|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D912
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1233/2012)
1 Δεκεμβρίου, 2014
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Στ. Ανδρέου (κα) για Ξ. Ξενόπουλος ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
Μ. Θεοκλήτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για το Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Στις 17.9.2007 δημοσιεύτηκε στον εγχώριο τύπο και στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας η προκήρυξη της υπ΄ αριθμό 23/2007 προσφοράς του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας - Καθ΄ ου η Αίτηση, για την παροχή υπηρεσιών ενός Επιθεωρητή Πτητικών Επιχειρήσεων (Χειριστή Αεροσκαφών Εναερίων Γραμμών - ATPL). Υποβλήθηκαν τέσσερις προσφορές - αιτήσεις, μεταξύ των οποίων και αυτή του Αιτητή. Οι προσφορές αξιολογήθηκαν από τριμελή Επιτροπή Αξιολόγησης. Η εν λόγω Επιτροπή προέβη σε μια αρχική μελέτη και ανάλυση των προσόντων των προσφοροδοτών και ακολούθως ομόφωνα αποφάσισε όπως προταθεί στον Προϊστάμενο της Αναθέτουσας Αρχής (Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας) η κατακύρωση της προσφοράς στον εκ των προσφοροδοτών Αντώνη Αντωνίου. Ακολούθησε η κλήση σε προφορική συνέντευξη όλων των προσφοροδοτών και στις 22.11.2007 η Επιτροπή Αξιολόγησης, αφού εξέτασε και αξιολόγησε τις προσφορές, αποφάσισε την κατακύρωση της προσφοράς στον Αντώνη Αντωνίου. Το πρακτικό ανάθεσης διαβιβάστηκε στο Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας αυθημερόν και ο τελευταίος έδωσε τη σύμφωνο γνώμη του την επομένη, 23.11.2007. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού γνωστοποιήθηκαν στους προσφοροδότες με επιστολές ημερομηνίας 10.12.2007. Η συμφωνία για παροχή υπηρεσιών Επιθεωρητή Πτητικών Επιχειρήσεων μεταξύ του Καθ΄ ου η Αίτηση και του Αντώνη Αντωνίου υπεγράφη στις 21.12.2007 με έναρξη ισχύος την 7.1.2008.
Στις 11.1.2008 ο Αιτητής (Αντωνάκης Οικονομίδης) καταχώρησε την υπ΄ αριθμό 57/2008 προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο σε αναφορά με την απόφαση που του γνωστοποιήθηκε στις 10.12.2007. Εναντίον της ίδιας απόφασης καταχωρήθηκε ακόμα προσφυγή, η υπ΄ αριθμό 226/2008, η οποία και συνεκδικάστηκε. Στις 20.9.2011 εκδόθηκε απόφαση στις συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές, με την οποία έγιναν αποδεκτές. Σε σχέση με την προσφυγή του Αιτητή, την 57/2008, το Δικαστήριο αφού διαπίστωσε ότι και οι δύο προσφορές, του Αιτητή και του Αντωνίου κρίθηκαν έγκυρες ως συνάδουσες με τους όρους του διαγωνισμού, έκρινε ότι η κατοχή εκ μέρους του Αντωνίου πιστοποιητικών τα οποία δεν του έδιναν οποιοδήποτε προβάδισμα και η απόδοση σε αυτά βαρύνουσας σημασίας από τον Καθ΄ ου η Αίτηση, συνιστούσε εξωγενές κριτήριο των όρων προσφοράς και ενέργεια ανεπίτρεπτη που αναπόφευκτα οδηγούσε σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω ακύρωσης διορίστηκε στις 21.2.2012 Επιτροπή Αξιολόγησης για επανεξέταση της ακυρωθείσας απόφασης. Η Επιτροπή συνεδρίασε στις 21.3.2012 και ετοίμασε σχετικό πρακτικό (παράρτημα 14 στην ένσταση) το οποίο και διαβιβάστηκε στον Προϊστάμενο της Αναθέτουσας Αρχής. Ο υπό αναφορά Προϊστάμενος συμφώνησε με την Επιτροπή Αξιολόγησης και στις 30.5.2012 ο Καθ΄ ου η Αίτηση κοινοποίησε στον Αιτητή την απόφαση που λήφθηκε κατά την επανεξέταση του διαγωνισμού και σύμφωνα με την οποία κρίθηκε ότι η προσφορά του Αντωνίου υπερτερούσε σε σύγκριση με την προσφορά του Αιτητή. Η επιστολή ημερομηνίας 30.5.2012 (παράρτημα 16 στην ένσταση) έχει ως εξής:
«Κύριο Αντωνάκη Οικονομίδη
Ιωάννη Μεταξά 9,
2368 Αγιος Δομέτιος,
Λευκωσία
Επανεξέταση Διαγωνισμού με αριθ. 23/2007
Με αναφορά στο πιο πάνω θέμα σας πληροφορούμε ότι το Τμήμα προέβη στην επανεξέταση της απόφασης του και κατ΄ επέκταση των προσφορών που είχαν υποβληθεί στον υπ΄ αναφορά Διαγωνισμό. Κρίθηκε ότι η προσφορά του κ. Αντώνη Αντωνίου υπερτερούσε σε σύγκριση με τη δική σας προσφορά καθώς αυτός κατείχε το επιπρόσθετο προσόν της εμπειρίας σε θέματα ελέγχου ποιότητας που αποτελεί πλεονέκτημα σύμφωνα με την προκήρυξη.
Εάν πιστεύετε ότι η απόφαση του Τμήματος σας αδικεί έχετε δικαίωμα να λάβετε τα ενδεδειγμένα για σας νομικά μέτρα.»
Είναι την πιο πάνω απόφαση που προσβάλλει ο Αιτητής αξιώνοντας:
«(Α) Δήλωση και/ή Απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η Πράξη και/ή Απόφαση των Καθ΄ ων η Αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε με επιστολή στον Αιτητή ημερομηνίας 30 Μαϊου, 2012 με βάση την οποία απέρριψε την Προσφορά του Αιτητή στο διαγωνισμό ΤΠΑ 23/2007 για την παροχή υπηρεσιών Επιθεωρητή Πτητικών Επιχειρήσεων και αποφάσισε την ανάθεση της σύμβασης στον Κον Αντώνη Αντωνίου, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.»
Προβάλλει ο Αιτητής ως λόγους ακύρωσης ότι η επίδικη απόφαση είναι αντίθετη με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής εξουσίας του Καθ΄ ου η Αίτηση, είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και/ή το νόμο, στερείται της δέουσας αιτιολογίας και της διεξαγωγής επαρκούς έρευνας και πάσχει λόγω κακής σύνθεσης και λειτουργίας της Επιτροπής Επιλογής - Αξιολόγησης. Είναι η προσέγγιση του Καθ΄ ου η Αίτηση ότι η προσβαλλόμενη πράξη λήφθηκε ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και ορθή ενάσκηση των εξουσιών του Καθ΄ ου η Αίτηση, αφού συνεκτιμήθηκαν όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και κατ΄ εφαρμογή των αρχών του διοικητικού δικαίου.
