|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D863
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 4168/2013)
10 Νοεμβρίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
(ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ),
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Τ. Ιακωβίδου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την προσφυγή του ο αιτητής, ο οποίος εμφανίζεται αυτοπροσώπως, ζητά την ακύρωση της απόφασης του Γραφείου Ευημερίας, ημερ. 10.5.2013, καθότι αυτή ελήφθη χωρίς τη δέουσα έρευνα και προσοχή.
Όπως αναφέρει ο αιτητής, στην αίτησή του, αυτός είναι ανάπηρο άτομο που υπέβαλε αίτηση για δημόσιο βοήθημα και η αίτηση του απορρίφθηκε στις 10.5.2013. Οι καθ΄ ων η αίτηση ζήτησαν τη δέσμευση της περιουσίας του, ενώ αυτός την αξιοποιούσε, κατά παράβαση του Ν 95(Ι)/2006.
Στην προσβαλλόμενη απόφαση, ημερ. 10.5.2013, αναγράφεται ότι η αίτηση του δεν είναι δυνατόν να εγκριθεί. Ως αιτιολογία αναγράφονται τα εξής: «Συγκεκριμένα έχετε αρνηθεί την επιβολή απαγόρευσης επί της ακίνητης περιουσίας που κατέχετε (εκτός από την οικία στην οποία διαμένετε) άρθρο 3(15) των περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμο 95(Ι)/2006 και 2012. Επιπρόσθετα δεν αξιοποιείται όλη η ακίνητη περιουσία σας.»
Στην ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση γίνεται, μεταξύ άλλων, αναφορά σε πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας σύμφωνα με το οποίο ο αιτητής κατέχει ένα χωράφι στο χωριό Απεσιά και ένα χωράφι στο χωριό Κελλάκι. Η σύζυγος του, επίσης σύμφωνα με πιστοποιητικό έρευνας, κατέχει ένα χωράφι στην Αγία Βαρβάρα (Λευκωσία), ένα χωράφι στην Αγία Φύλα (Λεμεσού) και ένα χωράφι με δένδρα στην Απεσιά (Λεμεσού), όλα μερίδια.
Στην ένσταση επισυνάπτονται, ως παραρτήματα 5 και 6, δύο ενοικιαστήρια έγγραφα. Στο παράρτημα 5, ως ιδιοκτήτες αναγράφονται οι Χριστόδουλος και Μαίρη Αντωνίου, δηλαδή ο αιτητής και η σύζυγος του, τα ενοικιαζόμενα κτήματα αναγράφονται ως υπ΄ αρ. εγγραφής 10737, 5419 στο Κελλάκι, 17855 που φαίνεται να είναι το σπίτι του αιτητή και της συζύγου του και 8360, όπως φαίνεται στο Τραχώνι. Στο παράρτημα 6, ως ιδιοκτήτης του ενοικιαζόμενου ακινήτου φαίνεται να είναι ο αιτητής, ο οποίος ενοικιάζει το τεμάχιο 686 του Φ/Σχ. 53/08 στην Απεσιά. Το πρώτο ενοικιαστήριο έγγραφο έχει ισχύ από 1.6.12 μέχρι 31.5.15 και ενοίκιο, κατ΄ έτος, €300.-, ενώ το δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο έχει ισχύ από 2.5.12 μέχρι 2.5.14 και ενοίκιο €200.- και για τα δύο έτη. Τα προαναφερόμενα ενοικιαζόμενα τεμάχια γης ενοικιάστηκαν στον κ. Χριστάκη Γαβαλά για γεωργικούς σκοπούς.
Ο περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμος του 2006, Ν 95(Ι)/2006 (ο Νόμος) στο εδάφιο 3(14) και (15) αναφέρει τα εξής:
«3(14) Εάν οποιοσδήποτε αιτητής που πληροί τις προϋποθέσεις παροχής σ΄ αυτόν δημόσιου βοηθήματος, κατέχει, εκτός από την οικία στην οποία διαμένει, άλλη ακίνητη ή κινητή περιουσία, της οποίας η αξιοποίηση κρίνεται από το Διευθυντή ως μη εφικτή, παρέχεται σ΄ αυτόν το δημόσιο βοήθημα το οποίο θα ανακτάται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27.
3(15) Για σκοπούς εφαρμογής του ανωτέρου εδαφίου (14) και του άρθρου 27, ο Διευθυντής μπορεί, πριν από την απόφασή του για παροχή δημόσιου βοηθήματος στον αιτητή, να επιβάλει απαγόρευση επί ολόκληρης ή μέρους της ακίνητης περιουσίας του της οποίας η αξιοποίηση κρίνεται με βάση το εδάφιο 14 ως μη εφικτή. Η απαγόρευση επιβάλλεται ύστερα από συνεννόηση με το Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας του Υπουργείου Εσωτερικών.»
