεκριμένη διεύθυνση, όπως υποστηρίζει η αιτήτρια. Επρόκειτο για τη διεύθυνση που η ίδια η αιτήτρια δήλωσε ως τόπο διαμονής τους στην τελευταία αίτηση ανανέωσης της άδειας παραμονής του Oleg στις 26/4/2012. Επρόκειτο επομένως για την τελευταία γνωστή διεύθυνση της.
Η νομολογία, με αναφορά στον περί Ερμηνείας Νόμο, Κεφ. 1, δεν επιβάλλει γενική υποχρέωση αποστολής ασφαλισμένων επιστολών και η αιτήτρια δεν έχει προτείνει κάποια νομοθετική πρόνοια για το αντίθετο.
Επιπρόσθετα, ως έχει νομολογηθεί, μία επιστολή που έχει ταχυδρομηθεί στην ορθή διεύθυνση και δεν επιστράφηκε, τεκμαίρεται ότι παραλήφθηκε (βλ. Θεμιστοκλέους κ.ά. v. Δημοκρατίας (2007) 3 A.A.Δ. 415) και στην παρούσα περίπτωση, το σχετικό τεκμήριο λήψης δεν έχει ανατραπεί.
Έπεται ότι η προσφυγή, στην έκταση που αφορά την απόφαση περί εικονικού γάμου και την κήρυξη της αιτήτριας ως απαγορευμένης μετανάστριας, είναι αβάσιμη και θα πρέπει να απορριφθεί.
Με δεδομένη και έγκυρη την απόφαση για την εικονικότητα του γάμου, η οποία κατέστη εκτελεστή μετά την πάροδο της προθεσμίας των 20 ημερών από την έκδοση της και τη συνεπακόλουθη απαγόρευση της περαιτέρω διαμονής της αιτήτριας στη Δημοκρατία, η έκδοση των επίδικων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, κατέστη αναπόφευκτη.
Η νομιμότητα της απόφασης για την εικονικότητα του γάμου θεμελιώνει και τη νομιμότητα των υπόλοιπων προσβαλλόμενων με την παρούσα προσφυγή πράξεων.
Η αιτήτρια, η οποία κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν εντοπίστηκε στη δοθείσα διεύθυνση της, δεν ανταποκρίθηκε στις επιστολές που της κοινοποιήθηκαν, ούτε επικοινώνησε με τις αρμόδιες αρχές, ως είχε υποχρέωση, για να δηλώσει τυχόν νέα αλλαγή του χώρου διαμονής της, δεν μπορεί να επικαλείται ότι δεν της επιδόθηκε εγκαίρως η σχετική ειδοποίηση, περί της κήρυξης της ως απαγορευμένης μετανάστριας.
Η σχετική ειδοποίηση του Κανονισμού 19 της Κ.Δ.Π. 242/72, εκδόθηκε στις 2/5/2013 και επιδόθηκε στην αιτήτρια, μετά τη σύλληψη της, στις 2/6/2013.
Συνεπώς, η προσφυγή στο μέτρο που προσβάλλει τα διατάγματα κράτησης και απέλασης δεν είναι αποδεκτή.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα €1.250 υπέρ των καθ'ων η αίτηση. Οι επίδικες αποφάσεις επικυρώνονται.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