Είναι επιβεβλημένο να λεχθεί από το αρχικό αυτό στάδιο της εξέτασης των λόγων ακύρωσης ότι εκτεταμένο μέρος της μακράς αγόρευσης της πλευράς του Αιτητή κινήθηκε, αχρείαστα υπό το φως των δεδομένων της υπό κρίση επίδικης πράξης, γύρω από λόγους που αποτέλεσαν αντικείμενο εξέτασης στην προσφυγή 57/2008. Υπό αυτά τα δεδομένα δεν θα απασχολήσουν περαιτέρω το Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης. Παρεμβάλλεται επίσης ότι κατά το τελικό στάδιο των διευκρινίσεων η ευπαίδευτη συνήγορος του Αιτητή, συμφωνώντας με την αντίδικη πλευρά, απέσυρε τους ισχυρισμούς που περιστρέφονται γύρω από υποβολή υπό διαμαρτυρία της προσφοράς του Αιτητή στον επίδικο διαγωνισμό, προκειμένου να θέσει ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής το δόγμα αποδοκιμασίας και επιδοκιμασίας. Απέσυρε επίσης τη θέση της περί παράνομης λήψης υπόψη κατά την επανεξέταση της ηλικίας του Αιτητή.
Όπως προκύπτει από την επιστολή ημερομηνίας 30.5.2012 η κρίση του Καθ΄ ου η Αίτηση, σύμφωνα με την οποία η προσφορά του Αντωνίου υπερτερούσε σε σύγκριση με αυτή του Αιτητή, εδράζεται στη διαπίστωση ότι ο Αντωνίου κατείχε περαιτέρω πρόσθετο προσόν σε σχέση με τον Αιτητή: της εμπειρίας σε θέματα ελέγχου ποιότητας, που αποτελεί πλεονέκτημα σύμφωνα με την προκήρυξη. Εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή ότι το προσόν αυτό δεν απαιτείτο ούτε και είχε προβλεφθεί ως βασικό κριτήριο, παρά μόνο ως πλεονέκτημα στην προκήρυξη του διαγωνισμού. Προβάλλει περαιτέρω ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση δεν προέβη στην ενδεδειγμένη έρευνα προκειμένου να διαπιστώσει την κατοχή εκ μέρους του Αντωνίου του εν λόγω πλεονεκτήματος και το χρόνο εργασίας του σε θέματα ελέγχου ποιότητας προς στοιχειοθέτηση της εμπειρίας του. Προσθέτει, ακόμη, ότι η συστατική επιστολή που επισύναψε ο Αντωνίου με βάση την οποία πιστοποιείται η ύπαρξη του υπό αναφορά προσόντος είναι υπογεγραμμένη από αναρμόδιο πρόσωπο, συγκεκριμένα από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο αεροπορικής εταιρείας και όχι το αρμόδιο και κατάλληλο άτομο, ήτοι τον Γενικό Διευθυντή Πτήσεων της εν λόγω εταιρείας. Συμπληρωματικά με τα ανωτέρω, τίθεται ότι τα πιστοποιητικά που προσκομίστηκαν σε σχέση με το υπό εξέταση ζήτημα το μόνο που αναφέρουν είναι ότι ο Αντωνίου παρακολούθησε μόνο το βασικό πρόγραμμα σχετικά με θέματα ελέγχου ποιότητας, το οποίο διήρκησε τρεις μέρες και δεν πιστοποιούν ούτε την εμπειρία ούτε και τη δυνατότητα εργασίας σε αυτό τον τομέα.