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία. Έλαβα υπόψιν, μεταξύ άλλων, ότι ο αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως και ότι, επομένως, το δικαστήριο δεν θα πρέπει να κρίνει πολύ αυστηρά τον τρόπο παρουσίασης των θέσεων του. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα. Συμφωνώ με τη θέση του. Ενώπιον των καθ΄ ων η αίτηση είχαν τεθεί τα προαναφερόμενα δύο ενοικιαστήρια έγγραφα, παραρτήματα 5 και 6 στην ένσταση. Δεν έχει σημασία αν χαρτοσημάνθηκαν, δεόντως, στη συνέχεια, και επαναπαρουσιάστηκαν στους καθ΄ ων η αίτηση. Από τα δύο ενοικιαστήρια έγγραφα φαίνεται ότι και τα δύο ακίνητα, που είναι εγγεγραμμένα στο όνομα του αιτητή, που είναι το υπ΄ αρ. εγγραφής 0/10737 στην Απεσιά και το υπ΄ αρ. 0/5419 στο Κελλάκι, ήταν ενοικιασμένα, κατά τον ουσιώδη χρόνο, αντί ποσού €300.- ετησίως, μαζί με άλλα δύο ακίνητα (προφανώς της συζύγου του). Ενοικιασμένο ήταν επίσης και το τεμάχιο 686 Φ/Σχ. 53/08, στην Απεσιά, αντί ποσού €200.- για δύο έτη.
Για να ενεργοποιηθεί το άρθρο 3(14) του Νόμου θα πρέπει να κριθεί, από το Διευθυντή, ότι η αξιοποίηση της ακίνητης ή κινητής περιουσίας ενός αιτητή, εκτός από την οικία του, είναι μη εφικτή. Στην προκείμενη περίπτωση, από την προσβαλλόμενη απόφαση, αλλά και απ΄ όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, περιλαμβανομένου και του υπηρεσιακού φακέλου, δεν φαίνεται να απασχόλησε καθόλου τους καθ΄ ων η αίτηση αν η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του αιτητή ήταν ή όχι εφικτή, ή αν ερεύνησαν καθόλου το ζήτημα αυτό. Μόνον αν η αξιοποίηση της ακίνητης ή κινητής περιουσίας ενός αιτητή κριθεί, από το Διευθυντή, ως μη εφικτή, είναι που εφαρμόζεται το άρθρο 3(15) του Νόμου, οπότε ο Διευθυντής έχει εξουσία να επιβάλει απαγόρευση επί ολόκληρης ή μέρους της ακίνητης περιουσίας του αιτητή, της οποίας η αξιοποίηση κρίνεται, με βάση το εδάφιο (14), ως μη εφικτή. Η απαγόρευση μάλιστα, επιβάλλεται ύστερα από συνεννόηση του Διευθυντή (των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας) με το Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
Στην προκείμενη περίπτωση, δεν φαίνεται να έγινε οποιαδήποτε έρευνα, από τους καθ΄ ων η αίτηση, αναφορικά με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του αιτητή. Δεν φαίνεται, ακόμα, να έγινε οποιαδήποτε συνεννόηση των καθ΄ ων η αίτηση με το Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας. Απλά και αυθαίρετα, όπως προκύπτει, οι καθ΄ ων η αίτηση επέβαλαν απαγόρευση επί της ακίνητης περιουσίας του αιτητή και, στη συνέχεια, του απέρριψαν το αίτημα για δημόσιο βοήθημα, επειδή αυτός δεν συγκατατέθηκε στην απαγόρευση που επιβλήθηκε, στην ακίνητη περιουσία του, κατά τον προαναφερόμενο τρόπο.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι πράγματι δεν έγινε δέουσα έρευνα στην προκείμενη περίπτωση, αλλά ούτε και επαρκής αιτιολογία δόθηκε, για την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία, εν πάση περιπτώσει, φαίνεται να λήφθηκε αυθαίρετα και όχι μέσα στα νόμιμα πλαίσια άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή επιτυγχάνει και η απόφαση ημερ. 10.5.2013 του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών ακυρώνεται. Έξοδα (πραγματικά έξοδα) υπέρ του αιτητή, να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και να υποβληθούν για έγκριση από το Δικαστήριο.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Π.
/ΕΑΠ.