|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D879
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 849/2014)
20 Νοεμβρίου, 2014
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
THI CHIEN DOAN,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ
1) ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2) ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
3) ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΟΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - -
Χρ. Χριστούδιας και για Δ. Κούτρα, για την Αιτήτρια.
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους
Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα υπόθεση η αιτήτρια αμφισβητεί τη νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον της. Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως προκύπτουν από την ένσταση, συνοψίζονται ως ακολούθως:
Η αιτήτρια, η οποία κατάγεται από το Βιετνάμ, αφίχθηκε για πρώτη φορά στη Δημοκρατία στις 7.3.2011, με άδεια εισόδου που εκδόθηκε στις 21.2.2011 για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός σε οικία στη Λεμεσό. Στις 17.3.2011 υπέβαλε αίτηση για έκδοση άδειας προσωρινής παραμονής για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός στον ίδιο εργοδότη και στις 4.5.2011 εκδόθηκε η σχετική άδεια με ισχύ μέχρι τις 7.3.2015. Μετά το θάνατο του εν λόγω εργοδότη, η αιτήτρια υπέβαλε στις 30.10.2012 αίτηση για να παραμείνει στη Δημοκρατία και να εργαστεί ως οικιακή βοηθός σε άλλο εργοδότη και εκδόθηκε σχετική άδεια στις 7.2.2013 μέχρι τις 7.3.2015.
Στις 11.3.2014 το Αρχηγείο ΥΑΜ ενημέρωσε το Τμήμα ότι η αιτήτρια είχε συλληφθεί στις 16.2.2014 από μέλη της Αστυνομίας για άγρα πελατών και της εκδόθηκε εξώδικο πρόστιμο ύψους 84.53 ευρώ και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερη. Με βάση τα στοιχεία αυτά η Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης στις 22.4.2014 αποφάσισε την ακύρωση της άδειας παραμονής της λόγω της παραβίασης των όρων της και την έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης εναντίον της, κρίνοντας ότι δεδομένων των ενεργειών της αν της δίδετο χρόνος για οικειοθελή αναχώρηση υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο εξαφάνισής της. Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εναντίον της αιτήτριας εκδόθηκαν στις 23.4.2014 και διαβιβάστηκαν στην Αστυνομία στις 24.4.2014 για εκτέλεση. Η αιτήτρια συνελήφθηκε στις 7.6.2014 και την ίδια ημέρα της επιδόθηκε επιστολή με την οποία της γνωστοποιήθηκε η έκδοση διαταγμάτων εναντίον της.
Αποτελεί θέση της αιτήτριας ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης (α) εκδόθηκαν παράνομα με το αιτιολογικό ότι η αιτήτρια παρέμενε παράνομα στη Δημοκρατία κατά παράβαση του Κεφ. 105, (β) εκδόθηκαν κατά παράβαση του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 και ειδικότερα του άρθρου 14 A, (γ) κατά παράβαση του Κανονισμού 19 των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών ΚΔΠ242/72, (δ) δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένα, (ε) εκδόθηκαν υπό πλάνη περί το Νόμο και τα πράγματα και (στ) εκδόθηκαν με ελλιπή και ανεπαρκή έρευνα.
Αρχικά θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την παρούσα προσφυγή προβάλλεται μόνο η νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης της αιτήτριας. Συνακόλουθα, η ακύρωση της άδειας παραμονής και εργασίας της και η κήρυξή της ως παράνομης μετανάστριας, δεν αποτελούν αντικείμενο εξέτασης στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής. Όπως τέθηκε στα πλαίσια της διαδικασίας, εκκρεμεί και άλλη προσφυγή, η υπ΄ αριθμό 933/2014, της οποίας όμως το αντικείμενο δεν έγινε γνωστό στο Δικαστήριο. Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης, ουσιαστικά εκδόθηκαν στη βάση του ότι η αιτήτρια ήταν παράνομη μετανάστης και υπό αυτό το πρίσμα τα προσεγγίζω.