Αναμφίβολα, κατά αυστηρή εφαρμογή των όρων του επίδικου διαγωνισμού, τόσο ο Αιτητής όσο και ο Αντωνίου ήταν κάτοχοι των ελάχιστων προαπαιτούμενων. Επιπρόσθετα και οι δύο ήταν κάτοχοι του πλεονεκτήματος της πτητικής εμπειρίας ως κυβερνήτες και του πλεονεκτήματος της εμπειρίας σε θέματα διοίκησης πτητικών επιχειρήσεων. Παρεμβάλλεται στο σημείο αυτό ότι η εισήγηση της πλευράς του Αιτητή ότι υπερτερούσε του Αντωνίου σε αριθμό ωρών πτητικής εμπειρίας, δεν μεταβάλλει το όλο ζήτημα δεδομένου ότι ο μεγαλύτερος αριθμός ωρών δεν συνιστούσε οποιοδήποτε πλεονέκτημα με βάση τους όρους προσφοράς ούτε και προσέδιδε οποιαδήποτε αξία στον Αιτητή. Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες η κατοχή επιπρόσθετου πλεονεκτήματος, εν προκειμένω της εμπειρίας σε θέματα ελέγχου ποιότητας, προσλάμβανε ιδιαίτερη σημασία. Οι προβληθείσες θέσεις του Αιτητή ως προς την συνδρομή του προσόντος αυτού στο πρόσωπο του Αντωνίου είναι έκθετες σε απόρριψη. Επεξηγώ:
Η διακήρυξη προσφοράς και οι όροι που τη διέπουν συνιστούν πράξη κανονιστικού περιεχομένου που δεσμεύει τόσο τη διοίκηση όσο και τους διαγωνιζόμενους. Η διαμόρφωση της προκήρυξης ανάγεται στην ευρεία διακριτική ευχέρεια της Αναθέτουσας Αρχής. Η Αναθέτουσα Αρχή, ως ο καλύτερος γνώστης των αναγκών της, βρίσκεται σε καλύτερη θέση να προσδιορίσει τους όρους συμμετοχής σε δημόσιο διαγωνισμό και δεδομένου ότι τηρούνται οι γενικές αρχές δικαίου και η επιλογή είναι εύλογη και δικαιολογημένη δεν υπάρχει περιθώριο αναθεωρητικής επέμβασης στην όποια απόφασή της. Στην υπό κρίση περίπτωση ο Αιτητής υπέβαλε ανεπιφύλακτα την προσφορά του στον επίδικο διαγωνισμό, αποδεχόμενος, συνακόλουθα, τα κριτήρια που τον διέπουν. Ως αποτέλεσμα οι όροι του διαγωνισμού δέσμευαν τα δύο μέρη και ο Αιτητής δεν έχει περιθώρια αμφισβήτησής τους είτε έμμεσα είτε άμεσα στα πλαίσια προσφυγής. Σύμφωνα με τους όρους του επίδικου διαγωνισμού καθορίζονταν οι απαραίτητες προϋποθέσεις προκειμένου να έχει οποιοσδήποτε δικαίωμα συμμετοχής σε αυτό. Τα έγγραφα του διαγωνισμού προέβλεπαν επίσης ότι θα αποτελούσε πλεονέκτημα η εμπειρία σε θέματα ελέγχου ποιότητας (όρος 2.1(ζ)). Ο Αντωνίου, όπως ορθά έχει επισημάνει η ευπαίδευτη συνήγορος του Καθ΄ ου η Αίτηση, υπέβαλε με την προσφορά του πιστοποιητικά και στοιχεία που αποδείκνυαν την εκπαίδευση και εμπειρία του σε θέματα ελέγχου ποιότητας. Τα δεδομένα αυτά ήταν ενώπιον της Επιτροπής Αξιολόγησης και κατά το χρόνο επανεξέτασης, μετά την έκδοση της απόφασης στην προσφυγή 57/2008. Η επιστολή της Gulf Air επιμαρτυρούσε ότι ο Αντωνίου υποβλήθηκε σε σχετική εκπαίδευση και θεωρήθηκε από την συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία ως κατάλληλα καταρτισμένος να ενεργεί ως Επιθεωρητής Ελέγχου Ποιότητας. Ο Αντωνίου εργάστηκε στην υπό αναφορά εταιρεία ως Επιθεωρητής για περίπου ένα χρόνο μετά την εκπαίδευσή του. Πέραν της Gulf Air ακόμη μια αεροπορική εταιρεία η Ajet Airways πιστοποίησε ότι ο Αντωνίου εργάστηκε στην εταιρεία ως Επιθεωρητής Ελέγχου Ποιότητας κατά την περίοδο υπηρεσίας του. Το γεγονός ότι η πιστοποίηση έλαβε χώραν από τον Εκτελεστικό Διευθυντή της εν λόγω εταιρείας δεν μεταβάλλει το όλο ζήτημα, καθότι δεν εντοπίζεται για ποιο λόγο ο Αξιωματούχος αυτός της εταιρείας ήταν αναρμόδιος να εκδώσει το υπό αναφορά πιστοποιητικό. Υπό τις συνθήκες αυτές ήταν εύλογη και ορθή η διαπίστωση του Καθ΄ ου η Αίτηση ότι ο Αντωνίου διέθετε το υπό αναφορά πλεονέκτημα, το οποίο δεν κατείχε ο Αιτητής. Η έρευνα της Επιτροπής Αξιολόγησης ήταν υπό τις συνθήκες επαρκής, λαμβανομένου υπόψη ότι ο σχετικός όρος του διαγωνισμού (όρος 2.1(ζ)) καθόριζε ως πλεονέκτημα την εμπειρία σε θέματα ελέγχου ποιότητας χωρίς να προβλέπει για ελάχιστη χρονική περίοδο απόκτησης τέτοιας εμπειρίας. Συνεπώς δεν ήταν προαπαιτούμενο ο επακριβής προσδιορισμός οποιασδήποτε χρονικής περιόδου. Καταληκτικά, ο Καθ΄ ου η Αίτηση είχε ενώπιόν του όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, ως απόρροια δέουσας και/ή επαρκούς υπό τις περιστάσεις έρευνας.
Ανεδαφική είναι επίσης η εισήγηση της πλευράς του Αιτητή ότι αυτός υπερείχε σε ακαδημαϊκά προσόντα έναντι του Αντωνίου. Στα έγγραφα του διαγωνισμού δεν γίνεται καμία πρόνοια σε κατοχή ακαδημαϊκών προσόντων είτε ως προαπαιτούμενο για την υποβολή των προσφορών, είτε ως πλεονέκτημα. Συνεπώς τα οποιαδήποτε περαιτέρω ακαδημαϊκά προσόντα των διαγωνιζομένων ορθά δεν λήφθηκαν υπόψη από την Αναθέτουσα Αρχή. Αντίθετη προσέγγιση θα καθιστούσε την απόφαση παράνομη και άκυρη ως ληφθείσα στη βάση εξωγενών κριτηρίων. Κατά παρόμοιο τρόπο, όπως ήδη λέχθηκε, η επιπρόσθετη πτητική εμπειρία του Αιτητή επίσης ορθά δεν λήφθηκε υπόψη, αφού και οι δύο προσφοροδότες κατείχαν την απαιτούμενη από τον όρο 2.1(γ) πτητική εμπειρία που χρειαζόταν για ικανοποιητική εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Η κατοχή επιπρόσθετης πτητικής εμπειρίας δεν αποτελούσε ούτε απαιτούμενο προσόν ούτε πλεονέκτημα.