Από το διοικητικό φάκελο, προκύπτει ότι η Διευθύντρια, στις 22.4.2014, προέβη σε ακύρωση της άδειας της αιτήτριας «λόγω της ενέργειάς της προς άγρα πελατών που αποδεικνύει παραβίαση των όρων της άδειας.». Κρίθηκε επίσης ότι «δεδομένων των ενεργειών της αν δοθεί χρόνος για οικειοθελή αναχώρηση υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να εξαφανιστεί». Ακολούθησαν τα διατάγματα κράτησης και απέλασής της στις 23.4.2014 (Τεκμήρια 10(α) και 10(β) στην Ένσταση) στη βάση του ότι η αιτήτρια είναι απαγορευμένη μετανάστης, δυνάμει της παραγράφου 6(1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεων Νόμου, Κεφ. 105. Η επιστολή της ίδιας ημερομηνίας η οποία τελικά δόθηκε στην αιτήτρια στις 7.6.2014, σύμφωνα με σημείωση που υπάρχει επί της επιστολής, προνοεί ως εξής στις πρώτες δύο παραγράφους:
«You are hereby informed that you are an illegal immigrant by virtue of paragraph (K), section 1, Article 6 of the Aliens and Immigration Law, Chapter 105 as amended until 2013, because of illegal stay.
Consequently I have revoked your temporary residence permit and proceeded with the issue of deportation and detention orders dated 23/4/2014 against you.»
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 19 των περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Κανονισμών, ΚΔΠ242/1972, «19. Λειτουργός μεταναστεύσεως, όστις αποφασίζει ότι πρόσωπον τι είναι απαγορευμένος μετανάστης δέον όπως επιδώσει εις αυτό ειδοποίησιν συμφώνως προς τον Δεύτερον Πίνακα των παρόντων Κανονισμών.».
Με βάση την εισήγηση του συνηγόρου της αιτήτριας και τη νομολογία στην οποία με παρέπεμψε, πριν εκδοθούν τα επίδικα διατάγματα εναντίον της αιτήτριας, τα οποία στηρίζονται στο γεγονός ότι ήταν απαγορευμένη μετανάστης, θα έπρεπε πρώτα να πληροφορηθεί με ειδοποίηση που θα της επιδιδόταν ότι κηρύχθηκε σε απαγορευμένη μετανάστη. (Βλ. Nandanie Laudeni Pathirannehelage v. Δημοκρατίας κ.ά., Υπόθεση Αρ. 1072/2011, ημερομηνίας 2.12.2011 και Yuxian Wang ν. Δημοκρατίας κ.ά., Υπόθεση Αρ. 1108/2011, ημερομηνίας 9.2.2012).
Ανεξάρτητα του κατά πόσο θα έπρεπε η ειδοποίηση αυτή να προηγείτο της έκδοσης των διαταγμάτων, στην προκείμενη περίπτωση η εν λόγω ειδοποίηση ενσωματώνεται στην επιστολή που της δόθηκε, Τεκμήριο 12. Σύμφωνα με την εν λόγω επιστολή, μέρος της οποίας παρατίθεται πιο πάνω, η πληροφόρηση που δίδεται στην αιτήτρια είναι ότι κατέστη παράνομη μετανάστης λόγω παράνομης παραμονής. Αυτό όμως δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου, καθότι η αιτήτρια είχε άδεια παραμονής σε ισχύ η οποία ακυρώθηκε στις 22.4.2014, χωρίς να έχει ειδοποιηθεί περί τούτου, παρά μόνο στις 7.6.2014 με το Τεκμήριο 12. Παρατηρείται συναφώς ανακολουθία μεταξύ των στοιχείων του διοικητικού φακέλου και της αιτιολογίας που εκεί δίδεται για την απόφαση της διοίκησης να κηρύξει την αιτήτρια ως παράνομη μετανάστη και της ειδοποίησης που της επιδίδεται, Τεκμήριο 12.
Ως εκ των ανωτέρω, ανεξαρτήτως του κατά πόσο η επίδοση της ειδοποίησης δυνάμει του Καν. 19 θα έπρεπε να προηγηθεί ή όχι της έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, η διαφορά που εντοπίζεται στο αιτιολογικό καθιστά την παράβαση ουσιώδη και οδηγεί σε ακύρωση της επίδικης πράξης χωρίς να απαιτείται η εξέταση των υπολοίπων λόγων ακύρωσης.
Συνακόλουθα η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη πράξη ακυρώνεται. Τα έξοδα της υπόθεσης όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