Αστήριχτοι επίσης είναι οι λόγοι ακύρωσης που κινούνται γύρω από κατ΄ ισχυρισμό υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας και παράβαση του δικαιώματος ακρόασης. Το βάρος απόδειξης τέτοιων ισχυρισμών ενέπιπτε στους ώμους του Αιτητή και δεν το έχει αποσείσει. Επιπρόσθετα, ως προς τον ισχυρισμό περί παράβασης του δικαιώματος ακρόασης, θα πρέπει να τονισθεί ότι τέτοια θέση δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία που αφορούν την υπό κρίση προσφυγή. Κατά συνέπεια, και κατ΄ ακολουθία του Κανονισμού 7 των Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962, δεν παρέχεται και ευχέρεια για συζήτηση του θέματος, αφού δεν εγείρεται σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις. Υπό την επιφύλαξη αυτή, προσθέτω μόνο ότι μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου στην προσφυγή 57/2008, η Επιτροπή Αξιολόγησης προχώρησε, ως όφειλε, σε επανεξέταση υπό το πρίσμα του δεδικασμένου που δημιουργήθηκε από την υπό αναφορά ακυρωτική απόφαση. Στα πλαίσια αυτά εξέτασε τα ενώπιόν της στοιχεία και δεν υπήρχε οποιοδήποτε περιθώριο περαιτέρω ακρόασης του Αιτητή ή οποιουδήποτε άλλου από τους ενδιαφερόμενους. Οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, από τις οποίες πηγάζει το δικαίωμα ακρόασης, δεν παραβιάσθηκαν στην προκείμενη περίπτωση, η οποία αφορούσε διαδικασία προσφορών, καθαρά διοικητικής μορφής και μάλιστα στο στάδιο πλέον της επανεξέτασης. Η Αναθέτουσα Αρχή δεν ασκούσε εξουσία πειθαρχικής φύσης, ούτε και η όποια απόφασή της είχε χαρακτήρα επιβολής κυρώσεων ή αφαίρεσης κεκτημένου δικαιώματος από τον Αιτητή, ούτως ώστε να ενεργοποιείται και η αναγκαιότητα παροχής δικαιώματος ακρόασης.
Ούτε και ο λόγος ακύρωσης που αφορά ισχυρισμό περί έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας είναι βάσιμος, αφού, όπως προκύπτει από τα επισυνημμένα στην ένσταση παραρτήματα 14 και 15, με σαφήνεια και κατά τρόπο ολοκληρωμένο διαφαίνεται η όλη πορεία εξέτασης από την Επιτροπή Αξιολόγησης και παρατίθεται ρητά ο λόγος για τον οποίο αποφασίσθηκε η κατακύρωση στον Αντωνίου και όχι στον Αιτητή. Όπως καταγράφεται, ήταν η κατοχή του πλεονεκτήματος στην εκπαίδευση και εμπειρία σε θέματα επιθεώρησης ελέγχου ποιότητας, που σφράγισε το αποτέλεσμα.
Τέλος, δεν έχει περιθώρια επιτυχίας ούτε και η προβαλλόμενη θέση περί παρανομίας στη σύνθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης. Εισηγείται συγκεκριμένα η πλευρά του Αιτητή ότι κατά παράβαση του Κανονισμού 10 των περί του Συντονισμού των Διαδικασιών Σύναψης Δημοσίων Συμβάσεων, Προμηθειών, Εργων και Υπηρεσιών (Γενικών) Κανονισμών, ΚΔΠ 201/2007, πάσχει η συγκρότηση, σύνθεση και λειτουργία της Επιτροπής Αξιολόγησης. Ο λόγος αυτός ακύρωσης απασχόλησε το Δικαστήριο και στα πλαίσια της προσφυγής 57/2008. Ηταν η δικαστική κρίση ότι τα μέλη της Επιτροπής Αξιολόγησης - τα οποία ήταν τα ίδια με αυτά στην παρούσα διαδικασία - κατείχαν την απαιτούμενη επαγγελματική πείρα και επομένως ορθά επιλέγηκαν ως μέλη της Επιτροπής. Η προσέγγιση αυτή του Δικαστηρίου δεν είχε εφεσιβληθεί και, συνεπώς, δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί. Με την επιφύλαξη αυτή δεν μπορεί παρά να σημειωθεί ότι η επαγγελματική κατάρτιση των μελών της Επιτροπής Αξιολόγησης, όπως προβάλλει μέσα από τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεών τους, επιμαρτυρεί την εκ μέρους τους «επαγγελματική κατάρτιση επί του εξεταζόμενου θέματος», όπως καθορίζεται στον πιο πάνω Κανονισμό 10.
Με βάση τα πιο πάνω δεν έχει καταδειχθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έπασχε ή ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή. Η απόρριψη του συνόλου των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης σφραγίζει και την τύχη της παρούσας υπόθεσης. Η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη πράξη επικυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται εις βάρος του Αιτητή, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.